Δισκάρες που προτείνουμε στους συμ-φορουμίτες μας

Πρεπει να τους ειχα προτεινει στο core-o-topic ! Μεγαλεια!

Κριμα που πεθανε ο κιθαριστας τους sob(r.i.p).Eλπιζω να συνεχισουν παρολα αυτα.

Aντε ρε να σας το προτεινω κι αυτο

Project που συμμετεχουν οι Jorge Rosado(Merauder),Mitts(Madball,exSkarhead),Ian "bulldog"Edwards(Earth Crisis) και Rigg Ross(Madball).Μεχρι στιγμης εχουν το παραπανω δισκακι που απλα δε παιζεται.Εχει και μια διασκευη στο territory των Sepultura.

:roll::thumbup:

Ει leper αν δεν το εχεις ακουσει καντο τα σπανε.

Asva - What You Dont Know Is Frontier [2008]

δεν εχω και τις καλυτερες σχεσεις με το drown, σκουπιδι δεν το θεωρω, απλα οταν θελω να καω με κατι θα βαλω καμια σλατζια ή τιποτα ντουμοστονερ αυτα τα σε πιο αργο τεμπο και θα ξεχαρμανιασω. με τους asva αλλαζει το πραμα. εξ αμερικης. πολλα προτζεκτ ο καθενας τους στο ιστορικο του οπως sunn o))) burning witch, Goatsnake, Mr. Bungle(!) και πολλοι αλλοι.
το What You Dont Know Is Frontier ειναι το δευτερο αλμπουμ της μπαντας. επαθα την πλακα μου με δ’αυτο.
γενικα τους παρακολουθουσα απ’ το προηγουμενο Futurist’s Against The Ocean, που ηταν και παρα πολυ καλο. αλλα τετοιο σοκ για το φετινο τους αλμπουμ δεν ηταν στο προγραμμα.
μεγαλα σε διαρκεια κομματια που χτυπανε και 20αρια ,4 ειναι ολα κι ολα.
ολα καλα και ολα ωραια μεχρι στιγμης, φτανουμε στο 3ο κομματι (A Game In Hell, Hard Work In Heaven), τελειωνει. και αφηνει εμενα να κοιταω τα ταβανι χωρις να ξερω που βρισκομαι. στηριζομενο σε ενα υπερτελειο doom riff μη δειχνοντας ελεος να σε κτυπα στο τοιχο, αργα και βασανιστικα.
το αλμπουμ ειναι στα καλυτερα της φετινης χρονιας, και κατα καποιο περιεργο τροπο νιωθω οτι εχει γινει ηδη ιστορικο.

Για τους ΠΟΛΥ καμμένους του θορύβου…

THE BERZERKER - Dissimulate (2002)

Όσοι ασχολούνται σοβαρά με το “ευγενές” άθλημα του grindcore, (δηλ. περισσότερο απο το να έχουν ακούσει 2 άλμπουμς Carcass και Napalm Death) μάλλον ξέρουν περί τίνος πρόκειται εδώ. Για όσους δεν έτυχε, να πω απλά οτι πρόκειται για τσίτα-τελειωμένο hyper-fast grindcore με έντονες gabba/industrial “πλάτες” και απάνθρωπα samples που κάνουν το τελικό αποτέλεσμα ακόμα πιο χαοτικό. Για την ιστορία να πω ότι από αυτό το δισκο απέκτησαν κανονικό ντράμερ, χωρίς να εγκαταλείψουν όμως τις πατέντες τους (π.χ. σε σημεία samples από κομπρεσέρ αντί για blastbeats, αλλού gabba/techno “μπότες” κλπ.). Τα riffs όμως παραμένουν μνημειώδη για το χώρο που κινούνται. Το αποτέλεσμα παραμένει σταθερά και αμείωτα ασφυκτικό και χαοτικό. Σαν το soundtrack ενός ξυλοδαρμού από cyborgs ένα πράμα! :lol:
Είχα την τύχη να τους παρακολουθήσω λάιβ φέτος το καλοκαίρι στο φεστιβάλ Brutal Assault της Τσεχίας, και πραγματικά προσκύνησα! Τέτοια ηχητική βία δε συγκρίνεται με τίποτα!
Φανταστείτε να ακούτε Agoraphobic Nosebleed ενώ λίγο παραδίπλα γίνεται ένα hardcore rave-party, και είστε χοντρικά μέσα για τον χαμό που επικρατεί εδω μέσα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όπως προείπα και στην αρχή όμως, προτείνεται ΜΟΝΟ στους πολύ καμμένους του θορύβου. Οι υπόλοιποι, αν τύχει και με ακούσουν, μάλλον θα με κυνηγάνε μια ζωή…

Το εχω σε mp3.Ενα φιλαρακι εχει 2 αυθεντικα απο αυτους :expressionless:
Ακραια μουσικη.Εχουν και καποιες ωραιες διασκευες.

Αλλη μια δισκαρα στο hardcore

Απλα respect.

Το δίσκο των Berzerker πάντα ήθελα να τον τσεκάρω και όλο αμελούσα.

Οι 25 ta Life είναι ΘΕΟΙ και ο Rick τεράστια μορφή. Χαλαρά το ‘‘Friendship, loyalty, commitment’’ είναι μέσα στο top- 5 αγαπημένων hardcore δίσκων. Και το ‘‘Strength through unity’’ πολύ πορωτικό επίσης. Και γενικώς η παράξενη προφορά των στίχων του Rick και ο τρόπος που τραγουδάει τα σπάει απίστευτα.

Aλλο ενα κελεπoυρι της trustkill ειναι οι most precious blood απο τη νεα υορκη.Ιδρυθηκαν το 2000 απο τις σταχτες της γκρουπαρας των indecision(των οποιων τα to live and die in new york city και release the cure ειναι μεγαλες δισκαρες που προτεινονται)και το our lady in annhilation απλα σκοτωνει (οπως και ο προκατοχος του nothing in vain).Τοσο η μουσικη τους οσο και οι στιχοι τους ειναι αρκετα ψαγμενοι(τα μελη της μπαντας ειναι vegans και υπερ των δικαιωματων των ζωων)και αξιζουν τη προσοχη των ενδιαφερομενων.

Έχω ένα από Most Precious Blood, αλλά δε θυμάμαι πώς το λένε. :-s Γενικώς ευχάριστοι, αλλά δε μου είχαν κάνει και κανά ΤΡΕΛΟ κλικ.

Οσοι τους ξερετε απο τα 3 τελευταια τους και δεν εχετε ακουσει το παραπανω(οπως και το golem)αξιζει εστω και τωρα να το ψαξετε.Εδω η φαση ειναι πιο deathcore του στυλ all out war και γενικα μετραει.

ε outlawtorn86, άκουσα τον δίσκο των Ignite που είχες προτείνει λίγες σελίδες πιο πίσω. Μου φάνηκε πολύ ωραίο. Νομίζω ότι τα φωνητικά (τα οποία είναι πολύ καλά) είναι αρκετά κοντά σε αυτά των Οφφσπρινγκ, αλλά η μουσική έχει και πιο hardcore στοιχεια. Ωραίος δίσκος που (νομίζω οτι) θα αρέσει εξίσου σε πανκ φρηκς και μη.

Μιας και αναφέρθηκαν αρκετές ωραίες hardcore κυκλοφορίες θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφέρω το δεύτερο album των ZAO με τίτλο Splinter Shards The Birth Of Separation.

Όλα τα τραγούδια είναι φοβέρα.
Διαβάστε όπωσδηποτε τους (χριστιανικούς) στίχους link

Τhanks Παναγιωτη,χαιρομαι που σου αρεσε.Τσεκαρε και good riddance που κινουνται πανω κατω σε ιδια φαση.@ rip_noob το zao που αναφερεις ειναι δισκαρα οπως και το self-titled.

Cataract δεν έχω ακούσει ούτε νότα. Οι All Out War είναι αρκετά πορωτικοί πάντως.

Κακως:!:
Αν και εγω προτιμω αυτο

Ηταν το πρωτο τους που ακουσα και μου ειχε αφησει πολυ καλες εντυπωσεις.

Leper ντροπη σου η Ρανια σε ξεφτιλισε.Ακου το great days μπας και σωσεις τη κατασταση.:):wink:

The age of quarell απο τους cro-mags,ενας απο τους κορυφαιους nyhc δισκους(με πολλα metal στοιχεια,απο τις πρωτες hardcore μπαντες που τα καθιερωσαν).Η επιρροη τους στο metal ειναι μεγαλη(οι sepultura εχουν διασκευασει το we gotta know,οι Machine Head το hardtimes ενω ο james hetfield το ακουγε κατα τη διαρκεια μιας συνεντευξης του 87)στο hardcore τεραστια.