Δισκάρες που προτείνουμε στους συμ-φορουμίτες μας

Προσκυνω για τα τελευταια δυο . Το προηγουμενο απο αυτα θα το τσεκαρω στα βινυλια του πατερα μου αν υπαρχει αλλιως …ψηφιακα.
Terror…My Brain is boiling.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!

βρήκα άνθρωπο να ξερει τους brainticket! :smiley: ειχα παρει πριν κατι χρονια σε μια συσκευασια τα δύο πρωτα τους αλμπουμς πολυ κάψιμο, και πολύ τέλεια!!!:smiley: :smiley: :smiley: :smiley:

:respect: :respect:

Και το Celestial Ocean ειναι αρκετα καλο.Επαθα πλακα με Animal Alpha και Kingston Wall(αυτους τους ηξερα,αλλα δεν ειχα ακουσει).Ωραια πραγματα!:hippy:

Για να "γιορτασω"τα 666 post μου κατι σχετικο και φυσικα κλασικο…:twisted:

Outside of the likes of Black Sabbath, The Crazy World Of Arthur Brown, Bodast and possibly Jethro Tull, Black Widow would probably be considered the forerunners of what would later be known as Occult Rock. Originally formed out of Leicester in 1966 as Pesky Gee!, vocalist Kip Trevor and Kay Garrett, guitarist Jim Gannon, bassist Bob Bond, keyboardist Jess “Zoot” Taylor, multi-wind instrumentalist Clive Jones and drummer Clive Box garnered enough interest with Pye Records to record their self-titled album. Almost a year later the band would reform minus Garrett as Black Widow. Signed to CBS Records Black Widow released their debut album Sacrifice. Laced with references to satanism, black magic and the occult, the album would make the Top Forty. Touring through out Europe, along with appearances at the Isle Of Wight Festival in 1970, the band’s extravagant live show which included a mock sacrifice of a nude female would create such an uproar, particularly after word got out about the band receiving advice from self proclaimed witch Alex Sanders, concerts were usually attended by waiting members of the clergy crying blasphemy to any journalist out looking for a story. What many failed to notice was the fact that they were witnessing pure classic progressive rock - with a twist. The single, Come To The Sabbat, was indeed progressive rock at it’s best. Black Widow’s 1971 self-titled second album would fine them moving away from dark roots and doom as well as a new band line up (Bassist Geoff Griffths would replace Bond and drummer Romeo Challenger would replace Box). Despite being a fine album in it’s own right, their second release would give them a luke warm reception. Former Cressida guitarist John Culley would replace Gannon (Gannon would record with Susan Traynor - aka - Noosha Fox and later with Alice Cooper) for their 1972 album Black Widow III, which led them further away from their mystical beginnings.

Οι περισσοτεροι θα τον εχουν ακουσει αλλα για οσους δεν ετυχε:

Nocturnal Rites - The Sacred Talisman

φοβερη δισκαρα, θυμιζει πολυ Helloween, και παρολο που τα δυο keepers το ισοπεδωνουνε, μπορω να πω οτι μπορει να φατε τη ιδια πορωση. Αν σας αρεσουν τα Keepers λοιπον τσιμπηστε το.

κανα δισκακι θα προτεινετε τωρα? :roll: :stuck_out_tongue:

Ola ta albums twn depressive age
(8a proteina k egw amon duul II h’ tangerine dream, alla me kalipse o hokam)

pantws oi depressive age an k progressive den exoun kammia sxesh me autes tis mpantes.
anhkoun ston eurutero xwro tou thrash (an k tous periorizei poli o oros autos). Vgalane 4 albums thn periodo 1990 - 1996, me (kata genikh omologia) kalutero to electric scum tou 96. meta dialisan gia liga xronia k twra perimenoume to new bomb energy pou ipoti8etai einai sta skaria. an krinw apo to promo 8a ta spaei o diskos kanonika. einai krima pou einai toso agnwsth banda. personal opinion: einai o,ti kalutero exei emfanistei ston xwro tou metal apo to 1990 k meta. pragmatika aporw, an den ipirxan autoi, apo pou 8a “daneizotan” oi system of a down idees?

Κάτι κλασικό

και λίγο ελλάδα

για όσους δεν το διακρίνουν Fragile Vastness - A Tribute To Life

:respect: :respect: :respect: :respect: :respect:

Ναι το έχω βάλει στο avatar μου, υπάρχει και αντίστοιχο thread αλλά θέλω να ποστάρω και εδώ:

http://www.rocking.gr/review669.php

:smiley: :smiley: :smiley:

Αν και το αγόρασα τη μέρα που βγήκε το F Vastness δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις μου… Πιστεύω ότι είναι απλά ένα συμπαθητικό άλμπουμ (με ωραίο concept πάντως)

Προσωπικα ο θεωρω μια απο τις καλυτερες κυκλοφοριες απο ελληνικη μπαντα.

Ως πορωμένος με PoS προτιμώ Wastefall




Δισκαρα αλλα προσωπικα θα προτεινα απο Rage το missing link η το end of all days…:thumbup: :thumbup:

“Επιτέλους! Η Ελληνική σκηνή τους τελευταίους μήνες άρχισε να με απογοητεύει και να με αφήνει παγερά αδιάφορο, μέχρι που έπεσε στα χέρια μου το συγκεκριμένο δισκάκι. Οι Synesthesia κατάγονται από τη Θεσσαλονίκη και το From Amnesia To Apocalypse είναι το ντεμπούτο album τους το οποίο είναι με διαφορά ό,τι καλύτερο έχω ακούσει από Ελληνική μπάντα μετά την κυκλοφορία του Theogonia των Rotting Christ (και μάλλον θα αργήσω να ξανακούσω)”

απο: http://metalzone.gr/reviews/atmospheric/synesthesia.html

http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendID=168643992

Πολύ underground album…:lol:

Το καλύτερο album των In Flames…

Ποιοτικό hard rock…

Και λίγη Σουηδική death metal καφρίλα…

ΔΙΣΚΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ 3…MUST HAVE-S

Oχι underground βεβαια,αλλα μια δισκαρα με τα ουλα της!Εχει και την χιταρα Radar Love μεσα και επισης τα καταπληκτικα σχεδον 10λεπτα Αre you receiving me και the vanilla queen.Ετος κυκλοφοριας 1973(τι χρονια κι αυτη…).Οριστε και ενα mini βιογραφικο απ την wikipedia.

Golden Earring is a Dutch rock/pop group that was founded in 1961 in The Hague as the Golden Earrings (the ‘s’ was later dropped). They had international chart success with the songs “Eight Miles High” in 1969, “Radar Love” in 1973, and “Twilight Zone” in 1982. In their “home-country” they had over 40 hits and made over 30 gold and platinum albums. Current members of Golden Earring are Barry Hay (vocals, guitar, flute and saxophone, member since 1968), George Kooymans (vocals and guitar,founder of band), Rinus Gerritsen (bass and keyboard, founding member), and Cesar Zuiderwijk (drums and percussion, member since 1970).

Για δευτερο πιατο,κατι επισης παλιο,αλλα επισης οχι underground.Oi Βlue Cheer ηταν πρωτοποροι του σκληρου ηχου και το συγκεκριμμενο(ντεμπουτο τους κιολας το 1968),το θεωρω ως το magnum opus τους.Η διασκευη στο Summertime blues του Eddie Cochran πρεπει να ακουγοταν σχεδον ακραια για τον ηχο και τα δεδομενα της εποχης.Και λιγα λογια φυσικα και απ την wikipedia για οσους ενδιαφερονται…

Blue Cheer was a San Francisco-based rock group of the late 1960s and early 1970s, who helped to pioneer heavy metal music. According to Tim Hills in his book, The Many Lives of the Crystal Ballroom, "Blue Cheer was the epitome of San Francisco psychedelia. The band was named for a brand of LSD and promoted by renowned LSD chemist and former Grateful Dead patron, Owsley Stanley. The band’s sound, however, was something of a departure from the music that had been coming out of the Bay area: Blue Cheer’s three musicians played heavy blues-rock, and played it very loud.

Original personnel were singer/bassist Dickie Peterson, guitarist Leigh Stephens, and drummer Paul Whaley. Their first hit was a cover version of Eddie Cochran’s “Summertime Blues” from their debut album Vincebus Eruptum (1968). The single peaked at #14 on the Billboard Hot 100 chart, their only such hit, and the album peaked at #11 on the Billboard 200 chart.

Οποιοι γουσταρουν τον ηχο,ας τσεκαρουν και το Οutside inside,της ιδιας χρονιας που ειναι επισης κλασικο δειγμα του γκρουπ…

Αυτα!:slight_smile:

δεν ξέρω αν το χει προτείνει κανείς

αλλά τα 3 album των dredg είναι θεϊκά

leitfmotif
el cielo
catch without arms

για όσους δεν έχουν ακούσει είναι σε φάση…τώρα πώς να το πώ;
rock\alternative\post\emo\post hardcore
με λίγα λόγια φοβερά καθαρά φωνητικά,φοβερές μελωδίες,φοβερές συνθέσεις.φοβερά από όλα

Atomic Rooster - Death walks behind you (1970)

=D> =D> =D> :thumbup: :thumbup: :thumbup:

Grand Funk - E Pluribus Funk (1971)