Και κάπου εδώ να πεταχτώ και να πω πόσο διαφωνώ με αυτό που είπες @The_Black_League.
Όχι, το μείζον θέμα δεν ειναι να βλέπουμε τόσο ωραία παιχνίδια, αλλά να σταματήσουν οι παραγοντες να δυναμιτίζουν την κατάσταση. Σε οποιοδήποτε αθλημα, έχουμε αδιανόητα πολλές διαμαρτυρίες για αδικίες κλπ. Δηλαδή μέχρι ενός σημείου, το καταλαβαίνω, αλλά πλέον έχει ξεφυγει το πράγμα. Και αυτο έχει επιπτώσεις και την ίδια την κοινωνία. Όταν βλέπει κάποιος κάποιον να διαμαρτύρεται γιατί θεωρεί ότι όλα του ανήκουν, το ίδιο θα κάνει και στην καθημερινή του ζωή.
Ε καλά, είναι λίγο “η κότα έκανε τ’ αυτό ή το αυγό την κότα” η συγκεκριμένη φάση. Ίσως επειδή το κάνουν στην καθημερινή τους ζωή, το κάνουν και ως οπαδοί.
Προσωπικά μιλώντας, θέλω να βλέπω ωραία παιχνίδια, διότι τα αθλήματα αποτελούν πρωτίστως ψυχαγωγία και εκτόνωση για εμένα. Σαφώς και ο αθλητισμός -σε όποια έκφανσή του- οφείλει να διέπεται από αξιοκρατία και δικαιοσύνη, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν επηρεάζει άμεσα, ούτε μεταβάλλει τη ζωή του απλού φιλάθλου (ο οποίος προφανώς και δεν «βιοπορίζεται» από αυτό, ήτοι δεν αναφέρομαι στους έμμισθους «ούγκανους»). Το λέω αυτό, έχοντας ο ίδιος «περάσει» (και για πολλά χρόνια μάλιστα) από την πλάνη του να θεωρώ ότι υπάρχει παραλληλισμός και σύνδεση μεταξύ της δικαιοσύνης και της διαμαρτυρίας στα αθλήματα και της αντίστοιχης στον κοινωνικό και επαγγελματικό βίο.
Οι παράγοντες αποσκοπούν σε ίδιο όφελος και όχι στην προώθηση της αξιοκρατίας. Η «γραμμή» -για εμένα τουλάχιστον- είναι εντελώς διακριτή πια, εφόσον από τη μία επιλέγω αν θα δώσω τα χρήματά μου σε μία ομάδα για την ψυχαγωγία μου (αν το κάνω και αδικηθώ, θα εκνευριστώ, αλλά μέχρι εκεί), αλλά από την άλλη στην καθημερινότητά μου, ως πολίτης, οφείλω να διαμαρτύρομαι όταν κάποια πράγματα μου επιβάλλονται, πολλώ δε μάλλον από τύπους οι οποίοι είναι ανίδεοι για όσα νομοθετούν κι εκτελούν.
Εννοώ ότι όταν έχεις εναν οργανισμό να διαμαρτύρεται συνέχεια για το οτιδήποτε και να νομίζει ότι του ανήκουν όλα, αυτό θα έχει κάποιον (μικρό ή μεγάλο) αντίκτυπο στην κοινωνία. Ειδικά αν αυτός που διαμαρτύρεται συνέχεια και κάνει δηλώσεις που προκαλούν, τελικά καταφέρει αυτό που θέλει.
Γενικά από οπαδούς ομάδων (δεν λέω “φίλους” - το τονίζω αυτό, αλλά οπαδούς) δεν περιμένω κάτι. Είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας, που κάτι έχει πάει πάρα πολύ στραβά - δεν μπορώ να δικαιολογήσω με κανέναν άλλον τρόπο το να υποστηρίζεις τόσο πολύ την “ομάδα σου”. Απο αυτούς λοιπόν, δεν περιμένω τίποτα, είναι minions, ξεκάθαρα. Θα περίμενα όμως από τους παράγοντες, να έχουν επιγνωση της επιρροής τους στην κοινωνία (με το ένα κομμάτι να είναι οι παραπάνω οπαδοί) και να συμπεριφέρονται πολιτισμένα. Γιατί ένας ανθρωπος επιρρεπής, θα παρασυρθεί πολύ εύκολα από τέτοιες συμπεριφορές.
Γενικά τέτοια πράγματα είναι που θρέφουν συμπεριφορές όπως
Συγγνώμη κιόλας, για ποιο ποιόν παραγόντων μιλάμε τώρα στην Ελλάδα; Των αρχι-διαπλεκόμενων με την πολιτική ή των αντίστοιχων που αγοράζουν ομάδες ακριβώς για να αποκτήσουν “στρατούς” κι ερείσματα στον πολιτικό βίο; Η Ελλάδα είναι ένα πολύ μικρό χωριό και νομίζω γνωριζόμαστε όλοι.
Τώρα για την επιρρέπεια των πολιτών, αλλά και την υιοθέτηση των ευθυνών τους, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά. Έχουμε όλοι μόνο δικαιώματα, όχι υποχρεώσεις. Είναι όπως το είπες παραπάνω. Όλα μου ανήκουν. Τέλος πάντων, ας μην οδηγήσουμε τη συζήτηση αλλού…
Το είπα μόνο με βάση το σχόλιο σου (“ανακοινώσεις και διαμαρτυρίες για το “θεαθήναι” (όταν δηλαδή δεν είναι δικαιολογημένες) μου περνάνε απαρατήρητες”), που πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε να περνάνε απαρατήρητες, αλλά να γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Να απορρίπτεται δηλαδή το προιόν που προσφέρει ο κάθε επιχειρηματίας, εως ότου αυτό το προιόν φτάσει στο επίπεδο που πρέπει.
Είδες τελικά που συμφωνούμε; Μου περνάνε απαρατήρητες και γι’ αυτό έχω απορρίψει το προϊόν, με κάποιες “σποραδικές” εξαιρέσεις.
Μην πάμε μακριά. Δες πώς προστατεύεται το ποδοσφαιρικό brand Παναθηναϊκός (ανεξαρτήτως του αν υποστηρίζεις την ομάδα) από τον ιδιοκτήτη του, βάσει των σημερινών δημοσιευμάτων σχετικά με το τι ζητάει από τον -μέχρι νεοτέρας- προπονητή του.
To ότι μια ομάδα τρώγεται από τον ιδιοκτήτη της, δεν με αφορά. Με αφορά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός για παράδειγμα, από την αρχή της χρονιάς μας έχει πρήξει πόσο έχει αδικηθεί στο πρωτάθλημα, αντί να σταματήσει και να παίξει μπάλα. Με ενοχλεί που ο ΠΑΟΚ πέρσυ μας είχε σπάσει τα ούμπαλα με το “κλεμμένο” πρωτάθλημα, ενώ δεν έβλεπαν ότι κανονικά με την συμπεριφορά που είχε ο προεδρός του, έπρεπε να έχουν πέσει κατηγορία(που ακόμα και το σκηνικό να μην είχε γίνει, πέστο μια φορά, φτάνει, δεν θέλει άλλο). Με ενοχλεί η κόντρα Γιαννακόπουλου - Αγγελόπουλων που δεν προσφέρουν τίποτα στο μπάσκετ και αν έχει πέσει σε κατάντια το σπόρ, έχουν ένα τεράστιο μερίδιο ευθύνης - ακους εκεί να δηλώνουν οι παίκτες και καλά ότι δεν θα πάνε στην εθνική γιατί είναι ο Πιτίνο προπονητής.
Εγω προσωπικά δεν έσπασα κανένα ούμπαλο. Και αν κάποιοι έπρηζαν πέρα από το λογικό (1-2 μέρες και πολύ είναι), καλοί μαλάκες ήταν και αυτοί. Ότι έγινε, έγινε, η ιστορία γράφτηκε, ας το ξεπεράσουμε.
Το πρόβλημα με την λογική σου ξέρεις ποιό είναι?
Ότι σε αυτή την πρόταση
Με ενοχλεί που ο ΠΑΟΚ πέρσυ μας είχε σπάσει τα ούμπαλα με το “κλεμμένο” πρωτάθλημα, ενώ δεν έβλεπαν ότι κανονικά με την συμπεριφορά που είχε ο προεδρός του, έπρεπε να έχουν πέσει κατηγορία
απαντάς με την λογική “ναι, αλλά εσείς…”, αντί να κοιτάξεις την ουσία. Και η ουσία είναι ότι παραβλέπεις εντελώς μια παραβατική συμπεριφορά, που αν την είχαμε κάνει εγώ και συ, θα είμασταν φυλακή (αν είχαμε επιζήσει από τον ξυλοδαρμό).
Στις 7 Μαΐου του 2004, ο 22χρονος τότε αμυντικός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Σπύρος Βάλλας πληροφορήθηκε ότι πέθανε ο πατέρας του. Την επόμενη μέρα ο Ολυμπιακός έπαιζε με τον Παναθηναϊκό τελικό κυπέλλου. Ο Βάλλας είπε στον προπονητή του Νίκο Αλέφαντο ότι δεν είναι ψυχολογικά καλά και δεν μπορεί να παίξει. Ο Αλέφαντος δεν δέχτηκε το αίτημά του, τού είπε ότι είναι επαγγελματίας και θα παίξει κανονικά. Πριν συμπληρωθεί το 3ο λεπτό, ο Βάλλας έχασε μια κεφαλιά στη μεγάλη περιοχή και ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε 1-0. Λίγα λεπτά αργότερα, πριν συμπληρωθεί το 20λεπτο, ο Αλέφαντος τον έκανε αλλαγή, φωνάζοντάς του για την απόδοσή του και ξεφτιλίζοντάς τον σε πανελλήνια μετάδοση.
Από όλες τις ομοφοβικές, εθνικιστικές και ρατσιστικές δηλώσεις, τα τραμπουκίσματα σε παίκτες και αντιπάλους, τα γλειψίματα σε προέδρους και αφεντικά, θυμήθηκα αυτή την ιστορία σήμερα, επειδή βλέπω το time line και νομίζω ότι πέθανε ο Σοπενχάουερ.
