Ανακάλυψα χθες το Poquito στο Παγκράτι.
Πολύ πολύ όμορφος χώρος, με όμορφη μη μεταλλάδικη διακόσμηση, με λογικής έντασης μουσική και μία ωραία weiss βαρέλι. Και μουσικό πρόγραμμα που γάμαγε γιατί το έκανε φίλος, τι είδους metal βάζει τα σαββατοκύριακα ωστόσο δεν γνωρίζω…
Εμείς με την παρέα μου χθες βγήκαμε αρχικά για καφέ εδώ κοντά και όλα ήταν πολύ όμορφα μέχρι και την ώρα που φύγαμε από την καφετέρια: χαζεύαμε το χιονάκι έξω, κάναμε την πίπα μας μέσα, χαβαλεδιάζαμε…
Μετά τα αγόρια της παρέας (κατ’ ουσίαν, δηλαδή, η πλειοψηφία των τεσσάρων ατόμων που απαρτίζαν την κομπανία μας, καθώς από κοπέλες ήμασταν μόνο εγώ κι η κολλητή μου και άλλη μια που μας εγκατέλειψε αργότερα :p) εξέφρασαν την έντονη επιθυμία τους για ποτό. Ε και εντάξει, Σάββατο ήταν, αύριο δε γράφαμε, πήγαμε. Εκεί άρχισε η δυσφορία μου.
Ο Ντιτζέι δεν ξέρω τι παραγγελιές είχε λάβει, αλλά έπαιζε κάτι ΆΘΛΙΑ κομμάτια (θα έδινα κάποιο ενδεικτικά, αλλά δεν τα γνώριζα)… κι όχι τίποτα άλλο, ήταν και κάτι σούργελα στο διπλανό τραπέζι που είχαν ανέβει ΠΑΝΩ στο τραπέζι και ξεφωνίζανε ενισχύοντας την ηχορύπανση. Τους παρακάλαγα να φύγουμε, αλλά μόνο από την κολλητή μου βρήκα κάποια υποστήριξη- οι άλλοι είχαν το ουισκάκι τους και την είχαν καταβρεί. Κάάάποια στιγμή το πρόγραμμα έκανε μια ευχάριστη αλλαγή με The Clash, Rolling Stones κι έτσι, αλλά αυτό να κράτησε λιγότερο από δέκα λεπτά…
Γενικά δεν είμαι επικριτική με τη μουσική που παίζει σε κάποιο μέρος και ούτε πρέπει να ‘ναι ντε και καλά σύμφωνη ακριβώς με αυτά που ακούω… Αλλά όταν την έχουν ΤΕΡΜΑ, πείτε μου, έχω πολύ άδικο να βασανίζομαι; (γιατί χωρίς υπερβολή, είναι πραγματικά αφόρητο για τ’ αυτιά, κι επίσης δεν μπορείς και να συζητήσεις!)
Το συγκεκριμένο ποστ το επιβεβαιώνω και εγώ(μιας και είμαι η 2η κοπέλα:p) !
Πιστεύω μετά απο το χθεσινό δεν θα ξανα πάμε στο συγκεκριμένο μαγαζί, πλυν ελαχίστων περιπτώσεων (που λογικά δεν θα μπορούμε να το αποφύγουμε)!
Και στην προηγούμενη καφετέρεια ήταν τόοοοσο γαμάτα! Ζεστή ατμόσφαιρα, έξω χιόνι, ζεστή σοκολάτα, ωραία μουσική… Υπάρχει κάτι καλύτερο?
