Χμ, ο τιτλος ειναι μαλακιτσα αλλα τετοια ωρα δεν μπορουσα να σκεφτω καλυτερο. Ποιο συγκροτημα πιστευετε οτι ειχε τους καλυτερους μουσικους στην συνθεση του? Αυτους που θα εμπαιναν σε καθε λιστα με τους καλυτερους στο ειδος του. Ασχετα με το πως δενουν μεταξυ τους ε. Λοιπον, για μενα:
Yes:
Φωνη: Jon Andersson - Πολυ επιδραστικος τραγουδιστης, χωρις να ειναι Η φωναρα. Εξαιρετικα τα background vocals και των υπολοιπων μελων βεβαια.
Κιθαρα: Steve Howe - Προσωπικη αδυναμια. Εξαιρετικος κιθαριστας, ισως ο καλυτερος του προγκρεσιβ.
Μπασο: Chris Squire - No comments. Ο ορισμος του κορυφαιου μπασιστα.
Πληκτρα: Rick Wakeman - Μεγαλος τρομπας αλλα κορυφαιος πληκτρας.
Drums: Bill Bruford - Ντραμερ που περασε απ’τα δυο κορυφαια προγκρεσιβ γκρουπ της εποχης (Yes-King Crimson) αφηνοντας το στιγμα του.
Από hard rock εύκολα Led Zeppelin.
Από heavy metal δεν νομίζω να υπήρξε τέτοια μπάντα.
Από stoner σίγουρα οι Kyuss.
Από thrash με διαφορά οι Coroner.
Aπο death metal προφανώς οι Death, κάθε τους line up και μία έκπληξη.
Από black metal πολλά, DHG, Aura Noir, Ved Buens Ende, Arcturus και άλλα, αλλά αυτό δεν είναι έκπληξη αφού τα σχήματα αυτά φιλοξενούν τους ίδιους μουσικούς.
αν και υπαρχουν στα ειδη που ακουμε πολυ μεγαλοι μουσικοι ,και η τεχνικη εχει φτασει απο πολλους σε υψηλα επιπεδα , και υπαρχουν τοσα αξιολογα σχηματα ,
τελικα θα συμφωνησω και εγω ,ενα ονομα παντα μου ερχεται πρωτο
ΤΟΤΟ
Οι Floyd δεν ειχαν και καμια μουσικαρα, με εξαιρεση τον Gilmour. Το ιδιο ισχυει και για τους Doors με εξαιρεση τον Manzarek. Οι Purple ειχαν τον Glover που τους βγαζει αυτοματα απ’την λιστα.
να θέσω προβληματισμό;
η rock, κατά μια έννοια όχι σαν φιλοσοφία, δεν είναι πάνω απ’ όλα κιθάρα; υπάρχει rock, hard rock, heavy metal χωρίς κιθάρα;[/quote]
εεεεε
δε ξέρω! Τι είναι κόκκινο και λέει καλημέρα?
Για να σοβαρέψω και λίγο. Πραγματικά, δεν έχω κατασταλάξει στο τι είναι ροκ μουσικά. Παλιά, το αν ήταν ροκ ή όχι εξαρτιόταν αποκλειστικά από τη κιθάρα. Κατά πάσα πιθανότητα, γιατί η εποχή των blues, από όπου ξεκίνησαν όλα, ήταν πολύ κοντινή. Από ένα σημείο και μετά, επικράτησε η άποψη πώς το ροκ μπορεί να παιχθεί με οτιδήποτε (ο Λέννον δεν είχε πει, “δώσε μου κάτι που βγάζει ήχο και θα σου δώσω μουσική” ?), αλλά και πάλι ο συνδετικός κρίκος μέχρι και τα 90’ς ήταν η κιθάρα.
Τα τελευταία χρόνια, που δύσκολα ακούγεται κάτι νέο στην κιθάρα (εξάλλου οι μελωδίες έχουν πεπερασμένο αριθμό ), έχει αρχίσει και η αμφισβήτηση της κιθάρας.Πλέον, το νέο κοινό της ροκ, δε το νοιάζει η κιθάρα (εξαιρούνται προφανώς όσοι παίζουν κιθάρα) αλλά ο ήχος που βγαίνει συνολικά.
Για να δώσω και εγώ κάτι για τροφή για σκέψη, είναι τυχαίο που συγκροτήματα που στα 00’ς έβγαλαν δίσκους που ξεχώρισαν (Τοοl, SOAD, Red Hot Chili Pepers,…) βγήκαν από τα τρομερά στούντιο της SONY, με τους καλύτερους τεχνικούς ήχου, παραγωγούς, βιβλιοθήκες κλπ ? Στα πρώτα χρόνια της ροκ, που ο μουσικός ήταν ο βασιλιάς, οι παραγωγοί και οι συν τρεχάμενοι δεν πείραζε αν ήταν άπειρα παιδάκια, αφού άντε να έδιναν μία δυο συμβουλές. Πλέον, αν δεν είναι ο ήχος τζάμι, η αποδοχή του δίσκου από τον ακροατή είναι δύσκολη (βλέπε Desmont Child με Meat Loaf)
:lol: =D>
Gia Dream Theater to skeftika kai egw alla o LaBrie sta live mou tin spaei…
Oso gia kapoia alla onomata pou akousa opws Ppink Floyd kai Clash… :roll: :? :-k :-({|= -X
Προσθέτω επίσης Rainbow (που μου τους θύμισε ο starstruck) και ακόμα, προσθέτω Kansas που μερικά μέλη έσπερναν και μερικά ήταν απλά πάρα πολύ καλοί μουσικοί…
Μουσικά οι Watchtower δεν παίζονται…Τα άτομα έπαιζαν παπάδες κόλλαγαν ετερόκλητες επιρροές στον ήχο τους τέλεια και πήγαν να κάνουν μια πρόωρη αναβίωση του progressive rock/metal ατα μέσα των 80s.Bεβαια δύσκολη εποχή για περφεξιονίστες…Οι σκληροπηρυνικοί της εποχής τους έκραξαν ατελείωτα…Που καιροί για πειραματισμούς και καινοτομίες τότε…Τα φωνητικά τους πιστεύω ήταν πολύ καλά,ακριβώς στο πνεύμα της μουσικής τους (Ειδικά ο Allan Techio)…Eδώ λένε ότι αποχώρησε διότι του ζήτησαν να τραγουδίσει ακόμα πιο ψηλότερα και τεχνικα διότι η μουσική τους θα γίνοταν ακόμα πιο απαιτητική και δύσκολη…
