Είναι όντως τα άτιμα.
Εγώ τον προειδοποίησα να μην το ποστάρει και με έλεγε ελιτιστή.
Παρόλα αυτά επειδή οι επαναλήψεις δεν είναι κακό πράγμα, όποιο παιδί δεν το έχει ακούσει να το κάνει.
Φόρο τιμής στον Jimi Hendrix, τον Stevie Ray Vaughan, τους Cream, τον Eric Clapton και άλλους bluesmen.
Aνασύρω ένα από τα πρώτα μου ποστς, εξηγώ πιο κάτω μιας και γίνανε της μοδας στην αμερική (!), χα!
Τα 4 επιπεδα της υπαρξης έτσι και αλλιώς είναι κρυμμένο διαμαντακι σε συλλογες συλλεκτων παγκοσμίως, αλλά μιας και τελευταία γίνανε τρέντυ στην αμερική, ας κάνουμε μια αναφορα ξανά και εδώ. Ο λόγος είναι το παρακάτω νέο μιας και γίναμε international πλεον
Το ?Run This Town? του Jay-Z με τη Rihanna και τον Kanye West, -που όπως ήταν αναμενόμενο έχει γίνει ήδη χρυσό και σαρώνει τα charts σε Αμερική, Ευρώπη και Αυστραλία- φέρει sample από τραγούδι του ελληνικού ψυχεδελικού συγκροτήματος του ?76 ?Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης? (?The Four Levels Of Existence?), με τίτλο ?Κάποια μέρα στην Αθήνα?.
Σας παραθέτουμε τα δύο tracks. Ακούστε την αρχή του ?Κάποια μέρα στην Αθήνα? και το riff στο 01:02 του ?Run This Town?. Είναι όντως sample από το τραγούδι του ελληνικού συγκροτήματος ?Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης?!
Σημειωτέον ότι ο δίσκος του Jay-Z ?The Blueprint 3′ είναι νούμερο 1 στο Billboard 200, οι πωλήσεις του έχουν ξεπεράσει τις 476.000 και μιας και πρόκειται για τον 11ο (!) δίσκο που κατακτά το νούμερο 1 των charts, ο Jay-Z αναδεικνύεται στον πιο επιτυχημένο καλλιτέχνη μετά τον Elvis Presley.
Χαχαχαχαχα δεν υπάρχει αυτό.
Τον δίσκο τον έχω (όχι original) και είναι πάρα πολύ καλός βέβαια.
Και για να προτείνουμε μια ακόμα δισκάρα στο ίδιο ύφος και να μαστε και ΟνΤοπη
Ελληνόφωνο prog rock των 70s. Κατά τη γνώμη μου αρκετά καλύτερος από τα 4 επίπεδα της ύπαρξης, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους δεύτερους.
Λοιπόν…
Καιρός να υπερνικήσουμε τη βαρεμάρα.
Καιρός να πάρουμε τα πράγματα στα σοβαρά.
Quicksand - Slip
Ναι, το ξέρω, έπρεπε να το είχα ποστάρει καιρό πριν.
Δυστυχώς μόλις φέτος κατάφερα να το ακούσω. Κι ας κυκλοφόρησε το 1993!!! Και έμεινα κάπως έτσι:
Τόσα χρόνια διάβαζα αποθεωτικά πράγματα γι’ αυτούς, ειδικά από άλλες μπάντες, αλλά δεν έτυχε να τους δώσω τη σημασία που έπρεπε. Και η ώρα ήρθε.
Πάμε άλλη μία:
Αν θέλετε να μάθετε που πάτησαν οι Tool για να φτιάξουν τον ήχο των πρώτων δίσκων τους δεν έχετε παρά να ακούσετε αυτό το άλμπουμ. Αλλά μη μείνετε εκεί. Ακούστε και το επόμενο (Manic Compression του 1995), αλλά -κυρίως- το ομώνυμο ep του 1990. Και μετά ελάτε να τους αποθεώσετε μαζί μου.
Γιατί κάποιες μπάντες ήταν μπροστά από την εποχή τους, χωρίς δυστυχώς να τύχουν της αναγνώρισης που τους αξίζει.
Δείγματα:
http://www.youtube.com/watch?v=xua20_n7Z44&feature=related
Λοιπόν ρεμάλια έχω να προτείνω μια δισκάρα απο τους Isis δεν ξέρω αν την έχει προτείνει κάποιος άλλος
Panopticon λέγεται και ίσως είναι το καλύτερο τους, τρομερές μελωδίες και δυνατά riffs μεταξύ post rock και metal
Περιμένω την αξιολόγηση σας.
Πάρτε και ένα video να γουστάρετε:p
:facepalm:
δεν ήθελα να το πω πρώτος
Πολύ ωραίος!
True Metal
Μμ, το πρωτο τους να μαι ειλικρινης μου αρεσε καλυτερα. Το μονο βασικα που θα βαζα να ακουσω απο αυτους.
[Mike Patton]
What - is - it?
[/Mike Patton]
κατι με το οποιο δεν θα τη παλεψεις, χοχο.
Weltmacht - And To Every Beast Its Prey [2003]
ηρθε λοιπον η ωρα να μιλησουμε και γι’ αυτο. εχουμε να κανουμε με τον πολυασχολο τυπο που ακουει στο ονομα Akhenaten, βασικος συνθετης και μουσικος εγκεφαλος των Judas Iscariot και εμπλεκομενος σε ενα σωρο σημαντικες βμ μπαντες.
προερχομενοι λοιπον οι Weltmacht(οπως και οι Judas Iscariot) απ’ το Ιλλινοις της Αμερικης μας φερνουν ενα ριφφατο δωρο σαν αυτα των προαναφερθεντων, γεματα συνθεσαρες, καταπληκτικη δασικη παραγωγη, μελωδιες που σιγοτραγουδας καθως κανεις τον περιπατο σου σε δαση(τρανο παραδειγμα τα Where Fog Milled In Miles Of Winter και Chained Beasts Are Strewn) και αλλα τετοια. η δισκογραφια τους επισης περιεχει και το ντεμπουτο ονοματι The Call to Battle (οπου αμα δε βαριεστε ασχοληθειτε και μ’ αυτο, παλι δεν θα χασετε) και ενα ντεμακι.
Xploding Plastix - Amateur Girlfriends go Proskirt Agents [2001]
μια απ’ τις σπουδαιοτερες δισκαρες που εχω στη δισκοθηκη του υπολογιστη μου.
Νορβηγαρα και στα ηλεκτρονικα λοιπον, 2 μελη, πειραμα πολυ, νταουντεμποζ, φανταστικες ροες, εμπευσμενα μπλιμπλικια κ.ο.κ. πρσφατα εμαθα οτι γουσταρει και ο Γιοβανιτης αν σας λεει κατι αυτο. γενικα ειναι αλμπουμ που παιζει βραδυνες ωρες, καθισμενοι σε μια πολυθρονα πισω απο ενα παραθυρο, κρατοντας μια ουισκαρα και χαζευοντας τα φωτα των αδειων δρομων. πραξτε το.
[QUOTE=Angmar;98248]εκανα αυτο το τοπικ επειδη θα ηταν καλο αν πχ ακουσει καποιος κατι που τον ενδιαφερει ή εχει καποιος καποια απορια να εχουμε ενα τοπικ που να τα συγκεντρώνει.
αν θέλετε να προτεινετε δισκο, γραψτε μια μικρη περιγραφη, και ποσταρετε και το εξώφυλλο για να παρουν και οι άλλοι μια γευση. αν δεν εχετε βαλει δική σας περιγραφη και το πήρατε απο πχ κανα wikipedia, γράψτε και ποια ειναι η πηγη πχ “source: wikipedia”…
κακα τα ψεματα, ο καλυτερος τροπος να εμπλουτιστουν οι γνωσεις μας ειναι η ανταλλαγη αποψεων επειδη κανενα περιοδικο/σαιτ κτλ δε θα ταυτίζεται με τα δικα μας γουστα…μπορει να ειναι πολυ κοντα, αλλα η απολυτη ταυτιση ειναι ουτοπια.
οι δισκοι υπο συζητηση δεν ειναι απαραιτητο να ειναι μεταλ. βαλτε ότι θελετε. ακομα και κλασσική μουσικη. πλιζ μη δω μονο καμια βέρα λάμπρου.
αρχίζω.
The Spill Canvas - Sunsets And Car Crushes
Το wikipedia τους αναφερει ως “acoustic punk band”. ακουστικο ναι, αλλα punk με τιποτα.βασικα τους κατατασω στην ιδια κατηγορια με την Avril Lavigne, μονο που εκει που λες την Avil καλη σε αυτο που κανει, οι The Spill Canvas ειναι 10 (και βάλε) φορές καλυτεροι. τα περισσοτερα κομματια ειναι σε ακουστικες φορμες με αντρικα φωνητικα, και οι στιχοι αν και δεν ειναι τιποτα το ιδιαιτερο (ερωτοκαταστασεις) λόγω κυρίως των φωνητικών, η μουσική εχει απιστευτη ενταση. αν γουσταρετε alternative καταστασεις, βρηκατε ενα δισκο που θερίζει και σπέρνει. εκει βασικα ειναι η ‘μαγκια’. να βγαλεις κατι τοσο απλο, και να την πεις σε οσους το παιζουν δηθεν ψαγμενοι…[/QU
μπραβο φιλε μου ωραιος δισκος.κατι αλλο σε τετοια φαση εχειες να μας προτεινεις???
ωραίο forum αυτό. βρήκα μερικα διαμάντια που αγνοούσα την υπαρξη τους. Ας προτίνω κατι classic για αρχή.
badlands-badlands
[
πολλοί θα το έχουν ακούσει, για οσους δεν το χουν κ γουσταρουν hard rock θα βρούν ενα δισκο γεμάτο hard rock υμνους των 80’s! Must haveeee!!!
και εν οψη της επερχόμενης συναυλίας των flotsam & jetsam παραθέτω την κορυφαία τους στιγμή κατ’ εμε…
flotsam & jetsam-No Place for disgrace
από τους ποιοτικότερους δίσκους του thrash των '80s! must have και αυτός.
πίσω στο 88 πάλι κ το ντεμπούτο των vio-lence τσακίζει κόκαλα! αυστηρά για thrashers!
vio-lence-eternal nightmare
πέρα από τα classic albums των suicidal tendencies συνιστώ ανεπιφύλακτα το album toυ 97 friends and family.
suicidal tendencies-friends and family
πολύ φρέσκο και μοντέρνο album! για κλωτσομπουνίδια και χορό!