9η Τεχνη!

God And the Devil θα χέσεις τα βρακιά σου παλιομπλακμεταλλά! Μόνο μην αφήσεις το άκυρο πρώτο κεφάλαιο να σε απογοητεύσει. Στη συνέχεια γαμάει ασύστολα!

Μέγα Έπος το Cursed Earth, ναι, αλλά το πρώτο ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΣ epic από Dredd είναι στον ίδιο τόμο το The Day The Law Died με τον Judge Cal ε! Judge Dredd goes Cyberpunk!

Εντιτ. Εννοείται καρδούλες, αγάπες κλπ. :slight_smile:

Ομολογώ ότι με το chapter zero είχα λίγο την μπάλα, δεν καταλαβαίνω τι ρόλο βαράει. Μακάρι να είναι τόσο καλό όσο λες. 23 ευρώ είναι αυτά. :stuck_out_tongue:

Για το The Day The Law Died έχεις δίκιο είναι εξίσου επικό, παράλειψη μου που δεν το ανέφερα. Απλά το Cursed Earth μου έκανε μεγάλη εντύπωση.

To chapter 0 μπήκε εκεί στην επανακυκλοφορία από σπόντα. Από τα λίγα τεύχη που προηγήθηκαν του G&tD, ο Wagner είχε τα δικαιώματα να επανακυκλοφορήσει μόνο αυτό, και μιας και είχε μια ψιλοσχέση με την ιστορία το κόλλησε σαν εισαγωγή. Καλύτερα έτσι από το να γινόταν collector’s item και να πλήρωνε κανείς μια περιουσία γι αυτό το τεύχος (που είναι και μούφα κιόλας :p)

Φετίχ με τρεις λέξεις: Heavy Metal Dredd

Πρόκειται για μια καταπληκτική συλλογή Judge Dredd, από ιστορίες με rock/metal στοιχεία και έμμεσες πλην όμως σαφέστατες αναφορές σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή συγκροτήματα της μουσικής που αγαπάμε. Δεδομένου ότι υπάρχει περιοριστικός θεματικός άξονας, προφανώς οι ιστορίες είναι άνισες, αλλά τουλάχιστον το 70% από αυτές είναι αξιολογότατες.

Ξεχώρισα το χρωματικό κλίμα του ?Iron Fist?, το τρελαμένο αλλά λιτό σχέδιο του ?Rock on Tommy who?? και το ιδιοφυές σενάριο του ?Bimba? - για εμένα, τελικώς η καλύτερη ιστορία, παρότι είναι η μοναδική που συνδέεται τόσο χαλαρά με τη μουσική.

Κι άλλος αγαπούλας!

Βάλε όμως και καμιά φωτό να καταλαβαίνουμε περί τι ΕΠΟΥΣ μιλάμε!

εδιτ. Δε μου βγάζει πικς. Τεσπά μια ωραία γεύση εδώ:
http://grantbridgestreet.blogspot.com/2009/03/heavy-metal-dredd.html

πολυ καλο thread παιδες,και με πολυ καλες προτασεις.

Nihilist και Bleedin History,παντως ψηθειτε για το ΕΠΟΣ που ακουει στο ονομα [SIZE=“7”]Berserk.[/SIZE]

(μπραβο στον Ellanor που νομιζω το ανεφερε σε αρχικα ποστ:))

αντικειμενικα,ενα απο τα σπουδαιοτερα εργα στο χωρο του dark/fantasy,με απιστευτο στορυ και πλοκη,σχεδιο και πολλα ακομη.

Nihilist,το σχεδιο δεν ειναι το κλασικο μανγκα(τεραστια ματια,μυτερες μυτες κλπ)οποτε λογικα θα την παλεψεις.

ειναι εξαιρετικο,το ανεφερα?

Ναι, είναι εξαιρετικό. Αν και μάλλον δε πιάνει για nihilist, μόνο και μόνο επειδή είναι μάνγκα. :stuck_out_tongue:

To είχα αναφέρει όντως, και καλά κάνεις και το υπενθυμίζεις, το αξίζει.

ΥΓ - Μόνο άλλη φορά κάνε resize στις εικόνες!

Διάβασα τον 1ο τόμο του 100 Bullets που πρότεινε ο Lupin και έιναι έπος!!! Οι Sincity-ικοί και fan των noir και crime comics τσεκάρετε οπωσδήποτε! Θα το συνεχίσω σιγά σιγά (13 τόμοι είναι!).
Επίσης διάβασα τα Death-The time of your life (μέτριο…δεν με τρέλανε, μόνο για τους fans του Sandman, αλλά και πάλι μέτριο για Neil Gaiman) και B.P.R.D.-Hollow Earth. Aυτό προτείνεται με 1000 σε nihilist και λοιπούς hellboy-κούς (καλά, o Bleedin θα το χει διαβάσει σίγουρα), ωραία ιστορία και σκίτσο (κι ας μην είναι Mignola το δεύτερο, μοιάζει πολύ)

Αντι-BPRD είμαστε.

Περιμένουμε το πολυπόθητο reunion! 8)

Χεχε! Καλά αυτό εννοείται, αλλά και χωρίς hellboy η ιστορία ήταν καλή, δεν μπορείς να πεις! :stuck_out_tongue:

BPRD χωρίς “κόκκινο” είναι σαν Danzig band χωρίς Glenn.
Και Hellboy χωρίς BPRD είναι σαν Danzig να τραγουδάει a-capella Johnny Cash.
Boring!

Στηρίζουμε όμως το θεούλη Lobster Johnson και κάποια στιγμή θα τιμήσω το τομάκι του.

ΒPRD σπερνει…Death-The time of your life,ειναι καλο,δλδ λεει πραματα,απλα ειναι βαρετο/κουραστικο σε καποια σημεια για αρκετη ωρα…αλλα σαν ψυχοπαθης με τον Gaiman μου αρεσε γενικα η γραφη του-κλασσικα-…απλα ισως ηθελε ενα λιιιγο πιο ενδιαφερον στορυ να το στηριξει…+του οτι οκ,αγαπαμε οπου εμφανιζεται ο/η Death …

Η ελληνική παραγωγή έχει αρχίσει να «βράζει». Εδώ και λίγο καιρό άρχισα να ασχολούμαι με έλληνες κομίστες. Ιδού και η γνώμη μου για μερικά σχετικά πρόσφατά τους κόμικς που μου έκαναν εντύπωση:

Κρακ: Απλοϊκό σχέδιο, αλλά πετυχημένο και με σταθερό χαρακτήρα, και πανέξυπνο σενάριο. Ίσως το αγαπημένο μου ελληνικό κόμικ. Το #4 δεν παίζεται!

Snitch & Snatch: Σχέδιο με έντονο χαρακτήρα, παραμυθένιο και σκοτεινό. Καλές ιστορίες.

Σύνδρομο: Καλό σχέδιο γενικώς (πάντως αναλαμβάνει διαφορετικός κομίστας το κάθε τεύχος) και μια ιστορία που οδεύει πολύ καλά (αν και βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή).

Charlotte: Προσεγμένο και εξαιρετικά καλό σχέδιο, έξυπνοι χαρακτήρες, με κάποια ευρήματα, αλλά μάλλον περιορισμένη ιστορία.

Γιάπωνας: Καλό σχέδιο, εμπνευσμένο από Frank Miller (μου θύμισε πολύ το Ronin), αλλά το σενάριο είναι σχεδόν απόν.

Παρακαλώ πείτε μου γνώμες και προτείνετέ μου κι άλλα ελληνικά κόμικς…

Το κρακ καπου το χα δει

Ισχύει αυτό, έστω και με μικρά αλλά σταθερά βήματα, η Ελλάδα βαδίζει σιγά σιγά στους ρυθμούς των υπολοίπων ευρωπαικών χωρών (έστω με την περιορισμένη της αγορά), κάτι που μόνο χαρά μου δίνει.

ΚΙCK ASS,του Μιλλαρ,με Ρομιτα τζουνιορ σε σκιτσα…πολυ fucked up story,με ενα μαθητη γυμνασιου που απο τα πολλα μπατμαν,σπαιντερμαν κτλ αποφασιζει να ‘‘γινει’’ υπερηρωας και αυτος(προφανως στον δικο μας,ρεαλιστικο κοσμο),φοροντας μια στολη…μπλεκει με μαφια,ψυχακια,κοριτσακια δολοφονους,whanna be σουπερηρωες που λιωνουν στους μπαφους,αρρωστους,βλαμμενους και γενικα,απο τα πιο βιαια και ωμα κομικ που γραφτηκαν ποτε,με απειρη αρρωστημενη βια,αλλα σε σημειο που σκας στα γελια απο μια φαση και μετα,γεματο μαυρο χιουμορ,σατυρικη διαθεση απεναντι σε κομικ-γκικς,κλισε δρασης κτλ και γενικα,μια πολυ καλη προταση και ενα απο τα πιο ψυχαγωγικα κομικ των τελευταιων ετων…

σημερα πηρα το 7ο τευχος,λογικα τελειωνει στο επομενο,και φετος θα βγει και σε ταινια(που απο το τρεηλερ εχω δει πως διατηρει την εκκεντρικοτητα και ηλιθιοτητα του πρωτοτυπου οπως και την αρρωστη βια)…οποιος ψηνεται ας αναζητησει τα προηγουμενα ή ας περιμενει το τομακι…πολλα γελια γενικα παντως…



Με έψησες, θα περιμένω να βγει σε tpb στο play.

Τελευταίες αγορές μαζεμένα:






και περιμένω αυτή τη θείλα:

??:-k
Alan moore?

Ναι, γιατί η απορία?