Πολιτικές εξελίξεις

Αν εννοείς ότι είναι δύσκολο γιατί δεν απευθύνεται σε αυτόν, θα διαφωνήσω. Αυτόν αφορά πρώτα από όλους. Αν εννοείς ότι πιθανόν δεν έχει την απαραίτητη ειδική μόρφωση για να το καταλάβει και πάλι θα διαφωνήσω. Η γραφή του Friedman είναι απλή και σαφής. Αν εννοείς ότι δεν έχει χρόνο να διαβάσει, τότε γιατί να μεταφράζουμε οτιδήποτε;

Τί σημαίνει διαδεδομένη σκέψη αν δεν είναι διαδεδομένη στο ευρύ κοινό; Δηλαδή αν οι κυβερνόντες έχουν διαβάσει κάποιον που λέει «λιγότερη κυβέρνηση», τότε η ιδέα έκανε τον κύκλο της;

Προσωπικά, επειδή «είμαι από άλλο πλανήτη» και δεν πίστευα τον Mule, πήγα να το δω με τα μάτια μου. Στο ?mainstream και εμπορικό ? Fnac το τμήμα του βιβλιοπωλείου που αφορά την οικονομία και την πολιτική δε βρήκα ούτε ένα βιβλίο φιλελεύθερης οικονομικής σκέψης, μεταφρασμένο στα ελληνικά. Αντιθέτως είχε πολύ Τσόμσκι, πεντακόσιους αναλυτές του Μαρξ και τριακόσιους κατακριτές της παγκοσμιοποίησης. Προβληματισμένος, γύρισα όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία του κέντρου και βρήκα σε ένα από αυτά, μόνο ένα βιβλίο του Hayek και μάλιστα όταν το ζήτησα ? για να δω αν υπάρχουν κι άλλα ? μου είπαν ότι δεν υπήρχε καν στον «υπολογιστή»…

Περί Pinochet, ας απαντήσει ο ίδιος…

[SPOILER]

On His Role in Chile Under Pinochet

INTERVIEWER: Tell us about some of the abuse you had to suffer and the degree to which you were seen as a figure out on the fringes.

MILTON FRIEDMAN: Well, I wouldn’t call it abuse, really. (laughs) I enjoyed it. The only thing I would call abuse was in connection with the Chilean episode, when Allende was thrown out in Chile, and a new government came in that was headed by Pinochet. At that time, for an accidental reason, the only economists in Chile who were not tainted with the connection to Allende were a group that had been trained at the University of Chicago, who got to be known as the Chicago Boys. And at one stage I went down to Chile and spent five days there with another group – there were three or four of us from Chicago – giving a series of lectures on the Chilean problem, particularly the problem of inflation and how they should proceed to do something about it. The communists were determined to overthrow Pinochet. It was very important to them, because Allende’s regime, they thought, was going to bring a communist state in through regular political channels, not by revolution. And here, Pinochet overthrew that. They were determined to discredit Pinochet. As a result, they were going to discredit anybody who had anything to do with him. And in that connection, I was subject to abuse in the sense that there were large demonstrations against me at the Nobel ceremonies in Stockholm. I remember seeing the same faces in the crowd in a talk in Chicago and a talk in Santiago. And there was no doubt that there was a concerted effort to tar and feather me.

INTERVIEWER: It seems to us that Chile deserves a place in history because it’s the first country to put Chicago theory into practice. Do you agree?

MILTON FRIEDMAN: No, no, no. Not at all. After all, Great Britain put Chicago theory in practice in the 19th century. (amused) The United States put the Chicago theory in practice in the 19th and 20th century. I don’t believe that’s right.

INTERVIEWER: You don’t see Chile as a small turning point, then?

MILTON FRIEDMAN: It may have been a turning point, but not because it was the first place to put the Chicago theory in practice. It was important on the political side, not so much on the economic side. Here was the first case in which you had a movement toward communism that was replaced by a movement toward free markets. See, the really extraordinary thing about the Chilean case was that a military government followed the opposite of military policies. The military is distinguished from the ordinary economy by the fact that it’s a top-down organization. The general tells the colonel, the colonel tells the captain, and so on down, whereas a market is a bottom-up organization. The customer goes into the store and tells the retailer what he wants; the retailer sends it back up the line to the manufacturer and so on. So the basic organizational principles in the military are almost the opposite of the basic organizational principles of a free market and a free society. And the really remarkable thing about Chile is that the military adopted the free-market arrangements instead of the military arrangements.

INTERVIEWER: When you were down in Chile you spoke to some students in Santiago. In your own words, can you tell me about that speech in Santiago?

MILTON FRIEDMAN: Sure. While I was in Santiago, Chile, I gave a talk at the Catholic University of Chile. Now, I should explain that the University of Chicago had had an arrangement for years with the Catholic University of Chile, whereby they send students to us and we send people down there to help them reorganize their economics department. And I gave a talk at the Catholic University of Chile under the title “The Fragility of Freedom.” The essence of the talk was that freedom was a very fragile thing and that what destroyed it more than anything else was central control; that in order to maintain freedom, you had to have free markets, and that free markets would work best if you had political freedom. So it was essentially an anti-totalitarian talk. (amused)

INTERVIEWER: So you envisaged, therefore, that the free markets ultimately would undermine Pinochet?

MILTON FRIEDMAN: Oh, absolutely. The emphasis of that talk was that free markets would undermine political centralization and political control. And incidentally, I should say that I was not in Chile as a guest of the government. I was in Chile as the guest of a private organization.

INTERVIEWER: Do you think the Chile affair damaged your reputation, or more importantly, made it harder for you to get your ideas across?

MILTON FRIEDMAN: That’s a very hard thing to say, because I think it had effects in both directions. It got a lot of publicity. It made a lot of people familiar with the views who would not otherwise have been. On the other hand, in terms of the political side of it, as you realize, most of the intellectual community, the intellectual elite, as it were, were on the side of Allende, not on the side of Pinochet. And so in a sense they regarded me as a traitor for having been willing to talk in Chile. I must say, it’s such a wonderful example of a double standard, because I had spent time in Yugoslavia, which was a communist country. I later gave a series of lectures in China. When I came back from communist China, I wrote a letter to the Stanford Daily newspaper in which I said, '“It’s curious. I gave exactly the same lectures in China that I gave in Chile. I have had many demonstrations against me for what I said in Chile. Nobody has made any objections to what I said in China. How come?”

INTERVIEWER: In the end, the Chilean [economy] did quite well, didn’t it?

MILTON FRIEDMAN: Oh, very well. Extremely well. The Chilean economy did very well, but more important, in the end the central government, the military junta, was replaced by a democratic society. So the really important thing about the Chilean business is that free markets did work their way in bringing about a free society.

http://www.pbs.org/wgbh/commandingheights/shared/minitextlo/int_miltonfriedman.html#10 [/SPOILER]

Χαίρομαι που το πόσταρες αυτό. Οι μπαρούφες που λέει δεν έχουν προηγούμενο…#-o

Σε βρίσκω ολίγον τί αόριστο.

Λοιπόν, απαντώ με την σειρά:

Πολιτευτές με επιρροές από την Θάτσερ (κυρίως) που γούσταραν την επιλεκτική απελευθέρωση ορισμένων αγορών, ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ χωρίς άνοιγμα των αγορών όπου αυτές δραστηριοποιούνταν σε νέους ανταγωνιστές και άλλα τέτοια που είδαμε κατά την διακυβέρνηση Μητσοτάκη το 90-93.
Συκοφάντησαν τις ιδέες που υποτίθεται πως αντιπροσώπευαν στα μάτια των Ελλήνων χειρότερα από κάθε αριστερό που φώναζε/φωνάζει “Πινοσέτ” για να τελειώσει την κουβέντα.
Η ερώτηση λοιπόν παραμένει:
Γιατί ο Friedman δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά ρε Ανδριανόπουλε;
Θα μπορούσες να είχες χρηματοδοτήσει το εγχείρημα από την προσωπική σου περιουσία…
Και αν δεν σου έφτανε :p, θα μπορούσε να σου τσοντάρει ένα ποσό και ο Μάνος που επί πολλά χρόνια έβγαινε στο “Πόθεν Έσχες” πλουσιότερος βουλευτής… :lol:

Ε, ακριβώς αυτό! Αν αρχίσουμε το name-dropping, να επικαλεστώ και εγώ ως “φίλους” και επηρεασμένους από τις ιδέες του Friedman τον Frank Zappa και τον Neil Peart (κυρίως αυτόν!) που είναι δημοφιλείς στο φόρουμ;
Aυτό όμως δεν είναι επιχειρηματολογία…[-X

Δεν είναι. Πίστεψε με, πουθενά στο έργο του Friedman δεν θα βρεις προτάσεις όπως “επιβάλλετε δικτατορία” (αντίθετα με όσα διαβάζουμε στο έργο άλλων θεωρητικών πολύ πιό πολυδιαβασμένων στην χώρα μας) ή -πόσο μάλλον [-X- “πετάξτε τους αντιφρονούντες από το ελικόπτερο”. #-o
Επίσης, επειδή αναφέρθηκαν η Θάτσερ και ο Ρέηγκαν, σίγουρα πολιτικές τους όπως ο “Πόλεμος στα Φώκλαντς” της μεν και ο “πόλεμος στα ναρκωτικά” του δε, έρχονται σε απόλυτη σύγκρουση με τα όσα γράφει ο Friedman στο έργο του.
Και η ουσία είναι αυτή: Eγώ και ο Vic προτείναμε στους συν-φορουμίτες μας ένα βιβλίο που θέτει κάποιες πολιτικές-φιλοσοφικές αρχές, το οποίο στη χώρα μας παραμένει αμετάφραστο και σχετικά δυσεύρετο. Το βιβλίο, όχι την κάθε άστοχη επιλογή που έκανε ο συγγραφέας του στην συνέχεια. Η όποια ανάμιξη του Friedman στην Χιλή είχε να κάνει με τεχνικά, οικονομικά ζητήματα όπως η μείωση/συγκράτηση του πληθωρισμού -ο Friedman έχει ασχοληθεί ως οικονομολόγος για πάρα πολλά χρόνια με την νομισματική πολιτική- και όχι με την γενικότερη πολιτική που ακολουθήθηκε στην χώρα αυτή τότε. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε όλοι.
Θεωρώ πως σαφώς θα έπρεπε να είχε προφυλαχθεί και να μην δώσει στους επικριτές του το εύκολο μονολεκτικό “επιχείρημα” “Πινοσέτ” που ειδικά στην Ελλάδα αναμασιέται ως καραμέλα, λες και απαξιώνει όλο το έργο του. Καταλαβαίνω πως η πίστη του στην θεωρία πως η ελεύθερη αγορά θα φέρει και πολιτική ελευθερία στην Χιλή ή στην Κίνα όπως εξηγεί στην συνέντευξη του που πόσταρε ο Vic τον οδήγησε σε αυτό, αλλά εγώ πιστεύω πως αφού δεν υπήρχε ένα μίνιμουμ δημοκρατίας και ατομικών ελευθεριών σε αυτές τις περιπτώσεις έπρεπε να είχε μείνει μακριά.

Είμαι αόριστος. Δε χρειάζεται να χειραγωγήσω κανέναν, ο καθένας θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Απλά θεωρώ τις εξηγήσεις του αστείες και τη σύγκριση των ομιλιών του σε Γιουγκοσλαβία και Χιλή γελοίες αλλά και ενδεικτικές της λογικής του.

Απλά σκεφτείτε να είχε έρθει στην Ελλάδα για να “στηρίξει” την οικονομία της χώρας επί Χούντας. Μην κολλήσουμε στην οικονομική πολιτική της Χούντας και το αν ήταν ή όχι φιλελεύθερη - μικρή σημασία έχει. Το γεγονός από μόνο του ότι θα εμπλεκόταν με ένα τέτοιου είδους καθεστώς λέει αρκετά.

Αν πήγαινε στην Κούβα θα ήταν καλύτερο; Γιατί αυτό είναι το νόημα του επιχειρήματος του με τη Γιουγκολσαβία και την Κίνα. Πήγε εκεί και “giving a series of lectures on the Chilean problem, particularly the problem of inflation and how they should proceed to do something about it”. Τίποτα άλλο, παρά διάλεξη πάνω στις θεωρίες του.

Διαλέξεις λέει πως έκανε. Όχι πως επιτέλεσε έργο υπέρ της Χιλιανής κυβέρνησης (και πάλι το δηλώνω πως τις ιστορίες αυτές δε τις γνωρίζω, με βάση τα όσα διάβασα στο κείμενο του γράφω)

Ναι θα ήταν καλύτερα. Μην παρομοιάζουμε την Κούβα του Κάστρο με τη Χιλή του Πινοσέτ. Έλεος. Το ξέρω ότι η προπαγάνδα της πολιτικής ορθότητας και της άμβλυνσης των αντιθέσεων επιβάλλει τέτοιου είδους εξισώσεις, αλλά νισάφι.

Όσο για τη διάλεξη, η οποία σαφώς και απευθυνόταν προς την κυβέρνηση, επαναλαμβάνω: Πώς θα ένοιωθες αν το είχε κάνει στην Ελλάδα την περίοδο της Χούντας; Να πάει σε μία χώρα υπό δικτατορία, με διωγμούς και βασανιστήρια πολιτών και να κάνει διάλεξη για το πώς θα λύσουν το θέμα του πληθωρισμού!

Υπάρχει και η προπαγάνδα της “επαναστατικής” ορθότητας ξέρεις, της φωτογένειας του Τσε, των πούρων του Κάστρο και της βαριάς βιομηχανίας που πουλάει μπλουζάκια, βιβλία, ταινίες, χαϊμαλιά με τις φάτσες τους… :roll:
Προτιμώ να μην έχω διπλά μέτρα και σταθμά για ανθρώπους που έχουν αίμα στα χέρια τους είτε αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί είτε ως δεξιοί είτε ως απεσταλμένοι του Θεού είτε ως δεν ξέρω τι άλλο… :wink:

Απάντησα για αυτό πιό πάνω, έγραψα πως κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να είχε πάει. Ούτε εκεί ούτε στην Κίνα.
Μπορείς αν θέλεις να σταθείς σε αυτό για να τον απορρίψεις και να μην ασχοληθείς με τα όσα έχει γράψει, ή μπορείς να τον διαβάσεις και να δεις πως αναπτύσσει την λογική του σε ένα βιβλίο και όχι σε ένα απόσπασμα συνέντευξης που πόσταρε κάποιος σε ένα ροκ φόρουμ. Μάλλον με την δέυτερη επιλογή μπορείς να κρίνεις καλύτερα. Ακόμα και αν δεν συμφωνήσεις με αυτά που θα διαβάσεις, θα είσαι καλύτερα πληροφορημένος. Δεν είναι κακό, και εγώ διάβασα το “Κεφάλαιο” κάποτε. :slight_smile:
Επίσης, δεν είναι απαραίτητο να εστιάσουμε στον Friedman μόνο επειδή ο Vic χθες πρότεινε το συγκεκριμένο βιβλίο. Υπάρχουν και άλλοι θεωρητικοί με αντίστοιχες ιδέες, που έχουν δεί δικτάτορα μόνο στις ειδήσεις…:slight_smile:

Ειλικρινά, δε θα με πείραζε. Πρόκειται για διάλεξη πάνω σε θεωρία μιας επιστήμης με εφαρμογή σε κάτι που αφορά τη χώρα μου. Όχι πολιτικό μανιφέστο. Αν πάω εγώ αύριο μεθαύριο σε συνέδριο στο Πακιστάν (τυχαίο παράδειγμα) και τους μιλήσω για Γεωθερμία και όσα κάνω, πιστεύεις πως θα είμαι συνεργάτης της εκεί χούντας, γιατί μιλάω για κάτι που πιστεύω θα βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων αυτής της χώρας;

Αίμα στα χέρια του είχε και ο παππούς μου ή ο παππούς σου που πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο. Είναι το ίδιο με τους Ναζί λοιπόν; Μην επεκταθούμε πολύ στο θέμα της Κούβας. Ακόμα και το εμπόριο που αναφέρεις χαρακτηριστικό του καπιταλισμού είναι, που σαφώς και δεν υποστηρίζω.

Δεν κρίνω τον Friedman από αυτό το περιστατικό. Δε νομίζω ότι τα γραπτά μου μέχρι τώρα δείχνουν κάτι τέτοιο. Ως άνθρωπος μου είναι αδιάφορος, ως στοχαστή/οικονομολόγο τον κρίνω. Θεωρώ πάντως ότι η παρουσία του εκεί έχει και πολιτικό νόημα. Είναι, για εμένα, προφανές ότι η αγορακεντρική οικονομική θεωρία παύει να είναι και ανθρωποκεντρική.

Η Γεωθερμία δεν είναι πολιτικά φορτισμένη επιστήμη. Η οικονομία είναι. Καμιά φορά νιώθω ότι πρέπει να εξηγώ τα αυτονόητα. :-s

Η Γεωθερμία και οι φίλοι της, δε θα σου συγχωρέσουν ποτέ αυτές σου τις ύβρεις!

(και όχι, για μένα δεν είναι αυτονόητο…)

Οι φίλοι της Γεωθερμίας ας κάνουν ό,τι θέλουν. Οι φίλες της με νοιάζουν :p.

Σήμερα οι εφημερίδες είχαν πρωτοσέλιδο το τελεσίγραφο Βγενόπουλου στην κυβέρνηση για την προσφορά που 'χε κάνει ο όμιλός του για την Ολυμπιακή. Και ω, δια μαγείας βραδινή ενημέρωση στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης αναφέρει ότι επετεύχθει συμφωνία ανάμεσα στη MIG και την κυβέρνηση. Ολοκληρώνεται σιγά σιγά λοιπόν το ξεπούλημα του εθνικού αερομεταφορέα. Συγχαρητήρια στις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που εναλασσόμενα κατάφεραν να τη διαλύσουν ο καθένας για τα δικά του μικροπολιτικά συμφέροντα. Απορώ πως κάποιοι τρώνε το παραμύθι ότι ο Βγενόπουλος θα την εξυγιάνει και θα την επιστρέψει πίσω.

Δείτε κι ένα παλιό αλλά ενδιαφέρον άρθρο για να καταλάβετε ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι όπως εμφανίστηκαν από κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ότι η ιδιωτικοποίηση δεν ήταν μονόδρομος όπως θέλουν να την εμφανίσουν, κι ότι δε συνεπάγεται μείωση τιμών κι όλα αυτά που συνήθως προπαγανδίζουν οι θιασώτες της ελεύθερης αγοράς
http://www.ionianguide.com/pegasus/h007/faq11.php?code=3410&pcode=H901_CD3410

Συγνώμη που δεν πρόλαβα να σου απατήσω νωρίτερα.

Ναι, ας μην επεκταθούμε στο θέμα της Κούβας γιατί θα ξεφύγουμε, απλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πώ: O διαχωρισμός που κάνεις μεταξύ Κούβας/Χιλής δεν είναι προφανής/αποδεκτός από όλους μας. :wink:
Άστοχη η σύγκριση με τους ηρωικούς παππούδες μας 8).

Για να γυρίσουμε στο θέμα λοιπόν, για να τον κρίνεις ως στοχαστή/οικονομολόγο δεν είναι απαραίτητο να τον έχεις διαβάσει; Aυτό που λέω πως τόσοι Έλληνες στερούνται αυτή τη δυνατότητα και αυτό δεν είναι καλό, δεν σου φαίνεται λογικό; Και επαναλαμβάνω πωςδεν είναι απαραίτητο διαβάζοντας τον κανείς να συμφωνεί με όλα όσα γράφει.

Τέλος, εκτός από τους φίλους της Γεωθερμίας :smiley: και αυτοί της οικονομίας δεν είναι και πολύ χαρούμενοι με αυτό που έγραψες: Γιατί η πολιτική φόρτιση δυστυχώς υπονομέυει την επιστημονικότητα…:roll:

ας υποδεχθουμε τον νεοκοπο Μπερλουσκονι της Ελλαδας. Ποδοσφαιρικη ομαδα, μονοπωλια, σκεψεις για πολιτικη καριερα. αν μπει και στα ΜΜΕ μετα ολα ειναι πιθανα.

Μule σ’ αυτό που έχω ένσταση είναι ότι η οικονομική επιστήμη είναι φορέας πολιτικής, κάτι που ισχύει για πολύ λίγες άλλες επιστήμες (φιλοσοφία, κοινωνιολογία, κι ίσως κάποια που να ξεχνώ). Νομίζω ότι γίνεται εύκολα είναι αντιληπτό ότι η κάθε οικονομική σχέση είναι και πολιτική σχέση.

Άστοχη και η σύγκριση Πινοσέτ/Κάστρο όμως.

Δεν είπα ποτέ να μην διαβάσω/ουμε τον Φρίντμαν. Δεν ξέρω από που έβγαλες αυτό το συμπέρασμα. Το μόνο που είπα είναι ότι:
1ον διαφωνώ με τη θεωρία του
2ον ότι οι εξηγήσεις που έδωσε μέσα από το κείμενο που πόσταρε ο Βικ μου φαίνονται ανεπαρκείς.
Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Τώρα αν εσύ βλέπεις ότι πίσω από την ελλειπή δημοσιοποίηση των βιβλίων του στην Ελλάδα κρύβονται συνωμοσίες, τι να πω. Επαναλαμβάνω ότι αν υπήρχε ζήτηση θα υπήρχε και προσφορά (θα το έλεγε και ο ίδιος ο Φρίντμαν αυτό).

Σχετικά με την Οικονομία ως επιστήμη με κάλυψε ο Redrum

Ό,τι σύστημα κι αν έχεις, μία θα είναι η οικονομική επιστήμη. Είναι ένα εργαλείο που εσύ επιλέγεις πως θα το χρησιμοποιήσεις. Η έννοια του πληθωρισμού ή της τιμής ή της προσφοράς δεν υπάρχει μόνο στα καπιταλιστικά συστήματα, αλλά σε όλα τα οικονομικά συστήματα. Και οικονομική επιστήμη είναι η επιστήμη που μελετά τέτοιες έννοιες.

Για να το θέσω αλλιώς (μηχανολογικώς), είναι σαν να πιστεύει κάποιος πως ένας κινητήρας αυτοκινήτου στηριζόταν σε διαφορετικές αρχές στη Σοβιετική Ένωση και σε διαφορετικές στις ΗΠΑ. Το ότι το ένα σύστημα έψαχνε αυτοκίνητο για κάθε βαλάντιο (δηλαδή φτηνή κατασκευή με μεγάλη διάρκεια ζωής) και το άλλο αυτοκίνητο που θα πιάνει μεγάλες επιταχύνσεις και θα ικανοποιεί τις σχεδόν παράλογες απαιτήσεις για μεγαλύτερους και ισχυρότερους κινητήρες, ανεξαρτήτως κόστου, δε σήμαινε πως δε χρησιμοποιούσαν και οι 2 κινητήρες τις ίδιες αρχές λειτουργίας.

Ένας οικονομολόγος μπορεί να εξασκεί την επιστήμη του, σε όλα τα οικονομικά συστήματα. Μπορεί να προβλέψει πως θα κινηθεί η οικονομία (ή τι θα έπρεπε να γίνει για να κινηθεί η οικονομία με δεδομένο τρόπο), είτε εφαρμόζει τις γνώσεις του στην Κίνα, είτε στη Χιλή, είτε στο φεγγάρι. Αυτός προσφέρει στην κοινωνία το “εργαλείο” και η κοινωνία επιλέγει ποια από όλα τα “εργαλεία” θα χρησιμοποιήσει για να πετύχει τους σκοπούς της.

Ειλικρινά δε βλέπω γιατί θα ήταν κακό να δώσει κάποιος στη Χιλή του Πινοσέτ, στην Ελλάδα του Παπαδόπουλου και στην Κίνα του Μάο μία διάλεξη σε οικονομολόγους αναπτύσσοντας θεωρίες του πως να ρίξεις τον πληθωρισμό (τυχαίο παράδειγμα) και τις οποίες διαλέξεις κάνεις ανά τον κόσμο. Μπράβο αν αρνηθείς να το κάνεις γιατί θες να μποϋκοτάρεις τις εκεί συνθήκες, τότε όμως μπλέκεις την πολιτική στην επιστήμη σου…

  1. Συμφωνώ με τον Karvou και διαφωνώ, εν μέρει, με την οπτική γωνία του Mule : Εφόσον ο Μ. Friedman πρέσβευε ότι η εξυγίανση και η απελευθέρωση της οικονομίας οδηγούν σε περισσότερες προσωπικές ελευθερίες, μου φαίνεται λογικό (αλλά και θαρραλέο) να επισκεπτόταν τις χώρες που πραγματικά το είχαν ανάγκη, δηλαδή τις ανελεύθερες.:-k

  2. Με λυπεί το γεγονός ότι μερικοί χρήστες δείχνουν συμπάθεια σε ορισμένες δικτατορίες, ενώ τις άλλες τις αφήνουν παραπονεμένες, αλλά είναι δικαίωμά τους.:stuck_out_tongue:

  3. Θεμιτό, Mandrake, να μην πείθεσαι από τα επιχειρήματα του Friedman, παρότι δεν μου φαίνονται παράλογα. Αλλά η τακτική σου να αφορίσεις με τέτοιο τρόπο, χωρίς να επιχειρηματολογήσεις, νομίζω πως είναι ανάρμοστη για μια τέτοια προσωπικότητα :frowning: (εσένα εννοώ, όχι το Friedman:wink:).

  4. Απορώ, πάντως, που πολλοί δεν σοκάρονται από το γεγονός ότι τόσο σημαντικά βιβλία δεν έχουν μεταφραστεί. Ναι μεν είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης, αλλά το ίδιο το γεγονός ότι πιθανόν δεν υπάρχει ζήτηση είναι παράξενο. Δεν πρόκειται για περιθωριακές ιδέες κάποιου τυχαίου. Προσωπικά, αν δεν είχε μεταφραστεί ο Τσόμσκι ή ο Στίγκλιτζ ή ο Τζον Ρολς, θα το έβρισκα παράξενο…

Καταλαβαίνεις ότι αυτό που προσάπτεις στον Mandrake στο 3 το κάνεις εσύ στο 2, έτσι? Καλό θα ήταν να ονόμαζες τους μερικούς χρήστες και ορισμένες δικτατορίες, για να μην μένουν πράγματα στον αέρα και δημιουργούνται εντυπώσεις.

@Karvou (και γενικά):

Πολύ σωστά αυτά που θέτεις με τα παραδείγματα ΗΠΑ-ΕΣΣΔ. Με τη διαφορά ότι η μηχανική ή οποιαδήποτε άλλη επιστήμη που μπορείς να φέρεις σα παράδειγμα δεν ανήκει στις κοινωνικές επιστήμες. Κάτι που ισχύει για την πολιτική οικονομία* (σωστότερος ορισμός της οικονομικής επιστήμης). Μελετάει τα πιο καίρια προβλήματα της κοινωνίας, τα οικονομικά. Δεν είναι ουδέτερη, ανεξάρτητη, απολιτική επιστήμη και δεν διαμορφώνεται από ουδέτερους κοινωνικά οικονομολόγους που ζουν σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν. Τα ίδια προβλήματα τα επιλύουν με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με ποιας τάξης τα συμφέροντα εκπροσωπούν. Έτσι δεν υπάρχει γενικά κι αόριστα πολιτική οικονομία, αλλά αστική πολιτική οικονομία, προλεταριακή πολιτική οικονομία και πολιτική οικονομία των ενδιάμεσων τάξεων (η λεγόμενη μικροαστική).

Για να μη μακρυγορώ, το πως θα ρίξεις τον πληθωρισμό λοιπόν ποικίλλει ανάλογα με το ποιος το εξετάζει σε ποια χώρα το εξετάζει. Αλλιώς εξετάζεται στις ΗΠΑ, αλλιώς στη Βενεζουέλα. Αλλιώς στην Κίνα, αλλιώς στην βολιβία. Αλλιώς στη Ρωσία, αλλιώς στην Κούβα. Αλλιώς σε μια χούντα, αλλιώς σε μια λαική δημοκρατία.

  • Πολιτική οικονομία= προέρχεται από τις λέξεις πολιτεία (κοινωνική συγκρότηση) και οικονομία (οίκος+νόμος)