Εντάξει, είχε τη φάση του το όπλο, ακόμα και η σκοπιά, ειδικά τον πρώτο καιρό. Αλλά ήταν άπειρες οι φορές που ξύπναγα μέσα στη νύχτα για να πάω για σκοπιά και ζήλευα τους θαλαμοφύλακες, που κάθονταν τουλάχιστον (μερικοί διάβαζαν και κανένα βιβλίο), και ήταν στα ζεστά (για χειμώνα)…
Απ’ όσο θυμάμαι, Ι3 άοπλο δίνουν μόνο για ψυχολογικό, αλλιώς παθολογικό Ι4 άοπλο. Ίσως έχει εξαιρέσεις (ή βύσμα :p). Έχει τα καλά του και τα κακά του το άοπλο βέβαια. Η καλύτερη φάση πάντως είναι να πας σε μικρονήσια, Καστελόριζο (που πήγα εγώ) ή Τήλο (που είχα ακούσει ότι ήταν πιο χαλαρά από το χαλαρά!). Καλή συνέχεια και καλό θαλαμοφυλίκι γιωτά
Kαλά, εννοείται… Αυστραλία, Γερμανία, στους υπονόμους, οπουδήποτε… Σιγά μην πεθάνω κι όλας επειδή κάποιοι καραγκιόζηδες θα έχουν διαφορές με γνώμονα τα φράγκα…
Ξέρω, απλά εννοούσα ότι για να πάρεις ένδειξη Ι3-άοπλο, πρέπει να είναι ψυχολογικό (έτσι είχα ακούσει, αλλά θα υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις με παθολογικό άοπλο Ι3). Πάντως μιας και αναφέρθηκε, ήξερα έναν με Ι4 λόγω μεγάλης μυωπίας (αν ψάξει κανείς στα επίσημα στρατολογικά sites, θα βρει το νομοσχέδιο στο ΦΕΚ σε pdf - το έχω κάπου - όπου αναφέρονται όλα τα Ι και όλες οι ασθένειες για κάθε Ι κλπ).
Αν κατάλαβα κάτι όλο αυτό το διάστημα (1 μήνας) που είμαι στο στρατό, είναι ότι ο βασικός σκοπός του είναι να σε κάνει ένα καλό και πειθήνιο εργαζόμενο.
Επίσης μιας κ είχε γίνει η κουβέντα πριν καιρό περί υποχρεωτικής στράτευσης στα 18, έχω να πω το εξής. Τα πιτσιρίκια μεταξύ 18-20 τη βγάζουν πολύ πιο εύκολα γιατί δε νιώθουν, όμως είναι πολύ πιο πιο εύκολο να επηρεαστούν απο τα μηνύματα που θέλουν να σου περάσουν εκεί μέσα.
Δεν ισχύει αυτό που λες, ξέρω κόσμο που υπηρέτησε Ι3 άοπλο για παθολογικά αίτια και όχι ψυχολογικά. Βέβαια από τότε πάνε χρόνια, δεν ξέρω αν το δίνουν πιό δύσκολα πλέον γιατί δεν έχουν κόσμο για σκοπιές. Πάντως αυτό που ξέρω και είμαι σίγουρος πως δεν θα έχει αλλάξει είναι πως αν κάποιος θέλει να “ξεφορτωθεί” το όπλο και να γίνει “αγγαρειομάχος” τελικά τα καταφέρνει: Εμείς είχαμε έναν στο κεντρο εκπαίδευσης που ήθελε οπωσδήποτε να βγεί Ι3 άοπλο “για ψυχολογικά αίτια”. Έκανε του κόσμου τις μαλακίες για να τους πείσει πως έχει ψυχολογικά προβλήματα αλλά δεν κατάφερνε τίποτα. Ένα βράδυ είχε νούμερο σε μία σκοπιά έξω από θάλαμο εθελοντών πενταετούς. Όλη νύχτα έπαιζε με το G3, όπλιζε, ξεόπλιζε, κανείς δεν ήξερε και αν “έπαιρνε μέτρα ασφάλειας”, οι εθελοντές ακούγωντας τον χέστηκαν, ανέφεραν το περιστατικό, βράθηκε ποιός ήταν στην συγκεκριμένη σκοπιά, στάλθηκε στο νοσοκομείο και αυτή τη φορά βγήκε Ι3 ΧΟ…
Ο τύπος έπαιξε με την ευθυνοφοβία που υπάρχει στον στρατό και πήρε αυτό που ήθελε. Κανένας αξιωματικός δεν θέλει στη μονάδα του αυτοκτονίες, πόσο μάλλον “ατυχήματα” όπου “ψυχάκιας σκοπός γαζώνει θάλαμο μέσα στην νύχτα”. Συγκριτικά, ένας αγγαρειομάχος παραπάνω δεν τους χαλάει καθόλου.
Όπως το γράφεις είναι. Είμαι πολύ χαρούμενος που πήγα στα 24 και ήμουν πιό ώριμος, δεν θα ήθελα να με είχε υποχρεώσει κάποιος να πάω εκεί στα 18 με τίποτα.
Τα πάντα είναι θέμα τύχης. Μπορεί ο γιωτάς να είναι στην ξάπλα μπορεί όμως να είναι τρελός αγγαρειομάχος και να καθαρίζει κάθε μέρα τις τουαλέτες. Υπάρχουν πολλές μονάδες εκεί έξω όπου τόσο η Διοίκηση όσο και οι φαντάροι γαμάνε στις αγγαρείες τους γιωτάδες και εδώ που τα λέμε με το δίκιο τους…