Δισκάρες που προτείνουμε στους συμ-φορουμίτες μας

να βαλεις τρατζεντυ και να συγκινηθεις.

το Crystallium, δεν ηταν και τιποτε το ιδιαιτερο παντως, αλλα μη στο χαλαω =Ρ

Είσαι anti-bm φλωρούμπας, το ξέρουμε κι οι δυο ότι σ’αρέσουν μόνο ear-friendly δίσκοι και πράγματα που αρέσουν σε χίπστερς! Οι Crystalium σκίζουν με λίγα λόγια, κι άμα ήταν κι αυτοί (που ευτυχώς δεν είναι) overhyped μπάντα θα σ’ έβλεπα τι θα έλεγες χοντρέλα. Tragedy ακόμα δεν έχω ακούσει νότα αλλά στο live θα πάω.

!

εδω καπου το χερι κτυπα τη καρδια ρυθμικα.

Δεύτερη επίσκεψη μου στο τόπικ.

Αυτή τη φορά πάμε σε κάτι με τελείως jam διάθεση. Μιλάμε για την παρακάτω διαμαντάρα, το ομώνυμο διαμάντι των King Hobo

Ποιο είναι αυτοί? Είναι η μουσική συνεύρεση (λέγε με πρότζεκτ)του drummer JP Gaster των Clutch με τον Per Wiberg των Opeth, Spritual Beggars κλπ. Μαζί τους ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Thomas Juneor Andersson των Kamchatka (χαρντροκοψυχεδελάδες) και του Ulf Rockis Ivarsson (σεσιονάς μπασίστας, έχει παίξει στους Beat under control).

Σε μία βδομάδα ηχογράφησαν αυτό το φοβερό δισκάκι, τζαμ ροκ με τζούρες blues, funk, jazzrock. Μιλάμε για μεγάλο δίσκο με δικά τους κομμάτια, και δύο διασκευές σto “Running” του Curtis Mayfield και “Mr. Clean”, γνωστό από τον τρομπετίστα Freddy Hubbard. Τα δικά τους είναι φανταστικά, με πολύ φρέσκο αέρα, και αν και στο είδος αυτό είναι ευκολότατο να παρασυρθείς σε αντιγραφή, οι τύποι έπιαξαν με την καρδιά τους και ζωγράφισαν.

Θυμίζει αρκετά Grand Funk, Funkadelic και γενικά ότι έχει κάνει ο ΘΕΟΣ Clinton, Johny Winter, ακόμα και Thin Lizzy, ZZ TOP, και συναφή ακούσματα. Φίλοι του κλασικού ήχου ρίξτε τις αναστολές σας κι ακούστε κάτι που είναι πολύ ανώτερο απο 70ς κι ας ηχογραφήθηκε μετά από 35 χρόνια. Oι φίλοι των Clucth, Beggars κ.α. πρέπει να τρέξουν χθες! Φίλοι του Νότου ενωθείτε στο όνομα του ροκ!

Ακούστε όλοι το δισκάκι όπως και να χει (και πείτε και καμιά γνώμη, ε?)

΄Εχω ξανακούσει ανάλογα σχόλια για αυτό.
Πρέπει να το ακούσω! 8)

Straight edge hardcore απο τη Bοστωνη.Τοσο το παραπανω οσο και το προσφατο Songs to scream at the sun εγγυουνται στιγμες moshing.

outlaw, ηθελα να ρωτησω καιρο, ανηκεις sXe;

Οχι,ουτε καν.Απλα υπαρχουν πολυ καλες μπαντες στη σκηνη ασχετα με το αν δεν ακολουθω το τροπο ζωης τους.

Διαβάζουμε και κανά ρηβιού, ε; :p. Το δισκάκι είναι όντως μπόμπα και κάτι μου λέει πως στα χνάρια του θα βαδίσει το:

…με συμμετοχές από Jean Paul Gaster & Per Wiberg.

Τι 'ν τουτο ρε ?? :-k

Straight- edge.

fightstar-one day son this will all be yours
](http://img26.imageshack.us/my.php?image=fightstar01big.jpg)[/IMG]

οι τεσσερις αυτοι λονδρεζοι κατεχουν το μεταλ και το ποστ χαρντκορ συνδιαζοντας κιθαρες που γκρεμιζουν σπιτια με sing along ρεφραιν.Το post apocalyptic εξωφυλλο στυλ fallout τα σπαει.
Τrivia:το τελευταιο κομματι του δισκου με τιτλο Unfamiliar Ceilings ειναι εμπνευσμενο απο το γνωστο anime/manga neon genesis evangelion

Ροκια σαν τα παλια

The Gathering -Mandylion (έχω πάθει τρελή πλάκα με αυτό το δίσκο)

Ποτ έχεις δίκιο, ριβιού διαβάζω, μάλλον δε θα το χα πετύχει. Aυτό τώρα βγήκε, ε? Το τσεκάρω αμεσότατα

μπετερ λεΪτ δαν νεβερ!!

:smiley:

Λοιπον προτεινω την ακολουθη δισκαρα-οτι πρεπει για βραδινους περιπατους στην πολη (οχι δε λεω το Perdition City :p) :

To Stonerider οντως δισκάρα από κει που δεν το περιμένεις, το Mandylion δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις, το παραπάνω θα το ακούσω ολόκληρο γιατί από Verve όλο διάσπαρτα τραγούδια ακούω και μόνο το Bittersweet έχω ακούσει πάνω από 5 φορές ;p

Magenta - Art and Accidents [2009]

το κανουργιο Magenta, ειναι απ’ τα αλμπουμς που απ’ τη μια σου ανοιγει τη διαθεση κι απ’ την αλλη, πριν προλαβεις να το καταλαβεις, στη κλεινει.
οσοι αγαπατε Futurepop και Apoptygma Berzerk πρεπει να επενδυσετε χωρις δευτερη σκεψη.
ανγκμαρ, σομν, νεφελη και μανος. οπωσδηποτε.

Εχω ακουσει δειγματα και φαινεται πως τα σπαει. Ασχημα κιολα. Το εχω στα πολυ υπ οψην.

Σε αλλα νεα


(Tiamat - Judas Christ)

Σοβαρολογω. Αυτος ειναι ο καλυτερος δισκος που εβγαλαν οι Tiamat τα τελευταια χρονια της καριερας τους. Μπορει να τον ακουσει ροκας, γκοθας, μεταλλας, ποστροκας, και παει λεγοντας. ή μαλλον οχι, παρτε το αλλιως, δεν ειναι δισκος για μεταλλαδες, επειδη ολο και καποιος υπερασπιστης του ανοθευτου γκοθοντουμ θα πεταχτει και θα πει ‘‘Oυυυυυ, ξεπουλημενοι’’. ε, λολ στα μουτρα σου φιλαρακι. Οσοι δεν ετυχε να το ακουσετε λοιπον, καντε σημερα (ή αυριο) τη διαφορα κιε ελατε να μας πειτε καμια γνωμη. Αιντε τρεχατε. Θα μπαγιατεψει το γλυκο.
p.s.: Νομιστερακι; Παει κιε προς εσενα αυτο.