εγω ειμαι σχεδόν 29 αλλα κοιτώντας τον Bruce λέω πως θα είμαι νέος μέχρι τα 60 τουλάχιστον
Kαλά δεν είναι για όλους και για όλες τις ηλικίες η διανυκτέρευση στα αεροδρόμιο αλλα δεν ειναι και τοσο κακό αν ξέρεις πώς να κινηθείς και έχεις προετοιμαστεί και λίγο, βλέπω συχνά και μεγαλύτερους ανθρώπους να το κάνουν ακόμη και οικογένειες. Είχα και μια διαμάχη με μια φίλη που είναι 28 και μου έλεγε τις προάλλες πως είναι πολύ μεγάλη για αυτά, Νομίζω είναι απαράδεκτο αν εισαι κατω απο 35 χωρις σοβαρα προβληματα υγειας και πραγματικά λες πως είναι το όνειρο σου να μην μπορείς να μείνεις 10 ώρες σε ένα αεροδρόμιο που είανι και κυριλλέ η φάση συνήθως (περιπου ) . Βιβλιαράκι , μελι, νερο, ακουστικα και κατι να εχεις για μαξιλαρι και εισαι κομπλε. Αν εχεις και λαπτοπ βλεπεις και ταινία, γνωρίζεις και καναν περίεργο, Πλάκα έχει
Γιατί να μην τα φτάσεις; Λες να γίνει κανας τρίτος παγκόσμιος; Καλά με αυτά που γίνονται στην Ουκρανία τίποτα δεν αποκλείεται.
Εγώ δεν είμαι στους φραγκάτους να τρέχω εξωτερικό για να βλέπω λάιβ. Και να ταλαιπωρούμαι κιόλας να κοιμάμαι σε αεροδρόμια κτλ. Τζάμπα ταλαιπωρία δηλαδή, δώσε και άλλα 40 ευρώ να μείνεις σε ξενοδοχείο. Αφού τα σκας που τα σκας.
Μια χαρά συναυλιάρες έχει και στην Ελλάδα. Πας σε 3-4-5 και είσαι μια χαρά από καλοκαιρινά λάιβ. Και εξοικονομείς λεφτά για διακοπές το καλοκαίρι και για άλλα πράγματα που σου αρέσουν.
Το καλοκαίρι του 2018 είδα 6 συναυλίες σε 6 διαφορετικές πόλεις, οι δύο από τις διανυκτερεύσεις έγιναν μέσα σε λεωφορεία με τα οποία πήγαινα από τη μία πόλη στην επόμενη
χαχαχ προσωπική τρέλα, με καρύδια συνήθως είναι πάντα στη τσάντα. Είναι πανάκριβα τα αεροδρόμια για να φας κανονικά και χρειάζεσαι δύναμη οπότε το μέλι την κάνει τη δουλειά του καλά.
Δεν νομίζω να είδα 6 συναυλίες σε όλο το '18… . Επίσης, νιώθω εντυπωσιασμένος από την ενεργητικότητά σου.
Την προηγούμενη βδομάδα, έπαιζαν οι Deathhammer εδώ, 15 λεπτά με το μετρό από εκεί που μένω αλλά δεν…γενικά δεν την πολυπαλεύω με τα λάηβ πλέον. Παλιά, πήγαινα από Βέροια Θεσαλλονίκη μόνος σε ότι λάηβ γινόταν (μέταλ εννοώ) κ δεν με πείραζε. Πλέον απλά δεν με νοιάζει.
Σου ειπα ότι εντυπωσιάστηκα ε?
Αποφευγω πλεον συστηματικα να πηγαινω στις support μπαντες σε συναυλιες που παω, γιατι πολυ απλα κουραζομαι (και ειναι πιο πολυ εγκεφαλικο παρα σωματικο το θεμα) να καθομαι σε εναν χωρο για 4-5 ωρες και να βλεπω live. Σε φεστιβαλ να παω να κατσω 7-8 ωρες απλα δεν υπαρχει καμια περιπτωση να το ξανακανω στην ζωη μου.
Ο Μπρους κοιμαται σε πολυτελεις σουιτες ξενοδοχειων στην περιοδεια, και το μονο που εχει να κανει ειναι να τρεχει πανω κατω για 2 ωρες, μετα παει και του κανουν μασαζ, τρωει το μπριζολιδι του και αραζει με πουρα και ουισκακι, σταρχιδια του ολα, ετσι το κανω κι εγω και στα 60 μου ανετα.
Το θεμα δεν ειναι αν μπορει καποιος να το κανει, το θεμα ειναι κατα ποσο αξιζει. Για μενα για να παω να δω μια ΣΥΝΑΥΛΙΑ, δεν αξιζει ουτε κατα 0.0001% ας πουμε. Δε πα να ειναι και οι Queen με τον Freddie Mercury αναστημενο.
Ακουγεται απο τα χειροτερα πραγματα που θα μπορουσα να ευχηθω σε καποιον.
Σε νιώθω αλλά μου αρέσει να βλέπω το λάηβ από την αρχή κ έχω ανακαλύψει πολύ ωραίες μπάντες πηγαίνοντας από νωρίς. Έχω πάρει εισιτήριο για ένα φεστιβάλ τον Αύγουστο κ ήδη το σκέφτομαι…κ έχεις 100% δίκιο για το εγκεφαλικό του θέματος (αν κ οι δισκοκήλες που έχω μου λένε το αντίθετο)
34 πλέον και με δύο παιδιά δε μου περισσεύουν χρήματα για βαλίτσες και ξενοδοχεία (που δεν κοστιζουν 40 ευρω εκτος αν πας σε χοστελ).
Επίσης εχω και 250 χλμ να φτασω στο βενιζελος αν η πτηση ειναι απο αθηνα.
Κινητρο και αντοχες εχω, βιβλιο και ακουστικα παντα μαζί οπότε μια χαρά
Το πρόβλημα ειναι οταν δεν υπαρχει βραδινο λεωφορειο για το εκαστοτε αεροδρομιο και πρεπει να περασεις τη νυχτα τριγυρνώντας κουρασμενος, οπως πχ για μπεργκαμο που το πηρα χαμπαρι αφου εκλεισα για stones ή οταν εχει 100% υγρασια και καταιγιδα και εσυ εχεις ξεμεινει σε καμπινγκ φεστιβαλ με καλοκαιρινη σκηνη, γενικα εχω πολλες τετοιες ιστοριες
Και επισης 9 στις 10 ειμαι μονος
Εδιτ:καλη φαση τα καρυδια γιατι ακομα και το τοστ στα αεροδρομια κοστιζει 6-7 ευρω, μεχρι και κονσερβα γιγαντες και βρωμη με σταφιδα εχει τυχει να εχω μαζι
Εγώ πάλι μια φορά έχω βγει έξω για συναυλία και πήγα σε φεστ στην Γερμανία, με σκηνούλες και τα συναφή και πέρασα υπέροχα. Είμαι της γνώμης, επειδή θέλω και την καλοπέραση μου, πως δεν αξίζει να περάσω ταλαιπωρία για να δω κάτι έξω, πόσω μάλλον να ταλαιπωρηθώ για να καταφέρω να δω 2-3 συναυλίες σε 2-3 χώρες. Καλύτερα να επιλέξω ένα ωραίο φεστ ή μια συναυλία που παίζει κάποιο αγαπημένο συγκρότημα, να πάω να κάνω τουρισμό λίγες μέρες, να δω και την συναυλία ξεκούραστος και να γυρίσω σένιος Ελλάδα μετά. Εδώ ταξίδι χωρίς συναυλία αρνούμαι να κάνω αν μιλάμε για 1-2 διανυκτερεύσεις, το θεωρώ πολύ αγχωτικό, βιαστικό, κουραστικό και, εν τέλει, δεν μου προσφέρει κάτι, χίλιες φορές να κάνω μια μονοήμερη για κοψίδια στην Πελοπόννησο, να ξεσκάσω και να πάρω τον αέρα μου. Έχει τύχει και να κοιμηθώ σε αερόδρομιο και θυμάμαι να έχω περάσει νύχτα σε τρένο, δεν ζητάω καμιά πριγκιπική μεταχείριση αλλά, προσωπικά πάντα, το να κόψω πόσα πράγματα και να φτιάξω ένα εντελώς πιεσμένο πρόγραμμα για να γλιτώσω 100 ευρώ απλά και μόνο για να δω μια συναυλία, ε δεν το τραβάει ο οργανισμός μου.
Εντάξει, αστειευόμουν και λίγο. Πάντως, δεν είμαι και κανένα γερό σκαρί, τα προβλήματα δεν λείπουν.
Συμφωνώ με μαρσιαν. Αν ταξίδευα εξωτερικό για να δω φεστ ή συναυλία αγαπημένου συγκροτήματος/καλλιτέχνη που δεν πρόκειται να δω Ελλάδα ούτε σε δέκα ζωές, θα το συνδύαζα με ολιγοήμερες διακοπές να δω και τα μέρη. Τι σκατά, πόσες φορές θα το έκανα;
Καλά αυτό είναι το βέλτιστο. Κι εγώ όσες φορές έχω πάει, φροντίζω να συνδυάζω ταξίδι με συναυλία, οπότε υπάρχει μια σχετική άνεση. Απλώς οι low budget πτήσεις-πόλεις είναι λίγο πολύ συγκεκριμένες και έχεις ευκαιρίες να τις δεις και να τις ξαναδείς, αν η φάση σου είναι να πετάγεσαι για λαιβ. Προσωπικά, ειδικά για φέτος είμαι σε μουντ “ό,τι βγει, όπως βγει”, αρκεί να είναι σκ και να δω όσα περισσότερα από αυτά που θα ήθελα.
Στην τελική μπαίνεις στο αεροπλάνο και ως εκ θαύματος ο διπλανός σου όχι μόνο έχει άδειο διαμέρισμα στην πόλη που θα πας το οποίο και σου προσφέρει απλόχερα, αλλά γνωρίζει και τους διοργανωτές του λάηβ για να σε βάλει γκεστ λιστ.
Πήγα πριν 2,5 χρόνια καταδρομική στο Leeds για το Damnation Festival. Νυχτερινο λεοφωρείο από Galway για Δουβλίνο, πρωινή πτήση για Leeds. 1 ώρα ύπνος. Λέω στον εαυτο μου " σιγά, τα έχουμε κάνει δεκάδες φορές αυτά." Το φεστιβάλ ξεκινάει στις 12 το μεσημέρι κι ήμουν ήδη κομμάτια.
Μετά από 6-7 ώρες θρασοντεθ, βγαινω στην ταράτσα να πιω εναν καφέ μήπως και επιβίωσω. Εκεί είχε γύρω στους 300-400 Άγγλους, όλοι ΚΟΚΑΛΟ από ναρκωτικά και ξύδια. Μέσα σε αυτό τον συρφετό, σκάει τύπος και μου λέει:
-Φίλε, ότι και να “ήπιες” δώσε κι εμενα λίγο.
-Σόρι, εχω πιει μονο μια μπύρα κι έναν καφέ.
-Έχεις κοιταχτεί σε καθρέφτη; Είσαι ο πιο stoned τύπος στην πόλη.
Too old to rock n roll, too young to die. Κομμένες οι καταδρομικές.
Προσωπικά πολύ δύσκολα θα ξεκουβαληθώ πλέον για λάηβ έξω (εδώ έχω αρχίσει προ πολλού να βαριέμαι τα -περισσότερα- λάηβ γενικά) εκτός αν πρόκειται για καλό συνδυασμό, πχ θα ήθελα να πάω Ισλανδία, οπότε το Ascension κάποια στιγμή θα το τιμήσω λογικά. Ή, αλλιώς, αν πρόκειται να επισκεφτώ κάποιον φίλο.
Αυτό που σίγουρα δεν παίζει να ξανακάνω, μετά την τελευταία εμπειρία (Πάρμα, στο “στόμα του λύκου”, ήτοι τέλη Φλεβάρη 2020 και δια μέσου Μιλάνου, πραγματική επιτυχία ) είναι να πάω κάπου μόνος. Όχι ότι πέρασα άσχημα, αλλά επιάσα σε πολλές στιγμές τον εαυτό μου να βαριέται φρικτά.
Εγώ θα επιδιώξω να πάω στους Avenged Sevenfold αν έρθουν προς τα μέρη μας το '23. Ελπίζω να τιμήσουν Ιταλία, να συνδυάσουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου…
. Επίσης, νιώθω εντυπωσιασμένος από την ενεργητικότητά σου.
ή οταν εχει 100% υγρασια και καταιγιδα και εσυ εχεις ξεμεινει σε καμπινγκ φεστιβαλ με καλοκαιρινη σκηνη, γενικα εχω πολλες τετοιες ιστοριες 
