Οταν ημουν εγω, η 4η και η 2η τρεχανε πιο πολυ απ’οτι θυμαμαι. Ειδικα η 2η.
Εμας της 3ης μας λεγανε καφενεια. Ολοι οι υπολοιποι πηγαινανε παραταγμενοι με βημα για πρωινο και οι δικοι μας σκορπιοι οσοι θελανε. Οι αλλοι κοιμοντουσαν.
Εγώ ήμουν Θήβα Αύγουστο/Σεπτέμβρη του '08, 2η μοίρα.
Πριν την ορκομωσία ήμασταν εύκολα οι πιο χαλαροί, μετά η 3η ήταν ντεμί και η 4η τέντα.
Η ποιότητα των εγκαταστάσεων βέβαια πήγαινε αντίστροφα.
Εκπαίδευση και πάλι μέτρια πράματα, όπλο πχ μας έδειξαν μια φορά πώς λύνεται και πώς δένεται και από επιθεωρήσεις μηδέν.
Εννοείται ότι μπορείς άνετα να περνάς απαρατήρητος, τό χα κάνει επάγγελμα.
Πληροφορία-βοήθεια…αν σας παίρνει, μην βάζετε πάνω σας την μαλακία που λέει το όνομα σας…δεν συμφέρει
Καλά εσένα σε κόβω αν κάνεις θητεία, να σε βάλουν κάνα θαλαμοφύλακα και να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκες.
Έτσι ακούω τελευταία…
Όταν ήμουν στη 4η μοίρα, είμασταν οι μόνοι που κάναμε κανονική πρωινή γυμναστική (στο σκοτάδι, τα χαράματα του Αυγούστου τότε…) και ερχόμασταν καταϊδρωμένοι για πρωινό. Κάναμε πορείες και βήματα κάθε μέρα, 3 βολές τουλάχιστον θυμάμαι, στίβο μάχης, βραδινές πορείες, βραδινές ασκήσεις κ.ο.κ.
Τώρα μόνο μέχρι την ορκομωσία κάθονται εκεί (λόγω 9μήνου φαντάζομαι), αραλίκι απ’ ότι μαθαίνω από γνωστούς.
Ειναι θέμα φιλοσοφίας φίλε Made in Hell 21 άκου το άσμα αυτό και νιώσε λίγο
ναι ολλοι οι αλλοι πεταμε τη σκουφια μας για τον στρατο.
ευτυχως δεν πηγες πεζικο, με τετοιο ευαισθητο στομαχακι πως θα την εβγαζες με τον γκοτζιλα.
που λετε εριξα κι εγω μια βολη και μοιραζαν δεξια κι αριστερα φυλακες και κρατησεις λες και γραφονται. χωθηκε πολυς κοσμος παντως στη παρελαση. εγω καθομουν πισω πισω και την εκανα μετα τον ορκο. κλειστο στομα στα “ζητω το εθνος” και “\m/” αντι για την αγια τριαδα του ορκιζομαι. βρηκαμε και τη φημισμενη τρυπα και οποτε ειχε αυτη τη τηγανιτη μαλακια τη βγαζαμε με σουβλακια και πιτσες, υπηρχε βεβαια μια διαδικασια για να μη μας καταλαβουν. απο γκρινιες το μονο που μου εφταιξε ηταν οταν με ειχαν κοψει τα αρβυλα(λες και πατουσα πανω σε ξυραφια), ενα καραβανικο μουνοσκυλο στην αναφορα εκανε 1 ωρα με το ρολοι να τελειωσει τη βραδυνη αναφορα, και το επωνυμο μου ξεκινα απο Φ γαμω το κερατο μου και επιανε κουβεντουλες για τους Ε.Υ ενω λιγοψυχουσαμε απο την υγρασια και το κρυο. και αλλη μια γκρινια ειναι τα κρυα ντουζ, αλλα νταξει περα απο τις πρωτες κραυγες συνηθιζεται, χωρις ομως να κοιτας τα απαυτα σου γιατι παθαινεις καταθλιψη.
http://www.galop.gr/index.php?topic=1203
ένα ενδιαφέρον γκάλοπ για το στρατό και για την θητεία
Όποιος θέλει ας δει τελικά τι θέλει ο κόσμος…
romantic, καποιοι αναβολεις σαν και σενα θα ειναι παντα απαραιτητοι στον Ε.Σ., μην ακους κανενα!
Όντως εκπλήσσομαι που ο κόσμος δεν θέλει να χάσει 9 μήνες από την ζωή του. Χαιρώ πολύ ρε, για αυτήν την φιλοσοφία μιλάς;; Και το θέμα δεν είναι να κάνεις τα πάντα για να αποφύγεις την θητεία, γιατί αν το κάνεις, θα αναγκαστείς να γλύψεις εκεί που (ίσως να) φτύνεις. Χίλιες φορές θητεία, παρά να αναγκαστείς να βάλεις το παραμικρό βίσμα. Αν είμαι “περήφανος” για ένα πράγμα που έκανα στον στρατό ήταν ακριβώς αυτό.
Μάγκες, διάλογος με Ρομάντικ=άσκοπες κινήσεις των δακτύλων, πάρτε το χαμπάρι.
Λεφτά για ψώνια για τον στρατό = τα πιο πεταμένα λεφτά ever.
Γιατί, δεν φοράς την μάλλινη χακί κάλτσα τα κρύα βράδια του χειμώνα??
Tι λες ρε,πως θα κάνεις χειρωνακτικές εργασίες στο χωριό χωρίς παραλλαγές,ή πως θα βγάλει τον χειμώνα ο πατέρας μου εκεί πάνω χωρίς τζάκετ???
Αγόρασες τζάκετ;
Αναγκάστηκα,γτ το δικό μου ήταν μια λεπτή μλκία χωρίς επένδυση η οποία σκίστηκε κιόλας και δε μου έδναν άλλη.
οχι βέβαια σιγά μην αγοράζαμε τζάκετ.απομεινάρια από το στρατό.
Θα εννοεί αυτό που έδιναν (ό,τι πρέπει για εργασίες στο ύπαιθρο 8) )
Όσο για τις μάλλινες κάλτσες (ειδικά αυτές που πήρα από το μοναστηράκι) είναι must κάθε χειμώνα! :roll:
Βγαίνουν και σε μαύρο χρώμα 
nomisteraki κι εγώ 4α ήμουν κι έκανα αχαλίνωτο φίδινγ (ας ήταν καλά το σάπιο γόνατο )
Εμας αυτο που μας ειχαν δωσει μονο λεπτη επενδυση δεν ειχε. Τουμπανο ηταν. Ευχαριστουσαμε τα στρατα για αυτα τα τζακετ οταν ημασταν στην Κυπρο γιατι οι Κυπριοι ειχανε κατι λεπτες μαλακιες σαν χιτωνια και αδιαβροχα μαζι, για τζακετ. Οποτε βρισκανε ευκαιρια σουφρωνανε τα δικα μας που ηταν ζεστα. Αμα δεν ειχανε σουφρωσει και το δικο μου στανταρ θα το κραταγα μετα το στρατο.[-X
Κλασσικες περιπτωσεις ελευθερων υπηρεσιας στη Θηβα. Και βηχαλακι να ειχες καθοσουν και κοιμοσουν ολη μερα. Θυμαμαι σκηνικο που ειχαμε κατεβει στην αναφορα 3 ατομα απο τα 26 που ειχε ο θαλαμος. Τραγελαφικα πραματα.