οχι ποστ… μια υπόδειξη για κάτι πολύ παλιό που δεν ήξερα την ύπαρξη του…
:blues:
…οι τέχνες…
από μια ταινία, μια μουσική, ενα κόμικ ή ενα ποίημα, μεχρι μια φωτογραφία , μια ζωγραφιά ακομη και ενα χορό.
οι τέχνες ειναι το μοναδικό πράγμα που μας κάνει ξεχωριστούς.
ακομη και τα ζωα μπορούν να δουλέψουν, να φτιάξουν ενα σπιτι, να παράγουν, να κάνουν διάφορες διεργασίες οσο ζουν, αλλά συνειδητή τέχνη δεν μπορούν να κάνουν…μονο ο άνθρωπος μπορεί.
ακομη και οταν ο άνθρωπος είναι άμαθος, ή δεν εχει πολλές γνώσεις, η τέχνη ειναι εκει και περιμένει. και μερικές φορές σου κλείνει το μάτι…
δεν ξέρω τι ειχε στο μυαλό του ο θεός(αν υπάρχει) οταν μας έφτιαχνε, αλλά μπράβο του.
Βαρεμάρα είχε και μας έκανε ατελείς.
ατελείς δεν λες τίποτα… αλλά γαμω. είναι ωραία… αλήθεια…οτι και να λέμε
Όταν ήρθε η ώρα μου πάντως, πρέπει να είχε ξεμείνει από υλικά, γι’ αυτό με κουτσούρεψε κάπως. 
1.50?
Ποιός αλήτης τις διαδίδει αυτές τις ψευτιές;;;;; :lol:
[SPOILER]1,53 πάνω κάτω. [/SPOILER]
τυχερη εισαι γιατι λενε οι πιο μικροκαμωμενοι ζουν περισσοτερο.
Και για τους κοντούς λένε… :-s
O πάγος που πιάνει το βράδυ-ξημέρωμα. Το “τσαφ” που λένε στο χωριό μου.
Οι φρυγανιες με βουτυρο κ αλατι
οι σαβατατζ. το μονο που σπαει τη μονοτονια.
Με συγκινείς ρε ψηλέ!!!
Ξανα ανακάλυψα τους the cure ύστερα απο χρόνια
Μου θύμισε αυτόν τον διάλογο, κρίμα που βαριόμουν να το προσαρμόσω.
Θεούλης.- :lol::lol:
Τολκιν ανα χειρας, κρασακι, ο αερας εξω να λυσσομαναει και στα ηχεια Hammerheart 
Εγώ με τόση φασαρία θα είχα σκίσει το βιβλίο απ’ τη μανία μου…ουπς σόρρυ, αυτό πάει στο “μου τη σπάει”…:Ρ
οι 2 παππούδες που παρακολούθησα πρωί πρωί να παίζουν τάβλι(+2 θεατές,που εγιναν 4!).
τελετουργικά, αγωνία να βρεθούν τα γυαλιά(τα δεύτερα, τρίτα).ατακες(αχ πόνεσα.αχ πόνεσα:D), το υπερβολικό χτύπημα στα πούλια, το απίστευτο κόλλημα να μετατρέψουν ενα τεράστιο ποσό δολαρίων σε μια συζήτηση , πρώτα σε δραχμές, και μετά σε ευρο… πράγμα που ηταν τρομερά αστειο και πολύ δύσκολο τελικά…
και περισσότερο απο ολα, τα πειράγματα τους ενός στον άλλον…