διονυσης παπαγιαννοπουλος
| …
Απο τους παλιους Ηλιοπουλος και Παπαγιαννοπουλος ανετα… Σταυριδης και Γκιωνακης μετα.
Απο συγχρονους Χαραλαμποπουλος και Μπεζος.
Μπέζος άνετα ειδικά στης ελλάδος τα παιδιά και στο εκείνες και εγώ.Η τρίαδα στο 50-50 πέταγε Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ε-Σ ατακάρες.Ο χάρης ρώμας ειδικά στο κωνσταντίνου και ελένης όπως και ελένη ράντου.τώρα άλλους δεν βρίσκω.από παλιούς βέγγος,βουτσάς,κωνσταντάρας,ψάλτης,ηλιόπουλος,παπαγιανόπουλος και σίγουρα και άλλοι
O Βουτσάς και ο Κωνσταντάρας μου άρεσαν πάρα πολύ από τους παλιούς.Ο Βέγγος όχι και τόσο γιατί μου την έσπαγε αυτή η υπερκινητικότητα.
Από τους νέους σαφώς είναι ο Γιάννης Μπέζος.Απίστευτος ηθοποιός και πιστεύω ότι διαλέγει προσεκτικά τις σειρές που κάνει.Δεν πιστεύω να έχει παίξει σε σειρά που να ήταν μπούρδα ή χωρίς κανένα νόημα.
Now playing: Anathema - Eternity (Part I)
via FoxyTunes
βεγγος και παπαγιαννοπουλος:D
Παπαγιαννοπουλος,Βεγγος,Χατζηχρηστος :bow2:
Βέγγος, Αυλωνίτης, Χατζηχρήστος, άνετα.
-
-
-
-
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΜΑΝΕΛΛΗΣ
βεγγος χαλαρα ,ηταν πολυ μπροστα ο τυπος με τις σουρεαλ σκηνες στις ταινιες του
Βέγγος, αλλά και ο Κωνσταντάρας τα σπαγε εξίσου 
Αμφιταλαντευόμουν μεταξύ των Κώστα Χατζηχρήστο, Λάμπρο Κωνσταντάρα και Βασίλη Αυλωνίτη
αλλά τελικά ψήφο έριξα στον τελευταίο.
Πρώτος μεταξύ ίσων ο Βέγγος λόγω της ακλόνητης πίστης μου στο δόγμα του τιραμισουρεαλισμού.
Ανήκω στις οπαδάρες του Βασίλη Αυλωνίτη. Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα κι ο Κοντός είναι μάλλον η αγαπημένη μου από όλες τις ταινίες του είδους. Πεθαίνω για την φάτσα του.
0:11:21 - 0:11:35 η αλήθεια (με το βλέμμα στο 0:11:31 να με λυγάει, τεράστιος).
Δε μπιγκ φορ για μένα είναι Αυλωνίτης, Παπαγιαννόπουλος, Κωνσταντάρας, Βέγγος.
Ο Κωνσταντάρας έχει κάνει και τρελές μούφες βέβαια αλλά σε κάτι ρόλους στυλ “Ο τρελός τα έχει 400” με την θρυλική ανάποδη φάπα στον Τζανετάκο στο αστυνομικό τμήμα (με εκείνο το ύφος), ντάξει, προσκύνημα. Βέγγος κορυφαία στιγμή το πολυτεχνίτης (μακράν), Παπαγιαννόπουλος και Γκόρτσος (“αυτές οι εκλογές είναι μουγκές…”)
…Λογοθετίδης…κάτι παραπάνω από δέκα ταινίες, όλες αριστουργήματα:):!:
Προσωπική αδυναμία ήταν πάντα ο Μίμης Φωτόπουλος, κρίμα που τον έχετε κλάσει όλοι.
Όπως και τον μέγιστο Ορέστη Μακρή.
Η μαλακία είναι ότι οι περισσότεροι από τους τεράστιους Έλληνες κωμικούς του παρελθόντος δεν είχαν την ευκαιρία να δείξουν τις ικανότητές τους και σε δραματικές ταινίες. Έπαιξαν δράμα κατά κόρον στο θέατρο, αλλά ο κινηματογράφος, δηλαδή το μέσο που “μένει”, ήταν δυστυχώς άλλη ιστορία. Εκεί έγιναν typecast (όπως λέμε και στο χωριό μου) σχεδόν αποκλειστικά σε κωμωδίες και μάλιστα σε πολύ συγκεκριμένους ρόλους, 2-3 χονδρικά ο καθένας… και παρ’ όλα αυτά, και πάλι διέπρεψαν. Αυτό δείχνει τι θα μπορούσαμε να έχουμε ως κινηματογραφική κληρονομιά αν η εγχώρια βιομηχανία της εποχής είχε και καλλιτεχνικό προσανατολισμό εκτός από εμπορικό, και βασιζόταν και σε έναν στοιχειώδη σχεδιασμό εκτός από το ταλέντο… γιατί το ταλέντο (ή μάλλον, η κλάση) υπήρχε σε αφθονία. Δυστυχώς όμως, το ξαναλέω, δεν είδαμε έναν Αυλωνίτη, έναν Κωνσταντάρα, έναν Σταυρίδη, έναν Παπαγιαννόπουλο ή ακόμα κι έναν Χατζηχρήστο σε δραματικές ερμηνείες - δυστυχώς, γιατί είμαι πεπεισμένος ότι γενικά οι καλύτεροι ηθοποιοί σε όλα είναι οι σπουδαίοι κωμικοί, και θα διέπρεπαν και σ’ αυτόν τον τομέα οι προαναφερθέντες (και όχι μόνο). Πάλι καλά που έχουμε κι έναν Ηλιόπουλο στο “Δράκο”, ή το Βέγγο στις μετρημένες δραματικές του στιγμές.
Ο [B]Παπαγιαννοπουλος[/B] επαιξε στο ‘’[B]Ταξιδι Στα Κυθηρα[/B]’’ δραματικο ρολο και ειναι απιστευτος.
Οι δραματικες στιγμες του [B]Βεγγου[/B] ειναι σαφως λιγοτερες απο τις κωμικες,αλλα δεν ειναι και τοσο μετρημενες οσο νομιζεις…
Επισης ο [B]Χατζηχρηστος[/B] σε προχωρημενη ηλικια επαiξε στο ‘’[B]Aλεξανδρος Και Αισε[/B]’’ του [B]Δημ.Κολλατου[/B],αλλα δεν το εχω δει για να σου πω αποψη…
Παντως γενικα συμφωνω με αυτα που λες…
Σωστός για Παπαγιαννόπουλο, μου διέφυγε.
Και για Βέγγο καλά τα λες. Αλλά κι εγώ αυτό εννοούσα. Σε σχέση με τις κωμωδίες ας πούμε.
Και γενικά το θέμα είναι ότι όλους αυτούς τους τεράστιους έπρεπε να φτάσουν στα τελευταία τους για να τους βάλουν επιτέλους να παίξουν και λίγο δράμα. Γι’ αυτό ανέφερα και τον Ηλιόπουλο, γιατί είναι η σπάνια περίπτωση Έλληνα κωμικού που παίζει σε ιστορικό/κλασσικό δραματικό ρόλο, στα ντουζένια του.
ο παπαγιαννοπουλος νομιζω επαιξε και στα κοκκινα φαναρια η στην λολα δραματικο ρολο. μακραν ομως του πηγαιναν κωμικοι ρολοι.
γενικα παντως δεν λες ξεχναμε φωτοπουλο, μακρη, σταυριδη. ειναι μαζι με κωνστανταρα, αυλωνιτη, χατζηχρηστο, ριζο, βεγγο και παπαγιαννοπουλο μεσα στους καλυτερους.
Για μενα ο [B]Σταυριδης[/B] δεν ηταν ηθοποιος,απλα ενας τυπος που ελεγε μαλακιες με τροπο που προκαλουσε γελιο.
Απο καλλιτεχνικης αποψης δλδ,ψιλοσιγα τ’αυγα.
Αυτο ειναι προσωπικη αποψη,απλα για να μην θεοποιουμε τους παντες…