Για τους λάτρεις του instrumental και όχι μόνο, προτείνω ανεπιφύλακτα τον προσωπικό δίσκο του John Petrucci, “Suspended Animation”. Δεν μπορώ να σταματήσω να τον ακούω. 8)
Εγώ έχω να προτείνω κάποια “Βαριά” και “Σάπια” album που παρόλους τους προηγούμενους χαρακτηρισμούς είναι πέρα για πέρα έργα τέχνης : 1)Celtic Frost-Monotheist (πολλή μαυρίλα) 2)Alice In Chains-Dirt (θαμμένος στο χώμα)
3)Nevermore-Politics Of Ecstacy (οι αληθινοί Nevermore!), για εμένα το καλύτερό τους, τρομερές συνθέσεις εγλωβιστικό κλίμα ψυχεδέλεια και απόγνωση, απλά ξεχάστε ό,τι έχετε ακούσει απο Nevermore σε αυτόν το δίσκο δεν τους πιάνει καμία άλλη μπάντα (υπερβολή).
Λαζαράκο, τα ακούσματά σου είναι πολύ σωστά και γενικά μου φαίνεται ότι το χεις σαν νέος γιούζερ. Πρόσεχε να δεις τί παίζει όμως: όταν λέμε “δισκάρες που προτείνουμε…” εννοούμε δίσκους που πιθανότατα δεν τους ξέρει η μάνα τους, έτσι πολύ underground και obscure πράγματα για να ανακαλύπτουμε γαμάτες μουσικές που μπορεί να μην ξέρουμε. Πίστεψέ με, τους Celtic Frost, τους Alice in Chains και τους Nevermore τους ξέρουν κι οι πέτρες.
ok το περίμενα, άρα να πω το White With Foam των MadLove; είναι του Trevor Dunn η μπάντα και δεν έχει και πολλύ σχέση με τα άλλα group που συμμετείχε δηλαδή είναι πιο Rock με την ευρεία έννοια. Και επίσης Apse αν τους ξέρετε είναι τρομεροί post-rock απλά τα album τους είναι λίγο δυσεύρετα ακούστε το :
http://www.youtube.com/watch?v=naNfMb-tUqs τρομερές εναλλαγές
[B]Elder - Dead Roots Stirring[/B] (2011)
Απολαυστικό Stoner
http://www.youtube.com/watch?v=f9OvoQMQ2JY
Μόνο και μόνο το εξώφυλλο να δεις…
[B]Bell Witch Demo 2011[/B]
Funeral Doom χαμηλών συχνοτήτων (μονο μπάσο και drums)
Το III ειναι στο τοπ 10 τραγουδιων του 2011
Concept album απο τους Ιταλούς Time Machine που πραγματεύεται με το σημαντικότερο μέρος της ζωής του Γαλιλαίου, την καταδίκη του από την ιερά εξέταση μέχρι και τον θάνατο του. Μουσικά θα τους χαρακτήριζες ως progressive metal με πολύ μελωδία και θεατρικότητα. Στα θετικά του άλμπουμ η φωνάρα αυτου του τύπου, του Folco Orlandini, ενώ στα αρνητικά η παραγωγή, που ειδικά στις κιθάρες δεν βοηθάει καθόλου.
=>
Σκεφτόμουν πολύ έντονα να τσεκάρω το Reviviscence απ’ αυτούς, καμιά άποψη;
Πρώτα τα Galileo, eternity ends και evil. Και μετά το Reviscence που είναι συνέχεια του evil.
Τίμιοι 90s prog metal working class heros, με αρκετές στιγμές μεγαλείου
Η αλήθεια είναι ότι μετά το συγκεκριμένο κάπου τους έχασα, δεν άκουσα τίποτα άλλο απο αυτους, οπότε δεν έχω άποψη.
Στο Encyclopaedia Metallum πάντως υπάρχει αποθεωτική κριτική για το Evil - Liber Primus του 2001, κλικ εδώ.
Λογω μεγαλης αγαπης στο προσωπο των Time Machine,θα σου ελεγα να ακουσεις τα παντα.Και τα 4 τους ειναι θαυμασια και δεν μπορω να ξεχωρισω κανενα τους ως υποδεεστερο.Και το Reviviscence ειναι αλμπουμαρα και θα το καταευχαριστηθεις ακομα και αν ξεκινησεις απο αυτον.
Σιγουρα γνωριζετε την μπαντα, δεν ξερω αν γνωριζετε αυτη τη μεγαλη drone κυκλοφορια της ομως.
[B][I]Boris - Dronevil[/I][/B]
Το αγαπημενο μου απο τον δισκο.
Αν και πολυ αποφεύγω αυτό το θρεντ μιας και οι προτάσεις με ρυθμούς πολυβόλου δεν με ενθουσίαζαν πάντοτε,ποστάρω μία ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑΡΑ από την μαμα Αγγλία που έδρασε στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1970 και μετά εξαφανίστηκε,όπως τόσες άλλες.
Γνωστοί στους κύκλους φαντάζομαι,ηγέτης τους ο Norman Barrat που ήταν στην κιθάρα και στην φωνή και δυστυχώς μας άφησε πέρσι τον Ιούλιο νομίζω.
Τέσσερις δίσκους έχουν κυκλοφορήσει και εδώ βάζω τον τέταρτο και τελευταίο,το [B]Staircase To The Day[/B]
Υπέροχο άλμπουμ,για τα μέτρα και τα γούστα μου πάντα,όσοι αρέσκονται στο prog rock της εποχής(οχι όμως και τόσο φεύγα,πιο μαζεμένο)να το τσεκάρουν.
Και το ομώνυμο τραγούδι είναι ένα έπος από τα λίγα που έχουν γραφτεί στην ιστορία της μουσικής.Και κανένας χεβυμεταλας ΛαΤορρε δεν θα μπορέσει να ερμηνεύσει σωστά,ότι και να κανει,χα:p
yes εξώφυλλο έχει, καλό θα είναι 
χωνω
[B]CORMORANT - Dwellings (2011)[/B]
Μου κανει τρομερη εντυπωση που δν εχει αναφερθει πουθενα εδω μεσα αυτος εδω ο ΔΙΣΚΑΡΟΣ των Αμερικανων Cormorant .
Προκειται για μια (και σε εναν γενικο μουσικο χαρακτηρισμο) [B]extreme progressive metal [/B]μπαντα και το dwellings ειναι το δευτερο αλμπουμ τους .Στα 7 επικα κομματια του οι κιθαρες εναλλασονται αναμεσα σε [B]progressive riff[/B] και μελωδιες,αργοσυρτους [B]doomy[/B] ηχους,[B]black metal[/B] ξεσπασματα,ενω ηχητικα στις κιθαρες ειναι εντονες και οι επιρροες απ το Αμερικανικο [B]thrass [/B].Ολα αυτα συνοδευονται απο και απο υπεροχα [B]heavy [/B]σολος και γενικα ολη αυτη η ποικιλια εχει ως αποτελεσμα να μν κουραζουν καθολου τα -γενικα- μεγαλης διαρκειας κομματια.
Tα φωνητικα θυμιζουν εντονα αυτα των [B]Primordial [/B],αλλα και αυτα εναλλασσονται αλλοτε σε πιο black και αλλοτε σε clean vocals στα μελωδικα σημεια των κομματιων .
Απ οτι διαβασα στην παραγωγη ειναι ο [B]Billy Anderson[/B] ,γνωστος για τις παραγωγες του στους [B]Eyehategood,Sleep,Primordial,Neurosis.[/B]
Δν ακουω πολλα πραγματα πια απο αυτον τον χωρο γενικοτερα,αλλα εγω εμεινα μαλακας.Οι ειδήμονες του φορουμ ας πουν για το ποσο [B]δισκαρα [/B]ειναι το Dwellings,γτ ειναι και αξιζει και δικο του θρεντ . 8)
Δειγμα >> [B][I][U]Junta[/U][/I][/B]
Bump αυτο το ποστ, που μου εμαθε αυτη τη δισκαρα, για να την ακουσουν και αλλοι
Thanks panagiotis
Τα γραφσα εδώ πριν μήνες, είχα ξεχάσει να κάμω αναφορά στο φόρουμ. http://www.rocking.gr/articles/To_Rockinggr_proteinei_Ypogeies_kuklofories_tou_2011/11785/
Κατά τ’ άλλα τα λες σωστά, δυνατότατος δίσκος.
Timber Timbre - Creep On, Creepin’ On [2011]
αν υπηρχε θρεντ που να σχετιζεται με νυχτερινη μουσικη αυτο θα ηταν απ’ τα πρωτα που θα ποσταρα. το πρωτογνωρισα σε μια σκοπια στο Γυθειο, δεν ειχα ακουσει τα τρια προηγουμενα τους και ακομα δεν το εχω κανει, μιλανε για καναδεζικη φολκ και μπλουζ αλλα δε βρισκω κατι τετοιο στο τελευταιο τους, ισως σε καποια μικρο-κουπλε να μπλουζιζει αλλα το ηφος που τραγουδαει ειναι παραπλανητικο προς ιντυ μεριες. θα μπορουσε κανεις να το παρομοιασει με το [I]Dark Night Of The Soul[/I] του Danger Mouse, αλλα τουτο δω ειναι πιο σκοτεινο, πιο εξπεριμενταλ και παραλληλα γλυκο σαν το μελι. εδω υπαρχει ενας πολυ χαρακτηριστικος Taylor Kirk που κανει τα παντα και συμφερει και μας δινει συγκινησεις με τις λιτες συνθεσουλες του και την ιδιαιτερη φωνη του.