Πηρα και το ticketaki , καλα θα ειναι και φετος αυτο το 4ημερο
8 Likes
Λοιπόν έφτιαξα προγραμματακι για το Graspop, αρκετά καλά βγήκε. Στεναχωριέμαι για Cavalera, Kerry King, Vola, Brutus, Uriah Heep, Graveyard, Blackstone Cherry και Emperor που δε βγαίνουν στο πρόγραμμα, για αλλά λιγότερο και για άλλα περισσότερο.
Πέμπτη
Tool
Alice Cooper
Megadeth
Kvelertak
Counterparts ή Textures
Bury Tomorrow
Alien Weaponry
Bleed From Within
Casey
Erra
Night Verses
Παρασκευή
Five Finger Death Punch
Judas Priest
Turnstile
Electric Callboy
Avantasia
Bruce Dickinson
Fear Factory
Hammerfall
Borknagar
Brian Downey
Lansdowne
Svartsot
Σάββατο
Bring Me The Horizon
Avenged Sevenfold
Limp Bizkit
Architects
While She Sleeps
Mr Bungle
Pain
Steel Panther
Ice Nine Kills
Defects
Κυριακή
Machine Head
Igorr
Slaughter To Prevail
Karnivool
Corey Taylor
Ereb Altor
Rival Sons
Ihsahn
Extreme
Zulu
Wargasm
Αυτά, θα μπορούσα να είμαι λίγο πιο τυχερός σε κάποια clashes αλλά γενικά δεν έχω μεγάλα παράπονα!
12 Likes
Όντως τώρα;
Jesus fucking Christ…
1 Like
ΡΕ
μας κοροϊδεύεις ξεδιάντροπα με αυτα που θα δεις.
Λιγη ντροπή 
Βάλτο στον προγραμματισμό Νίκο του χρόνου να πάμε μαζί!!
1 Like
Έχουν βάλει εξαιρετικές τιμές για όποιον θέλει. Μάλλον γιατί είχαν μείνει αρκετά. Αυτά που είχαν 160 έχουν 60 και σε πολύ καλά σημεία. Εγώ δυστυχώς το είχα πάρει νωρίτερα, που να ήξερα ότι κάνουν εκπτώσεις στα εισιτήρια🥲.
Edit τώρα έχουν βάλει και με 27 ευρώ περίπου στη θύρα που το πλήρωσα 100+. Αισθάνομαι λίγο κορόιδο χαχαχα
Και στο Reddit γράφουν ότι δεν έχουν ξαναδεί πτώση τιμής σε συναυλία των Tool. Οποίος το σκέφτεται έρχεται παρέα.
Ανακοινώθηκαν τα πρώτα ονόματα για το Karmøygeddon Metal festival. Κάπου διάβασα ότι τα 3-day pass έγιναν sold out αλλά μπορεί κ να κάνω λάθος.
Sweden Rock 2024
Day1:
Ξεκινημα με Talisman σε μια one off επετειακη εμφανιση tribute στον σπουδαιο ιδρυτη/μπασιστα Marcel Jacob της μπαντας και το παρτι ξεκινησε απο νωρις.Εξαιρετικος για αλλη μια φορα ο Soto σπουδαιος και ο Fredrik Akesson(Opeth).Μου ελειψε το λατρεμενο give me a sign.
Dream evil για την συνεχεια.Τα πρωτα τους αλμπουμ μεχρι και το book of heavy metal μου αρεσαν αρκετα αλλα μετα εχασα τα ιχνη τους.Μπορει να φταιει το γεγονος οτι με το euro power εχω κοψει επαφες καμια δεκαπενταρια χρονια τωρα αλλα η εμφανιση μου φανηκε χλιαρη και διεκπεραιωτικη .Τουλαχιστον ακουσα το αγαπημενο μου losing you.
Λιγες αυτιες biohazard (καλα ηταν) και εν συνεχεια ο θεος Michael Schenker.Υπεροχος ηχος,αυτος ο ιδιαιτερος ,απλος μα καθολου απλοικος, τονος to the point του σπουδαιου axeman που συνεπικουρουμενος απο εναν σπουδαιο Robin Mcauley μου εδωσαν ανετα ενα απο τα highlight του τετραημερου.
Η κορυφη της βραδιας ομως ανηκε στους Winger.Γνωστο πως προκειται για παιχταραδες αλλα τετοια εμφανιση ομολογω δεν τους την ειχα.Τσαμπουκαλεμενο μελωδικο αμερικανικο μεταλ(γιατι live μεταλ παιξανε) ακομη και στις πιο εμπορικες τους στιγμες με τους Beach και Morgenstein(α ρε dixie dregs) να διδασκουν μπαλιτσα.Φοβεροι!(ωραιο και το ντουετο με τον Soto στο miles away).
Rival sons παρακολουθησα αραχτα.Ωραιοι ειναι για αυτο που παιζουν αλλα την αμαρτια μου θα την πω καποια στιγμη σκυλοβαρεθηκα.
Οι Dismember με επανεφεραν στις εργοστασιακες μου ρυθμισεις με μια δυνατη εντος εδρας εμφανιση.Για κανα τεταρτο ειχα την ατυχια να δω τους electric callboy.Κατα κανονα δεν κρινω ειδη που δεν μου αρεσουν και παω παραπερα.Εδω ομως και βλεποντας και το τρομερο γκελ που εκαναν στο κοινο ολων των ηλικιων μπαινω στον πειρασμο.Μιλαμε για αστεια επιμεταλωμενη χοροπηδηχταδικη ποπ γιουροβιζιονικη μπαντουλα που μονο ως ανεκδοτο μπορω να εκλαβω.
Οι headliners five finger… επετειναν με την εμφανιση τους την απορια μου για την επιτυχια τους.Δεν ειναι απλα μουσικη που δεν ακουω.Δεν εχουν καν καποιου ειδους σπουδαια /ιδιαιτερη σκηνικη παρουσια(βλ. Ghost περσι) που να δικαιολογει αυτην τη θεση σε ενα τοσο μεγαλο φεστιβαλ.Κατι δεν πιανω προφανως.
Τελος της βραδιας με Tyketto που ναι μεν για μενα θα ειναι παντα ενα γκρουπ των δυο αλμπουμ αλλα εχουν μια απο τις σπουδαιότερες φωνες του χωρου και Τον Υμνο ενος ολοκληρου χωρου(Forever Young).Καλη αποδοση και σπουδαίος ο Vaughn αλλα μου φανηκαν καπως ανευροι(μπορει να εφταιγε και η περασμενη ωρα)
Day 2
Primal Fear για αρχη.Εντελως τυπικη αποδοση με εναν μετριο Scheepers(κατα δηλωση του αναρρωνε απο καποια ιωση) και κοιμισμενο(λογικο τετοια ωρα) το κοινο απο κατω.
Graveyard στη συνεχεια.Μια ακομη καλη εμφανιση που ποτε δεν απογειωθηκε.Νομιζω πως το συγκεκριμενο ειδος χρειαζεται και εναν κιθαριστα με πιο εντονη παρουσια. Προλαβα κανα τεταρτο iron savior για τους οποιους ισχυουν ακριβως τα ιδια που ειπα και στους dream evil.
Οι Swedish Erotica(των οποιων την υπαρξη αγνοουσα πριν την ανακοινωση) ειναι φοβερη μπαντα βετερανων της σουηδικης glam/aor σκηνης που εβγαλαν ενα αλμπουμ (το συνιστω)πισω στο 89 και αλλα δυο αργοτερα τα οποια δεν εχω ακουσει.
Μαζευτηκαν λοιπον ξανα και με frontman τον Mats Leven εστησαν ενα ωραιοτατο παρτι που αφησε τους παντες χαρουμενους.
Ωρα για Extreme που επιβληθηκαν στην κυριως σκηνη με μια αερατη εμφανιση με μπροσταρη φυσικα τον απιστευτο Bettencourt που τα εκανε ολα και συνεφερε.Να πω εδω πως ,δεδομενης της βαρεμερας που συνηθως μου προκαλει η ακουστικη κιθαρα,ο τυπος επαιξε ενα απιστευτο ακουστικο σολο ως εισαγωγη βεβαια στο more than words.Φοβεροι!
Ο Kerry King παλι εστησε ενα επιβλητικο σοου στο οποιο ξεχωρισε η φωναρα του Osegueda.
Οι συνθεσεις του νεου αλμπουμ δεν μου λενε κατι(οπως αλλωστε και τα περισσοτερα μετα το divine… των slayer) αλλα οπως και να το κανουμε οι τυποι διδαξανε στησιμο και παιξιμο θρας μπαντας.
Οι black crowes με ξαφνιασαν.Οτι ειχα ακουσει αφορουσε χιτς του πολυ επιτυχημενου ντεμπουτου τους πισω στο 1990.Ε λοιπον οι τυποι εχουν μια μεγαλη δισκογραφια (ωραιο το τελευταιο) και στην σκηνη ειναι πραγματικα δυνατοι.Ωραιο attitude,ωραιοι παιχτες και εξαιρετικη φωνη.Ευγε!
WASP για τη συνεχεια.Ειχα να τους (τον) δω απο το 2007 και η αληθεια ειναι πως δεν ηξερα τι να περιμενω(εννοειται εχω διαβασει εδω στο φορουμ τα διαφορα).Αφου ξεκαθαρισω πως προηχογραφημενα φωνητικα δεν υπηρχαν(και οι αστοχιες μια χαρα ακουγονταν και βοηθεια απο δευτερα φωνητικα τακτικα επαιρνε) να πω πως οι εντυπωσεις μου ειναι αναμικτες(προς το αρνητικο δυστυχως).Πρωτα τα θετικα:Ο ανθρωπος στηριζονταν σε ενα ψηλου τυπου σκαμπο(καθως εχει χειρουργηθει στη μεση) αλλα ηταν κεφατος και χιουμοριστας και ειχε ενα ακρως εκδηλωτικο(για τα δεδομενα των Σουηδων) κοινο να τον αποθεωνει.Η φωνη σταθηκε ικανοποιητικα χωρις βεβαια να φθασει σε τιποτα κορυφες του παρελθοντος.Η μπαντα ηταν πολυ καλη με τον aquila priester να ξεχωριζει στα τυμπανα.Ωστοσο (παμε στα αρνητικά) δεν γινεται μια μπαντα με αυτη την δισκογραφια και τοσους υμνους να μην μπορει να καλυψει σετλιστ 75 λεπτων (που προβλεπονταν) και να παιζει οριακα 60 λεπτα.Αν σαυτο προσθεσεις οτι τα δυο απο τα κομματια ηταν (λατρεμενες) μπαλαντες με τεραστια (αγαπημενα) κιθαριστικα σολος καταλαβαίνετε…
Οι Journey ηταν ενα μεγαλο απωθημενο και η αποδοση τους με καλυψε απολυτως.Ο Pineda εμοιαζε να εχει ξεπηδήσει απο καποια νεανικη k-pop μπαντα αλλα ειχε φωναρα και εξαιρετικη σκηνικη παρουσια.Ο αγαπημενος Deen Castronovo μεγαλος παιχτης και φωναρα (revolution saints !)αλλα ο αρχοντας εννοειται ηταν ο Neal Schon.Παντα απολαμβανω οταν βλεπω βετερανους να τα δινουν ολα με επαγγελματισμο αλλα και κεφι και ο Schon διδαξε απο σκηνης μελωδικη lead κιθαρα οπως μονο ενας ηγετης του ειδους μπορει.Θεος!
Τελος με τους τρελιαρηδες bullet που επαιξαν με ορμη και τσαμπουκά και εναν φροντμαν που ακουγεται(και live) σαν udo on meth.
14 Likes
Ίσως έπαιξε το ρόλο του το παραπάνω.
Ξερω γω;Μπορει.
Αλλα χωρις επ ουδενι να το παιζω τιμητης των παντων αφου το χειρουργειο εγινε περσι δεν θα ηταν πιο σωστο να ακυρωσει μεχρι να ειναι σε θεση;
Ειναι λεπτα θεματα αυτα η αληθεια ειναι και καλα να ειναι ο ανθρωπος.
Σίγουρα αλλά συνήθως δεν μοιραζόμαστε την ίδια ηθική με τους καλλιτέχνες που ακολουθούμε. Το χρήμα είναι μάλλον πιο ισχυρό κίνητρο.
1 Like
Ρε δε θα βρεις καλυτερο τραγουδιστη στον χωρο απο τον Chris!!
4 Likes
Sweden Rock
Day 3:
Οι Σουηδοι βετερανοι Treat ξεκινησαν την ημερα με ανεση,εντυπωσιακο ηχο και ενθερμη υποστηριξη απο το κοινο.Φωναρα ο φροντμαν τους Robert Ernlund!
Συνεχεια με το πιο hot «νεο» ονομα της ευρωπαικης aor σκηνης Nestor(αν και σχηματιστηκαν το μακρινο 89,κυκλοφορησαν το πρωτο τους αλμπουμ το 21).Δικαιολογησαν τον ντορο παιζοντας με την καταλληλη ποζα τους “αλα” 80s υμνους τους και εδειξαν πως μαζι με τους heat ειναι οι ηγετες του ειδους σημερα.
Ακολουθησαν εξ ημισειας Carcass(εγγυηση) κσι Black Stone Cherry τους οποιους για καποιο λογο εχω σνομπαρει αλλα αν κρινω απτην εμφανιση τους πρεπει να αναθεωρησω αμεσα.
Οι Heavy Load κυκλοφορησαν το αγαπημενο μου αλμπουμ για το 23 και στο σανιδι εδειξαν ποσο σημαντικοι για τον συγκεκριμενο ηχο παραμενουν.Εκπληξη η παρουσια του αγερωχου Fox στο μπασο(Grand Magus).
Απο Canned Heat δεν ηξερα τι μπορουσα να περιμενω καθως και ασχετος ειμαι(μονο το κλασικο on the road again ξερω) και κακα τα ψεματα το γκρουπ υπαρχει απο το 65. Ε λοιπον ποτε μην υποτιμας τους γερολυκους.Εξαιρετικη και μερακλιδικη η παρουσια τους εκανε το κοινο να λικνιζεται στους blues/boogie ηχους τους και αποχαιρετησαν αφηνοντας μας ολους να χαμογελαμε σαν χαζοι.
Decapitated ανετα η κορυφαια παρουσια ακραιου ηχου στο φεστιβαλ.Φοβερος ηχος και απο τις σπανιες φορες που ο κλισε χαρακτηρισμος «εσπειραν» αποτυπωνει απολυτως τα οσα ακουσαμε/ειδαμε.
Evanescence ποτε δεν υπηρξα φαν απλα ξερω τα χιτακια.Το live τους λοιπον το βρηκα εξαιρετικο κυριως λογω της υπεροχης Amy Lee που με την ηλεκτρισμενη παρουσια της επιβληθηκε στην τεραστια κεντρικη σκηνη.
Οι Hives παιζουν ενα ειδος (garage?) που δεν ειναι το φορτε μου.Ωστοσο η παρουσια τους και ο ηχος τους δεν μπορουσε να με αφησει αδιαφορο.Ωραιοι!
Για τους Judas Priest ειχα πει ηδη απο την τελευταια τους εμφανιση στην Ελλαδα οτι θα τους ξαναεβλεπα μονο αν επαιζαν σε καποιο φεστιβαλ στο οποιο θα βρισκομουν.Ετσι κι εγινε.Δυστυχως οσο κι αν ο Rob ηταν σε καπως καλυτερη κατασταση (μη φανταστει κανεις τιποτα σουπερ,απλως ανεκτη) προσωπικα δεν εχω τιποτα ιδιαιτερο να θυμαμαι απο το συγκεκριμενο live.Τα παντα υποτονικα και προβλεπε.Ο ηχος αδυναμος , τα echo να δινουν και να παιρνουν,η σκηνικη παραγωγη φτωχη και ανεμπνευστη,το δε painkiller ε καπου ελεος.Ασορτι και το κοιμισμενο κοινο.Μονο καλο η προσθηκη του devils child στο σετλιστ.Να σημειωσω εδω οτι επαιξαν συνολικα 80 λεπτα!(ο προβλεπομενος χρονος ηταν 90 και αν κρινω απο τα περσινα αλλα και τους journey φετος οι headliners εχουν την ανεση να τον ξεπερασουν κι αρκετα κιολας)
Φιναλε με μια ακομα ντοπια aor μπαντα τους care of night που αν και φανερα τρακαρισμενοι και συναυλιακα απειροι μουσικα ειναι οτι πρεπει για ενα μελωδικο φιναλε της βραδιας.
Day 4:
Power Trio δωσε μου κι ασε με!Γιγας Richie Kotzen εδωσε πονο με τη φωναρα του,τις κιθαριες του και τις funkιες/soulιες του.Αξιοι και οι συμπαίχτες του.
Pain στο χαλαρο καθως δεν ειμαι φαν αλλα μια χαρα χαζεψα τα anime στις γιγαντοοθονες υπο τον ηχο των κομματιων τους.
Οι steel panther ειναι περιεργη περιπτωση για μενα.Το ολο προφιλ που εχουν επιλεξει δεν με αφηνει να τους παρω σοβαρα (ουτε και θελουν βεβαια 
)παροτι(οπως και στο live φανηκε) ειναι δυνατοι μουσικοι.Παντως ακομα κι ετσι περασα εξαιρετικα οχι μονο με τα κοματια αλλα ,κυριως, με τις δολοφονικες(politically incorrect εντελως ομως) ατακες,την ξεκαρδιστικη μιμηση του ozzy στο cover του crazy train(τρομερα καλοπαιγμενο κατα τ’αλλα) και το απίθανο γυναικομαζωμα επι σκηνης για τον υμνο τους (φανταζομαι 
) gloryhole.Αξιοι!
Ωραιοι και οι the darkness του Justin Hawkins που καποτε εκαναν ενα σχετικο ντορο με το “i believe in a thing called love”
Μπορει να μην ειναι μουσικη που θα ακουσω σπιτι μου αλλα επι σκηνης ολα καλα.
Lucifer στα χαρτια επρεπε να μου αρεσουν αλλα μπα…Ανοστοι μου φανηκαν.
Πρωτη θεση καγκελο για τον ενα και μοναδικο Bruce και αναμονη με noise cancelling ακουστικα να με προστατευουν σχετικα απο τους beast in black που επαιζαν στην απεναντι σκηνη.Τωρα μετα τα οσα επαθα περσι με την παρτη του στην ιδια σκηνη και την αλμπουμαρα που κυκλοφορησε φετος μην περιμένετε τιποτα αντικειμενικο για την εμφανιση του.75 λεπτα με μουσικαρες(προσωπικα θα διαλεγα αλλα απο το τελευταιο αλλα σιγα) και τον μπρουσαρο να αλωνιζει και να ξεσηκωνει οπως μονο αυτος ξερει.Φωνητικα αψογη εμφανιση παρ’οτι λιγες μερες πριν ειχε ακυρωσει λογω ίωσης το live στο Βουκουρεστι.
Αν ντε και καλα ψειρισω την εμφανιση θα πω πως η μπαντα του μου φανηκε απλως επαρκης.
Παρα πολυς κοσμος για hammerfall οι οποιοι η αληθεια ειναι οτι οσο τους βαριεμαι στα τελευταια νιοστα αλμπουμ τους τοσο δυνατοι και επαγγελματιες ειναι στις ζωντανες τους εμφανισεις.
Οι high on fire απτην αλλη επαιξαν μπροστα στο δικο τους κοινο και με ταρακουνησαν σ’αυτο το -δεν ξερω τι ακριβως ειναι-ειδος που υπηρετουν.
Οι Avatarium ηταν η θετική εκπληξη της βραδιας.Ειχα χρονια να τους ακουσω (live ποτε) και δεν ηξερα τι να περιμενω.Αυτο που ειδα ηταν ενα εξαιρετικα δεμενο συνολο,με τρομερο ηχο,εντυπωσιακα παλιακα πληκτρα και μια τρομερη παρουσια στο μικροφωνο (Jennie-Ann Smith)που κυριολεκτικα μαγνητισε ολους τους παρισταμενους.
Τον Alice Cooper ειχα να τον δω απο την λεωφορο το 90 και δεν ηξερα τι με περιμενει(καθως ούτε στουντιακα τον ακολουθω πια).Ο τυπος εχει μαλλον προσβαση στον μαγικο ζωμο καθως εμφανιστηκε απολυτα ακμαίος και κεφατος και εδωσε ενα σοου (εννοειται με τους αποκεφαλισμους,τα φιδια και τα παντα ολα )ανταξιο της φημης του.
Τελος οι coheadliners Avantasia του Tobias Sammet ειχαν ,σε σχεση με την προηγουμενη φορα που τους ειχα δει, ενα σαφως αναβαθμισμενο ,υψηλων απαιτησεων,σοου αλλα ελειψαν σημαντικα μελη οπως ο Kiske και ο Lande.Υπηρχε βεβαια στο πλαι των μονιμων Atkins,Catley η προσθηκη του μεγαλου Tate.Ευχαριστη εκπληξη η guest εμφανιση του Karevik(kamelot) στο dying for an angel.
Συμπερασματικα ενα μαγικο τετραημερο , οπου η διοργανωση ηταν σε ακομη υψηλοτερα ,αν ειναι δυνατον, σε σχεση με περσι στανταρτς.Έχοντας την περσινη εμπειρια μπορεσα να βγαλω πολυ πιο ανετα ωραρια 11:00-01:30/2:00 ενω η προσθηκη ερμαριων εκανε την ολη εμπειρια ακομη λειτουργικοτερη.
Μακαρι και του χρονου καλα να ειμαστε.
15 Likes
Παίρνοντας πάσα από τον @Lyndon και την αναφορά του στον Dickinson, να πω ότι ήταν συγκλονιστικός χθες στο Όσλο σε ένα κατάμεστο Rockefeller. Μπρούσαρος!! 100 λεπτά ατελείωτης καύλας!!!
Φοβερή εμφάνιση παρόλο το κρύωμα που τον ταλαιτωρούσε κ μας είπε κ εμάς ότι δυστυχώς έπρεπε να ακυρώσει κάποιες εμφανίσεις όπως αυτή του Βουκουρεστίου.
Πρώτη φορά τον έβλεπα, δεν ξέρω κιόλας αν είχε εμφανιστεί ζωντανά στο παρελθόν. Τον καινούριο δίσκο του δεν τον έχω ακούσει ακόμα αλλά γνώρισα το Rain of The Graves, του οποίου έχω δει το βίντεοκλιπ. To Afterglow of Ragnarok ήταν ένα ακόμα κομμάτι από το νέο άλμπουμ. Η μπάντα εμένα μου φάνηκε πολύ δεμένη βασικά, με πολύ καλή απόδοση, ζωντάνια κ φαινόταν ότι το διασκέδαζαν. Η φωνή του Μπρους σε φοβερά επίπεδα, παρόλο που είναι 65, τα προβλήματα με τον καρκίνο ή κ το θέμα με το κρύωμα που έχει αναφερθεί προηγουμένως.
Laughing in the Hiding Bush και Tears of the Dragon από το Balls to Picasso, του 1994. Με το μπήκε ειδικά το δεύτερο, με έπιασε μια απίστευτη νοσταλγία, ένα σφίξιμο στο στομάχι. 16 χρονών τότε ρε σεις κ θυμάμαι τον πανικό στα περιοδικά της εποχής, δλδ Χάμμερ. Κ να που 30 χρόνια μετά είχα την ευκαιρία να το ακουσω ζωντανά. Απίστευτο συναίσθημα.
Κ ακολούθησαν κ άλλα παρόμοια συναισθήματα με την συνέχεια του λάηβ. Σε κομμάτια όπως Accident of Birth, Road to Hell από το υπέροχο Accident of Birth, Chemical Wedding από τον ομότιτλο δίσκο, Jerusalem, The Alchemist.
Από το Tyranny of Souls , Abduction και Navigate the Seas of the Sun, το οποίο παίχτηκε στο encore μαζί με το The Tower του CW. Τίμησε κ το άλμπουμ Skunkworks με το Faith αλλά όχι το ντεμπούτο αν δεν κάνω λάθος.
Γενικά έφυγα πολύ γεμάτος από την συναυλία, ο ίδιος ο Μπρούς ήταν πολύ ενεργητικός όπως συνηθίζει τουλάχιστον από διάφορες συναυλίες που έχω δει στο YouTube, μακάρι να έχω την ευκαιρία να το ξαναδώ.
From a Greek cunt in Norway…
15 Likes
Βρήκε κανείς τον τρόπο να ζωντανεύει τους πεθαμένους?
3 Likes
παρα μα παρα πολυ καλό το πακετακι!!!
Ακριβως κατι τετοια επρεπε να κανει ο Λωρης εδω και χρόνια για να αναβιωσει το rockwave αλλά που… 
Δεν θα μπορουσε να φερει τετοια ονοματα και να γεμισει την Κατερινη στο νεο χωρο απο βκεντρικη/βορεια ελλαδα και νοτια ευρωπη ?? Μιλωντας ακομη και με το οικονομικό ως 1η επιλογη, κερδισμενος θα εβγαινε αλλα ειπαμε, ειναι αυτοκαταστροφικος ο τυπος… 