Καλημερα. Δεν ειμαι σε θεση να διαβασω ολες τις σελιδες, εριξα μια γρηγορη ματια στις πιο προσφατες. Στεκομαι, ομως, στην τοποθετηση του Ζουγκλα σχετικα με τον τροπο που παρθηκε η τελικη (
αποφαση. Ο ΓΑΠ δεν εχει σε καμια περιπτωση “νωπη λαϊκη εντολη” και παπαρια μαντολες, διοτι στην προεκλογικη περιοδο ζητησε την ψηφο του κοσμου παρουσιαζοντας τα ακριβως αντιθετα στοιχεια/δεδομενα απο αυτα που υπαρχουν σημερα.
Δεν εννοω οτι εξαπατησε (οχι οτι θα αμφεβαλα γι’ αυτο), δεχομαι οτι δεν ηξεραν ολα τα στοιχεια οταν χαρασσαν την προεκλογικη πολιτικη. Αυτο, ομως, σημαινει οτι οταν μαθαινεις, βγαινεις να πεις πώς εχουν τα πραγματα ωστε ο κοσμος να γνωριζει τι συμβαινει. Το μονο “+” που τους δινω ειναι οτι προκυρηξη εκλογων σημερα (ή οποια στιγμη) θα σημαινε αλλους δυο μηνες δυσκοιλιοτητας και υπολειτουργιας τους κρατους (χαχαχαχα, υπαρχει τετοιο; ). Ομως, στο φιναλε-φιναλε και επι της ουσιας δεν βλεπω γιατι το “αποφασιζουμε και διαταζουμε” της χουντας ειναι διαφορετικο απο το “αποφασιζουμε και διαταζουμε” του ΠΑΣΟΚ.
Ο ΓΑΠ (και η κυβερνηση, δεν το παω επι προσωπικου) καθυστερησε χαρακτηριστικα να κανει ο,τιδηποτε. Εδωσε το δικαιωμα στους Σορους και ολα τα διεθνη λαμογια να κανουν παιχνιδι πανω στο κουφαρι ενος κρατους και στις ζωες απλων ανθρωπων που δεν εχουν ιδεα για το τι συμβαινει στα ταμπλο των χρηματιστηριων. Ο ΓΑΠ δεν ειναι καποιο παιδαρελι που δεν γνωριζει τι συμβαινει τριγυρω του, ειναι (θελουμε, δε θελουμε) ενας αμερικανοθρεμμενος πολιτικος που εχει προσβαση στα κεντρα αποφασεων της αλλης ακρης του Ατλαντικου, ειτε εμμεσα ειτε αμεσα.
Θα ελεγα οτι αν θελω να μαθω τι θα μου συμβει στο βραχυπροθεσμο και μεσοπροθεσμο μελλον, θα εψαχνα να βρω καποιον απο τη λεσχη Μπιλντεμπεργκ να μου δωσε ενα hint. Α, ξεχασα… Ο πρωθυπουργος μας ειναι μελος αυτης της καστας ανθρωπων. Μηπως τελικα μερικα πραγματα δεν ειναι και τοσο τυχαια;
Στο μεταξύ υπαρχει το σεναριο (μονο με σεναρια μπορουμε να μιλαμε, δεν ξερουμε καν τι μας περιμενει στο μελλον μετα τον… μηχανισμο που θα μας φορεσουν) οτι ουτε αυτη η ιστορια που εκτυλισσεται τωρα μπροστα μας θα αρκει για να “σωθουμε”. Διοτι (λεγεται οτι, το τονιζω αυτο, δεν υιοθετω τπτ) αν καποια χωρα της ΕΕ δωσε “κοκκινο” -και εχουμε Γερμανια, Ολλανδια να γκρινιαζουν- ή αν θεωρηθουν “απεχθεις” οι οροι δανεισμου και ο ΓΑΠ πει “οχι”, τοτε παει περιπατο και ο “μηχανισμος” και βγαινουμε στις αγορες για να δανειστουμε χωρις φυσικα να τα καταφερουμε. Τη συνεχεια τη φανταζεστε.
Επισης, οι μεχρι τωρα διαρροες σχετικα με τους ορους δανεισμου κανουν λογους για κινησεις περιορισμου εξοδων του δημοσιου και του ιδιωτικου τομεα σε τετοιο βαθμο που δεν θα φτασουν ουτε για να πληρωσουμε το λογαριασμο των 750 γιουρων που εφαγαν σε εστιατοριο την προηγουμενη Δευτερα αυτοι του ΔΝΤ. Σιγουρα δε θα φτασουν για περιορισμο του χρεους και μπλα μπλα μπλα. Συνεπως πιθανολογειται οτι θα γινει η προσφυγη, θα παρουμε το (προσωρινο) δανειο, θα περασουν 1-2-3-5 χρονια κι επειτα θα βγουμε απο την ΕΕ. Στο μεταξυ οσοι μπορουν να κερδιζουν διεθνως μεχρι τοτε, θα το πραττουν και παραλληλα οι ευρωπαϊκες τραπεζες που εχουν τα ελληνικα ομολογα (αυτα “καινε”, οχι αν η Ελλαδα θα ειναι μελος της ευρωζωνης) θα εχουν καμποσο χρονο να τα ξεφορτωθουν.
Σεναρια, σεναρια, σεναρια. Θα δουμε αν εχουν βαση. Στο μεταξυ, καθε μερα θα πηγαινουμε ολοι για δουλεια και δε θα ξερουμε τι μερα εχει ξημερωσει για εμας. Παμε γερα, ομως, δε γονατιζουμε (νομιζω)…