Ψυχραιμη και δωρικη τοποθετηση.
Απο αυτες που εχει αναγκη ο τοπος, τουτες τις κρισιμες στιγμες.
1 Like
να κάνω μια ερώτηση γιατί είμαι αδαής;
έχει κανείς εμπειρία από το Waldbuhne στο Βερολίνο; τυχαίο tag @pantelis79 
βλέπω εδώ στο site του ότι μπαρμπα Νηλ θα βγει στις 18:00. να ισχύει όντως;; σχεδόν όλα τα events τόσο νωρίς αρχίζουν…
1 Like
Είναι πλούσιο προάστιο εκεί, και έχει -σκληρό- σιωπητήριο τις 22:00, οπότε ναι.
1 Like
Λογικα θα εχει support. Διαβαζω οτι στην Κοπεγχαγη, ας πουμε, ειχε. Επισης δεν ειναι απιθανο να τελειωσει 10:00 η’ 10:30 η συναυλια. Τη φορα που ειχα παει, ειχε τελειωσει 10:30, αλλα πανε και 7 χρονια 
2 Likes
δεν βλέπω κάποια ανακοίνωση για support. για την Κοπεγχάγη το διάβασα τώρα σε ένα thread στο reddit.
μια χαρά μου φαίνεται να τελειώσει και στις 22:30 και στις 22:00 ακόμα. το να τελειώσει στις 20:00 μου φάνηκε περίεργο γιατί δεν έχω ξαναπάει σε συναυλία που να γίνεται μόνο μέρα. το 2019 που τον είχα δει ήταν σε κλειστό χώρο και νομίζω ξεκίνησε κάπου στις 20:30 ξερωγω…
από ό,τι καταλαβαίνω όμως ισχύει το 16:00 για τις πόρτες, οπότε καλό κουράγιο στο κορίτσι που θα ξεροσταλιάζει ενώ θα βαριέται χαχαχαχααχ
1 Like
Και 22:00 να τελειώσει σχεδόν μέρα θα είναι ακόμα στο Βερολίνο τέτοια εποχή 
.
Bruce νομίζω αντίστοιχες ώρες έδιναν στην Πράγα, ότι θα ξεκινούσε 18:00 με άνοιγμα στις πόρτες 15:00. Ξεκίνησε 18:45.
1 Like
Κριμα, εχω κλεισει 6 Φεβ Μαδριτη. Δοκαρι.
2 Likes
ναι κι εγώ είχα σκοπό να αναρτήσω και να σχολιάσω πόσο μαλακία είναι να μην περάσουν και από Ελλάδα , έχω κιθαριστική καψούρα σε Κοτζεν κιόλας , και η φωνή του μου αρέσει αι το παίξιμο και τα τραγούδια του προτζεκτ συγκεκριμένα
2 Likes
Ικανό τον έχω τον δικό μας τον απαράδεκτο να τους φέρνει ξεχωριστά. Μια μέρα ο ένας και μετά από κάνα μήνα ο άλλος!
5 Likes
Εγω το θεωρω κανονικο επεισοδιο doctor who
4 Likes
Πώς ζήσαμε την πρώτη μέρα του φετινού Graspop, που λέτε. Θα ακολουθήσουν κι οι άλλες τρεις!
9 Likes
Joe Banamassa Plays Rory Gallagher
Cork -Live at the Marquee 2/7
Speechless που λενε και στο χωριο μου!
Παρολα αυτα θα προσπαθησω να βαλω τις σκεψεις και τα συναισθηματα μου σε μια σειρα.
Για μενα ο Joe ειναι ανετα η σπουδαιοτερη μπλουζ ροκ περσονα των καιρων μας αλλα ομολογω πως αυτον τον θριαμβο που βιωσαμε οσοι βρεθηκαμε εχτες στο Κορκ δεν τον περιμενα.
Καταρχην η μπαντα που εφτιαξε ειδικα για το event ηταν υπεράνω περιγραφης και με το που γυρισα απο το live τους εψαξα για πληροφοριες.Ο Aongus Ralston(νυν μπασιστας των waterboys) με το υπεροχο κουλ ιρλανδεζικο vibe του, ο τρομερος Jeremy Stacey(ο οποιος μεταξυ απειρων αλλων υπηρξε ντραμερ και πληκτρας των king crimson) που κυριολεκτικα τα «εσπασε», ο ντοπιος «βραχος» ρυθμικος κιθαριστας Conor O’Farell Bradey και ο απιθανος Αυστραλος πληκτρας Lachey Dokey του οποιου τις δουλειες πρεπει επειγοντως να αναζητησω.
Να προσθεσω εδω την καργα συγκινητικη παρουσια του Gerry McAvoy στα Bullfrog blues και Treat her right και την υπεροχη συμετοχη της Jade MacRae στο ανυπερβλητο million miles away.
Σε οτι αφορα τον ιδιο τον Joe ,σε αυτην την τεταρτη φορα που τον βλεπω ζωντανα και εχοντας μια τρομακτικα challenging αποστολη να φερει σε περας , νομιζω πως εκανε και τον πλεον δυσπιστο να υποκλιθει.
Απετισε φορο τιμης σε εναν απο τους μεγαλυτερους ηρωες του με σεβασμο (αλλα χωρις να κοπιαρει) και επαιξε με παθος σαν μην υπαρχει αυριο οπως αλλωστε η περισταση απαιτουσε.Ειδικα η κλασικη Sunburst Strat (παρομοια με την θρυλικη του Rory) πηρε φωτια στο messin’ with the kid μαζι και ολοκληρο το venue.
Φωνητικα αυτη ηταν σιγουρα η καλυτερη αποδοση που τον εχω δει να πιανει…ο τροπος που απεφυγε να παπαγαλισει τους στιχους και προτίμησε να φερει τις μελωδιες στα μετρα του ηταν υποδειγματικος .
Υ.Γ1: Η ιδεα του live ανηκε σε εναν τοπικο παραγωγο και στον αδελφο του Rory(Donal Gallagher) που καλεσε στην σκηνη ο Joe για μια φορτισμενη αγκαλια.
ΥΓ2:Οταν με το καλο κυκλοφορησει αυτο το live καντε την χαρη στον εαυτο σας και ακουστε το/δειτε το.
ΥΓ3:Για speechless δεν «ειπα» και λιγα 
19 Likes
Sabbath τώρα
1 Like
Το έκαψα αυτό το λαηβ για να δω Neil Young (σε λίγη ώρα). Είμαι σίγουρος ότι είναι όπως τα περιγράφεις, όμως η μουσική του Rory είναι κάτι παραπάνω από αυτά, οπότε η φωτό με το πούρο μου έδωσε ακόμα ένα επιχείρημα γιατί τελικά δεν πήγα.
1 Like
Την προηγούμενη εβδομάδα ταξιδέψαμε στην Ολλανδία με βάση το Άμστερνταμ για να επισκεφτούμε το Jera on Air Festival. Είναι ένα festival σε ένα χωρίο κοντά στο Eindhoven, κινειται κυρίως στο hardcore και το punk αλλά το εύρος ιδιωμάτων που εκπροσωπείται είναι πολύ μεγαλύτερο. Αυτή ήταν η 31η χρονιά που διοργανώνεται και η απόφαση να πάμε ήρθε τον χειμώνα, όπου στις ελάχιστες ημερομηνίες που είχαν ανακοινώσει οι Turnstile στην Ευρώπη, υπήρχε μέσα και αυτή. To festival είναι 3ήμερο, εμείς πήγαμε το Σάββατο 28/6 που ήταν και το κλείσιμο του festival.
Μιας και διάβασα το thread που αφορούσε αυτό που αποκαλείται “festival” στην Kατερίνη, να σας πω 2 λόγια για την εμπειρία του τι σημαίνει φεστιβάλ εκεί έξω. Αρχικά, πάρα πολλά από τα πραγματα που χρειαζόσουν εντός χώρου, μπορούσες να τα κλείσεις prior online π.χ. parking, μάρκες για μπύρες / νερό, για φαγητό κτλ. Φτάνοντας στον χώρο με αυτοκίνητο, ο οποίος είναι σε κάτι λειβάδια στην μέση του πουθενά, υπήρχε τεράστιος χώρος parking, που είχαμε κλείσει από πριν, με QR code, παρκαδόρους, συγκεκριμένη θέση κτλ. Περπατώντας απο το parking προς το φεστιβάλ είχε στρωθεί μονοπάτι για να μην πατάμε σε χώματα / λάσπες κτλ. Απέξω ειδικό parking για ποδήλατα. Πανεύκολη πρόσβαση μπαίνοντας μέσα, με ξεχωριστά checks και σήμανση αν έμπαινες πρώτη φορά ή αν είχες μπει και είχες βγει έξω για Χ, Ψ λόγους. 5 μουσικες σκηνές από 1.000 άτομα η μικρότερη μέχρι 6-7 χιλιάρικα η μεγαλύτερη. Πάρα πολλές επιλογές φαγητου και ποτού (από τα κλασσικά street foods μέχρι ψάρι, smoothies, vegan burgers, φρούτα, βάφλες κτλ). Merch του fest και merch από μπάντες σε άλλους χώρους, καταστήματα ρούχων. Ρόδα λούνα πάρκ, πίστα BMX / skate. Πήραμε 3 φορές μάρκες, 3 φορές φαγητό, 4-5 μπύρα, δεν περίμενα πουθενά πάνω από 2 λεπτά. Όσες φορές δεν βλέπαμε live, καθόμασταν σε τραπεζοπάγκουες. Τουαλέτα χωρίς αναμονή, καθαρή και απέξω νιπτήρες με σαπούνι και χαρτί.
Το Σάββατο που πήγαμε εμείς, είχε 48 μπάντες, σε όσες είδα, το χρονοδιάγραμμα, ο ήχος, οι μετακινήσεις από σκηνή σε σκηνή, η άνεση εντός σκηνών κτλ ήταν σε επίπεδο 11 στα 10. Τα λέω όλα αυτά για να αποκτήσουμε μία εικόνα πως πρέπει να μας φέρονται ως καταναλωτές αλλά και ως λάτρεις της μουσικής, γιατί συνήθως το ένα καβαλάει το άλλο.
Πάμε και στα της μουσικής. Φτάσαμε εκεί κατά τις 16:00 και κάναμε κυρίως εξερέυνηση του χώρου, μπύρες, merch κτλ. Στις 17:00 μοιράσαμε τον χρόνο μεταξύ Poppy και Deafheaven. Κανένα από τα 2 δεν είναι τόσο my cup of tea, αλλά χαζεψα λίγο και τους 2, Deafheaven είχαν πολύ θερμή υποδοχή και υποστήριξη. 17:45 ήταν το πρώτο act που είδα, Dead Poet Society στην κεντρική σκηνή. Τους άκουσα λόγω του fest, είναι ένα κράμα λίγο Muse, λίγο QOTSA με μερικά riffs Audioslave. Πολύ τίμια μπάντα με καταπληκτικό ήχο.
18:30 καπάκια σε μικρότερη σκηνή για Slope. Τρομερό πάρτυ, ατελειώτο crowd-surfing, funk, ριφάρες, hardcore και τρομερή ενέργεια από τους Γερμανούς. ενώ το Freak Dreams μου αρέσει ασύλληπτα, τα πιο παλιά κομμάτια τους live σκοτώνουν.
19:15 πίσω στην μεγάλη σκηνή για το farewell tour των τεράστιων Refused. Πολύ πολιτικοποιημένοι, με καίριουςκαι καυστικούς λόγους ανάμεσα στα κομμάτια, παρέδωσαν μαθήματα μεγαλείου. Μόνο σεβασμός. Ότι ακούστηκε από το The Shape ήταν έπος, rather be dead, Electra, όλα μια ομορφιά. Στο New Noise ο αναμενόμενος χαμός, έκλεισε υπέροχα ένα τεράστιο κεφάλαιο.
Πρώτο διάλειμμα για ανεφοδιασμό και φαγητό, για να ξαναγυρίσουμε στην μεγάλη σκηνή στις 20:45 για Power Trip. Δεν ξέρω ακριβώς πόσο μεγάλος front man ήταν ο Riley αλλά η μπάντα ήταν πάρα πολύ δεμένη, όλεθρος. Ξεκίνημα με Soul Sacrifice & Executioner’s Tax και πόσο άσχημα μπορεί να πάει ένα live…Circle pits, headbanging και old school thrash με πολλούς άλλων ιδιωμάτων να γουστάρουν full.
Στην συνέχεια χαζεψα λίγο High Vis, χωρίς να είναι και αυτοί πολύ του γούστου μου αλλά είχαν δυνατή ανταπόκριση και αρκετά δυνατό υλικό. Τρελαίνομαι για την κομματάρα Mind’s a Lie από το τελευταίο, η οποία ήταν highlight live.
Μικρό διάλειμμα και ένιωθες στον χώρο ότι κάτι γίνεται…ξαφνικά κίνηση προς την μεγάλη σκηνή, κόσμος να μπαίνει, να έρχονται full από το camping, όλοι σχεδόν να καταλήγουν στην μεγάλη σκηνή για Knocked Loose. εκεί κατάλαβα ότι οι τύποι έχουν πολύ μεγάλο hype, πολύς λαός για πάρτυ τους. Ομολογώ ότι του έψαξα πολύ λόγω του fest, πριν απλά τους ήξερα σαν όνομα. Θεωρώ κορυφαία περίοδο τους τα Different Shade of Blue και Tear in the Fabric of Life, με το καινούριο δεν πέθανα τόσο. Μιλάμε για ΧΑΜΟ. Μιλάμεγια τρομακτική ανταπόκριση, μιλάμε για πολύ ξύλο, μιλάμε για τρέλα. Δεν το πίστευα αυτό που έβλεπα. Αν και όπως είπα ο ήχος ήταν τρομακτικού επιπέδου, συγκριτικά ήταν η μπάντα που έχασε έλαχιστα εκεί σε σχέση με ότι άλλο. Αυτό δεν πτόησε κανέναν. Mistakes like fractures, Belleville, God Knows γαμημένα έπη. Πίσω άφησαν κρανίου τόπο.
Φεύγουμε καπάκια για την μικρή σκηνή και τιμημένους Terror. Old School hardcore party, πολύ ενέργεια και καραγουστάρανε και αυτοί full. Σφηνάκι ότι έπρεπε για ότι έγινε και ότι θα ακολουθούσε με Keepers of the Faith να κλείνει πανηγυρικά το set.
Έφτασαν μεσάνυχτα για να επαναληφθεί ότι και στις 11/6 στην Τεχνόπολη. Turnstile και αυτή την φορά όμως με όλα να είναι υπερ μας. Ήχος, παθιασμένο κοινό, ενέργεια. Για το υλικό, την δυναμική της μπάντας, την απόδοση κτλ δεν χρειάζεται να πω κάτι. Απλά είδαμε ολοκληρωμένο ότι εδώ το είδαμε κάπως μισό. Μεγάλο live, συμβαίνει σήμερα και είμαστε τυχεροί που το βιώνουμε.
Αρκετά κατάκοποι αλλά γεμάτοι αράξαμε για την τελευταία μπύρα πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Απίστευτη εμπειρία. Στα επόμενα!
Bonus photo:
28 Likes
Ωραιος ρε, πολυ δυνατος,το Jera μου φαινοταν πολυ τιμιο φεστιβαλ, με εψησε η ανταποκριση σου να παω καποια στιγμη (που θα εχει Bad Religion ισως)!!
1 Like
Αξίζει πολύ! Είναι τόσο όσο, πολύ οργανωμένο και δεν είναι huge - χαοτικό. Υπολογίζω δλδ ότι είχε συνολικά 15Κ με 20Κ κόσμο.
Απλά είναι στην μέση του πουθενά, εμείς που ήμασταν Amsterdam based μόνο με αμάξι πιστεύω μπορούσαμε να το κάνουμε. Και βράδυ μείναμε h
Helmond, 20 λεπτά περίπου με το αμάξι.
Στο προτείνω full αν σε γεμίζει το bill!
1 Like
Το billing γενικως ειναι αρκετα καλο καθε χρονο. Εγω το '23 και το '24 εχω παει στο Revolution Calling, ενα μονοημερο φεστιβαλ που γινεται σε κλειστο χωρο στο Eindhoven, με τρεις σκηνες και περιπου 30 κυριως hardcore/punk μπαντες. Επισης πολυ καλα οργανωμενο, αλλα με λιγο μικροτερης εμβελειας ονοματα. Το '24 παντως ειδαμε Biohazard με την αυθεντικη συνθεση να παιζουν μονο απο τους τρεις πρωτους δισκους και ηταν σουπερ…
Αυτες οι διοργανωσεις ειναι φεστιβαλ, αλλα εχουν και το πλεονεκτημα οτι γινονται στο κεντρο της Ευρωπης.
5 Likes
Τι ωραία που τα περάσατε, είχα παρόμοιες εμπειρίες λόγω line-up πριν δύο βδομάδες στο Outbreak στο Λονδίνο. Θα ήθελα να το χτυπήσω το Jera κάποια στιγμή.
Να ρωτάς άλλη φορά για μέσες του πουθενά στη νότια Ολλανδία, έχει εμπειρία το σάητ :Ρ
1 Like