Προτεινω τα
Kamelot - ‘‘Karma’’
InnerWish - ‘‘Inner Strenght’’
Running Wild - ‘‘Port Royal’’
Wintersun - ‘‘Wintersun’’
Children of Bodom-Are you dead yet
Megadeth-Cryptic Writings(για να θυμηθουμε τα καλυτερα)
Nightwish-Dark Passion Play
Forbidden - Twisted Into Form (1990)
αχχχ, το εβαλα σημερα να το ακουσω, και πορωθηκα!!!
λοιπον ο δευτερος δισκος των forbidden ειναι ενα αριστουργημα bay area thrash metal!!!
τα κομματια ειναι ολα ενα και ενα!!!περαν του κλασσικου ακουστικου ιντρο, και ενος (1:49) instrumental, τον δισκο διακατεχουν 7 κομματαρες ριφατου,αρχιδατου thrash metal!οι ταχυτητες παιζουν μεταξυ γρηγορες και mid tempo!!!τα ριφ ειναι ατελειωτα οπως και τα leads\solo!!!οι δομες των τραγουδιων ειναι μεσα στις αλλαγες ενω το εκτελεστικο επιπεδο της μπαντας ειναι over the top!!!
να μιλησω για ποιον??
παμε με την σειρα
φωνητικα - russ anderson. καθαρο αμερικανικο thrash metal λαρυγγι!!!
κιθαρα 1 - craig locicero. μοναχα οτι τον ειχε ο chuck schuldiner περιοδευων κιθαριστα το 1993 πιστευω οτι τα λεει ολα!
κιθαρα 2 - tim calvert. οσοι εχετε ακουσει το dreaming neon black απο nevermore ξερετε για τι προκειται!!!
μπασο - matt camacho. Κλασσικες πορωτικες μπασογραμμες!
τυμπανα - paul bostaph. slayer απο divine intervention μεχρι god hate us all!!
επενδυστε αφοβα!!!
Γαμάτο το Twisted Into Form, αλλά προσωπικά έρχεται δεύτερο στη προτίμηση μου μετά το Forbidden Evil! Μόνο του το Chalice Of Blood πιστεύω ότι “σβήνει” όλο το Twisted… 
Oτι έβγαλαν μετά από το αναφερθέν άλμπουμ πάντως με απογοήτευσε! 
νταξ το chalice παιζει να ναι το καλυτερο τραγουδι τους!
για το forbidden evil μαρεσει τρελα και αυτο.για τι να πρωτοπεις??(through eyes of glass,as good as dead,forbidden evil??)απλα ειναι πιο old school και το θεωρω το πιο διαδεδομενο απο τα αλμπουμ τους!(δεν ξερω αν ισχυει)
και επισης προτιμαω το thrash του twisted into form!! 
τα distortion και green τα θεωρω δισκαρες.
ιδιαιτερα το distortion!!the way of nevermore to come!!! 
Λοιπόν, ενα πολύ ωραίο αλπουμάκι απο τους Αυστραλούς ΙΚΟΝ. Καθαρή παραγωγή,καθαρα φωνητικά,με τις κιθάρες να είναι επι τω πλέιστον ακουστικες, γοτθικες μελωδιες, και φυσικά η μαμάτη χροιά του Michael Carrodus .Ενας πολύ καλος δίσκος στο χωρο του μελωδικου γκόθικ.
IKON - FLOWERS FOR THE GATHERING
Το επόμενο αλμπουμάκι είναι απο Ιταλία. Εγώ τους άκουσα πρώτη φορά πριν καμια δεκαπενταετία σε ένα split 7’’ πού είχαν βγάλει με τους Rotting Christ. Έχουν βγαλει 3 άλμπούμ αν δεν κάνω λάθος και πριν κατι μηνες βγαλαν σε re-master το πρώτο τους.
Τώρα,τι παίζουν…παίζουν ενα dark/doom/scary/funeral metal. Προσωπικά απο τα καλύτερα του είδους, άμα υπάρχουν αλλοι δηλαδη…
Το πρωτο τους άλμπουμ περιέχει 10 κομμάτια μεταξυ και μια διάσκευή, το γνωστο Fade to Grey που κάθε φορά που το ακούω μου σηκώνετε η τρίχα κανονικά !
Υπάρχουν στο μάι σπέις.
Monumentum - In Absentia Christi
Το τρίτο αλμπουμ που θα προτίνω,έρχεται απο USA. Πριν κατι μήνες βγάλαν το δέύτερο τους - δεν το έχω ακουσει ακόμα - εγώ θα προτίνω το πρωτο τους ! Σχετικα αργά τεμπος, ατμόσφαιρα που φέρνει σε post-rock/gothic rock με φωνη που γκοθίζει. Tο ύφος τους και η ατμοσφαιρα του άλμπουμ φέρνει σε Battle of Mice / Anne Clark / .
She Wants Revenge - 2006 - She Wants Revenge
Δισκαρα που την προτεινω ανεπυφυλακτα.
1970 ,
[SIZE=“6”]Mountain - Climbing! [/SIZE]
[B]* Leslie West - guitar, vocals
- Felix Pappalardi - bass, rhythm guitar, piano, vocals
- Corky Laing - drums, percussion
- Steve Knight - organ, handbells[/B]
Aν καποιος θελει περισσοτερες πληροφοριες για αυτην την groupάρα :
8)
Tα 2 πρώτα άλμπουμς των Forbidden είναι από τα πολύ αγαπημέεεενα μου. Οπότε δεν μπορώ εκδηλώσω προτίμηση σε κάποιο από τα δύο. ΑΠό τα επόμενα, το Distortion είναι πολύ καλό, ενώ το Green είναι πιο περίεργο και πιο Machine Head - oriented και γενικώς θέλει πιο πολλά ακούσματα… Face Down Heroes όμως σπέρνει. Αλλά κομματάρες όπως το No Reason που βρίσκονται στο Distortion είναι hidden treasures κανονικά…
Α! και ξέχασα να πω ότι ομώνυο κομμάτι του Green είναι από τα πιο πορωτικά που έχουν γράψει!!!
Λοιπόν, συφορουμίτες, πρόκειται για μια progressive metal δισκάρα. Κάτι σαν τους Shadow Gallery αλλά χωρίς τα ατελείωτα σόλο meets Queensryche meets Sieges Even.
Βγάζουν και δίσκο μες στο 2008
Everon-Venus (1997)
Pm me όποιος θέλειι link.
Edit: Άντε να ζωντανεύει το thread
αν γουστάρετε 70’s heavy rock προτείνω captain beyond το ομώνυμο album.δισκάρα και υποτιμιμένο όσο λίγα νομίζω.
Mιας και τους θυμήθηκα σήμερα μετά από κάτι αιώνες ( σορρυ αν έχει ξανα αναφερθεί ):
Sanctuary - Into The Mirror Black (1989)
Eκεί που καταργούνται τα σύνορα μεταξύ των ταμπέλων όπως heavy metal, thrash, punk, progressive βρίσκονται γκρουπς σαν και τους Sanctuary. To πρώτο άλμπουμ τους ήταν πιο άμεσο φλέρταρε πιο πολύ με το thrash, αλλά στο δεύτερο και τελευταίο τους αριστούργημα απλά υποκλινομαι. Ήχος που ξεφεύγει από τα κλισέ των σύγχρονων κλασσικών μετσαλ γκρουπς της εποχής τους… κομματάρες όπως το “Future Tense”, “long since dark”, “eden lies obscured”, “the mirror black” ειναί απλώς κάποιες στιγμές που ξεχωρίζω από αυτό το cult έπος. Και φυσικά μια ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στο πρωτοποριακό goth εξώφυλλο για μια εποχη που οι metsal ηρωες εβαζαν εντυπωσιακα και “true” σκιτσα.
Ευγε Παναγιωτη.Απιστευτος δισκος.
Το ομώνυμο των Killing Joke (2003), φυσικά.Ή θα το αγαπήσετε ή θα το μισήσετε. ΠΡΕΠΕΙ όμως να το ακούσετε!!
Βαρβάτες κιθάρες, με εξαίσια ριφς. Τρομερές μπασογραμμές. Τράιμπαλ στοιχεία και ολίγον ιντάστριαλ. Η φωνή του Κόλμαν, εννοείται, ότι κάνει τη διαφορά, άλλοτε γρυλίζοντας, άλλοτε ψυθιρίζοντας και άλλοτε ουρλιάζοντας.
Στα τύμπανα είναι ο Ντέιβ Γκρολ.
Βρείτε να ακούσετε τα Dark Forces, Death & Resurrection Show και Asteroid για να πάρετε μια γεύση. Γενικότερα όμως και τα 10 κομμάτια του δίσκου είναι ένα κι ένα.
O ορισμός της δισκάρας 8)
:thumbup:
Kαι όμως δεν έχουν αναφερθεί πουθενά στο φόρουμ και πρόκειται για γκρουπάρα. Όταν τους είχα πρωτοακούσει πριν λίγα χρόνια είχα πάθει πλάκα. Έχουν 2 δίσκους. Ε ακούστε αυτόν:
Τaraxacum-Spirit Of Freedom (2001)
Με μέλη (πρώην ή νύν) των Haggard, Eden’s Curse, Edguy, Redemption, Pantera, Galloglass.
Τι παίζουν? Ε σκεφτείτε τους Queensryche με πιο κλασικές χέβυ στιγμές. Δυστυχώς έχουν διαλυθεί.
Φοβερή δισκάρα, απίστευτη. Ακούστε το τώρα.
Δε βρήκα ούτε myspace, ούτε youtube βίντεος. :dunno:
Κάτι από τα κατάβαθα της κόλασης.
ΑMEBIX - Arise ( 1985 )
Mία από τις επιδραστικότερες μπάντες που υπήρξε ποτέ στον πλανήτη αυτόν ήταν σίγουρα οι Άγγλοι Amebix. Αυτός εδώ είναι ο πρώτος τους ολοκληρωμένος δίσκος που βγήκε το 1985, αν και το group είχε πρωτοκυκλοφορήσει το πρώτο του demo το 79 και είχε βγάλει δύο EP’s το 82 και 84. Συμπληρώνοντας με έναν πληκτρά την σύνθεση τους και με ήχο ωμό και ακατέργαστο, ίσως ήταν η πρώτη punk - thrash μπάντα ( βέβαια ο δεύτερος όρος ούτε καν υπήρχε την εποχή που γραφτήκαν τα κομμάτια ). Φανταστείτε τους Motorhead σε ένα τζαμάρισμα με Dead Kennedys, και Venom ύστερα από μπόλικη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών. Φανταστείτε ότι είστε μέσα στο βομβαρδισμένο αυτοκίνητο του Fresh Fruits For Rotten Vegetables και έξω από το φλεγόμενο παράθυρο σχηματίζεται η φιγούρα που υπάρχει στο εξώφυλλο του Paranoid. Κάπως έτσι νιώθω όταν ακούω αυτό το masterpiece. Απλώς να κάνω μία ειδική αναφορά στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου: “Τhe Darkest Hour” που είναι από τα σκοτεινότερα κομμάτια που έχω ακούσει και ίσως το πιο ξεχωριστό του δίσκου.
Από την Wiki:
Amebix, formed in England in 1978 as “The Band with No Name”, were a band that many consider to have started the sub genre crust punk. Their music blended hardcore punk and heavy metal into a form of early thrash metal. They were the forerunners of crust punk and a thrash metal pioneer. Such notable bands as Sepultura, Neurosis, Napalm Death, and Deviated Instinct have paid homage to the band.
Για όσους γουστάρουν συγκροτήματα σαν τους Ανώριμους, Το Πλοκάμι του Καρχαρία κλπ…
Μετάληρα - Χέστηκε Στο Τάληρο
Αυτο που χαρακτηρίζει τους ΜΕΤΑΛΗΡΑ είναι το ιδιαίτερο πάντρεμα διαφορετικών ειδών μουσικής με τον εκφραστικό αιχμηρό στίχο που σίγουρα θα προκαλέσει κάποιους, όπως όμως σίγουρα στους περισσότερους θα φέρει ένα (πονηρό;) χαμόγελο στα χείλη.
Προκαλώντας την αισθητική των ακροατών καταφέρνουν να ταράξουν τα νερά της δεδομένης ελληνικής μουσικής βιομηχανίας δινοντας όμως πάντα έμφαση στο ποιοτικό αποτέλεσμα που φτάνει στα αυτιά του καταναλωτή με τη μορφή της άρτιας τεχνικά ηχητικής παραγωγής.
Οι ΜΕΤΑΛΗΡΑ θυμίζουν μπάντες από το παρελθόν, όσον αφορά το στήσιμο του project τους. Οι σεξίστικοι στίχοι που αν μη τι άλλο περιέχουν γενναίες δόσεις χιούμορ και υπερβολής, η συνεχής σάτιρα, οι αιχμές στο μουσικό σύστημα, το όλο στήσιμο που υποστηρίζεται από τις «τρελές» ζωντανές εμφανίσεις και γενικότερα μια φιλοσοφία που απέχει από τα «καθεστώτα» ενώ σε μουσικό επίπεδο αγγίζει το τέλειο, οι ΜΕΤΑΛΗΡΑ είναι εδώ για να μας υπενθυμίσουν ότι το ροκ μπορεί να είναι εξαιρετικά συγχρονο χωρίς να ξεχνά τον πρωταρχικό του ρόλο.
Το ρόλο του rock ‘n’ roll που γεννήθηκε για να προκαλέσει «αναταραχή» !
Ο προσεκτικός «αναγνώστης» - «μελετητής» του μέλλοντος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τους ΜΕΤΑΛΗΡΑ:
…ενα μουσικό ανέκδοτο που κατόρθωσε να εκδοθεί.
χμ, δηλαδής τα 3 τελευταία είναι δισκάρες ε ???!? νομίζω οτι έχουμε παρεξηγήσει λίγο την έννοια δισκάρα !~
Ε, δεν ειπαμε οτι ειναι και Hanoi Rocks!
Ουτε καν Wig Wam!
mlk οι μετάλληρα είναι γτπ. δηλαδή ντάξ, αν μου βρεί κανεί τι έχουν αυτοί και οι WC … που τους πηραν μεγάλες εταιρίρες… οι Ανώριμοι τεσπά έχουν κι ένα Χ μουσικό υπόβαθρο / επίπεδο. αλλα και πάλι…
οι AMEBIX δεν ακούγωνται ρε μλκ… μου λέγε και ο άλλος BΡETANIKO αριστούργημα… χαχαχαχα !
καλά καλά… οι HANOI/WIG μαμάνε καλά οτι και να λές… και οι poodles…που εις τας ευρώπας κόβουν κολαράκια…εδώ στο ελλάδα σκονταψαν στο σκόπελο του κάθε κομπλεξικού καρ(α)ιολίδη…
METAL !!! σαν την $@$#$@$ των ANNAXILEITOR !