Πλάκα πλάκα από το προηγούμενο καλοκαίρι έχω να πάρω τζούρα.
Μια μαλακία κ μισή μου φαίνεται πάντως.
Δεν ξέρω αν είναι μαλακία, αλλά εγώ δε βρήκα κάτι να με τραβήξει ωστε να το ξανακάνω.
Πόσο φολς είμαι που δε με τραβάει να το δοκιμάσω; :-s
Φρήντομ αυτό εννοούσα με το “μαλακία”. 
Αν και μια στο τόσο αν μου προσφέρουν δε λέω όχι. Λεφτά γι αυτό δεν θά δινα ποτέ πάντως…
Δέχτσα, καθόλου φολς γλυκιά μου. 
Γαμώτο, από τα γραπτά δεν μπορώ να διακρίνω εύκολα αν υπάρχει ειρωνεία 
Δεν υπαρχει ειρωνια λα. Εκτος αυτου, μαλλον εισαι φολς, γιατι αναρωτιεσαι αν εισαι τρου ή οχι με το γεγονος οτι δεν γουσταρεις να δοκιμασεις καν!
Έντιτ.
Ο συλλογισμός σου με μπέρδεψε… Αυτό πρέπει να οφείλεται στο ότι είμαι φόλς :-s
ειναι εθιστικο και μαλιστα εχει παραξενο εθισμο, εγω ετσι το’χω καταλαβει τουλαχιστον. μετα απο λιγο καιρο συχνης χρησης, δεν εθιζεσαι οπως με αλλα ναρκωτικα (δηλ. πονους κτλ.) απλα εχεις την εντυπωση οτι αμα επινες θα περνουσες πολυ καλυτερα απ’το να μην πιεις. και αυτο σε κανει κατα καποιον τροπο εθισμενο. επισης μετα απο χρονια συχνη χρηση οταν δεν πινεις εισαι πιο νευρικος κτλ. (χαρμανης).
Δεν υπάρχουν διαφορετικών ειδών εθισμοί. Το χασίσι όσο και να πίνεις κόβεται σε μια μέρα, το τσιγάρο και τα ναρκωτικά όχι.
εθιστικο η οχι δεν υπαρχει λογος να ποινικοποιηται. Λες και εχω εγω δικαιωμα να επιβαλλω στον αλλο τι να καπνιζει…
μπορει για σενα να ειναι ετσι, αλλα ξερω πολλες περιπτωσεις που δεν ειναι, μιλαμε μετα απο χρονια χρηση παντα…
Όλοι οι εθισμοί είναι το ίδιο δυνατοί και βλαβεροί, όσο δεν ελέγχονται από αυτόν που τους έχει.
Η αποποινικοποίηση του χασίς δε νομίζω ότι θα πετύχαινε τίποτα, καθώς το παρεμπόριο θα έκανε και πάλι τη δουλειά του. Αλλά η καλύτερη ενημέρωση στους νέους γύρω από τις βλαβερές επιπτώσεις της κατάχρησης, θα είχε καλύτερα αποτελέσματα πιστεύω.
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να καπνίζει ό,τι θέλει, ναι. Όταν όμως κάτι εξελίσσεται σε κοινωνικό πρόβλημα, οφείλει να μπει ένα φρένο στην άγνοια του κόσμου γ’υρω από αυτό και στην ανεξέλεγκτη διακίνησή του.
εννοειται πως δεν πρεπει να υπαρχει αγνοια αλλα πιστευω πως για τους περισσοτερους ειναι συνειδητη επιλογη να καπνιζουν.
κατι που το ειχα παντα απορια ειναι γιατι επιτρεπεται το τσιγαρο αφου βλαπτει την υγεια και ποσο πιο βλαβερο ειναι το χασις
Αχ ρε παιδιά μην κολλάτε στο αν έχει μια ουσία που το κάνει εθιστικό στον οργανισμό μας από χημικής σκοπιάς. Αυτό που λέμε είναι ότι: εάν σε κάνει να τριπαρεις, να νιώθεις χάι χούι, να γελάς και να είσαι χαλαρός, να ξεχνάς (?) τα προβλήματά σου, να νιώθεις ότι πετάς, να να να, τότε την επόμενη μέρα θα πεις “να κάνω άλλο ένα”.
Στο πάρτυ, θα πεις “να κάνω ένα να περάσω γαμάτα”. Στο live “'αχ να κάνω ένα για να νιώσω το τριπάρισμα”. Στο σπίτι “α να κάνω ένα γιατί είμαι με παρέα, να κάνουμε κεφάλι και να γουστάρουμε”.
Αυτό λέμε, επιδιώκεις να ξανανιώσεις την ευφορία αυτή. Συνεπώς κατά κάποιο τρόπο καταλήγει εθιστικό. Γιατί σε τραβάει να το ξαναζητήσεις.
Μην πεταχτεί τώρα κανείς και πει ότι και η καφεΐνη ξέρω γω το κάνει αυτό, γιατί με την καφεΐνη ούτε ξεχνάς, ούτε είσαι ανίκανος να αρθρώσεις 5 σωστές φράσεις, ούτε χαζογελάς ενθουσιασμένος σε μια γωνια, ούτε είσαι ανίκανος να περάσεις το δρόμο με ασφάλεια, μπλα μπλα…
Δεν έχω πιάσει ακριβώς ως πού εκτείνεται η αποποινικοποίηση κτλ. Οπότε θα απαντήσω γενικά. Είμαι κατά οποιουδήποτε ναρκωτικού και “ναρκωτικού” (γιατί κάπου εδώ πετιέται ο Κρισπ και οδύρεται ότι “δεν είναι ναρκωτικόοοο” ) και κατά του τσιγάρου και του αλκοολισμού. Ωστόσο ο καθένας σπίτι του κάνει ό,τι θέλει. Από κοκαΐνη και καφεΐνη, μέχρι και το να βλέπει “Kους κους”.
To θέμα όμως με το “δικαίωμα” και την “ελευθερία” είναι λίγο μπερδεμένο. Γιατί; Γιατί δεν αρέσει σε όλους ο καπνός, ούτε ο μπάφος, κτλ. Οπότε; Πώς γίνεται; Ε λοιπόν. Επειδή δε γίνεται να τα καταργήσουμε όλα, θαρρώ ότι καταλήγω εκεί:
α. απαγόρευση του τσιγάρου σε όλους τους δημόσιους χώρους γιατί -guess what- αν έχεις δικαίωμα να καπνίζεις, έχω κι εγώ δικαίωμα να αναπνέω. Κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από το παθητικό κάπνισμα. Διάλεξε ποιο “δικαίωμα” θες να υπερασπιστείς. Κάπνισε σπίτι σου.
β. αλκοόλ όχι σε ανήλικα παιδάκια και αυστηροί έλεγχοι στην ποιότητα των ποτών που προσφέρονται στα μαγαζιά.
γ. για όλα τα ναρκωτικά και “ναρκωτικά” ποτέ ξανά καμία προσαγωγή/σύλληψη/κράτηση χρήστη. Να βρουν τον έμπορο, να τον πιάσουν και να κάνουν από κει και πέρα ό,τι πρέπει, δίκες κτλ. Στο χρήστη η φυλακή κάνει κακό. Βάλτε τον σε μια κλινική. (Όχι δε μιλάω για κάποιον που έχει κάνει έναν μπάφο).
Ελπίζω να τα κάλυψα όλα και να μην πεταχτεί κανείς “ναι αλλά ο μπαφάκιας δεν είναι ναρκομανής”, “ναι αλλά η σοκολάτα εθίζει” γιατί με την ίδια λογική και τα σαπούνια είναι εθιστικά, αφού πλενόμαστε συνέχεια…
Πολύ ωραίο ποστ Αθηνούλα, συμφωνώ απόλυτα.
+1 Ας κανει ο καθενας οτι θελει, να μη πληρωνω ομως εγω τα λαθη τους
αν και βγαινουμε καπως off topic, δεν νομιζω πως η απαγορευση του καπνισματος σε ολους τους δημοσιους χωρους ειναι απαραιτητη, ειδικα οταν υπαρχουν τοσοι καπνιστες. μπορουν να διαιρουνται σε χωρους καπνιζοντων και μη καπνιζοντων…γιατι δηλαδη ενας καπνιστης να μην μπορει να κανει και το τσιγαρο του οταν κανει μια βολτα εξω??
Κι εγώ συμφωνώ και ακριβώς αυτό ήθελα να πω για τον εθισμό.
Χμ με το αλκοολ πολυ παρεξηγημένη η ιστορια, ελαχιστος εως κανενας ελεγχος και ειδικά ως προς την πωληση!
Εδιτ: Οπς. Το “συμφωνω” παει λιγο παραπανω τελικα(!)
Δε νομίζω πως ο καπνός όταν δει τη πινακίδα “do not smoke here” θα αλλάξει κατεύθυνση.
Είναι, γιατί όπως υπάρχουν πολλοί καπνιστές, υπάρχουν και πολλοί μη καπνιστές που θέλοντας και μη, παρά το ταμπελάκι “χώρος μη καπνιστών”, τρώνε τον καπνό. Αφού δε γίνεται αλλιώς, λοιπόν…