δισκαρα το ακουστικ,
αλλα το λαιτ ειναι μνημειο!!
μουσικη κληρονομια.
δισκοι που δινουν νοημα στο να συνεχιζουμε να ακουμε ακομα μουσικη.
δισκοι που, ακομα και στην εποχη αυτη που δεν υπαρχει παρθενογεννεση, καταφερνουν και ακουγωνται τοσο εμπνευσμενοι και τοσο συναισθηματικοι.
εγω απλα προσκυναω το μεγαλειο αυτου του δισκου και δινω συγχαρητηρια στον δημιουργο του, που παρολο που καθιερωθηκε σε ενα ακραιο μουσικα ειδος, με αυτο το γκρουπ δειχνει οτι η μουσικη δεν εχει ορια (και οτι κατι τους ταιζουν εκει πανω!!! :lol: :lol: !!!
…και ειπα να το προτεινω. 17μιση λεπτα διάρκειας, με 15 κομμάτια στο σύνολο. Δισκαρα μεγατόνων. Το feeling ειναι πορωτικό, συνδυάζοντας το party attitude με “τσιτα τα γκαζια” μουσική. Σκεφτειτε μεθυσμένους hardcore-ο-πάνκηδες, που διασκευάζουν Motorhead σε αγώνες motocross :!: Ελπιζω να σας ψηνει. Αν οχι, εσεις χανετε. Τσεκάρετε άφοβα!
Εγώ θα προτείνω τους White Willow - Signal to Noise απο Νορβηγία. Τι παίζουν ? Χμμ…πολλά,αλλά σε αργούς ρυθμούς, μη περιμένετε βαριές κιθάρες, τύμπανα ελικόπτερο, και όλα τα συναφή. Να περιμένετε όμως, γυναικεία φωνητικα, καθαρή παραγωγη,πλήκτρα που θυμίζουν ψυχεδέλεια του 60, μελωδιες παραμυθένιες, μέτρια τέμπο και φυσικά ατμόσφαιρα.
Αμα με ρωτουσε κάποιος σαν ποιούς παίζουν, θα έλεγα, ίσως, ίσως με πιό προοδευτικούς The Gathering :-k
white willow εχουν μεγαλη ιστορια πισω τους
οπωσδηποτε σε οποιον αρεσουν να τσεκαρει προηγουμενα αλμπουμ τους!!!το τελευταιο ειναι καλο,αλλα μετριο συγκρινομενα με τα παλια τους!!!
Χαρντ-κορο-πανκηδες απ τη Νορβηγια. Ο εν λογω δισκος εχει τσαμπουκα περισσιο και συστηνεται διχως φοβο και παθος. Οι διαρκειες μικρες, η μουσικη γκαζιαρικη και τρου. Στην αρχη ισως σας χαλασουν λιγο τα φωνητικα. Μετα απο μερικες ακροασεις παντως θα γουσταρετε.
Πολυ ομορφα κομματια , πολυ ομορφο παιξιμο και γενικα ενας πολυ καλος δισκος.
Συνδυαζει στοιχεια λατιν τζαζ ροκ και ψιλοφανκ. Αν δν κανω λαθος επαιζε ή παιζει και στους Αngra αλλα αυτος ο δισκος ειναι κατι το τελειως διαφορετικο απ’ το στυλ των Angra.
Τον προτεινω χωρις κανενα ενδοιασμο.
8)
Εκανα εντιτ στο ποστ και λεω 5 πραγματα.
Οχι δν ειναι κλασσικη βιρτουοζια με ασταματητα χοσιδια και αϊντας του στυλ Michael Angelo Batio ( οχι οτι με χαλαν τα ανελεητα χοσιδια , αλλα ο δισκος αυτος δν ειναι ετσι).
Καλουτσικος ο Κικος.Επισης παρομοια φαση και αρκετα καλο βιρτουοζικο ειναι το τελευταιο του Mark Rizzo των Soulfly το οποιο αποτελεσε ευχαριστη εκπληξη!
Εχω να προτεινω αλλους 2 δισκους που απευθυνονται μεν κυριως σε μπασσιστες αλλα ειναι καλο δε ολοι να τους ακουσουν γιατι παιζουν 2 μεγαλα μουσικα μυαλα. Φυσικα και απο τεχνικης αποξεως γινετε το “ελα να δεις”.
Θα χαρακτηριζα το ειδος των δισκως ως γκρουβατο τζαζ.
Αναφερομαι φυσικα στους δισκους…
[SIZE=“3”]Victor Wooten & Steve Bailey - Cookbook {Bass Extremes 1}[/SIZE]
[SIZE=“3”]Victor Wooten & Steve Bailey - Just Add Water {Bass Extremes 2}[/SIZE]
Στον 1ο δισκο συμμετεχει στο κομματι “Red” ο Marcus Miller και στο κομματι “Strodus” ο Billy Cobham.
(Τα εξωφυλλα μπορει να ειναι και αντιθετα , δν εχω τα εξωφυλλα των δισκων και δν βρηκα και πολλα πραγματα στο google).8)
Εντιτ: Τα εξωφυλλα ειναι σωστα (το εξακριβωσα στο Wikipedia).
Νάμαι πάλι και εγω…Λοιπόν…πάρτε μιά αλμπουμαρα απο Αμερική . Αυτος είναι ο δεύτερος δίσκος τους, περιμένω εδω και 2 χρονια το τριτο τους, διότι είπαν θα ειναι μια τριλογια και μέτα γεία σας, αλλα ακόμα τιποτα…
Τί παίζουν,προοδεύτικο ντέθ-μέταλ με στοίχεια blues jazz ,avant-garde.Ο δίσκος περιέχει κανα 2 μπαλαντοειδή κομμάτια, γυναικεία φωνή / ωραία βαρία growl και καθαρα φωνητικα και γενίκα πόλυ ωραίο αλμπουμάκι.
Ααα… φιλοξενούμενοι στο δίσκο ειναι οι, Paul Kuhr - Novembers Doom- και ο Kobi Farhi - Orphaned Land-.
¶λλη μια αλμπούμαρα…απο Νορβηγία αυτη τη φορα.
Δεν θα πω πολλα για αυτους, διοτι δεν περιγραφετε το ειδος που παιζουν. Εχουν βγαλει 5 αλμπούς αν δεν κανω λαθος,που γενικά δεν τα βρισκεις εύκολα… όποιος δεν τους ξέρει παρακαλώ να μεριμνησει άμεσα
Παραγωγάρα, μουσικάντιδες, γυναικεία φωνη,αργα και γρήγορα τέμπος σε ρυθμους, μέταλ,τζαζ,μπλουζ,τανγκό και άλλα πολλα.
Θά το πρότινα στους οπαδόυς των Diablo Swing Orchestra, Arcturus - La infernale , το πιάσατε το νόημα πιστεύω…