Πολιτικές εξελίξεις

Podium
#481

…και νομίζω ότι κάπου εδώ η κουβέντα μας έφτασε στο τέλος της…

#482

Η ορθογραφία ανέκαθεν δίχαζε τον κόσμο :stuck_out_tongue:

#483

  1. Παρακαλώ μην διορθώνεις τα ελληνικά μου, με ύφος, όταν δεν είσαι σίγουρος ότι κάνω λάθος.
    υποβόσκω = ενεργώ ύπουλα και κρυφά.
    υποφώσκω = αρχίζω να φέγγω.

  2. Μην είσαι των άκρων. Το γεγονός ότι το παρόν σύστημα πάσχει, δεν σημαίνει ότι χρειαζόμαστε τη μέθοδο του Προκρούστη. Θέλω να πιστεύω ότι κατανοώ την πραγματικότητα και δεν ξέρω γιατί θεωρείς ότι η δική σου απόλυτη αντίληψη ισοπεδώνει τη δική μου. Ναι, υπάρχουν ανισότητες, ναι, το παρόν σύστημα δεν είναι αυτό που οραματίζομαι, ακριβώς γιατί δεν είναι αρκετά φιλελεύθερο.

  3. Μου φαίνεται αδύνατον. Ίσως σφάλλω. Δεν μου εξηγείς ποτέ, όμως, γιατί και πώς.

  4. Δεν μπορώ να γνωρίζω ποιό ποσοστό αυτών είναι προπαγάνδα, οπότε δεν μπορώ να τα λάβω υπόψη. Πάντως η οικονομία, όσο κι αν μας φαίνεται «κακό πράγμα», έχει σημασία. Ένα κοινωνικό κράτος που ξεχειλίζει από παροχές, κατατροπώνοντας την οικονομία, δεν έχει αύριο. Μπορεί να είναι αρεστό στους πολίτες, αλλά θα το πληρώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους.

3α) Η δική μου λογική είναι τάση προς μια ιδανική ουτοπία, προς την οποία βαδίζει η ανθρωπότητα θέλει δεν θέλει. Όπως λέει ο Thomas Friedman για την παγκοσμιοποίηση, δεν τίθεται θέμα αν είμαστε υπέρ ή κατά, είναι σαν να αναρωτιέσαι αν πρέπει να είσαι υπέρ ή κατά της ανατολής του ηλίου. Συμβαίνει. Το θέμα είναι πώς θα την χρησιμοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν είναι πείραμα, είναι πραγματικότητα.

3β) Αν μπορείς να απαντήσεις, άνοιξε εσύ το τόπικ. Πάντως την ανακατανομή του πλούτου, στην ελεύθερη αγορά, στην οποία τείνουμε προς την καλύτερη δυνατή λειτουργία του ανταγωνισμού, την καταφέρνει το ίδιο το σύστημα. Το αόρατο χέρι δεν κάνει τη δουλειά του, όταν το κρατάει από τον καρπό το ορατό. Τέλος, επειδή αρνείσαι εγκληματικά την παγκοσμιοποίηση, σου υπενθυμίζω ότι το υπερκέρδος επανεπενδύεται σε παρθένες αγορές, ανεβάζει το βιοτικό επίπεδο όλων όσων η αγορά (και το εγχώριο σύστημα) το επιτρέπει και αποτρέπει πολέμους.

Αν η συζήτηση δεν έχει νόημα για σένα, για μένα έχει. Όποιος δεν θέλει να τα διαβάζει, υπάρχουν άλλα τόπικ πολύ πιο ευχάριστα.

#484

  1. είμαι σίγουρος. Υποφώσκω σημαίνει κρύβομαι από πίσω. υποβόσκω είναι η λανθασμένη απόδοση του υποφώσκω. Από τη στιγμή που μπαίνεις στη διαδικασια να σχολιάζεις την ορθογραφία των άλλων πρέπει να δέχεσαι και την αντίστοιχη κριτική.

  2. Δε μου απαντάς σε τίποτα από όσα λεγόμενά σου επανέλαβα και εσύ αρνήθηκες (πριν αλέκτωρ…). Ή πιστεύεις ότι το παρόν σύστημα παρέχει ίσες ευκαιρίες όπως εσύ έγραψες ή όχι. Στη μέση δε γίνεται να είσαι.

  3. Δε σου εξηγώ. Βαριέμαι. Το να αμφιβάλλεις πάντως χωρίς να έχεις γνώση δε μου φαίνεται και πολύ λογικό.

  4. Δε μπαίνω στη λογική της “προπαγάνδας” όπως δεν μπαίνω και στη λογική της “προβοκάτσιας”. Καλή η οικονομία, καλή και η ποιότητα ζωής. Τίποτα από τα δύο δε χαρίζω και σε κανένα δεν κάνω έκπτωση.

  5. Και ο Μαρξ είπε πως ο καπιταλισμός γεννά τους νεκροθάφτες του. Ανταλλαγή τσιτάτων θα κάνουμε; Αυτό που οραματίζεσαι δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα. Ούτε το δικό μου. Ποιο από τα δύο θα γίνει πραγματικότητα θα το γράψει η Ιστορία.

  6. Επαναλαμβάνω ότι δε θα μπω στη λογική του να συγκρίνω τις θεωρίες μας για το ποια από τις δύο την έχει πιο μεγάλη. Μπορώ να κάνω συζητήσεις με ανθρώπους με τους οποίους διαπιστώνουμε κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Όταν εσύ βλέπεις ότι η ελέυθερη αγορά αποτρέπει τους πολέμους και αυξάνει το βιοτικό επίπεδο στις τρίτες χώρες είναι σα να ζούμε σε παράλληλα σύμπαντα. Δεν υπάρχει περιθώριο συζήτησης. Δε μειώνω την άποψή σου, μπορεί τελικά να έχεις εσύ δίκιο και όταν ερθει το “αναπόφευκτο” να αναφωνήσω κι εγώ “πόσο λάθος έκανα”. Μέχρι τότε όμως ούτε πολλές εναλλακτικές βλέπω όυτε πολύ δεκτική ατμόσφαιρα.

#485

Κρίμα. Δεν ήθελα ούτε να εκνευριστείς, ούτε να με απορρίψεις.

Δες το σε λεξικό. Εγώ μόλις το εξακρίβωσα και κάνεις λάθος. Η λέξη που χρησιμοποίησα έχει την έννοια που αντιστοιχεί στο νόημα της πρότασής μου. Δέχομαι την κριτική και μάλιστα την καλοδέχομαι. Απλά, εν προκειμένω, κάνεις λάθος και θα το δεις και στο δικό σου λεξικό, που βρίσκεται κάτω από την κούτα με τα βινύλια.:stuck_out_tongue:

#486

Μήπως τυχαίνει να είναι του Μπαμπινιώτη το λεξικό σου; :wink:

#487

http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=υποβόσκω&dq=

http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=υποφώσκει&dq=

για να μην υπαρχει αλλη διχογνωμια…αλλα ο vic εχει δικιο αποτι φαινεται!!!

#488

Originally Posted by Vic Vega View Post
Η δημοκρατία της ελεύθερης αγοράς δεν λειτουργεί με τάξεις. Εξαφανίζει τα όρια ανάμεσά τους και ο γιός του αγρότη γίνεται γιατρός, ο γιός του βιομήχανου γίνεται πλασιέ, ο εργάτης έχει μετοχές και ο μη αποδοτικός εργοστασιάρχης πτωχεύει. Η δική μου νοοτροπία της ελεύθερης αγοράς θέλει λιγότερο κράτος. Η δική σου, πιστεύω, κατηγορεί τα δεινά που παράγει το κράτος και η θεσμοθετημένη εξουσία και η λύση που προτείνει είναι ακόμα περισσότερα τέτοια.

Πιστευεις πραγματικα οτι οποιος αξιζει και προσπαθησει τα καταφερνει και οποιος δεν αξιζει οχι?Ανεξαρτητα απο το υποοβαθρο του καθενος?Οτι ολοι εχουν ισες ευκαιριες για να πετυχουν το οτιδηποτε?Ακομα και αν πετυχουν κατι,πρεπει να καταβαλουν ομοια προσπαθεια?

#489

Θα ήμουν τρελός αν υποστήριζα ότι η δημοκρατία μας λειτουργεί άψογα. Πιστεύω όμως ότι έχει τις δομές για να πλησιάσει τον στόχο της ισότητας. Τα παραδείγματά που έδωσα τα έχω δει με τα μάτια μου. Δεν μπορούμε ακόμη να καυχιόμαστε ότι είναι ο κανόνας, αλλά συμβαίνει.

Σε όλες σου τις ερωτήσεις απαντώ όχι. Έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά πρέπει να δεχτούμε ότι η κατάσταση είναι καλύτερη από χθες (και ορίζοντας ορθά το ποιό είναι το συγκρίσιμο χθες).

Επιπλέον πιστεύω ότι ο μόνος βιώσιμος τρόπος να φτάσουμε πραγματική ισότητα είναι περισσότερη ελευθερία της αγοράς. Αυτό δεν σημαίνει άκρατο καπιταλισμό, αλλά υγιή αγορά. Πιστεύω ότι τα εμπόδια είναι η έλλειψη ανταγωνισμού, μέρος της οποίας ελλείψεως είναι αυτό που πιο εύπεπτα αποκαλούμε αξιοκρατία.

Η δωρεάν παιδεία είναι σημαντικό κεκτημένο και πρέπει να συντηρηθεί (και να βελτιωθεί), έστω κι αν ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, τουλάχιστον όσο είναι απαραίτητο.

Εν συνεχεία, όταν προσαρμοστούν στην αγορά εργασίας οι κανόνες του τέλειου ανταγωνισμού, όταν συρρικνωθεί ο δημόσιος τομέας και όταν αποβάλλουμε τον κρατικό παρεμβατισμό, που υποθάλπει τη διαφθορά και τα καρτέλ, τότε, ναι θα έχουμε ισότητα ευκαιριών.

Μας έμαθαν να φοβόμαστε τον ανταγωνισμό και το φιλελευθερισμό, γιατί κατάφεραν να μας κάνουν να τα συγχέουμε με τον κρατοτρεφόμενο καπιταλισμό. Τους κάναμε τη χάρη να ζητάμε σαν ζητιάνοι τη βοήθεια του κράτους, ενώ τα δικά μας λεφτά γίνονται μάρκες στη ρουλέτα των σκανδάλων.

#490

Για να επανέλθουμε στην ενδιαφέρουσα κουβέντα περί “ίσων ευκαιριών”:

Τι σημαίνει ίσες ευκαιρίες;
Που αλλού ο άνθρωπος είχε/έχει ίσες ευκαιρίες για να τις έχει και στην διαδικασία παραγωγής/συσσώρευσης πλούτου που αναφέρει ο Mandrake;
Kάποιος που γενιέται ψηλός έχει περισσότερες ευκαιρίες να παίξει μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο (και ας υστερεί σε τεχνική) σε σχέση με κάποιον κοντύτερο. Να τον βάλουμε στο κρεβάτι του Προκρούστη;
Ένα ομορφόπαιδο θα έχει περισσότερες ευκαιρίες για σεξ στη ζωή του από κάποιον όχι και τόσο ωραίο. Να του σπάσουμε τα μούτρα;
O φίλος μου ο Page που επανέφερε το θέμα, θα έχει λιγότερες ευκαιρίες να παίξει την μουσική του μπροστά σε ευρύτερα ακροατήρια στην χώρα του στην Ελλάδα, σε σχέση με κάποιον που παίζει αντίστοιχη μουσική π.χ. στη Γαλλία.
Ιστορικά, κάποιοι λαοί βρέθηκαν εγκατεστημένοι σε περιοχές με περισσότερους φυσικούς πόσους από άλλους. Δικαιολογεί αυτό επεκτατικούς πολέμους από τους δέυτερους (τους “αδικημένους” από την τύχη;

Δεν νομιμοποιείται με βάση την δική μου κρίση μία “αναδιανομή” από ένα κέντρο, από έναν ανώτατο κριτή που θα είναι το κράτος. Τα περισσότερα κράτη δεν καταφέρνουν να κάνουν μία ορθολογική διανομή των πόρων που είναι δημόσιοι και έχουν ελλειματικούς προϋπολογισμούς και θα τους εμπιστευθούμε μία “ιδεατή διανομή” των πόρων των ιδιωτών; :-s
Eπίσης: Ο Mandrake στην ανάλυση του επέμεινε αδικαιολόγητα πολύ στο οικονομικό κεφάλαιο. Ας μην υποβιβάζουμε τον ρόλο που πάιζει στις σύγχρονες κοινωνίες το “πνευματικό” κεφάλαιο, η γνώση και η καινοτομία. Ο κόσμος πλέον δεν χωρίζεται σε τάξεις με βάση την ανάλυση που έκανε ο Μαρξ στο “κεφάλαιο” την οποία αναπαράγει λίγο-πολύ το ποστ του Mandrake.

#491

Παρεμπιπτόντως, και παρότι μάλλον δεν διατίθεσαι να συζητήσεις περεταίρω…

Δεν θα τολμούσα να επικαλεστώ αυθεντίες και νομίζω ότι είσαι σαφές ότι δεν το κάνω. Ούτως ή άλλως στο ?T. Friedman vs Marx? με έχεις για πλάκα. Απλώς χρησιμοποίησα την έκφραση του συγγραφέα γιατί αποδίδει αυτό που θέλω να πω. Ακριβώς δηλαδή αυτό που δεν θέλεις να δεχτείς. Η πορεία προς περισσότερη ελευθερία δεν είναι κάποιο πείραμα ή «κάτι που οραματίζομαι και δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα».Είναι πραγματικότητα. Επακόλουθο της ανάπτυξης και της δημοκρατίας είναι η απόκτηση όλο και περισσότερων προσωπικών και οικονομικών ελευθεριών και η απεξάρτηση από το κράτος. Ο μόνος τρόπος να αλλάξει πορεία είναι ο πόλεμος.

#492

Δεν σε καταλαβαινω απολυτα.Το γεγονος οτι στην Κορεα κτλ.δουλευουν 500000000000 ωρες την ημερα για 2 και 3 ευρω δεν ειναι αποτελεσμα της ελευθερης αγορας,του αντγωνισμου και χωρις κρατικες παρεμβολες?Δεν πρεπει να υπαρχει κατι(πες το κρατος η οπως θεσ) που να διασφαλιζει τα δικαιωματα των εργαζομενων(ασχετα που δεν γινεται,δεν θα πρεπε?)Οι ιδιωτες δεν θα χουν παντα ως σκοπο την αισχροκερδια και την επεκταση σε βαρος των εργαζομενων?

#493

Είναι γεγονός ότι στην Ασία, και αλλού, υπάρχουν χώρες που έχουν μη δημοκρατικά καθεστώτα και ? κατ επέκταση ? μηδαμινή προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών (και δεν μιλάμε μόνο για εργασιακά δικαιώματα). Σε αυτά τα κράτη η οικονομία είναι ανελεύθερη και ο κρατικός παρεμβατισμός πανίσχυρος, υπέρ κρατικών επιχειρήσεων ή ιδιωτών . Το γεγονός ότι ανοίγουν τα σύνορά τους για να εξάγουν, εκμεταλλευόμενοι τον καταπιεσμένο λαό, είναι μεγάλο πρόβλημα για όλους και γεννάται από την «συνομωσία» των καρτέλ και του άκρατου καπιταλισμού. Όλα αυτά γίνονται εις βάρος της ελευθερίας της παγκόσμιας αγοράς και με θύματα τους εργαζόμενους, και εδώ και εκεί.

Στα μη δημοκρατικά κράτη, θέλουμε και πρέπει να έρθει η δημοκρατία, αλλά δεν μπορούμε να την επιβάλλουμε με τη βία, εμείς οι απέξω, και στην πραγματικότητα, πιστεύω, δεν μπορούμε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, και το κάνουμε στην Ευρώπη, είναι να επιβάλλουμε τους λεγόμενους κανόνες anti-dumping ώστε να αποτρέπουμε την εισαγωγή των προϊόντων αυτών. Έτσι άμεσα προστατεύουμε τους εδώ εργαζόμενους, άμεσα εξυγιαίνουμε την αγορά και έμμεσα συνεφέρουμε στη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών, ώστε να μπορέσει να εξυγιανθεί το εκεί σύστημα. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί, κατά το δυνατό, τα ανθρώπινα δικαιώματα προς τις τρίτες χώρες, ως αντάλλαγμα για το άνοιγμα της αγοράς. Αυτό αποτελεί πολιορκητικό κριό της δημοκρατίας.

Με βάση τα παραπάνω ? που αποτελούν προφανώς απλουστευμένη ανάλυση ? καταλήγω να πω ότι στις χώρες εκείνες ο κρατικός παρεμβατισμός είναι παρών και εξυπηρετεί το κεφάλαιο εις βάρος της υγείας τη αγοράς (και μάλιστα, όχι μόνο της εθνικής τους αγοράς). Απέναντι, ο «παρεμβατισμός» της Ε.Ε. είναι απαραίτητος και εξυπηρετεί την υγεία της αγοράς και προωθεί τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Πιστεύω δε ότι είναι ασφαλέστερος, γιατί προέρχεται από ένα υπερκρατικό όργανο, μέσα στο οποίο μεγάλο μέρος των εθνικών συμφερόντων αλληλοεξουδετερώνονται.

#494

ον τοπικ (?? - δε ξερω) :

απο www.tvxs.gr :

Το http://www.projectcensored.org δημοσίευσε τη λίστα με τα 25 θέματα που λογοκρίθηκαν περισσότερο στις ΗΠΑ, το 2008. Τα θέματα αυτά είναι τα εξής:

1. Πάνω από ένα εκατομμύριο οι θάνατοι Ιρακινών πολιτών εξαιτίας της αμερικανικής κατοχής

  1. Συμφωνία Ασφάλειας και Ευημερίας: Η στρατικόποιηση της NAFTA (Συνεργασία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού)

  2. InfraGard: Το FBI εκπροσωπεί το χώρο των επιχειρήσεων

4. ILEA: Ξεκινούν οι ΗΠΑ εκ νέου, «βρόμικους πόλεμους» στη Λατινική Αμερική;

5. Κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων διαφωνούντων με τον πόλεμο

  1. Η Δράση για την πρόληψη της Τρομοκρατίας

  2. Guest Workers Inc.: Απάτη και διακίνηση λευκής σάρκας

  3. Οι εκτελεστικές εντολές μπορούν να αλλάζουν στα κρυφά

  4. Οι βετεράνοι των πολέμων του Ιράκ και του Αφγανιστάν καταθέτουν τις μαρτυρίες τους

10. Η συνέργεια της Αμερικανικής Ένωσης Ψυχολόγων στα βασανιστήρια της CIA

  1. Η ιδιωτικοποίηση του νερού στο Ελ Σαλβαντόρ και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας

  2. Οι κερδοσκόποι του Μπους κερδίζουν δισεκατομμύρια δολάρια από το κυβερνητικό πρόγραμμα «No Child Left Behind»

  3. Εντοπίζοντας τα δισεκατομμύρια δολαρίων που χάθηκαν στο Ιράκ

  4. Απλοποιώντας την πυρηνική ενέργεια

  5. Η σύγχρονοι σκλάβοι σε όλο τον κόσμο

  6. Ετήσια Έκθεση για τα Συνδικαλιστικά Δικαιώματα

17. Η Διακύρηξη των Ηνωμένων Εθνών που ξέχασε τα δικαιώματα των ιθαγενών πληθυσμών

18. Κακομεταχείριση και θάνατος σε κέντρα κράτησης ανηλίκων

  1. Ιθαγενείς βοσκοί και μικροκαλλιεργητές στη μάχη κατά του αφανισμού της παραδοσιακής κτηνοτροφίας

  2. Νέο ρεκόρ στις συλλήψεις για μαριχουάνα

  3. Πρώτο πλήγμα για το NATO η πυρηνική προοπτική

  4. Η φιλανθρωπική οργάνωση CARE αρνείται ανθρωπιστική βοήθεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ

  5. Η ανάμιξη του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων στην προώθηση φαρμακευτικών σκευασμάτων

  6. Η Ιαπωνία διερευνά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας

  7. Το πραγματικό πρόβλημα του Μπους με τον Έλιοτ Σπίτζερ

οσον αφορα την Γαζα της Παλαιστινης, επειδη ειμαι υπερ των τεχνικων σοκ ποσταρω 2-3 φωτο αμαχων απο τους ισραηλινους βομβαρδισμους. Γιατι απο τα σπιτακια μας ολα μας φαινονται σαν χολυγουντιανη ταινια. Lets’s face the real WAR!!! (αν θεωρηθουν οτι λογω ακροτητας πρεπει να διαγραφουν, καλως απο μενα).

[SPOILER]

[/SPOILER]

#495
  1. Καταρχάς ήθελα να καταλάβω αν μιλάμε στην ίδια βάση. Προφανώς αναγνωρίζεις και εσύ ότι ίσες ευκαιρίες δεν υπάρχουν τουλάχιστον στην παρούσα φάση, σωστά; Άρα μπορούμε να συνεχίσουμε προσπαθώντας να αποδόδουμε στην παρατήρησή μας αυτή τα αίτια που εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχουν (σε άλλη περίπτωση επιμένω ότι δεν πολυέχει νόημα η συζήτηση). Αν αντιλαμβάνομαι, λοιπόν, καλά τη σκέψη σου, εσύ αποδίδεις λίγο ως πολύ την έλλειψη ίσων ευκαιριών στην “κακή τύχη” και τα φυσικά χαρακτηριστικά. Από τα παραδείγματά σου καταλαβαίνω ότι εντάσσεις και τον πλουτισμό ή την οικονομική ευμάρια στα εγγενή χαρακτηριστικά που έχει κάποιος όταν γεννιέται (εμφάνιση, εθνικότητα κτλ). Αν κάνω λάθος διόρθωσέ με. Προσωπικά διαφωνώ. Η οικονομική ανάπτυξη του ατόμου είναι κοινωνικό χαρακτηριστικό και εξαρτάται από τις κοινωνικές σχέσεις που έχουμε δημιουργήσει. Ακόμα και αλλιώς να ήταν όμως η λογική του “έτσι γεννήθηκες, ας πρόσεχες” δε μου αρκεί για τον κόσμο που εγώ οραματίζομαι. Επιπρόσθετα τη θεωρώ και επικίνδυνη γιατί μου θυμίζει παλιότερους ισχυρισμούς που χρησιμοποιούνταν για να δικαιολογήσουν την περιθωριοποίηση άλλων κοινωνικών στρωμάτων (μαύρων, γυναικών κτλ)

Με ρωτάς σε ποιό σύστημα θα υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για τη συσσώρευση πλούτου. Πιθανότατα σε κανένα. Ανγνωρίζοντας λοιπόν αυτό σαν πρόβλημα, μήπως θα έπρεπε να σταματήσουμε ακριβώς τον πλουτισμό; Τη συσσώρευση δηλαδή κεφαλαίου από κάποιους σε βάρος άλλων; Γιατί είναι τόσο απαράιτητο συστατικό της κοινωνίας μας ώστε να ξεκινάει κάθε συζήτηση από αυτό;

  1. Η αναδιάνομή αναφέρθηκε απλά για να “αποδείξω” στον Βικ ότι ακόμα και το σύστημα όπως αυτός το ονειρεύεται, θα ξεκινάει ήδη με ανισότητες και θα τις αναπαράγει. Δεν είναι πάντως τόσο κομβικό επιχείρημα γιατί ακόμα κι αν ξεκινούσε με ίσοτητα δε θα τη διατηρούσε (κατά την άποψή μου).

  2. Δεν ανέλυσα κάτι ιδιαίτερα. Έθεσα μία σειρά από ερωτήματα ως απάντηση στη σειρά ερωτημάτων του Βικ. Πάντως το πνευματικό κεφάλαιο είναι σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένο με το οικονομικό. Δύσκολα υπάρχει έρευνα και καινοτομία όπου δεν υπάρχει χρηματοδότηση και ακόμα δυσκολότερα η καινοτομία δε θα ανήκει από τη γέννησή της κιόλας σε κάποιο οικονομικό κέντρο. Παραδέιγματα για το αντίθετο υπάρχουν αλλά ήδη λιγοστεύουν και εκτιμώ ότι θα μηδενιστούν.

#496

Αντιλαμβάνομαι τι θες να πεις απλά πρώτον το θέτεις αξιωματικά και δεύτερον το αναφέρεις σαν “περισσότερη ελευθερία”, “ανάπτυξη” και “δημοκρατία” (επίσης αξιωματικά). Αυτά είναι που δεν μπορώ να δεχτώ. Αντίστοιχα αξιωματικά σου αναφέρω κι εγώ πως η συνεχής συγκέντρωση κεφαλάιου οδηγεί τελικά στο μονοπώλιο και στην πτώση του καπιταλισμού. Χωρίς επιχειρήματα απλά ανταλλάσουμε συνθήματα που πιστεύω ότι δεν αποδίδουν με ακρίβεια την πολυπλοκότητα των συλλογισμών και των δύο μας. (τη δική μου σίγουρα). Για αυτό και ενίσταμαι όταν με σιγουριά βαφτίζεις τον κουμμουνισμό ως οπισθοδρόμηση και την ελέυθερη αγορά ως το μέλλον.

Και κάτι ακόμα, η Ιστορία έχει μία δυναμική, εξελίσσεται μέσα από τις πράξεις των ατόμων και των κοινωνιών. Θα έλεγα και της πάλης των τάξεων, αν θες να το δεχτείς. Τίποτα δεν είναι μονόδρομος και τίποτα δεν προχωράει από μόνο του. Κάποιοι πιέζουν τον κόσμο προς την ελεύθερη αγορά και κάποιοι αντιστέκονται ή/και τον πιέζουν προς την αριστερά. Μην προδικάζεις τίποτα. Αρκεί η χρεοκοπία μίας τράπεζας ή ο θάνατος ενός 16χρονου για να αλλάξουν ισορροπίες ετών.

#497

Ίσες ευκαιρίες σημαίνει ότι εγώ ως Ευρωπαίος ΔΕΝ ΕΧΩ το δικαίωμα να πλουτίζω συνεχώς. Δεν έχω το δικαίωμα να βγάζω δεκάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Δεν γίνεται να πεινάνε άλλοι άνθρωποι και εγώ απλά να λέω πως ε ντάξει γεννήθηκα όμορφος τι να κάνω… Δεν ζούμε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο και δεν ( έχω επιφυλάξεις για αυτό…) ζούμε σε ζούγκλα όπου επικρατεί ο δυνατότερος.

#498

Και για να επιστρέψουμε στο ζήτημα των ημερών

κάφος του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού εμβόλισε πλοιάριο που είχε αποπλεύσει από την Κύπρο μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Το Ισραήλ δείχνει να προκαταλαμβάνει τις όποιες αποφάσεις της ΕΕ, που συνεδριάζει εκτάκτως, απορρίπτοντας την πιθανότητα εκεχειρίας και δηλώνοντας πως μπορεί να πολεμά για εβδομάδες. Στους 360 οι νεκροί και στους 1.690 οι τραυματίες.

από το in.gr

Πως να μην τους αγαπάς μετά τους Ισραηλινούς? Είναι πραγματικοί άνθρωποι :-s

#499

νταξει αυτο μου θυμιζει λιγο το απαραδεκτο “Φονιαδες των λαων, Αμερικανοι”.

υπαρχει αντιπολεμικο κινημα ΚΑΙ στο Ισραηλ, με εκατονταδες αντιρρησιες συνειδησης (τους οποιους τσακιζει το κρατος του Ισραηλ). Στο Ισραηλ η στρατευση ειναι υποχρεωτικη σε γυναικες και ανδρες. Σιγουρα ευθυνη φερουν και οι πολιτες του Ισραηλ, αλλα μεσα απο τα ΜΜΕ/παιδεια το κρατος καταφερνει να κατασκευαζει συναινεση.

εδω το site συμπαραστασης των ισραηλινων αντιρρησιων συνειδησης:

http://december18th.org/

#500

απο www.tvxs.gr :

Στέλιος Κούλογλου: Η τραγωδια στη Γάζα, τα διεθνή μέσα και εμείς
Καθώς μια ομάδα πολιτών ετοιμάζεται σήμερα το απόγευμα να πετάξει τηλεόράσεις στη Πλατεία Συντάγματος, είναι χρήσιμο να δούμε πως τα μέσα ενημέρωσης καλύπτουν τους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς στην Λωρίδα της Γάζας…

Καθώς μια ομάδα πολιτών ετοιμάζεται σήμερα το απόγευμα να πετάξει τηλεόράσεις στη Πλατεία Συντάγματος, είναι χρήσιμο να δούμε πως τα μέσα ενημέρωσης καλύπτουν τους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς στην λωρίδα της Γάζας.

Στις ΗΠΑ, η κατάσταση είναι απερίγραπτη. Καμμιά εφημερίδα ή τηλεόραση δεν έχει μπει στο κόπο να παρουσιάσει το ιστορικό της υπόθεσης ή να σχολιάσει την χωρίς προηγούμενο αιματοχυσία ή την επιθετικότητα της ισραηλινής πλευράς.

Μέχρι χθές Δευτέρα,οι συνήθως λαλίστατοι “New York Times” δεν είχαν σχολιάσει καθόλου τα γεγονότα που στα βασικά ΜΜΕ παρουσιάζονται με τη μορφή απλών ρεπορτάζ .Η γενική ιδέα είναι ότι το Ισραήλ απάντησε στις “προκλήσεις” της Χαμάς ,η οποία από την Γάζα εκτόξευε πυραύλους στα γειτονικά ισραηλινά εδάφη. Η ισραηλινή προπαγάνδα, που θέλει να παρουσιάζει τον αδυσώπητο βομβαρδισμό ως αντίδραση στην δράση της Χαμάς έχει περάσει. Την ίδια άποψη έχουν υιοθετήσει, σε διάφορους βαθμούς, και ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Το γερμανικό περιοδικό Spiegel που συνηθίζει να σχολιάζει τα γεγονότα έχει προχωρήσει ακόμη περισσότερο, εμφανίζοντας τη σφαγή σαν σχέδιο της …Χαμάς!!.”Οσο αιματηρή κι αν ήταν η ισραηλινή επίθεση”, γράφει το περιοδικό χθές,”είναι βασικά αποτέλεσμα ενός κυνικού υπολογισμού της Χαμάς…”. Η Χαμάς, αρνήθηκε την παράταση της εκεχειρίας και άρχισε να εξαπολύει πυραύλους πιστεύοντας ότι οι τηλεοπτικές εικόνες και η “κλιμάκωση της βίας θα κάνουν την Δύση να θεωρήσει την Χαμάς ως εταίρο στις διαπραγματεύσεις”!!. Ολα αυτά γράφονται σοβαρά, την στιγμή που ολόκληρος ο μηχανισμός εξουσίας της Χαμάς στη Γάζα δέχεται συντριπτικά πλήγματα.

Από το σύνολο του διεθνούς τύπου, πρέπει κανείς να διαβάσει ισραηλινές εφημερίδες όπως η Haaretz(δες διπλανές στήλες) για να καταλάβει τι συμβαίνει στη πραγματικότητα. Την Κυριακή η έγκυρη εφημερίδα συνόψιζε τη κατάσταση ως εξής σε ένα άρθρο ανάλυσης: “1.5 εκατ ανθρώπινα όντα, οι περισσότεροι απόκληροι και απελπισμένοι πρόσφυγες ζούν σε μια γιγαντιαία φυλακή, εύφορο έδαφος για ένα νέο γύρο αιματοχυσίας. Το γεγονός ότι η Χαμάς μπορεί να το παρατράβηξε με τις ρουκέτες της δεν αποτελεί δικαιολογία για την ισραηλινή πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες, για την οποία της αξίζει να φάει στο πρόσωπο ένα ιρακινό παπούτσι”.

Στην ίδια εφημερίδα, μπορει κανείς να πληροφορηθεί ότι ήταν το Ισραηλ που παραβίασε την εκεχειρία, τινάζοντας ένα τούνελ των Παλαιστίνιων: “Εξη μήνες πριν το Ισράηλ ζήτησε και πήρε από την Χαμάς εκεχειρία. Την παραβίασε μονομερώς τινάζοντας ένα τούνελ, ζητώντας την ίδια στιγμή από την Αίγυπτο να αποτρέψει την Χαμάς από επιθέσεις”. “Η παραβιαση της εκεχειρίας από το Ισραήλ”, έγραφε το κύριο άρθρο της ιστορικής εφημερίδας
( ιδρύθηκε το 1918 και είναι η παλιότερη στη χώρα)” χειροτέρευσε τη κατάσταση που οδήγησε στο πόλεμο”. Στο σύνολο σχεδόν του διεθνούς τύπου,η Χαμάς έχει παρουσιαστεί ως η πλευρά που παραβίασε την εκεχειρία.

Οπως έχει ήδη αναλυθεί στο Tvxs η ισραηλινή επίθεση δεν έχει καθόλου να κάνει με τη προστασία των πολιτών του Ισράηλ(δες διπλανές στήλες). Είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επίδειξη εθνικιστικής πυγμής από τη κυβέρνηση εν όψει των εκλογών του Φεβρουαρίου αλλά και με την ανάληψη της εξουσίας από τον Μπάρακ Ομπάμα. Το Τελ Αβίβ δεν τον εμπιστεύεται όπως τον Μπους και φοβάταν ότι ίσως ξεκινούσε ειρηνευτικές πρωτοβουλίες, στις οποίες αναγκαστικά θα έπαιζε ρόλο και η Χαμάς.

Οι ισραηλινές επιδρομές δημιουργούν τετελεσμένα γεγονότα πριν ακόμη αναλάβει ο νέος αμερικανός πρόεδρος, ώστε να αποτραπεί οποιαδήποτε νέα ειρηνευτική πρωτοβουλία ή να γίνει με τους όρους που επιθυμεί το Ισράηλ, χωρίς δηλαδή σοβαρό Παλαιστινιακό αντίπαλο. Ηδη ο πρόεδρος των Παλαιστινίων στη Δυτική Οχθη Μαχμούτ Αμπας ταυτίστηκε με το Ισράηλ ρίχνοντας την ευθύνη στην Χαμάς που δεν άκουσε τις “νουθεσίες” του για αυτοσυγκράτηση.

Αντίθετα με τις φαντασιώσεις και την χοντροκομμένη προπαγάνδα του Spiegel η ισραηλινή επίθεση σκοπεύει να βγάλει από τη μέση την Χαμάς, προκαλώντας την αντίδραση του πληθυσμού της Γάζας που βλέπει να τιμωρείται άγρια μαζί με την ηγεσία του: πρόκειται στη πραγματικότητα για επανάληψη του “γιουγκοσλαβικού σενάριου” του 1999 με τις μαζικούς βομβαρδισμούς που έστρεψαν τους πολίτες εναντίον του Μιλόσεβιτς. Μοναδικός στόχος των βομβαρδισμών είναι η εξουσία της Χαμάς. Οσο για την πιθανολογούμενη “χερσαία επίθεση” στη Γάζα, είναι απίθανο να γίνει: καμμία κυβέρνηση δεν θέλει φέρετρα με νεκρούς σταρτιώτες πριν από τις εκλογές.

Είναι περιττό να σημειωθεί ότι σε κανένα ρεπορτάζ ή ανάλυση δεν αναφέρεται ότι η Χαμάς το 2006 εκλέχθηκε με τους ψήφους των Παλαιστινίων και στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη, όπου έχασε την εξουσία σε όφελος του Μαχμουτ Αμπάς μετά από ένα πραξικόπημα που ενορχήστρωσαν Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ επειδή δεν τους άρεσε το αποτέλεσμα των εκλογών.( (δες διπλανές στήλες).

Ούτε λόγος βέβαια να γίνεται για το γεγονός ότι ,ακόμη και αν η Χαμάς είχε ξεκινήσει τις επιθέσεις πράγμα που δεν έγινε, είχε δικαίωμα να το κάνει με βάση τους διεθνείς νόμους. Οι σχετικές συνθήκες του ΟΗΕ προβλέπουν ότι ένας λαός που βρίσκεται υπό κατοχή έχει το δικαίωμα να χρησημοποιήσει όλα τα μέσα, ακόμη και ένοπλα, για την απελευθέρωση του. Και σύμφωνα με όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα Παλιαστινιακά εδάφη βρίσκονται υπό Ισραηλινή κατοχή.

Τις παραπάνω πληροφορίες βρίσκει κανείς εύκολα στο νέο μέσο ενημέρωσης που αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια: το ίντερνετ. Από την συνεχιζόμενη απόπειρα γενοκτονίας στη Γάζα μέχρι τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, το διαδίκτυο προσφέρει ελεύθερη ενημέρωση στην οποία συμβάλλουν οι ίδιοι οι πολίτες- δημοσιογράφοι στέλνοντας ειδήσεις,ανταποκρίσεις και εικόνες.
Βρισκόμαστε στο τέλος της ανεξέλεγκτης εξουσίας των συμβατικών ΜΜΕ. Γι αυτό το σύνθημα για τη σημερινή εκδήλωση στο Σύνταγμα θα έπρεπε να ήταν :”μη πετάξεις την ΤΒ,κάνε την Web-TV.

Γάζα: Η τιμωρία ενός λαού που ψήφισε… λάθος. Ανάλυση του Στέλιου Κούλογλου

Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του Ισράηλ, η μαζική επίθεση της αεροπορίας του εναντίον των κατοίκων της λωρίδας της Γάζας δεν αποτελεί αντίποινο για τους πυραύλους που κατά καιρούς εκτοξεύονται από τη Γάζα στα γειτονικά ισραηλινά εδάφη: πρόκειται, στην πραγματικότητα, για έναν κυνικό πολιτικό υπολογισμό, που υπαγορεύεται από τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στο Ισραήλ και την επερχόμενη ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Μπάρακ Ομπάμα.

Μια από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής διένεξης (οι νεκροί από τους βομβαρδισμούς φτάνουν μέχρι στιγμής τους 250) είναι θέμα δημοσκοπήσεων. Στις 10 Φεβρουαρίου γίνονται εκλογές στο Ισραήλ, τις οποίες το κυβερνών κόμμα κινδυνεύει να χάσει από το συντηρητικό κόμμα Λικούντ που, με επικεφαλής το «γεράκι» Βενιαμίν Νετανιάχου, προηγείται στη πρόθεση ψήφου.

Η επίδειξη πυγμής απέναντι στους Παλαιστίνιους αποτελεί μια καλή ψηφοθηρική τακτική, ιδιαίτερα για τους Ισραηλινούς ψηφοφόρους στην περιοχή κοντά στη Γάζα όπου προσγειώνονται οι Παλαιστινιακοί πύραλοι. Αν μάλιστα οι Παλαιστίνιοι απαντήσουν με επιθέσεις αυτοκτονίας, όπως ανήγγειλε χθες ο εξόριστος ηγέτης της Χαμάς, ακόμη καλύτερα: Ποιος έχει όρεξη να αλλάξει κυβέρνηση, όταν η χώρα δέχεται επίθεση;

Δεύτερος αποδέκτης των βομβαρδισμών είναι οι ΗΠΑ. Στα 8 χρόνια της παρουσίας του στον Λευκό Οίκο, ο απερχόμενος Τζορτζ Μπους επέτρεψε στο Ισραήλ να χρησημοποιήσει όποιο μέσο ήθελε προκειμένου να «επιλύσει» το Παλαιστινιακό πρόβλημα. Αντίθετα με τον Κλίντον, που προσπάθησε να επιτύχει μια επισφαλή, ετεροβαρή ειρήνη βάζοντας τον ίδιο τον Αραφάτ να αστυνομεύει τους Παλαιστίνιους, ο Μπους είχε δηλώσει ανοιχτά ότι μπορεί η βία του ισχυρότερου να αποτελούσε τη λύση. Ηταν η κουλτούρα του Τέξας στη διαχείρηση των παγκόσμιων υποθέσεων.

Το 2006, στα πλαίσια «της προώθησης της δημοκρατίας» στη Μέση Ανατολή, η αμερικανική κυβέρνηση απαίτησε τη διεξαγωγή εκλογών στα Παλαιστινιακά εδάφη. Οι Αμερικανοί ήταν σίγουροι ότι ο Μαχμούτ Αμπάς, ο διάδοχος του Αραφάτ στην ηγεσία της Φατάχ που είχαν ήδη στο τσεπάκι, θα κέρδιζε τις εκλογές. Ηταν τότε που οι Παλαιστίνιοι έκαναν το μοιραίο λάθος που πληρώνουν σήμερα με αίμα: αντιδρώντας στη διαφθορά και τους συνεχείς συμβιβασμούς του καθεστώτος Αραφάτ, ψήφισαν την ισλαμιστική οργάνωση Χαμάς.

Σύμφωνα με τους κανόνες της σύγχρονης, παγκόσμιας «Δημοκρατίας», οι πολίτες έχουν δικαίωμα να εκλέγουν όποιον θέλουν, αρκεί να αρέσει στον Λευκό Οίκο. Όμως η Χαμάς δεν ήταν αρεστή και η αμερικανική κυβέρνηση ξεκίνησε έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον της εκλεγμένης Παλαιστινιακής κυβέρνησης. Με θλιβερό κολαούζο την Ευρωπαϊκή Ενωση, επέβαλε οικονομικό εμπάργκο στην Παλαιστίνη, σε συνεργασία με το Ισράηλ που παρακρατούσε ακόμη και τους φόρους από την πώληση αγαθών που όφειλε να παραδώσει στους Παλαιστίνιους.

Η οικονομική ανέχεια έφερε πολιτική αναταραχή και τελικώς Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ κατάφεραν με ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα να επιβάλουν τον εκλεκτό τους στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη, παρότι είχε χάσει τις εκλογές. Η Χαμάς περιορίσθηκε να ελέγχει τη μικροσκοπική και απομονωμένη από την υπόλοιπη Παλαιστίνη, Λωρίδα της Γάζας.

Τότε ήταν που ξεκίνησε ένα πείραμα που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ενα μικρό κομμάτι γης, μόλις 41 χιλιομέτρων μήκους και 6-12 χιλιομέτρων πλάτους, μεταβλήθηκε στη μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη: 1.5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε μια περιοχή που έχει πυκνότητα πληθυσμού διπλάσια της Κυψέλης - και καταλαβαίνει κανείς τι συμβαίνει σε περίπτωση αεροπορικών βομβαρδισμών.

Τα ισραηλινά στρατεύματα την απέκλεισαν από το υπόλοιπο τμήμα της χώρας. Η Λωρίδα της Γάζας δεν έχει δική της παραγωγή και εξαρτάται για την επιβίωσή της από την ανθρωπιστική βοήθεια. Οι αρρώστιες και η υποβιταμίνωση έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε ακόμη και αξιωματούχοι του ΟΗΕ παραβίασαν την ουδετερότητά τους και άρχισαν να δηλώνουν ότι η κατάσταση είναι ανυπόφορη και ο πληθυσμός υφίσταται ένα καθημερινό βασανιστήριο. Κατά καιρούς, τα ισραηλινά στρατεύματα εξαπολύουν επιθέσεις σκοτώνοντας αμάχους. Η στρατηγική είναι σαφής: η τελευταία λωρίδα ενεργητικής αντίστασης στην ισραηλινή κατοχή πρέπει να συντριβεί.

Εχοντας επιβάλει μια τέτοια απάνθρωπη κατάστασης τρέλας, η ισραηλινή κυβέρνηση καμώνεται την οργισμένη, όταν πράγματι μέλη της Χαμάς ή άλλων ομάδων αρχίζουν να πετάνε ρουκέτες στους Ισραηλινούς. Οι οποίες, ας σημειωθεί, είχαν προκάλεσει τις προηγούμενες μέρες τραυματισμούς αθώων βεβαίως Ισραηλινών πολιτών. Χθες μόνο σκοτώθηκε ένας Ισραηλινός από τις ρουκέτες-αντίποινα της Χαμάς μετά τους βομβαρδισμούς.

Δεν πρόκειται για οργή της ισραηλινής κυβέρνησης, αλλά για ένα προλήπτικό χτύπημα προς τον Μπάρακ Ομπάμα: το Τελ Αβίβ υποπτεύεται ότι, παρά τις προσπάθειες που έχει κάνει, o νέος Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι τόσο φιλοϊσραηλινός όσο ο απερχόμενος. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο πρώην Δημοκρατικός πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ, ταξίδεψε στη Δαμασκό όπου συνάντησε τον εξόριστο ηγέτη της Χαμάς, αποδοκιμαζόμενος από τον Λευκό Οίκο.

Την προηγούμενη χρονιά είχε τολμήσει να καταγγείλει το ισραηλινό «απαρντχάιντ» εναντίον των Παλιαστινίων, προκαλώντας την οργή των Ισραηλινών, του Μπους και την ομόφωνη καταδίκη του από το σύνολο των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης. Μήπως ο φιλόδοξος Μπάρακ Ομπάμα επηρεαζόταν από τις απόψεις του Δημοκρατικού προκατόχου του, ξεκινώντας νέες πρωτοβουλίες ειρήνευσης, πράγμα που θα τον ανάγκαζε να κρατήσει κάποιες αποστάσεις και από την Ισραηλινή πλευρά;

Η χθεσινή αμηχανία του νεοεκλεγμένοι προέδρου («ο Μπάρακ Ομπάμα παρακολουθεί τις εξελίξεις» ήταν η δήλωση του εκπροσώπου του) δείχνει ότι πήρε το μήνυμα: οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή καθορίζονται πλέον από το Τελ Αβίβ, όχι την Ουάσιγκτον. Κανείς Αμερικανος πολιτικός δεν έχει πιθανότητα να κάνει καριέρα, αν τα βάλει με το πανίσχυρο φιλοϊσραηλινό λόμπι.

Το καλό παράδειγμα έδωσε χθες η Κοντολίζα Ράις, που έσπευσε να καταδικάσει τη Χαμάς, γιατί προκάλεσε τα δικαιολογημένα αντίποινα του Ισράηλ. Κουβέντα για τη σφαγή 250 ατόμων και τον τραυματισμό εκατοντάδων ακόμη. Πράγματι, αν το σκεφτεί κανείς καλά, οι Παλαιστίνιοι φταίνε: τίποτα απ’ όσα έγιναν χθες δεν θα είχαν γίνει, αν είχαν ψηφίσει τους εκλεκτούς της κυρίας Ράις.