in crust we frank
Στην πρώτη γυμνασίου μου αγόρασαν ένα cd player οι γονείς μου δώρο, μαζί με δύο cd, συλλογές queen και pink floyd.
Φαντάζομαι η γενιά μου θυμάται το mtv 90-95 να παίζει συνεχώς και αδιαλείπτως bon jovi (crossroads και always στα πάρτυ μεταξύ 10-13), guns’n’roses, aerosmith, metallica, offspring, green day (dookie), bad religion (το recipe of hate θυμάμαι τότε)
το black album και το smash απλώς ήταν εκεί, από πάντα, δίπλα στους ace of base, τους new kids on the block και τους roxette.
Aλλά αυτό σε εκείνη την ηλικία δεν το λέγαμε μέταλ.
Μετά συνέβησαν οι Nirvana, soundgarden και οι (METAL) smashing pumpkins, αλλά τότε ούτε αυτό το λέγαμε μέταλ.
Πρώτη λυκείου αγοράζω -όπως πάντα- ποπ και ροκ με marilyn manson στο εξώφυλλο, μαγεύομαι από την εξωτική ομορφιά, αρχίζω να ψάχνω δισκογραφίες και δημοσιεύματα, ανακαλύπτω Kerrang! και Headbanger’s Ball Δευτέρες 12-2 το οποίο έγραφα σε βιντεοκασσέτα, και από εκεί ανακαλύπτω Cradle of Filth (είμαστε στο cruelty τώρα).
το έπαιζα λοιπόν κι εγώ σκληρό μπλακ μέταλ, πλησιάζω τον έναν μεταλλά συμμαθητή που είχα, τον ρωτάω τι κάνουνε από δω και πέρα οι σκληροί μπλακμεταλλάδες, μου λέει να αρχίσω να διαβάζω τα περιοδικά και να τα μαθαίνω απ’έξω, κι εγώ ό,τι μου είπε το πήρα κατά γράμμα.
Ανάμεσα στο Headbanger’s Ball/ Kerrang! (απ’όπου είχα ξεσκιστεί στο “nu” και το industrial/ death) και στην εμμονή μου με το black (αποκλειστικά και μόνο, για πολλά χρόνια) είχα αποκτήσει κάποιου είδους μουσική σχιζοφρένεια που μου πήρε χρόνια να γεφυρώσω.
Έχω βασικές ελλείψεις, ξεκίνησα στραβά, αλλά τι τα θες, καλά βγήκαμε…
V-Rock Radio στο GTA Vice City και K-Dst στο GTA San Andreas! Όταν ημουν μικρος, έλιωνα με αυτα τα 2 παιχνίδια και θυμαμαι χαρακτηριστικα οτι άκουγα αποκλειστικα αυτους τους σταθμους! Ε ειχα πορωθει με κάποια τραγουδια, εψαξα στο manual των παιχνιδιων, βρηκα τους τιτλους, τα εβαλα στο youtube, και απο τα related videos, συνεχισα και ανοιχτηκα και σε υπολοιπα συγκροτηματα! 
Αυτο ακριβως.
Αν και σε Vice City γουσταρα πολυ και Flash FM και σε San Andreas κυριως Radio Los Santos, γκανγκστα σιτ που ταιριαζε με το παιχνιδι!
Ισχυει! Ειδικα στο San Andreas να ακους country και ροκ/μεταλ δεν ταίριαζε καθόλου! Να εισαι σε ρολο τουμπανιασμενου τυπά με μακρια τζην, χρυση αλυσιδα, με πρασινες μπαντανες και καμπριολε και να ακους KISS ας πουμε! :lol::lol:
Τα true 21st century digital boys έπαιζαν Tony Hawk’s και άκουγαν zeke και afi:p
sorry που επαναλαμβάνομαι, αλλά κάθε φορά που διαβάζω για afi, μου έρχεται ένας εσώτερος πόθος να σας γαμήσω τα σώψυχα
το 2 ειχε No Cigar απο Millencolin<3
Αλλα συνολικα το soundtrack του πρωτου Dave Mirra ηταν απλα αλλου
χαχαχαχα αυτά είναι
θεός
Επίσης like the angel από rise against στο τονι χοκς αντεργκρουντ ήταν συγκινητικό.
Αυτο ακριβως.
Βασικα με αυτους τους 2 σταθμους ηταν που κολλησε το σιδερο, οι βασεις ειχαν μπει γυρω στα 8-9 που θυμαμαι χαρακτηριστικα να λεω στη μανα μου “Βαριεμαι” και εκεινη χωρις πολλα πολλα να εμφανιζει ενα κατεστραμμενο γουοκμαν και μια κασσετα απο το ντουλαπι και να απανταει “Μορφωσου”.Πατησα play,στα αθωα αυτακια του μικρου Private Joker ηχησε ο πατερας ολων των ριφφ http://www.youtube.com/watch?v=9LjbMVXj0F8 ,ακουσα μεσα σε μια βδομαδα γυρω στις χιλιες φορες την κασσεταρα (που μεσα ειχε Paranoid,καποια αλλα Σαμπαθ και Ντι Περπλ)ε δεν χρειαζεσαι πολλα περισσοτερα.Βαλε και κατι γαματους σταθμους που πιαναμε δορυφορικα και παιζανε Kasabian,Raconteurs,Kaiser Chiefs κτλ + μετεπειτα ληστρικες επιδρομες στην δισκοθηκη της αδελφης μου για Skynyrd,Metallica,Rammstein και ερχονται στα καπακια V-Rock και Radio X/K-DST με Dio,Accept,Heart,Rage Against και σια για να ολοκληρωσουν τη δουλεια.
Αει στο καλο,μου θυμησατε τα νιατα μου βρε παλιοπαιδα:!:
Κάπου στα μέσα των 90’s πρώτη γυμνασίου έβλεπα κάποιους συμαθητές μου να ανταλλάζουν κασέτες & cd, να φοράν ραφτά και κονκάρδες και μου κίνησε το ενδιαφέρον.
Οπότε πάω στο super market Μαρινόπουλος και αγοράζω δύο άδειες κασέτες ήχου, την επόμενη μέρα πάω σε έναν συμαθητή μου που ‘‘το είχε’’ και του λέω να μου γράψει τα καλύτερα απο Maiden στην μία και τα καλύτερα απο Metallica στην άλλη.
Καθώς έλιωνα τις κασέτες στο walkman έπρηζα τον πατέρα μου να μου πάρει στέρεοφωνικό και έτσι έγινε…ένα τουμπανο panasonic που έπαιρνε 5 cd ήταν δικό μου.
Ηρθε η ώρα για cd, πάω στο δισκάδικο της γειτονιάς μου που είχε φάτσα κάρτα το
x-factor που μόλις είχε βγει αλλά δέν ψάρωσα γιατι ήθελα dickinson και όχι την γαϊδουροφωνή του καινούριου. Οπότε τσίμπησα το a real live one επειδή είχε γαμάτο εξώφυλλο και τους maiden στο οπισθόφυλλο με τον λαό απο κάτω να τους αποθεώνει.
Θυμάμαι εκείνες τις εποχές Salonica οτι όποιος πιτσιρικάς φορούσε μπλούζα και δέν ήξερε τα τραγούδια της μπάντας όταν τον ρωτούσαν οι μεγαλύτεροι…έτρωγε πολλά σούτια. :lol: Οπότε εμείς ξέραμε…αποστηθίζαμε όλα τα τραγούδια της μπάντας και μετά αγοράζαμε μπλούζα
:lol: :lol:
Aυτο ακριβως!!!
ΟΥΥΥΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
ΤΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟ ΕΚΑΝΕΣ ΡΕ ΘΕΕ !!! ΚΑΝΩ ΣΟΥΖΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΛΙΑ !!!
λολ τώρα το είδα. ντάξει τι να πω…
[SPOILER]ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΣΥ ΠΟΥ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΥΠΕΡ[/SPOILER]
Οταν μιλαμε για το αληθινο μεταλ, τοτε δεν θα μπορουσε καποιον να τον ωθησει αλλο γεγονος απο την αγνη ψυχη που εχει και απο τα βαρβαρα ενστικτα που διεπουν ολα τα οργανα του σωματος του…
Αυτό ήταν πολύ ποιητικό. Νομίζω και μένα αυτό με ώθησε.
Ειδικά το πεπτικό ψηλέ μου.
καρδούλες :’)