Το Skyclad που λετε παιδια,γαμαει.Αρκετα.
Σημερα τους πρωτοακουσα και γουσταρα πολυ.
Θα το λιωσω τις ερχομενες μερες.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ για τους Scyclad, αυτό έχω να πω μόνο. Ένα συγκρότημα που ποτέ δεν επεδίωξε να γίνει εμπορικό και πάντα έκανε αυτό που το προστάζει η καρδιά του. Ναι, λείπουν απο τη metal μουσική μπάντες όπως αυτή, κατά τη γνώμη μου.
Isis - The Oceanic Remixes/Reinterpretations
Το παρον προτεινεται κατα βαση σε οσους εχουν ηδη ακουσει το Oceanic. Ψυλλιαζομαι βεβαια οτι οσοι ασχολουνται με τον χωρο θα το εχουν ηδη υποψη, αλλα εγω το ποσταρω ετσι κι αλλιως. Εδω περα μιλαμε για remix στα κομματια του Oceanic (το CD ειναι διπλο) απο διαφορους λιγοτερο η περισσοτερους γνωστους θιασωτες τους πειραματικου ambient/drone/noise κτλ κτλ ηχου. Ξεχωριζουν οι Mike Patton, Tim Ηecker, James Plotkin, Venetian Snares, Justin Broadrick…
Therapy? - Troublegum
Punk-ιζον rock’n’roll στα καλυτερα του! O Andy Cairns και η παρεα σε τρελα κεφια γραφουν κομματαρες σαν τα Unbeliever, Die Laughing, Nowhere, Turn συν μια τελεια διακευη στο Isolation των Joy Division. Τσεκαρετε αφοβα…
Roger Waters - Radio KAOS
To λιγοτερο γνωστο απο τα τρια concept-albums του Roger Waters (Pros & Cons Of Hitch-hiking και Amused To Death τα αλλα δυο) δεν υστερει σε τιποτα κατ εμε και ειναι μαλιστα και πιο συγκεντρωμενο. Το concept και παλι ειναι στο γνωστο αντι-κυβερνητικο, αντι-πολεμικο υφος του Waters…
σωστοτατος…
signal 
Ben Harper - Burn To Shine
μεγάλος δίσκοντας που μέχρι στιγμής δε με έχει αφήσει να ασχοληθώ με κάποια άλλη κυκλοφορία του. δε ταμπελώνεται αφού εδώ μέσα ακούς ροκ, μπλουζ, σόουλ, φολκ κ.α ενώ η φωνή του harper είναι απολαυστική.
Ρε αυτός ο δίσκος ήταν τρελλό κόλλημα (όπως και το Infernal Love). Μαζί με το Nevermind και το Smash ήταν από τις καλύτερες κυκλοφορίες της εποχής στο είδος. Από την άλλη το Radio Kaos δεν μ τρελλαίνει και τόσο.
Aς προτείνω και εγώ κάτι καινούριο.
Nightingale - White Darkness (2007)
[CENTER]
[/CENTER]
Όσοι δεν έχουν χάσει την μπάλα με τα πολυάριθμα projects του Dan Swano, λογικά θα τους ξέρουν. Πρόκειται για την καινούρια κυκλοφορία τους λοιπόν. Εδώ ο κύριος Swano μας ξεδιπλώνει μια πιο μελωδική πλευρά του, καθώς η μουσική κινείται στα μονοπάτια του μελωδικού - progressive metal/hard rock. Αρκετά πλήκτρα και έντονο συναίσθημα στις συνθέσει, καταφέρνουν να πείσουν και τους πιο δύσπιστους οπαδούς του χώρου. Σε σημεία μου θυμίζουν τους Anathema ή τους Opeth του Damnation να παίζουν hard rock των 80’ς. Αν και ο δίσκος ακούγεται ευχάριστα από την αρχή μέχρι το τέλος, κάποια κομμάτια που έχω ξεχωρίσει είναι τα Wounded Soul, The Fields Of Life, One Way Ticket και Trial and Error. Νόμιζα ότι με το Alive Again του 2003 τα είχαμε ακούσει όλα από το συγκεκριμένο group, αλλά με αυτήν την κυκλοφορία ξεπερνούν ακόμα και τον εαυτό τους. Ο κύριος Swano γράφει, και γράφει όμορφα τραγούδια.-
Oι Δανοι Mercenary κυκλοφορησαν περισυ τον εξαιρετικο δισκο The Hours That Remain
Oι ιδιοι αποκαλουν αυτο που παιζουν New Wave Of Swedish Heavy Metal…
Μεσα σε αυτο το δισκο βρισκει κανεις ο,τι θελει:) 
Καρφωτικες μελωδιες,ποικιλια κιθαριστικων riffs,’‘σουηδικα’’ κοψιματα,πετυχημενες εναλλαγες φωνητικων
και πραγματικα απιστευτο drumming που δινει προσθετη ποιοτητα στις ηδη καταπληκτικες συνθεσεις…
Τα τραγουδια ειναι αρκετα πιασαρικα παροτι υπαρχουν σε αυτα αρκετα progressive δομες…
ΑΞΙΖΕΙ
Θελω να μου προτεινετε δισκο απο shadows fall,lamb of god,meshuggah αν γινεται δεν ξερω αν ποσταρα σε ασχετο thread.
Τα αγορασα σημερα απο metropolis και εχω παθει ζημια
Από Lamb of god σου προτείνω το As the palaces burn,και ακόμη περρισσότερο το ντεμπούτο τους Burn the priest,ως Burn the priest.
Από Meshuggah προτείνω…εμ…τα πάντα…:lol: 
…βασικά άρχισε με το Nothing και βλέπεις.
απο shadows fall το The War Within ειναι αρκετα ωραιο. lamb of god ε; χμ… αρχισε με τα as the palaces burn και ashes of the wake. γενικα παντως εχουν γαματους δισκους.
χμ. για meshuggah, τα πλεον αναγνωρισμενα (και γαματα) ειναι τα nothing και destroy erase improve. εμενα παλι το αγαπημενο μου ειναι το chaosphere αλλα επειδη ειμαι λιγο ανωμαλος οσον αφορα το θεμα meshuggah ακου τα αλλα δυο πρωτα. το chaosphere ειναι βασικα το πιο αρρωστο. τωρα το γιατι μ αρεσει τοσο τρεχα γυρευε. μονο αλλον εναν εχω βρει που το γουσταρει σε τετοιο βαθμο
οκ ευχαριστω πολυ.
εγω παντως θεωρω οτι το sacrament ειναι με διαφορα το καλυτερο album των lamb of god…
βασικα ξεφευγουν πολυ σε αυτο το δισκο,τα κιθαριστικα θεματα ειναι πολυ πρωτοποριακα και πορωτικα,τα progressive στοιχεια αφθονουν,η φωνητικη ερμηνεια ειναι πολυδιαστατη,και το NWOAHM ειναι πλεον μακρια…
Α, και το singlaki Redneck ειναι μακραν το χειροτερο κομματι του δισκου
Να μου ζήσεις αγορίνα!
Έτσι μπράβο!
Anterior-This age Of Silence(2007)
Εδω εχουμε ντεμπουτο απο τους Ουαλλους…
Ο δισκος ειναι γεματος απο ακρως πορωτικα thrash/metalcore riffs σε υψηλες ταχυτητες…και αρκετες μελωδιες
Ο μοντερνος ηχος στις κιθαρες δινει αλλη πνοη στην κυκλοφορια…
Πολλα υποσχομενη μπαντα απο ενα ειδος που ακμαζει σιγα-σιγα και που το γουσταρω πολυ(τα τελευταια cd των
sanctity και 3 Ιnches of blood δινουν ρεστα)
αλμπουμαρα απο το καινουργιο γκρουπ του Matt Barlow , χωρις βεβαια τη φωνη του , γτ βγηκε πριν τον παρουν . αλλα τα σπανε οι Δανοι (νομιζω Δανοι ειναι ) !!!
Οχι και το καινούριο γκρούπ του Barlow… Pyramaze λέγονται και είναι μεγάλη τιμή για τον Barlow πού τον πήρε μία τέτοια γκρουπάρα στις τάξεις της!
και για τους pyramaze που θα πουλήσουν περισσότερο λόγω του ονόματός του.
ενα αλμπουμ που πειραματιζεται αναμεσα σε trip-hop και new age στοιχεια . πραγματικα ενα απιστευτο αλμπουμ απο 2 ατομα που ξερουν καλα τη δουλεια τους . απιστευτες μελωδιες και ταξιδιαρικη ατμοσφαιρα που σου δημιουργει μια κατασταση ευτυχιας .
για Pyramaze που λετε εχω ακουσει το πρωτο album και μου φανηκε μετριο. το δευτερο ομως που αναφερετε ουτε καν το χω βαλει στο cd player. ειμαι και λιγο αρνητικα προδιαθετειμενος…