Ο Alan Parsons ηταν ηδη καταξιωμενος παραγωγος οταν αποφασισε να φτιαξει το δικο του οχημα,ωστε να εκφρασει τις μουσικες του ανησυχιες.Το ντεμπουτο του το 1976 ειναι ενα αλμπουμ που ηχητικα-στον τομεα της παραγωγης-ακουγεται σαν να βγηκε 2 δεκαετιες μετα.Απλα αψεγαδιαστο.Το κονσεπτ ειναι βασισμενο φυσικα πανω στις στοιχειωμενες ιστοριες και τα ποιηματα του “καταραμενου” Εντγκαρ Αλαν Ποε.To εισαγωγικο instrumental A dream within a dream με το πανεμορφο κρεσεντο του,φροντιζει να σε μπασει κατευθειαν στο κλιμα.Ο Parsons επιστρατευει και τον Ορσον Ουελς,τον οποιο ποτε ομως δεν συναντησε,για να αφηγηθει μερη του δισκου,ενω guest στα φωνητικα και ο πληθωρικος Arthur Brown με την ιδιαιτερη φωνη του.Το Raven ειναι το πρωτο κομματι στο οποιο χρησιμοποιειται η πατεντα του vocoder(αυτο που ξεφτελισαν στη χρηση σχετικα προσφατα και για καποιο χρονικο διαστημα οι μισοι ελληνες σκυλαδες…αργησαν λιγο αλλα τα καταφεραν!) .Το επικο The fall of the house of Usher ειναι η επιτομη πιστευω οσων ηχητικα και συνθετικα ηθελε να πετυχει ο Parsons οταν δημιουργουσε το project του.Το ντεμπουτο αυτο ειναι η αρχη ουσιαστικα μιας μικρης σειρας αριστουργηματων,αλλα και μετεπειτα αξιοπρεπων δισκων ενος περφεξιονιστη καλλιτεχνη.
Ωπ!Μια μαγικη λεξη αναφερθηκε!Λοιπον τα 4 πιο αξιολογα ειναι τα εξης :
Deicide (1990 ντεμπουτο)
Legion (1992)
Once Upon The Cross (1995)
The Stench of Redemption (2006).
Τα 3 πρωτα κατεταξαν δικαια τους Deicide στις μεγαλες μπαντες του χωρου τους.
Το περσινο απλα τους επανεφερε μετα απο μερικες αδυναμες κυκλοφοριες.
Ξεκινα με το ομωνυμο και μετα με το Legion.Μια καλη λυση ειναι να ακουσεις το
Live τους When Satan Lives του 1998 που περιεχει τραγουδια απο τα 4 πρωτα αλμπουμς.
Καλή φάση. Το μόνο που έχω εδώ και χρόνια είναι μια Βεστ Οφ συλλογή τους. Και έχει μέσα και A dream within a dream. Κάτι θα γίνει και με αυτό το δισκάκι λοιπόν.
@ Iron_Man: και εγώ θα πρότεινα κάτι από τα πρώτα τους. Ειδικά το ομώνυμο. Και μετά το Once upon the cross με το διακριτικό εξώφυλλο.
Μια απο τις ξεχωριστες μπαντες που αλλαξαν τον ρου της μουσικης και διαμορφωσαν ολοκληρα ιδιωματα. Ενας δισκος γεματος συναισθημα και αυθεντικη καταθλιψη που γεννηθηκε αφου οι Curtis & co. αποφασισαν να μην ακολουθησουν το ρευμα του punk που κυριαρχουσε στην Μεγαλη Βρετανια στα τελη των 70’ς, αλλα αποδομωντας το να χτισουν κατι καινουριο. Φυσικα οι JD ηταν ηδη γνωστοι οταν κυκλοφορησε ο συγκεκριμενος δισκος, αλλα στα 10 αυτα κομματια συμπιεζεται ολη η ουσια τους. Απο το εναρκτηριο Disorder μεχρι τις τελευταιες ανατριχιαστικες νοτες του I Remember Nothing παραδοθειτε στο σκοταδι (προτεινεται ακροαση με σβηστα τα φωτα).
JACO PASTORIUS - WORD OF MOUTH…JAZZ FUSION καταστάσεις από έναν από τους καλύτερους μπασίστες/μουσικούς όλων των εποχών…καλύτερη στιγμή του δίσκου(κατ’εμέ) το overdriven bass solo στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου…
κουφαλα με προλαβες.εχω φαει τρελο κολλημα με αυτη τη μπαντα και συγκεκριμενα με αυτο το δισκο.
απο τις καλυτερες μπαντες που ξεπεταχτηκαν την τελευταια δεκαετια.στα φεστιβαλ εξω σαρωνουν.εδω ακομα τον υπνο του δικαιου!!
signal, δεν έχω ακούσει κάτι για νέο δίσκο. το ντέμο που έχεις είναι μάλλον αυτό του 2004. έκτοτε, το μόνο που έχω υπόψη μου είναι το “Burning Funkhouse Live” που κυκλοφόρησαν το 2005.
Η αρχη της καριερας του κυριου Peter Dolving και μια ατελειωτη δισκαρα!!
Mary Beat Janes - Mary Beat Janes
Ετος κυκλοφοριας : 1994
δεν υπαρχουν και πολλα να πω γι’αυτο το αλμπουμ.το υφος του στηριζεται στο thrash με πολλες επιρροες απο διαφορες εκφανσεις του μεταλ,του hardcore,του rock κλπ κλπ.θα μπορουσαμε να το χαρακτηρισουμε σαν post thrash.ή με λιγη φαντασια η παλια μεταλικη πλευρα των faith no more να παριστανει τους metallica οταν διασκευαζουν hardcore κομματια!!!(και θα μπορουσα να πω οτι εντοπιζω και στοιχεια που θα εμφανιζωνταν στο ντεμπουτο των grip inc. ενα χρονο αργοτερα!!)
η φωνη του dolving τσακιζει κοκκαλα οπως και οι στιχοι του.αν και εδω ακουμε τον ακουμε προφανως επηρεασμενο απο τραγουδιστες οπως ο hetfield και ο Patton.
το αλμπουμ ειναι απιστευτα εμπνευσμενο.υπαρχει ποικιλια στα κομματια, απο grunge σημεια ως φλαουτο και χρηση ακουστικων θα βρειτε μεσα!!!τα heavy σημεια του δισκου στην κυριολεξια σπερνουν!!!
