Πολιτικές εξελίξεις

Podium
#181

Φωτογραφίες και ονόματα από την ΕΛ.ΑΣ.

Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Την έγκριση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου πήρε η ΕΛ.ΑΣ. προκειμένου να δημοσιοποιεί τα ονόματα και τις φωτογραφίες συλληφθέντων και καταζητούμενων για σειρά εγκλημάτων.

Γνωμοδότηση του αντεισαγγελέα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Στ. Γκρόζου, που εκδόθηκε έπειτα από την υποβολή σχετικών ερωτημάτων του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., επιτρέπει τη δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων των ατόμων -Ελλήνων και αλλοδαπών- που διώκονται ακόμη και με τη διαδικασία του Αυτοφώρου, καθώς και την ανακοίνωση των ονομάτων όσων συλλαμβάνονται από τις αστυνομικές αρχές. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει προηγούμενη άδεια του αρμόδιου εισαγγελέα Πρωτοδικών ή Εφετών.

Η άρση του απορρήτου των ονομάτων κρίνεται επιβεβλημένη, με το σκεπτικό ότι «η εγκληματική συμπεριφορά του ατόμου ούτε εμπίπτει ούτε είναι δυνατόν να εμπίπτει στην έννοια των προσωπικών δεδομένων, ούτε καλύπτεται από αυτήν». Ο αντίλογος που διατυπώνεται από νομικούς κύκλους είναι ότι με αυτόν τον τρόπο πλήττεται το τεκμήριο αθωότητας, ακόμη και στο στάδιο πριν από την κίνηση της ποινικής δίωξης.

Ο κ. Γκρόζος, ερμηνεύοντας τις συνταγματικές διατάξεις, αλλά και τη σχετική νομοθεσία, αποφάνθηκε ότι μπορούν να έρθουν στο φως τα ονόματα όσων έχουν διαπράξει «κακουργήματα ή πλημμελήματα με δόλο και ιδίως εγκλήματα κατά της ζωής, κατά της γενετήσιας ζωής, κατά της προσωπικής ελευθερίας, κατά της ιδιοκτησίας, κατά των περιουσιακών δικαιωμάτων, παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών, επιβουλής της δημόσιας τάξης, εγκλήματα κατά ανηλίκων» και ότι κάτι τέτοιο δεν αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας του συλληφθέντος, ούτε παραβιάζει τα προσωπικά του δεδομένα. Ο εισαγγελικός λειτουργός επισημαίνει ότι σκοπός της δημοσιοποίησης των ονομάτων και φωτογραφιών όσων εμπλέκονται στα παραπάνω εγκλήματα είναι «η προστασία του κοινωνικού συνόλου των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και η ευτυχέστερη πραγμάτωση της αξιώσεως της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων».

Η γνωμοδότηση κινείται στο ίδιο πνεύμα με την πρόσφατη διάταξη του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Π. Πούλιου, που άναψε το «πράσινο φως» για τη γνωστοποίηση των ονομάτων αυτών οι οποίοι συνελήφθησαν λόγω συμμετοχής σε κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας, σε εφαρμογή του νόμου 3625/2007. Η επίμαχη διάταξη, που ψηφίστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, επιτρέπει σε ορισμένες περιπτώσεις τη δημοσιοποίηση των ονομάτων ατόμων, σε βάρος των οποίων έχει ασκηθεί ποινική δίωξη ή έχουν επιβληθεί καταδίκες, στο όνομα της προστασίας του κοινωνικού συνόλου.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/07/2008

Mάλιστα…
Προχωράμε και στη διαπόμπευση τώρα… πρόοδος…
Τελικά η τωρινή κυβέρνηση και οι τωρινοί δικαστές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τη χούντα και τις προγενέστερες της φασιστικές κυβερνήσεις…
¶ντε να κρεμάμε και ταμπέλες στους “τεντυμπόιδες” και να τους περιφέρουμε στις πλατείες…

#182

Ο zouglaou δεν έχει άδικο, άνετα μπορεί να κατασκευαστεί κάτι τέτοιο.

Επίσης είχε ενδιαφέρον το πως παρουσίασε ο Ant1 (γνωστό φασιστοκάναλο) το εν λόγω περιστατικό (μπορείτε να το δείτε και στο youtube). Για να δούμε και λίγο τι σημαίνει προπαγάνδα. Έβαλαν να μιλάνε κάτι γριές που έλεγαν ότι ο κόσμος δεν έπαιρνε τα προϊόντα τωνα αναρχικών, και αυτόί τους τα έβαζαν με το ζόρι στα καλάθια (!) :lol: Και γενικώς όλο το ρεπορτάζ ήταν τίγκα στο θάψιμο και τους παρουσιάζε σαν κοινούς εγκληματίες.

Το θέμα είναι ότι αυτές οι κινήσεις πρέπει να μας δώσουν το έναυσμα και αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση να αρχίσουμε π.χ. 100-200 άτομα να κάνουμε ντου στα super market και να τα παίρνουμε όλα.

#183

Αρκεί να μην μπουκάρουν στο συνοικιακό μπακάλικο της γειτονιάς αλλά σε κάνα Carrefour, AB, κτλ… :wink:

#184

Ε ναι, εννοείται. Και όλες οι απαλλοτριώσεις μέχρι τώρα από μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων έχουν γίνει.

#185

franchise είναι. Χέστηκαν οι μεγάλες πολυεθνικές αν θα γίνει απαλοτροίωση σε ένα μαγαζάκι που κάποιος τους πληρώνει ένα ποσό για να χρησιμοποιεί το brand name και το marketing της εταιρείας…

#186

Για τα ελληνικά δεδομένα πάντα, δε λες μαγαζάκι το Carrefour ούτε βιοπαλαιστή αυτόν που το διευθύνει. Και δεν είμαι και σίγουρος ότι είναι franchise, διόρθωσέ με αν κάνω λάθος.

#187

μόνο το Carefour δεν πρέπει να είναι. Και αυτό γιατί το κέρδος έρχεται από τα logistics που κάνει η μαμά εταιρεία (για αυτό και έχει χαμηλές τιμές στα προϊόντα του), άρα θα απαιτείται κεντρική διαχείρηση εσόδων

ΥΓ. Εντύπωση είναι αυτά που λέω, δεν έχω γνώση του χώρου τόσο καλή…

#188

Παντως ακουσα οτι ολες οι μεγαλες αλυσιδες έχουν ασφάλεια όσον αφορά τις κλοπες, οποτε αν ισχυει κατι τετοιο κατι τρεχει στα γυφτικα, αν μπουκαραν καποιοι και σηκωσαν το μισο μαγαζι…ετσι ακουγεται, δεν ξερω και εγω…

Αλλα, καπου αναμενομενες τετοιες κινησεις…και υπαρχουν και χειροτερα. Μετα το μεγαλο οικονομικο κραχ στην Αργεντινη πριν λιγα χρονια (σε αυτη τη χώρα- οικονομικό θαύμα του νεοφιλελευθερισμου, μεχρι τοτε, συμφωνα με Παγκοσμια Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μπαίναν ορδές νεόπτωχων μεσα στα σουπερμαρκετ σήκωναν τα πάντα. Απλός καθημερινός κόσμος συγκεντρώνονταν και μπουκαρε σε τετοιες επιχειρησεις.

Καλό είναι να έχουμε στ ο νου μας, οτι οι οικονομικές πολιτικες που φαρμόστηκαν στην Αργεντινή, καθώς και σε αλλες χώρες -πειραματόζωα του ΔΝΤ και της ΠΤ, στη Λατινική Αμερική, οι ίδιες ακριβώς πολιτικες εφαρμόζονται και στην Ελλαδα, βάσει ντιρεκτίβων των προαναφερθέντων διεθνών οργανισμών. Αυτό που θέλω να πω είναι οτι η Αργεντινή τελικα, και η κάθε Αργεντινή, δεν είναι τόσο μακριά απο την Ελλάδα. Η παγκόσμια οικονομία είναι στα όρια τρελού κραχ. Και όπως πάντα οικονομική ανασφάλεια, φτώχεια, ανεργία οδηγεί σε κοινωνικές αναταραχές.

Αυτες οι απαλλοτριώσεις λοιπον σε σουπερ μαρκετς στην Ελλάδα είναι σημάδια των καιρών. Και το βασικο σε αυτή την υπόθεση είναι ότι τετοιες κινήσεις έχουν την αρρητη επικρότηση του απλου κόσμου. Και αυτό δεν είναι λίγο. Προφανώς σαν κινήσεις είναι άτσαλες , λανθασμένες και ουσιαστικά δεν οδηγούν πουθενά, αλλα απο την αλλη αντί το φταίξιμο να το ρίξουμε σε αυτούς που είναι απολυτα υπεύθυνοι για αυτήν την οικονομική κατρακύλα που έχουμε μπροστά μας, μας φταινε καοποιοι συνηθισμένοι ανθρωποι και ιδεολόγοι.

Οταν σπέρνεις ανέμους, θα θερίσεις θύελλες.

#189

Γιατί είναι λανθασμένες? Ο κοσμάκης ξαναπαίρνει πίσω ότι του ανήκει…
Ένα βίντεο που περιγράφει τι συμβαίνει

#190

Πολύ κατατοπιστικό το βιντεάκι και αρκετό για να έχουμε μια αντικειμενική και πλήρη άποψη περί της οικονομίας… Ένα από αυτά που δεν λαμβάνει υπόψη είναι ότι ο κακός καπιταλιστής παίρνει το οικονομικό ρίσκο, ενώ ο καλός εργαζόμενος όχι. Σύμφωνα με το παρόν σύστημα, και εφόσον τηρούνται οι νόμοι, ο καλός εργαζόμενος «βρέξει χιονίσει» έχει δικαίωμα να πάρει το μισθό του (είτε υπάρξουν κέρδη είτε όχι, και ακόμη και σε περίπτωση πτώχευσης), ενώ αντιθέτως ο κακός καπιταλιστής βγάζει χρήματα μόνο αν υπάρχει κέρδος και καλείται να πληρώσει τη ζημία… Τέλος πάντων, ψιλά γράμματα ε;

#191

Έχουμε άκρως διαφορετική αντίληψη πάνω στο θέμα, έτσι κι`αλλιώς πιστεύω στην ελευθερία σκέψης, οπότε ο καθένας μπορεί να διαφωνήσει με τη δική μου λογική. Πάντως εγώ με τα 600 εγγυημένα ευρώ μου και με το ενδεχόμενο να μην έχω καν εξασφαλισμένη ασφάλιση αλλά να πρέπει να την πληρώσω και αυτήν από την τσέπη μου δεν πολυενθουσιάζομαι.Επίσης ο καπιταλιστής και σε περίπτωση πτώχευσης θα είναι εξασφαλισμένος από την περιουσία που θα έχει φτιάξει. Εγώ θέλω να πιστεύω ότι τα αγαθά που θα φτιάξω με την εργασία μου ανήκουν σε εμένα και ο εργοδότης μου τα κλέβει και βγάζει υπερκέρδος από εμένα. Φυσικά, κάποιος άλλος μπορεί να πιστεύει ότι όλα είναι ρόδινα, δικαίωμα του.

#192

Φυσικά η γνώμη που εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο είναι σεβαστή, απλώς περιουσία που εξασφαλίζει σε περίπτωση πτώχευσης δεν έχουν όλοι οι καπιταλιστές. Αυτοί που έχουν είναι μάλλον μειονότητα.

Πάντως για τη δική μου αντίληψη, το γεγονός ότι ως εργαζόμενος δεν ενθουσιάζεσαι από την κατάσταση που περιγράφεις δεν οφείλεται στον καπιταλιστή ως «θεσμό». Οφείλεται σε οποιονδήποτε βλάπτει τους κανόνες της αγοράς, είτε αυτός είναι καπιταλιστής που κάνει καρτέλ, είτε απεργός που καταχράται των δικαιωμάτων του, είτε κλέφτης πολιτικός, είτε βολεμένος παντός είδους. Δηλαδή εστιάζω στη σημασία της υπεράσπισης της υγιούς λειτουργίας της αγοράς, ως μόνου τρόπου δίκαιης κατανομής του πλούτου, παρά στην υπεράσπιση της οποιασδήποτε υποομάδας του κοινωνικού συνόλου, που στην ουσία έχει συμφέροντα αντίθετα προς τις υπόλοιπες.

#193

Βικ δε με πείθεις. :slight_smile: :har:

#194

Αναρωτιέμαι αν έχουν υπάρξει ιστορικές περίοδοι όπου αυτή η “υγιής λειτουργία της αγοράς” εφαρμοζόταν με αυτό τον ωραίο, ιδεαλιστικό, ανταμ-σμιθικό τρόπο. Και ταυτόχρονα, να ΜΗΝ εφαρμόζεται σε βάρος άλλων πληθυσμών, απομυζώντας τους και έχοντας τους σε κατάσταση εξάρτησης. :!:

#195

Φαντάζομαι πως συμφωνούμε ότι ένα ιδεατό σύστημα δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην εντέλεια. Ως προς το ιστορικό «προηγούμενο» ελευθέρων αγορών, ίσως μπορούμε να αναφέρουμε τις «ανεξάρτητες πόλεις» του Μεσαίωνα, ενώ οι αμερικανοί Libertarians αναφέρουν την «άγρια δύση», η οποία κατ αυτούς δεν ήταν τόσο άγρια όσο προπαγανδίζεται. Βέβαια, και στις δυο περιπτώσεις υπήρχαν πληθυσμοί που υπέφεραν εξαιτίας των μειωμένων δικαιωμάτων τους.

Στην εποχή μας όμως η αξία που παρήγαγε κάποτε η δουλεία, με δυσανάλογη αμοιβή, παράγεται σήμερα από μηχανές όλο και περισσότερο. Αυτό ? κατά την ταπεινή μου γνώμη (αλλά όχι μόνο) ? σημαίνει πως η δυνάμει εργασία του ατόμου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δραστηριότητες λιγότερο κουραστικές (σωματικά τουλάχιστον) και οι οποίες προσφέρουν στον μέσο άνθρωπο περισσότερες ανέσεις.

Ο νεοτερισμός της εποχής μας είναι ότι πλησιάζουμε στην κατάσταση στην οποία η οικονομία εξαναγκάζει την κοινωνία να παρέχει σε όλους ίσα δικαιώματα ώστε να μπορούν να παράγουν και να καταναλώνουν. Όσο μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού είναι φτωχή, τόσο λιγότεροι καταναλώνουν. Το γεγονός ότι είμαστε όλοι καταναλωτές είναι «όπλο», απέναντι στην παραγωγή. Αυτός ο κύκλος πρέπει να στηριχτεί από ένα νομικό πλαίσιο (στο οποίο οδεύουμε ταχέως, ζήτω η Ε.Ε.) και μια εφαρμογή των κανόνων.

Παρατηρούμε πως, στα παραπάνω ιστορικά παραδείγματα, απέχει το κράτος. Συνεπώς το στοιχείο που βλάπτει την οικονομία, κατά αυτή τη θεωρία, είναι ο κρατικός παρεμβατισμός. Ο κατακερματισμός των κρατικών εξουσιών προς τα πάνω και προς τα κάτω (Διεθνείς οργανισμοί / Ε.Ε., τοπική αυτοδιοίκηση) θυμίζει το σχήμα της φεουδαρχίας (αντίστοιχα, ο βασιλιάς έχανε εξουσίες προς τους αυτοκράτορες ή τους Πάπες και προς τα κάτω, δηλαδή τους φεουδάρχες). Εξ ου και η ελπίδα ο συγκεκριμένος κατακερματισμός εξουσιών σήμερα να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξυπηρετείται η αγορά. Σταματάω γιατί πάλι γράφω μεγάλα ποστ…

#196

Ποιο είναι το point σου όμως? Όλα τα μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης μία ιδεατή κατάσταση περιγράφουν που απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η κυρίως διαφορά της ελεύθερης αγοράς από τις υπόλοιπες οικονομικές θεωρίες που έχω μελετήσει είναι η μεγάλη της απόσβεση στα λάθη που προκύπτουν από μη σωστή εφαρμογή της. Με λίγα λόγια, το ότι δεν υπάρχει η ιδανική ελεύθερη αγορά στην πραγματικότητα, δεν εκτροχιάζει το σύστημα και εν τέλει, έστω και καθυστερημένα, φτάνει στο Nash equilbrium. Από την άλλη, στις άλλες θεωρίες, μικρά ανθρώπινα σφάλματα μπορούν να οδηγήσουν σε δυσανάλογα τεράστια προβλήματα.

Με λίγα λόγια, αυτό είναι το πλεονέκτημα που έκανε τη θεωρία της ελεύθερης αγοράς να επιβιώσει μέχρι σήμερα. Το ότι λαμβάνει υπόψιν το πως καμία αγορά και κοινωνία δεν είναι τέλεια…

#197

Θα κάνω αύριο σχόλια στο - πολύ ενδιαφέρον - ποστ σου Vic, γιατί τώρα είναι λίγο αργά για σκέψη απο την πλευρά μου! 8)

@Karvou, ένα απλό σχόλιο σε σένα. Το σύστημα της ελεύθερης αγοράς δεν “επεβίωσε ως σήμερα” όπως λες. Πιο σωστό θα ήταν να λέγαμε πως πέθανε (κάπου μετά την κρίση του 29), και άρχισε να ανασταίνεται ξανά απο τη δεκαετία του 70 και έπειτα. Περισσότερα αύριο! :wink:

#198

απεναντίας. Μια χαρά υπήρχε η ελεύθερη αγορά. Με αυτή για παράδειγμα αναστηλώθηκε η Γερμανία μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Άλλο το ότι με την εργασία του Nash το 1950 δώθηκε έξτρα ώθηση στη θεωρία και επικράτησε σε σχεδόν παγκόσμια κλίμακα…

Αλλά και πάλι, δεν κατάλαβα γιατί είναι λάθος το “επιβίωσε μέχρι σήμερα”…

#199

Τι μου κάνεις βραδιάτικα…!

Αναφέρομαι στον οικονομικό φιλελευθερισμό, ως θεωρία του καπιταλισμού, με τη γνήσια του μορφή, όπως την όρισε ο Ανταμ Σμιθ. Εκείνον της μη κρατικής παρέμβασης, για τον οποίο έχω την αίσθηση οτι αναφέρεται ο Vic Vega στα ποστ του. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο η κυρίαρχη πρακτική και θεωρία του καπιταλισμού όπως εφαρμόστηκε στα δυτικά κράτη έδινε έμφαση στην κρατική παρέμβαση, όπως είχε αναπτύξει στις θεωρίες του ο Κέηνς. Το εμπόριο συνυπήρχε με την κρατική παρεμβατικότητα και - σε έναν βαθμό - τον κρατικό σχεδιασμό. Ήδη απο τη δεκαετία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο η ελεύθερη αγορά που κυριαρχούσε τον 19ο αιώνα είχε αρχίσει να εμφανίζει ρωγμές, με τα κράτη να ορθώνουν όλο και περισσότερους προστατευτικούς φραγμούς και να αναμειγνύονται περισσότερο στα της οικονομίας τους. Ο μη παρεμβατικός οικονομικός φιλελευθερισμός, ως θεωρία και πρακτική, επανεμφανίστηκε μετά τις κρίσεις της δεκαετίας του '70, όταν άρχισε να καταρρέει για πολύ κόσμο και η θεωρία του κρατικού καπιταλισμού. Σε αυτά αναφέρομαι.

#200

Το λάθος σου είναι ότι μπορεί η δουλεία να είχε χαμηλότερη αμοιβή είχε όμως και χαμηλότερη απόδοση εργασίας. Η ανάπτυξη των παραγωγικών μέσων (εκβιομηχάνευση της παραγωγής) που ανήκουν φυσικά στο κεφάλαιο πολλαπλασιάζουν την απόδοση της εργασίας δυσανάλογα με την αύξηση στην αμοιβή της. Όσο για το κατά πόσο οι μηχανές έχουν βοηθήσει την εργασία του ατόμου θέλω να σου πω ότι η εντατικοποίηση που έχουν φέρει και οι ρυθμοί που επιβάλλουν μόνο για καλό δεν είναι

Αυτή είναι η μεγαλύτερη αντίφαση του καπιταλισμού (που ίσως κάποτε γεννήσει και τους νεκροθάφτες του). Ότι από τη μία βασίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και από την άλλη στην κατανάλωση “αγαθών” από αυτήν την ίδια. Εδώ είναι που έρχονται και επεμβαίνουν οι Ιδεολογικοί Μηχανισμοί του Κρατους (ως προς την νοοτροπία) και οι τράπεζες (ως προς το δανεισμό και τις “ευκολίες πληρωμών”)

Το κράτος δεν είναι τίποτα παραπάνω από το όργανο της επιβολής εξουσίας της εξουσιάζουσας τάξης (αστική) προς την εξουσιαζόμενη (εργατική). Η διαμόρφωση του κράτους δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αποτύπωση των συσχετισμών ανάμεσα στις δύο τάξεις. Η ύπαρξη του κράτους είναι απαραίτητη στον καπιταλισμό. Ο παρεμβατισμός του στην αγορά όμως εξαρτάται από αυτό που λέμε “πάλη των τάξεων”