Από έναν δίσκο που έχω μπορώ να πω ότι οι Morcheeba είναι συγκροτηματάρα…
Η φάση είναι ότι τον έχω αντεγραμμένο σε cd και ούτε που ξέρω τίτλους από τραγούδια ούτε καν το όνομα του δίσκου… #-o #-o
Καλά εγώ νόμιζα ότι είχαν διαλυθεί. Είχε βγάλει και η τραγουδίστρια ένα (αρκετά καλό αλλα πιο ποπ σόλο αλμπουμ) οπότε λέω νταξει πάνε αυτοί. Μακάρι γιατι ήταν απο τους κορυφαίους στο τριπ…
Ρε γμτ θέλω να προτείνω έναν δίσκο από GWAR αλλά η φάση είναι ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον από 5 -6 δίσκους τους που θεωρώ κορυφαίους. Βασικά εξαιρώντας το We Kill Everything είναι όλα δισκάρες ρε γμτ… Και τόσο διαφορετικά μεταξύ τους. Τι να πρωτοδιαλέξεις?? Το punk με μέταλ στοιχεία ντεμπούτο τους Hell - O?? Τα crossover hardcore / thrash / punk Scumdogs of the universe, America Must Be Destroyed?? To λίγο από όλα This Toilet Earth όπου φάνηκαν τα πρώτα ίχνη για διαθεση πειραματισμού?? Tα πειραματικά RagNaroK και Carnival of Chaos?? H τα τρία τελευταία τους άλμπουμς που καταπιάνονται αποκλειστικά με το thrash metal??
OUFFFF δύσκολα πράγματα. Αισθάνομαι εντελώς ανίκανος να περιγράψω το μεγαλείο αυτής της μπάντας. Με μεγάλη δυσκολία και με το χεράκι της τύχης εν μέρει, θα επιλέξω τοRagNaRok του 1995. Ήταν τότε που εντυπωσιάσαν τους πάντες αποδεικνύοντας ότι έχουν τα κότσια να γράψουν κάτι παραπάνω από χαβαλετζίδικα τραγούδια, και ότι δεν κολώνουν να πειραματιιστούν με πλήκτρα και πιο τεχνικό ύγος συνθέσεων. Στο Carnival Of Chaos που ακολούθησε επίσης, διεύρυναν ακόμα περισσότερο αυτό που είχαν επιχειρήσει δύο χρόνια πριν. Στο RagNaRok λοιπόν θα συναντήσετε μία μείξη από metal / punk / country / jazz. Οι επιρροές τους πολλές… Προσωπικά μου θυμίζουν κάτι από Faith No More, DRI, Alice Cooper, Soundgarden, Therapy, Red Hot Chilly Peppers, Mordred, Venom, Frank Zappa και Dead Kennedys. Σίγουρα ο συγκεριμένος δίσκος δεν είναι τόσο άμεσος όσο το Scumdogs of the University πχ, αλλά διακρίνεται από μία ποικιλία ακουσμάτων που συνθέτουν μία μοναδική ατμόσφαιρα και εν τέλει αυτό και μόνο αξίζει για να του ρίξετε μια αυτιά. Τέλος πρόκειται για έναν δίσκο που αποδεικνύει ότι δεν χρειάζεται να είσαι βιρτουόζος για να δημιουργήσεις κάτι πρωτότυπο και πειραματικό.
[FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“4”]“It’s always one hell of a party, when Ragnarok rolls around.”[/SIZE][/FONT]
Ok, δεν είναι άγνωστο αλλά πρέπει να το ακούσουν όλοι. Green Carnation-Light Of Day, Day Of Darkness
Progressive rock/metal με πολύ ιδιαίτερο ήχο και επιρροές από death μέχρι gothic. Το άλμπουμ αποτελείται από ένα ομώνυμο τραγούδι διάρκειας πάνω από μία ώρα, με πολλές εναλλαγές.
Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να εκτιμάω πολύ τη Νορβηγία. Πάρα πολύ… Και το περιέργο είναι ότι δεν είμαι μπλακμεταλλάς.
Λοιπόν ακούστε το και χαθείτε…
Eπος… Εχω χρονια να το ακουσω. Που να προλαβουμε γμτ…
Επισης γαμω ειναι το:
[CENTER]
[/CENTER]
…το οποίο τους βγηκε αρκετά πιο βατό. Οι φιλοι του ατμοσφαιρικου metal (που δε το εχουν ακουσει) ας σπευσουν . Ειναι ατμοσφαιρικο, μελαγχολικο, (prog) rock oriented σε σημεια και το αγαπαμε. Ότι και να πω ειναι λίγο. Ακούστε το τελευταιο κομματι του δίσκου (“Rain”) και αφηστε αυτο να μιλησει για μενα. Τσεκαρετε.
[SIZE=“4”]BBA [/SIZE]
Ένα εκπληκτικο τριο. Τα λογια ειναι περιττα.
Jeff Beck: (guitar, vocals)
Tim Bogert: (bass, vocals)
Carmine Appice: (drums, vocals)
Δυο (δυστυχως) δισκοι εναν studio …
και εναν Live …
που πρεπει να τους εχουν ΟΛΟΙ !
8)
Γι’ αυτο και οσοι δε τους ξερουν δε προκειται να το προσεξουν. Επειδη τα θεωρεις περιττα. 
Πρωτο βασικο / πιθανο ερωτημα αναγνωστη:
Τι ειδος μουσικής παιζουν;
το καλύτερο, βέβαια, είναι το ακούστικ βέρσις 8)
Εδω ποσταρα , για να δει καποιος ενα group και εναν δισκο που προτεινω για να τον ψαξει.
Αλλα τεσπα , πεζουν Blueζοrock.
Και δλδ ελεος , στο νετ ειμαστε δν δυσκολο να βρεις κατι σαν αυτο …
Δε το χω ακουσει. :?
Νταξ, το να προτεινεις κατι εννοεις να βαλεις ενα εξωφυλλο & τα ονοματα των μελων; Αν δε θεωρεις αρκετα σημαντικο το να γραψεις εσυ δυο λόγια που υποτιθεται οτι το γουσταρεις, τότε γιατι ο αλλος θα επρεπε να μπει στον κοπο να το ψαξει;
οι οι παναίτσα μ’. μέγα λάθος. ο δεύτερος αγαπημένος μου περσινός δίσκος. υπέροχες συνθέσεις, τρομερά συναισθηματικός δίσκος, όμορφοι στίχοι. αφού το ακούσεις, να δεις και το δβδ που βγήκε φέτος. για να πάρεις μία γεύση που θα σε πείσει http://www.youtube.com/watch?v=onvnoiyfOm0
Δλδ ηθελες να πω οτι σπερνουν και παιζουν αντερα και τετοια ?
Καλλιστα καποιος μπορει να πει οτι τις λεω αυτες τις μλκιες γιατι τους γουσταρω αλλα πολλα τετοια.
Δν λεω , οντως καλο θα ηταν να πω 5 πραγματα , αλλα μονο που βλεπει καποιος τα ονοματα του Beck , του Bogert και του Appice λογικα θα καταλαβει οτι αξιζει τον κοπο.
μπα ρε texas αμα δουν το ονομα Appice θα νομησουν οτι ειναι καμια μεταλια! λογου του αδερφου του(που ειναι κ γικοζος) παντως για τον bogert ψαχνω ακομα να βρω ποιος τον ψηφισε στο poll με τους μπασιστες!:lol:
Βασικα δε στη λεω (σε περιπτωση που καταλαβες αυτο - εξηγουμαι για να μη παρεξηγουμαι). Εγω μαναμ ξερω σε τι κοινο απευθυνεται ο Βeck, οπως και καμποσοι απο δω. Να εχεις ομως κατα νου οτι στο φορουμ υπαρχουν ατομα ολων των μουσικων γουστων που μπορει να μη τους εχουν καν ακουστα. :yes:
Δηλαδη μπορει εγω να προτείνω τον δίσκο της Julie Christmas με τα μέλη των Red Sparowes, που υποτιθεται για πολλους εδω περα ειναι γνωστο το target group που απευθυνονται. Παρολα αυτα αν δε πω δυο πραματα, ποσο ωραιο ειναι το δισκακι και πως ακουγεται, και δε θα το προσεξει ο μεσος τυχαιος αναγνωστης, και σκετη μοστρα θα φανει. Στη τελικη δηλαδη τσαμπα κοπος που λενε. Απ την αλλη μια γνωμη λεω, μπορει και να μαι λαθος…
Μιας και ανεφερα το project-ακι ομως, τσεκαρετε review-δακι. Απο τους καλους δισκους του ειδους. Ποστ-ιλα με νοημα, και οχι κοπια αλλης μπαντας.
εεεε!!!
δισκαρα το ακουστικ,
αλλα το λαιτ ειναι μνημειο!!
μουσικη κληρονομια.
δισκοι που δινουν νοημα στο να συνεχιζουμε να ακουμε ακομα μουσικη.
δισκοι που, ακομα και στην εποχη αυτη που δεν υπαρχει παρθενογεννεση, καταφερνουν και ακουγωνται τοσο εμπνευσμενοι και τοσο συναισθηματικοι.
εγω απλα προσκυναω το μεγαλειο αυτου του δισκου και δινω συγχαρητηρια στον δημιουργο του, που παρολο που καθιερωθηκε σε ενα ακραιο μουσικα ειδος, με αυτο το γκρουπ δειχνει οτι η μουσικη δεν εχει ορια (και οτι κατι τους ταιζουν εκει πανω!!! :lol: :lol: !!!
Αγαπητοι γιουζερς, αγαπητοι γνωστοι, ‘‘κατεστραμμενοι’’ συναδελφοι: 
Αυτες τις μερες εχω ξεθαψει και ακουω τουτο δω:
[CENTER]
alternate cover:
[/CENTER]
…και ειπα να το προτεινω. 17μιση λεπτα διάρκειας, με 15 κομμάτια στο σύνολο. Δισκαρα μεγατόνων. Το feeling ειναι πορωτικό, συνδυάζοντας το party attitude με “τσιτα τα γκαζια” μουσική. Σκεφτειτε μεθυσμένους hardcore-ο-πάνκηδες, που διασκευάζουν Motorhead σε αγώνες motocross :!: Ελπιζω να σας ψηνει. Αν οχι, εσεις χανετε. Τσεκάρετε άφοβα!
Καταρχην, πολύ ωραίο θεμα…εύγε man…
Εγώ θα προτείνω τους White Willow - Signal to Noise απο Νορβηγία. Τι παίζουν ? Χμμ…πολλά,αλλά σε αργούς ρυθμούς, μη περιμένετε βαριές κιθάρες, τύμπανα ελικόπτερο, και όλα τα συναφή. Να περιμένετε όμως, γυναικεία φωνητικα, καθαρή παραγωγη,πλήκτρα που θυμίζουν ψυχεδέλεια του 60, μελωδιες παραμυθένιες, μέτρια τέμπο και φυσικά ατμόσφαιρα.
Αμα με ρωτουσε κάποιος σαν ποιούς παίζουν, θα έλεγα, ίσως, ίσως με πιό προοδευτικούς The Gathering :-k
Im not sure to be honnest.
white willow εχουν μεγαλη ιστορια πισω τους
οπωσδηποτε σε οποιον αρεσουν να τσεκαρει προηγουμενα αλμπουμ τους!!!το τελευταιο ειναι καλο,αλλα μετριο συγκρινομενα με τα παλια τους!!!
συνήθως κάτι τέτοιες καταστάσεις είναι αριστουργήματα, οπότε λέω να το τσεκάρω.
Μιας και πιασαμε τους Νορβηγους, ξεθαβω ενα γκρουπ που ειχα αναφερει στο παρελθον:
[B][CENTER][SIZE=“2”]Kolokol - Flammer & Farger[/SIZE]
[/CENTER][/B]
Χαρντ-κορο-πανκηδες απ τη Νορβηγια. Ο εν λογω δισκος εχει τσαμπουκα περισσιο και συστηνεται διχως φοβο και παθος. Οι διαρκειες μικρες, η μουσικη γκαζιαρικη και τρου. Στην αρχη ισως σας χαλασουν λιγο τα φωνητικα. Μετα απο μερικες ακροασεις παντως θα γουσταρετε.
Εχει και μερικα κομματια στο επισημο site:
http://www.kolokol.no/media.htm
…αν και, για να μπειτε στο κλιμα δηλαδη, καλυτερα να ακουσετε ολοκληρο το δισκο.