Γελοία πράγματα και πάλι.Αύριο σχόλια επί του ματς μάλλον.
Λέμε για πρωτάθλημα αλλά μου φαντάζει αδύνατο με τέτοιες εμφανίσεις.Δεν ξέρω αν το κάνατε και εσείς αλλά πολλές φορές άλλαζα από ΟΣΦΠ σε ΠΑΟ και ήταν λες και έβλεπα άλλο άθλημα.
Παρόλα αυτά επειδή εδώ είναι τόπικ του Ολυμπιακού και όχι της Ευρωλίγκα αυτό καθαυτό θέλω να πω πως πάντα η ομάδα πρέπει να κοιτάει το πρωτάθλημα πρώτα.Με αυτό θα κάνει δήλωση κυριαρχίας στην Ελλάδα και θα του δώσει άλλο αέρα και στην Ευρώπη.
Αλλά με τέτοια χάλια,όχι.
με τις υγειες μας. το μονο που μενει ειναι να τα χασουμε ολα και ελλαδα, ωστε να φτιαξουμε νεα ομαδα παλι το καλοκαιρι… κουραγιο… 20 χρονια ακομα… θα τα καταφερουμε…
Απορώ πραγματικά για το τι είδους δήλωση κυριαρχίας είναι ένα πρωτάθλημα όπου ο μόνος σου αντίπαλος έχει πάρει την πιο μαγκιόρικη Ευρωλίγκα ever.
Από κει και πέρα, τα πράγματα δεν χρειάζονταν ιδιαίτερη ανάλυση.
[U]Γκαρντ:[/U]
Φεύγουν Πεν και Μπέβερλι και έρχονται Σπανούλης και Λούκας. Φαινομενικά είμαστε πολύ καλύτερα από πέρσι, αλλά λίγοι διακρίνουν ότι ο Σπανούλης ούτε κατά διάνοια μπορεί να είναι ηγέτης στα κρίσιμα. Ο δε Τεόντοσιτς δαινόταν απ’ την αρχή ότι πάει για μέτρια σεζόν και ο Παπαλουκάς στα 33 του αντί να χρησιμοποιείται για δεκάλεπτα (το πολύ) ώστε να κοντρολάρει την ομάδα, κατέληξε να πρέπει να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά.
[U]Φόργουορντ: [/U]
Φεύγουν οι δύο καλύτεροι (μαζί με Μίλος) παίκτες της περσινής χρονιάς. Αντικαθίστανται από Κέσελι, Νίλσεν και Ερτσεγκ και γελάει ο κόσμος. Δύο άπειρα σερβάκια (ειδικά ο άφαντος Κέσελι) και ένας παίκτης, για τον οποίο θα ήθελα πραγματικά να μάθω ποιος τον είδε και με τι κριτήρια τον επέλεξε.
[U]Σέντερ:[/U]
Φεύγει ο βετεράνος Βούισιτς και έρχεται ο εξίσου βετεράνος Νεστέροβιτς που εξελίσσεται στον καλύτερο παίκτη της ομάδας. Το τεράστιο κενό όμως του Σόφο που άλλαζε τις ισορροπίες στη ρακέτα δεν καλύφτηκε ποτέ.
Μιλάμε για μια ομάδα που είχε στο περσινό φάηναλ φορ μόνο 6 παίκτες να σκοράρουν, έφυγαν οι τρεις και αντικαταστάθηκαν από ανύπαρκτους. Τι άλλο να πει κανείς…
οχι μωρε δεν εννοω οτι ειναι δηλωση κυριαρχιας το πρωταθλημα. ειρωνικα το λεω, που αμεσως θα βρουν να ξηλωσουν παλι την ομαδα σε περιπτωση απωλειας του παλι.
αλλωστε μονο κ μονο που δεν παμε final 4 φετος για μενα θεωρειεται αποτυχημενη χρονια και σταματα εδω.
το ποστ πριν δεν ειναι τπτ αλλο παρα ειρωνια στο πως τα χουν καταφερει τοσα χρονια.
Πλήρης απογοήτευση… είχα κλείσει αεροπορικά για Βαρκελώνη πριν αρχίσει καν η σειρά ο ‘σίγουρος’…
Χάσαμε 3 φορές συνεχόμενες από μια σαφώς κατώτερη ομάδα, ενώ ακόμα και μετά την ήττα στο ΣΕΦ κανείς δεν περίμενε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί.
Την ίδια ώρα ο βάζελος νικούσε 3 φορές συνεχόμενες του πρωταθλητές Ευρώπης που πέρσι μας παίξανε στον τελικό όπως θα παίζανε οι αντίστοιχες ποδοσφαιρικές ομάδες. Φρίκη!
Όσο για το σχεδιασμό της χρονιάς, λογικό ήταν να γίνουν περικοπές, ο Τσίλντρες δεν είχε αποδώσει τα αναμενόμενα, αλλά σίγουρα θα ήταν χρήσιμος και φέτος, ο Κλέιζα αν θυμάμαι καλά μόνος του αποφάσισε να γυρίσει ΝΒΑ και οι αντικαταστάτες ήταν της απόλυτης εμπιστοσύνης του Ίβκοβιτς.
Και το 97 το σηκώσαμε με Σερβάκια και τον Κρίστιαν Βελπ, φέτος δεν του έκατσε η χημεία, ντεφορμέ ο Σπανούλης την χειρότερη στιγμή, τραυματίστηκε και ο Μίλος που έτσι κι αλλιώς έκανε χειρότερη χρονιά από πέρσι και να πώς πήγε ο Ζήσης final four.
Επίδειξη κυριαρχίας δεν θα είναι το πρωτάθλημα, αλλά κάθε κούπα απέναντι στο βάζελο έχει και ψυχολογική σημασία πλέον. Και το 96 που ήταν πρωταθλητές Ευρώπης, 73-38 έγραψε στο τέλος και δε μας χάλασε νομίζω.
Πάμε και τις εγχώριες κούπες λοιπόν και ας σκεφτούν σοβαρά τι τους έφταιξε για φέτος ώστε να διορθωθεί του χρόνου.
Ναι, αλλά υπάρχει μια σημαντική διαφορά, ότι τότε είχατε επανεπιβεβαιώσει την κυριαρχία σας (η οποία δηλαδή ήταν γεγονός και όχι υπόθεση ή ζητούμενο), ενώ φέτος αν το πάρετε πρώτον δεν υπάρχει περίπτωση να μας ρίξετε 35άρα στο κεφάλι και δεύτερον απλά θα διακόψετε τη δική μας κυριαρχία, ούτε καν θα την τελειώσετε δηλαδή, γιατί ούτε σεις δε θα πιστεύετε ότι ενδεχόμενη πτώση του ΠΑΟ από την κορυφή θα είναι μόνιμη και όχι προσωρινή κατάσταση.
Η μόνη περίπτωση για να πάρουμε πρωτάθλημα είναι ο ΠΑΟ να είναι εξοντωμένος από την υπερπροσπάθεια όλης της χρονιάς και φυσικά να έχουμε πλεονέκτημα έδρας που συνεπάγεται νίκη στο ΣΕΦ στις 16 ή 17/4 ή ήττα με <4. Είναι κανείς βέβαιος γι’ αυτό? Να δω χεράκια.
Στο δε κύπελλο αν τελικά γίνει μια βδομάδα μετά το final-4 και ο βάζελος είναι πρωταθλητής ευρώπης, πραγματικά θα είναι ματς άνευ σημασίας γι αυτόν.
Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να αντιτάξω κάποιο επιχείρημα στο τελευταίο σκέλος της πρότασης, αλλά δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα.
Έχει σημασία για μας όμως, διότι σκέψου ότι αν γυρίσει θριαμβευτής από τη Βαρκελώνη ο βάζελος και μας πάρει και τα ψίχουλα (το κύπελο δηλαδή) μετά δημιουργείται σύνδρομο κατωτερότητας επισήμως. Όπως και η νίκη στον πρώτο γύρο φέτος ήταν κυρίως ψυχολογικής σημασίας (θα μπορούσαμε απλά να χάναμε εκεί και να κερδίζαμε ΣΕΦ με μεγαλύτερη διαφορά αν το ζήτημα ήταν το πλεονέκτημα έδρας και μόνο) έτσι και τα εγχώρια κυπελάκια είναι face to face αναμέτρηση.
Η αποτυχία στην Euroleague φέτος είναι δική μας υπόθεση, δεν μας απέκλεισε ο βάζελος να τρελαθούμε τελείως. Αν το πάρουν μαγκιά τους, αλλά όταν γυρίσουν πίσω θα πρέπει να τους περιμένει μια πεινασμένη για εκδίκηση ομάδα που θα μασάει σίδερα. Γίνεται αυτό; Μακάρι…
Το ξαναγραφω: αυτην την ντροπη, ακομα και το πρωταθλημα δεν προκειται να τη διαγραψει. Περα απο το γεγονος πως σε κανονικες συνθηκες απλα δεν μπορει να χτυπησουν τον παο. Ο παο απεκλεισε μια ομαδα που διελυσε τον ολυμπιακο περσυ, την καλυτερη στην ευρωπη, με αντιξοες συνθηκες και ο οσφπ με πλεονεκτημα εδρας απετυχε να αποκλεισει τη σιενα (καλη ομαδα, αλλα αν δεν μπορεις να αποκλεισεις και μια τετοια ομαδα, χαιρετα μου τον πλατανο). Ε ολα αυτα δεν ξεχνιουνται ο,τι και να γινει.
Οσο για το νιλσεν, εκανε καλη χρονια περσυ στη βαλενθια, αλλα οπως και να χει πιο πολυ ρολιστας παρα βασικος ειναι…τωρα το πως καταφεραν να εχουν 4αρια αυτον, το μαυροκεφαλιδη και τον ερτσεγκ ουτε αυτοι πρεπει να το καταλαβαν (το καταλαβαν μετα)
Παιδιά, ηρεμήστε. Δεν είναι και ντροπή που δεν προκριθήκαμε στο final 4 για τρίτη συνεχή χρονιά. Και δεν παίζουμε μόνοι μας. Παίζουν κι άλλοι. Αυτή τη νοοτροπία που έχουμε στον Πειραιά, πως η ομάδα πρέπει να νικάει όλους τους αγώνες και τα πάντα είναι στο χέρι της, αν την είχαν όλες οι ομάδες, τότε κάθε αγωνιστική οι μισές ομάδες θα τράβαγαν τα πάνδεινα. Έπαιζε και η Σιένα μπάσκετ αυτές τις μέρες για όποιον δε το πρόσεξε. Ούτε λούζερς είναι οι παίκτες, ούτε ντροπή ήταν ο αποκλεισμός, ούτε το τέλος του κόσμου ήρθε, ούτε υπάρχει λόγος να είναι κανείς με κατεβασμένα μούτρα επειδή προκρίθηκε ο ΠΑΟ στο final 4 (πραγματικά μπράβο του - μακράν η καλύτερη ομάδα της δεκαετίας).
Και εγώ δε μπορώ να κακίσω τους παίκτες. Ναι, μερικοί μπορούν πολλά παραπάνω. Ναι ήταν θλιβερό ο Γκόρντον του 1,90 (Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο Σ) να είναι ο μόνος με εκρηκτικότητα και καθαρό μυαλό για να πηδήσει για ριμπάουντς και να κάνει block outs, αλλά για να ήταν έτσι όλη η ομάδα, τότε μάλλον δε μπορούσαν καλύτερα. Από τη στιγμή που οι Αγγελόπουλοι (ορθώς κατ’εμέ) αποφάσισαν πως το budget του Ολυμπιακού θα είναι πολύ μικρότερο, τότε μόνο υπομονή μπορούμε να κάνουμε για να χτιστεί μια ομάδα.
Όποιος πιστεύει πως είναι ντροπή μια ομάδα καινούργια (νέος προπονητής και νέοι παίκτες) να μην έχει από τον πρώτο χρόνο τις επιτυχίες της πανάκριβης ομάδας που διαδέχθηκε, τότε εγώ θα του πρότεινα να κάνει στην άκρη για λίγο καιρό. Οι πιθανότητες είναι πως θα μαζέψει πίκρες τον πρώτο καιρό…
Ούτε από τους Ολυμπιακούς θεωρήθηκε η 4η θέση στο Βερολίνο. Εγώ τη θεωρώ.
Εγώ που δεν είμαι μέσα στους 4 καλύτερους στην Ευρώπη σε αυτό που κάνω, θεωρώ πως μια χαρά επιτυχία είναι.
Δεν ήταν επιτυχία δηλαδή η 2η θέση της Εθνικής στην Ιαπωνία; Το χάλκινο με τον Καζλάουσκας; Οι κούπες του Άρη που όμως δεν ήταν σε final 4; Ο ΠΑΟ στους 4 του Τσ.Λ. με τον Άγιαξ το 96;
