Ο Τότι πήρε το πρωτάθλημα στα 25, Μουντιάλ στα 30 και έπαιξε τελικό Euro στα 24, δεν το λες και προς το τέλος της καριέρας… Στα δύο τουρνουά με την Ιταλία πρέπει να ήταν στην καλύτερη εντεκάδα, στο Μουντιάλ του 2006 έπαιζε αυτός και δεν έπαιζε ο Ντελ Πιέρο, ενώ για το πρωτάθλημα της Ρόμα είναι απλά αστείο να λες ότι δεν ήταν πρωταγωνιστής, όταν ήταν ο αρχηγός και ο καλύτερός τους παίχτης ήδη για 3-4 χρόνια.
Εγώ απλά λέω πως δεν μπορεί να θυμηθεί κανείς ένα μεγάλο παιχνίδι του Ιμπραιμοβιτς σε ματς που να μετράει, γιατί δεν υπάρχει. Κι ο Ρονάλντο, κι ο Μπουφόν, κι ο Καντονά, κι ο Μπέργκαμπ και ο Βιερά δεν πήραν ποτέ Τσου Λου πχ, αλλά αν κάτσεις να ψάξεις σίγουρα θα βρεις άπειρα παιχνίδια που βγήκαν μπροστά.
Ο Ζλάταν ήταν σχεδόν πάντα σε υπερομάδες, αλλά στα μεγάλα ματς άφαντος, πράγμα “αδικαιολόγητο” για έναν παίχτη που θέλει να συγκαταλέγεται στους κορυφαίους και να το διατυμπανίζει κιόλας. Και ο Κριστιάνο τα ίδια έλεγε, άλλα το αποδείκνυε κιόλας…
Ρε συ το θεμα ειναι αλλο. Αν ο τοττι λοιπον εκει στα 26 του αντι να μεινει στην Ρομα πηγαινε στην Ρεαλ (Γκαλακτικος φαση τοτε ετσι?) θα τελειωνε την καριερα του με 5-6 Πρωταθληματα παραπανω και ισως κανα-δυο Τσαμπιονς Λιγκ. Θα αλλαζε αυτο το τι παικτης ηταν? Θα αλλαζε με οποιονδηποτε τροπο η αξια τους? Δεν μπαινω καν στην κουβεντα αν εγω τον αγαπησα πιο πολυ επειδη προτιμησε το loyality αντι της δοξας, μιαλμε καθαρα για αυτο που λες. Πως οι τιτλοι σε κρινουν, ποδοσφαιρο ειναι, δεν ειναι καν μπασκετ που ενας παικτης μπορει να κανει μεγαλη διαφορα. Στο ποδοσφαιρο αν η ομαδα σου δεν ειναι για να παρει Τσαμπιονς Λιγκ, δεν θα παρεις Τσαμπιονς Λιγκ, τελεια.
Αρχικά να δηλώσω πως αυτή τη στιγμή είμαι semi-erect.
Παιδιά, δεν ανέφερα εγώ τους τίτλους στην κουβέντα, ούτε είπα για τους τίτλους του Ιμπραιμοβιτς ή το legacy ή ό,τι άλλο. Είπα πως δεν υπάρχει σοβαρό παιχνίδι που να έκανε τη διαφορά.
Τέλος, η γκαλάκτικος περίοδος της Ρεάλ ήταν αυτή που είχε τους λιγότερους τίτλους Από το 2000 που πήραν τον Φίγκο και μέχρι το 2006 που πήγε ο Καπέλο, πήραν 2 πρωταθλήματα και 1 Τσαμπιονς Λιγκ, ενώ μεταξύ 2003-2006 δεν πήραν κανένα τίτλο
Από τις πιο θλιβερές εμφανίσεις πρωτοκλασάτης ομάδας που θυμάμαι η σημερινή της Γαλλίας. Παλικάρια οι δικοί μας, το έπαιξαν στα ίσια ακόμα και -1 παίκτη.
Η σχέση που έχει ο Μαυροπανος με τη στρογγυλή θεά είναι ίδια με τη σχέση που έχω εγώ με το κρίκετ. Τραγικό πέναλτι. Ευτυχώς που αργότερα βγήκε με κόκκινη κάρτα για να μη τραυματιστεί άλλος. Με δέκα παίξαμε καλύτερα.
Σε γενικές γραμμές η εθνική έπαιξε ψυχωμένα. Εξαιρετικοί στα άκρα Τσιμικας και Μπαλντοκ. Δεν μπορώ να καταλάβω το κόλλημα που έχει ο Πογετ με τον Γιακουμακη. Ο Ιωαννιδης είναι πολύ καλύτερος,και τον έχει τρίτη επιλογή πίσω από Παυλίδη
Μπράβο στην εθνική για την προσπάθεια τα δώσανε όλα. Νομίζω έχουμε πιθανότητες πολλές να προκριθούμε. Στα του ματς τι λαχείο είναι αυτός ο Μπαλντοκ τρελή μπακαρα. Μαυροπανος έπρεπε να φάει κόκκινη δεν το συζητάμε επικίνδυνος. Για Γαλλία δεν μου κάνει και τρλεξη έκπληξη. Πρόσφατα έπεσε και κατηγορία στο nations league γενικά δεν είναι σε καλό φεγγάρι.
βρηκα τις φανελες που ειχα μικρουλης, για πειτε εσεις τι ειχατε
εγω:
Henry - Arsenal
Οκκάς - ΠΑΟΚ
Davids - Juventus
Zidane - Real Madrid
Shevchenko - Milan
Adriano - Inter
Ζαγοράκης - Εθνική
Henry - Γαλλία
και αρκετα χρονια αργοτερα, η μονη αυθεντικη: Fabregas - Arsenal
