Ενα γατο τον οποιο δεν βαζουμαι ποτε στο σπιτι αφου ειναι αδεσποτος και απλα τον ταιζουμε, τον λενε Ξάνθο λογω του τριχωματος του. Πριν 5 χρονια ειχαμε τον Λόξυγγα ιδια περιοπτωση με τον Ξάνθο, ηταν ενας μαυρος γατος ο οποιος εγινε τετραπαχος, περναγε τοσο καλα που δεν εφυγε απο εμας ακομα και οταν γκαστωσε μερικες γατες!!! Δυστυχως τον φαγανε κατι αλητες με φολα, ειχαν ριξει πολλες στην περιοχη. Σκατοψυχοι!
Έχουν περάσει διάφορα κι από δω κατά καιρούς.
Αρχικά 2 χελωνάκια (καλά που ήμουν μικρή και δε τα θυμάμαι γιατί είναι λίγο σίχαμα!), 2 καναρινάκια τα οποία είχαν τραγικό τέλος. Αναγκαστήκαμε για ένα βράδυ να τα βάλουμε στο ίδιο κλουβάκι. Το μεγάλο έφαγε το μικρό και το μεγάλο μετά το τσίμπισε μέλισσα. Έλεος!
Μετά είχαμε ένα κανισάκι σε χρώμα βερικοκί(!) και τελευταία μια κατάμαυρη γάτα… Η συγκεκριμένη γάτα που είχα ήταν παλιοχαρακτήρας και είχα πολλές γρατζουνιές! #-o Μια φορά θυμάμαι έτρεχα στις σκάλες και κατέβαινα δυο-δυο τα σκαλιά για να προλάβω να πιάσω το τηλέφωνο και ρίχνω έναν πήδο στα τελευταία 3 σκαλιά… και προσγειώνομαι στην ουρά της γάτας που δεν είχα δει ότι την είχε αράξει εκεί… το τι έγινε δε λέγεται! Μέχρι κι εγώ τρόμαξα!! Μου κάνει ένα:“ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!” :lol: Και μετά παίζει να μην ξαναήρθε κοντά μου για καμιά βδομάδα! :? Το καημένο!
Εχουμε και λεμε:
-Ενα γατακι(οχι ακριβως κατοικιδιο) που μας το φολεψανε.
-2 σκυλακια στο χωριο που το ενα το πυροβολησανε καταλαθος και το αλλο το κλεψανε.
-2 πουλακια που το ενα σκοτωσε το αλλο και αυτο που εμεινε ενα πρωι δεν το βρηκαμε, μονο κατι πουπουλα και αιμα…8O Μαλλον “κατι” το αρπαξε…:-s
-Ενα ψαρακι που αφησε ανοιχτη την γυαλα του ο αδερφος μου για να αναπνεει(#-o ) και αυτο αυτοκτονησε πηδωντας στην μοκετα.
-Ενα κουνελακι που το χε παρει ο πατερας μου και το ταιζα με αγαπη και ενα μεσημερι ο πατερας μου αποφασισε να το κανουμε στιφαδο(για εκει προοριζοταν εξαρχης αλλα εμενα δεν μου το ειχε πει κανεις:( )
Τωρα ευτυχως δεν εχουμε τιποτα και δεν κινδυνευει το ζωικο βασιλειο.