ναι, στις 11
Σωστα οσα λες για τους Αφρικανους.
Οσον αφορα την Γερμανια εχουνε την πιο σταθερη ομαδα τα τελευταια 15 χρονια.Πως το
καταφεραν αυτο ? Δυο μονο προπονητες με την ιδια πανω κατω φιλοσοφια.Ο Λεβ πηρε
την ομαδα του Κλινσμαν και την πηγε ενα βημα παρακατω.Τρομερη δουλεια γενικα.
Το ιδιο βεβαια εχει κανει και η Ελλαδα.Απο Ρεχαγκελ πηγαμε στον Σαντος.χοχοχο
Νερι Αλμπερτο Πουμπιδο 
Μην το κανεις πλακα, σταθεροτατοι στην φιλοσοφια 10 τοσα χρονια (αμπαλιαση-τσουρουκισμος) και κανονικη σκυταλη στους προπονητες που προχωρησε ο επομενος ενα βημα παραπερα (
στον Βελη-Γκεκισμο, αν και ειναι δυσκολο να διαχωρησεις ποιος ειναι πιο αντβανσντ, ο προαναφερθεις η ο Χαριστεισμος. 
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ :lol:
Ασχετο αλλα το ποσα “φακ γιου” μαζεψα σημερα καθε φορα που ανεφερα το ονομα Σουαρεζ δεν λεγεται, απο βαμμενο φαν της Εβερτον ο οποιος μισει θανασιμα τον φιλτατο Ουρουγουανο και μου ειπε οτι τον μισουν και οικογενειακως αφου η συζυγος και η κορη ειναι πιο πορωμενες εναντια στον Λουις, το ανεκδοτο για England - Tea Bag γενικα ηταν σουξε σημερα στο πολυεθνικο περιβαλλον που ζω
Ε ναι η Γερμανια κρατησε και βελτιωσε το συστημα και την μπαλα που παιζει,εμεις
κρατησαμε το αμυντικογενες του Ρεχαγκελ και του πεταξαμε τα ματια εξω και οι Αγγλοι
χρονια τωρα εχουν το ιδιο συστημα.Εφημεριδες-δηλωσεις-την κανουμε μετα απο 3 αντε
4 αγωνες απο το τουρνουα.
Ρε σεις, ΜΗ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ την εθνική των τελευταίων χρόνων με την εθνική του 2004. Πέρα από τις εμφανείς αμυντικογενείς ομοιότητες υπάρχουν και πολύ ουσιώδεις διαφορές. Π.χ. η ομάδα του 2004 (και για λίγα χρόνια μετά) προσπαθούσε και να τρέξει (και αρκετές φορές το κατάφερνε), πίεζε σωστά, είχε καλές αλληλοκαλύψεις, έβγαζε μεγαλύτερο πάθος μέσα στο γήπεδο. Επίσης το 2004 υπήρξε το αποκορύφωμα μιας ολόκληρης γενιάς, οι περισσότεροι παίκτες της οποίας ήταν στην καλύτερη ποδοσφαιρική τους ηλικία και είχαν σπουδαίο κίνητρο να πετύχουν κάτι σημαντικό με την εθνική ομάδα (έστω και για να πάρουν μεταγραφή σε ομάδα του εξωτερικού). Μικρή σχέση με την τωρινή ομάδα που αποτελεί ένα ετερόκλητο μείγμα από γερασμένους/βετεράνους παίκτες και νεότερους που όμως μοιάζουν πολύ πιο λίγοι σε σχέση με τους προηγούμενους, ομάδα που επίσης παίζει σχεδόν πάντα σα να ναι κομμένη στη μέση, χωρίς να τρέχει, περιμένοντας το γκολ να έρθει λίγο-πολύ απ’ το πουθενά. Στη σημερινή ομάδα δεν υπάρχει κανένας Ζαγοράκης, κανένας Σεϊταρίδης, κανένας Γιαννακόπουλος και (φυσικά) κανένας Τσιάρτας. Ακόμα κι ο Χαριστέας που με τα χρόνια έγινε ανέκδοτο, είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι θα τον υποδέχονταν ως μάννα εξ ουρανού σ’ αυτή την ομάδα που παίζει με βασικό φορ τον Γκέκα. Η παρακμή της ελληνικής ποδοσφαιρικής παραγωγής μέσα σε δέκα χρόνια είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Ο Χαριστέας σου έβαλε 3 γκολ σε Γιούρο, δεν μπορείς να μην τον παίρνεις στα σοβαρά, όσο τσουρουκάς κι αν είναι κατά τα λοιπά.
Οχι, οχι τον Χαριστεα, για τ’ ονομα του Θεου, οχι τον Χαριστεα (παρμενο απο την κασετα του Χαρρυ Κλυν πατατες, στη θεση της λεξης Χαριστεας βαζεις αραπη)
ΠΑΜΕ ΜΩΡΗ ΤΡΕΛΑ ΦΕΛΑΙΝΙ :afro::afro::afro:
Για την ακρίβεια, η εθνική του 2004 έπαιξε μια σχεδόν απόλυτη εκδοχή του παιχνιδιού “ταμπούρι πίσω και ΧΤΣΑΑΑΚ πάρε μια αντεπίθεση σε χρόνο dt”. Και με τη Γαλλία και με την Τσεχία είχαν βγει κάποιες φάσεις με αυτήν την τακτική, μια τακτική καθόλα δικαιολογημένη και εντελώς ταιριαστή με τα χαρακτηριστικά των παικτών που την απάρτιζαν. Ο Χαριστέας πχ έπαιζε στην κορυφή, έτοιμος να πάρει την κεφαλιά και όχι έξω αριστερά όπως συνέβη τα επόμενα χρόνια και γέλαγε όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης με τα μη-κοντρόλ του. Δεν είναι τυχαίο ότι στα ματς των ομίλων με Ισπανία και Ρωσία βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και απαντήσαμε και στα δύο (στο δεύτερο όχι ολοκληρωτικά αφού χάσαμε, αλλά νομίζω ότι το γκολ είχε κάποια σημασία στις ισοβαθμίες -μπορεί να κάνω και λάθος).
Μετά το 2004 για κάποιο λόγο θεωρήθηκε ότι αποκλειστικά και μόνο επειδή παίξαμε άμυνα ξεχνώντας τις αντεπιθέσεις και κατ’ επέκταση ξεχνώντας το γεγονός ότι κάποιοι, 2-3 έστω παίκτες, θα έπρεπε να έχουν και Χ επιθετικές αρετές. Για μια δεκαετία τώρα η Ελλάδα παράγει αφειδώς στόπερ (αυτή τη στιγμή είναι εκτός αποστολής οι δύο Παπαδόπουλοι, ο Σιόβας, ο Μαλεζάς ενώ εύκολα θα μπορούσε να έχουν κληθεί κάτι Φυτανίδηδες) ενώ και τα χαφ ελάχιστη μπάλα ξέρουν -και γι’ αυτό συνήθως καταλήγουν σε μικρομεσαίες ομάδες της Ιταλίας όπου η τακτική προσήλωση αρκεί και δε χρειάζεται κάτι παραπάνω.
Και ρωτάω, αν μεθαύριο το ματς στραβώσει στο 10’ ας πούμε, με ποιον τρόπο μπορεί να γυρίσει (εντάξει εκτός από το να συμβούν τα απίθανα όπως με Νιγηρία το 2010 -γκολ με κόντρα, κόκκινη, δώρο τερματοφύλακα);
Ωραια αναλυση.Το 2004 ειχαμε τακτικη.Μετα απλα κρατησαμε το ταμπουρι
και ξεχασαμε ολα τα υπολοιπα.
Ελπιζω με Ρανιερι να δουμε κατι διαφορετικο.Το ελπιζω πραγματικα.
Somebody kill me now, πολυ υπνος, με αυτη τη Ρωσια τι παιχνιδι να γινει, οχι οτι και το Βελγιο παει πισω σημερα
Αυτό μπήκα να γράψω, μεγάλη φόλα το ματς.
…μόνος του τι να κάνει…θέλει και παίκτες…και θέλει μια προσεκτική παρακολούθηση και των μικρότερων ομάδων, για την επιλογή παικτών, γιατί στον Ολυμπιακό για παράδειγμα μπορεί και να μην παίζει βασικός και κανένας Έλληνας:-s
…τώρα στα του Μουντιάλ, μάλλον έχω συνηθήσει σε ματσάρες, γιατί αυτό το Βέλγιο - Ρωσία, το σκυλοβαρέθηκα
:):!:
Μπα, εδειξε και καποιον φιλαθλο στην εξεδρα που κοιμοταν. Αυτη η Ρωσια πρεπει να ειναι το πιο νεροβραστο πραμα στο μουντιαλ και κοιμησε οποιες προσπαθειες στο πρωτο για γρηγορο παιχνιδι. Εν τω μεταξυ το Βελγιο βγαζει εναν τσουρουκα μαυρο σεντερ φορ και εβαλε μεσα πιο τσουρουκα μαυρο σεντερ φορ, καμια σχεση με τους πραγματικους κοκκινους διαβολους, η υπερεκτιμημενη καργα (πιθανοτερο) η αυτη η Ρωσια τους κολλησε την υπνηλια
Ρε το κολλησε το τσουρουκι, ευγε στον Αζαρ που ελυσε αυτον τον γριφο, νυσαφι με τους Ρωσους σημερα
Ευτυχώς ο Καπέλλο θα αποσυρθεί μετά το τέλος του Μουντιάλ και δεν θα κάνει καμιά άλλη ομάδα να είναι σιχαμερή. Μεγάλος προπονητής αλλά με καταστροφικά αποτελέσματα τα τελευταία 6 χρόνια.
Η Ρωσία είναι ομάδα με πρώην ταλαντούχους παίκτες που όσοι βγήκαν εκτός Ρωσίας γύρισαν γρήγορα μιας και δεν κατάφεραν ποτέ να κάνουν καριέρα. Και όσοι είχαν κάτι εκλάμψεις είναι πλέον πρώην ποδοσφαιριστές (Αρσάβιν).
Το Βέλγιο έχει την μεγάλη πολυτέλεια να παίρνει λύσεις από το πάγκο, για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα. Ο ίδιος ο προπονητής του έχει τονίσει πόσο έχουν βοηθήσει οι παίκτες που μπήκαν αλλαγή.
Κι όμως… ανανέωσε μέχρι το 2018 για το επόμενο μουντιάλ που γίνεται στη ρωσία… οπότε δεν τίθεται θέμα αποκλεισμού…
Θα ταλαιπωρηθουμε κι αλλο δηλαδη στο μελλον, εδειχνε Καπελο συνεντευξη πριν λιγο και ελεγε παιξαμε καλα, ωραιο παιχνιδι και τετοια…
Η Ρωσία είναι μια ποδοσφαιρομάνα σε βαθιά κρίση εδώ και πολλά χρόνια, με μόνη εξαίρεση την καλή πορεία που είχε κάνει στο Euro 2008 (καθόλου τυχαία, τότε είχε στον πάγκο Χίντινκ - μεγάλε Γκους, όπου πας κάνεις θαύματα). Και μάλλον θα κάνει κι άλλα χρόνια να συνέλθει. Ίσως το 2018 να αποτελέσει μια καλή αφορμή; Θα δείξει.
Το Βέλγιο είναι ένα σπορ υπεραυτοκίνητο που έχει στο τιμόνι έναν κουτσό 75χρονο συνταξιούχο οδηγό σκαφτικής (για να δανειστώ - παραφράζοντας - μια παλή ρήση του Μίμη Ανδρουλάκη για το γαύρο).
Go Αλγκεζεερ (Αλγερια στα αραβικα), ωραια ομαδα νεανικη