και κάτι από τα παλιά,
Δεν διαφωνώ. Επειδή προσωπικά όμως βλέπω τη μουσική κάπως συναισθηματικά δεν μου αρέσουν oι εκφράσεις του τύπου “Οι τάδε ήταν καλοί, αλλά τώρα έχει ξεπεραστεί αυτό το είδος”. Με την ίδια λογική κάποιος πού σήμερα ακούει Isis & Mastodon σε καμιά δεκαριά χρόνια θα λέει τα ίδια και γι’αυτούς.
συμφωνω.δεν υπαρχει ξεπερασμενο ειδος.αρκει να γινεται καλα.ισα ισα,που καποιες παλιες καραβανες (vicious rumors,leatherwolf) βγαλανε 2 απο τους καλυτερους δισκους του 2006,που πατανε αρκετες νεες μπαντες!!
Dalek - Absence
Βασικα ειχα γραψει γι αυτους στο τοπικ για “Ραπ/Χιπ Χοπ”. Πριν με πετροβολησετε, οση σχεση εχουν με ραπερς τυπου Public Enemy, Cypress Hill, αλλη τοση εχουν και με noise/industrial. Βασικα τα φονητικα ειναι ραπ, η μουσικη ιndustrial/noise φαση. Φυσικα οποιαδηποτε συγκριση με R&B σκουπιδια ειναι ανυπαρκτη και μαλιστα σε ενα απο τα τραγουδια τους τα χωνουν σε ολους αυτους. Γενικα οι στιχοι τους γαμανε (πραγματευονται κυριως τις συνθηκες ζωης στα γκετο). Οι περιπετειωδεις ακροατες ας δωσουν μια ευκαιρια…
Εντιτ: Να πρσθεσω οτι κυκλοφορουν απο την Ipecac του Mike Patton…
Κι ενα λινκ: http://www.youtube.com/watch?v=i789TMw49rE
χχχμμ ακουσα το κομματι που λινκαρες και καποια αλλα επισης. σε καποια φαση του μουσικου μου πειραματισμου ειχα ασχοληθει αρκετα με χιπ χοπ/ραπ και σε αυτον τον τομεα ειναι πολυ καλοι. αλλα ο συνδυασμος με τα οντως Noise backgroung ειναι πολυ καλος, πολυ καλυτερος απο το αναμενομενο. nice group.
ενταξει υπερβολες…
ναι μεν ειναι πολυ καλος δισκος,αλλα εχει αρκετες ατελειες…
η τεραστια διαρκεια,οι κουραστικες εισαγωγες,αρκετα ανεμνευστα χιλιοπαιγμενα riffs αφαιρουν ποντους…
Σιγουρα προτιμω τα
Wolf-The Black Flame(2006)
Primal Fear-New Religion(2007)
Ram-Forced Entry(2005)
αναφερομενος σε προσφατες κυκλοφοριες που εχουν αυτο το judas priest style…
Αν τον ξεψειρίσεις ναί τότε εχεις δίκιο όσον αφορά τις παρατηρήσεις, αν δεν είχε ατέλειες τότε δεν θα χρειαζόταν να τον αναφέρω εδώ καν, θα τον ξέρατε ήδη όλοι. Πάντως το πάθος που βγαίνει είναι απίστευτο, χίλιες φορές να παίζουν νέα συγκροτήματα με πάθος παρά να περιμένω πότε θα έρθει όρεξη σε κάποιο “παλαιό” να γράψει κάτι καλό. Άλλωστε αυτό που λείπει από τις πιο πολλές κυκλοφορίες εδώ και πολλά χρόνια, εκτός από τις νέες ιδέες, είναι το πάθος και διόρθωσε με αν κάνω λάθος. Οι πιο πολλοί μουσικοί είναι πλεόν τεχνικότατοι, παίζουν παπάδες αλλά χωρίς έμπνευση και πάθος τι να το κάνω.
Αυτά που ανέφερες δεν τα έχω ακούσει, θα τα ακούσω όμως, άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός του thread. Πάντως δεν κόλλησα με τον δισκο λόγω του Judas Priest style αλλά πιο πολύ λόγω του Iced Earth style που έχει και αυτό γιατί οι Iced Earth πλέον δεν μπορούν, άκουσα και τον τελευταίο τους και ξενέρωσα εντελώς.
δε διαφωνω σε κατι…παθος σιγουρα βγαζουν
και οι cage ειναι αξιεπαινοι που προτιμουν και παιζουν αγνο heavy metal εν ετει 20078) 8) 8) …μακαρι να ακολουθουσαν και αλλα συγκροτηματα το παραδειγμα τους…
ANEKDOTEN - VEMOD
γιατι τελικα υπαρχουν ακομη αρκετες μπαντες με μερακι, που παιζουν με τους παλιους καλους τροπους.
ολα αναλογικα. απο μελλοτρον και συνθεσαιζερ μεχρι βιολι και κοντρα μπασο.
καθαρο και υπεροχο progressive, τοσο καλο που απορει κανεις…
οι μελωδιες, αν και γραμμενες απο 30χρονο εχουν το εξης χαρακτηριστικο που σε αλλη περιπτωση θα ηθελε πολλα χρονια πειρας. δεν υπακουν στους κανονες της αρμονιας. νοτες σε τετοια σειρα και ρυθμο που σπανε τα νευρα και σε κανουν (αφου φυγει η ανατριχιλα) να αναρωτιεσαι πως γινεται τελικα να βγαινει τετοιος ηχος.
τα φωνητικα απαλα και σταθερα, με σκοπο μονο να σε ταξιδευουν και στιχους που δεν βγαζουν κανενα, μα κανενα νοημα.
σε συνδιασμο με υπεροχα ατμοσφαιρικες μπαλαντες.
τελικα, μαζι με τους Porcupine tree και ισως τους Pain Of Salvation, ειναι οτι καλυτερο υπαρχει στο ιδιωμα μετα το 1995
Αν και δεν συνηθίζω να κάνω προτάσεις θα βάλω ένα δισκάκι που μάλλον πέρασε στα ψιλά πέρυσι και είναι χαλαρά και με τεράστια διαφορά απ’ τον δεύτερο, ο καλύτερος πειραματικός δίσκος του 2006.
Το γκρουπ λέγεται Lifelover και ο δίσκος Pulver. Είναι Σουηδοί και παίζουν ένα είδος Depressive/Suicidal Rock. Παραθέτω και τα κάπως χμ… τραβηγμένα εξώφυλλα (CD/LP).
Btw sorry αν έχει αναφερθεί ήδη από κάποιον και δεν το πρόσεξα.
:!: :!: :!: :!:
Τι ρε?
Υπερβάλεις, τα εξώφυλλα εγώ τα βρίσκω πολύ ζουζουνιάρικα…
End of spam.
Ελπίζω να αστειεύεσαι. Και τράβα άκου το δίσκο να δεις πόσο τέλειος είναι.
Για σήμερα θα προτείνω 2 δίσκους-διαμάντια, έναν καινούργιο και έναν παλιό.
Fair To Midland - Fables From A Mayfly: What I Tell You Three times Is True (2007)
Καταπληκτικός δίσκος! (RaΖz, need support). Σχετικά νέο συγκρότημα, αυτό είναι το τρίτο του άλμπουμ, μια μίξη alternative rock, metal με πολλές prog δόσεις, φοβερά φωνητικά, τραγουδάρες, πολύ μελωδικοί, σίγουρα απο τα καλύτερα νέα συγκροτήματα, τσεκάρετε τους οπωσδήποτε!!
Mike Oldfield - Ommadawn (1975). H αναφορά του Oldfield στο κείμενο progressive vs punk ήταν η αφορμή να προτείνω αυτό εδώ το αριστούργημα. Όσοι απο εσάς δε γνωρίζετε τη μουσική του κορυφαίου αυτού μουσικού (που στο περίφημο Tubular Bells έπαιζε όλα τα μουσικά όργανα μόνος του) είναι καιρός να τη μάθετε. Progressive, με έντονο το κέλτικο και γενικότερα το ethnic στοιχείο, αλλά όχι, οι ταμπέλες εδώ είναι λάθος, μουσική απο τις σπάνιες, ακούστε αυτή τη δισκάρα και θα καταλάβετε τι εννοώ.
ενας απο τους καλυτερους power/progressive δισκους που εχουν κυκλοφορησει ειναι το El Nino των Ιταλων
Eldrtich…(1998)
Υπαρχουν αρκετα heavy κομματια και αλλα πιο μελωδικα,μπολικα τεχνικα solos,αρκετα progressive περασματα και εντονη διαθεση πειραματισμου…
Η αποδοση των κομματιων ειναι φοβερη μιας και εχουμε να κανουμε με πολυ καλα παικτακια:)
Γενικα ο δισκος ειναι αρκετα πιασαρικος και αξιζει την προσοχη ολων οσων γουσταρουν Theater και Symphony X
Τα σπαει ατελειωτα ομως!!!
Από Eldtritch έχω ακούσει μόνο το καινούριο και δε μου έκανε καμιά φοβερή εντύπωση… :-k
ειναι περιεργη περιπτωση μπαντας…κυκλοφορησαν το αριστουργημα El Nino,μετα αλλαξαν εντελως ηχο και κυκλοφορησαν το nu metal-industrial δισκο Reverse(2001),επανηλθαν στα power/prog ηχοτοπια με το πολυ καλο Portrait Of The Abyss Within(2004) και μετα ενσωματωσαν αρκετα thrash στοιχεια στο Neighbourhell(2006) χωρις ομως να εντυπωσιασουν…Το τελευταιο Blackenday δε το χω ακουσει,φανταζομαι οτι παλι θα πειραματιστηκαν…
Ούτε οι Theater, ούτε οι Symphony X μου αρέσουν, αλλά το “El Nino” είναι δισκάρα!