ακουω αυτη τη μουσικη γιατι αυτη με εκφραζει(και θα με εκφράζει για παντα).Μου δινει δυναμη, με γεμίζει με συναισθηματα, με κανει να προβληματίζομαι και να βλεπω τα πραγματα και απο τις αλλες τους πλευρες.
ο καθενας ακουει τη μουσικη που ακουει με δικα του κριτήρια, με βαση την ιδεολογια του και τις αρχες του.
για αλλους η μουσικη ειναι απλα για ψυχαγωγια,για χορο και πανυγηρια, για μενα δεν ειναι μονο αυτο η μουσικη αλλα πολλα περισσοτερα. Για αυτο λοιπον…
Τα μωρά γεννιούνται με μια έμφυτη αίσθηση του ρυθμού και μπορούν να ακολουθήσουν έναν ρυθμό που ακούνε, ειδικά μάλιστα αν αυτός είναι ροκ! Αυτό διαπίστωσε μια νέα επιστημονική έρευνα, που ισχυρίζεται ότι η ανακάλυψή της μπορεί μελλοντικά να οδηγήσει στην έγκαιρη διάγνωση ανωμαλιών στην ανάπτυξη του εγκεφάλου ενός μωρού.
Ήταν γνωστό ότι τα μωρά, ηλικίας κάτω του ενός έτους, κουνιούνται ή χτυπάνε τα χέρια τους, όταν ακούνε ένα ρυθμό. Όμως οι επιστήμονες δεν ήσαν σίγουροι αν τα μωρά μαθαίνουν την αντίληψη του ρυθμού πολύ νωρίς στη ζωή τους ή αν γεννιούνται με αυτήν.
Η νέα έρευνα, που διαπίστωσε ότι συμβαίνει το δεύτερο, έγινε από τον Ιστβάν Βίνκλερ του Ινστιτούτου Ψυχολογίας της Βουδαπέστης και μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών, και τον Χενκιάν Χόνινγκ του πανεπιστημίου του Αμστερνταμ και δημοσιεύτηκε στα “Πρακτικά” της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Live Science και New Scientist.
Χρησιμοποιώντας την μέθοδο του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, που μετρά τις ηλεκτρικές αντιδράσεις του εγκεφάλου στους ήχους (ακόμα κι όταν τα μωρά κοιμούνται), οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τελικά η αίσθηση του ρυθμού συνοδεύει τα μωρά από την πρώτη στιγμή της γέννησής τους. “Η αντίληψη του ρυθμού βρίσκεται μαζί τους με το που γεννιούνται. Οι βασικοί αλγόριθμοι είναι ήδη μέσα τους”, δήλωσε ο Βίνκλερ, άλλη μια ένδειξη ότι ο εγκέφαλος του νεογέννητου δεν είναι η “άγραφη πλάκα” που κάποτε πίστευαν οι επιστήμονες.
Οι ερευνητές έπαιξαν ένα ρυθμό ροκ, σε κρουστά όργανα, σε 14 μωρά, δύο έως τριών ημερών, που κοιμόνταν. Μερικές φορές, σκοπίμως, παραλείπονταν μερικοί ήχοι χωρίς όμως να διαταράσσεται ο ρυθμός, ενώ άλλες φορές η παράλειψη των ήχων οδηγούσε σε αποδιοργάνωση του ρυθμού. Όταν συνέβαινε το τελευταίο, δηλαδή η διατάραξη του ρυθμού, οι εγκέφαλοι των μωρών αμέσως αντιδρούσαν στέλνοντας “σήματα λάθους”, με τρόπο που έδειχνε ότι αντιλαμβάνονταν το ρυθμό και ενοχλούνταν που δεν ακολουθούσε η επόμενη νότα όπως περίμεναν.
“Το ακουστικό σύστημα ενός μωρού λειτουργεί ακριβώς όπως ενός ενήλικα, με την έννοια ότι πάντα κάνει προβλέψεις. Αν η πρόβλεψη αποδειχτεί λάθος, τότε ένα σήμα λάθους στον εγκέφαλο βοηθά στο να εκτιμηθεί πόσο μακριά από το στόχο ήταν ο ρυθμός”, δήλωσε ο Βίνκλερ.
Ενώ η γλωσσική ικανότητα απαιτεί πάνω από ένα χρόνο για να αναπτυχθεί, η μουσική είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που οι γονείς μπορούν να μοιραστούν με τα παιδιά τους, τα οποία αντιδρούν εύκολα σε αυτήν, δήλωσε ο Χόνινγκ. Μια σχετική περσινή μελέτη είχε διαπιστώσει ότι μωρά ηλικίας πέντε μηνών είναι σε θέση να διακρίνουν την αισιόδοξη "Ωδή στη χαρά" (από την Ένατη Συμφωνία του Μπετόβεν) από άλλους πιο μελαγχολικούς ρυθμούς. Ενώ και άλλα ζώα, όπως τα πουλιά και οι βάτραχοι, έχουν σημαντικές ακουστικές (και τραγουδιστικές!) ικανότητες, ελάχιστα - αν υπάρχει κάποιο όντως- μπορούν να αντιληφθούν το ρυθμό και να "εκτελέσουν ένα διάλογο" μαζί του.
Σύμφωνα με τον Βίνκλερ, η έμφυτη αίσθηση του ρυθμού από τα μωρά πιθανώς τα βοηθά να αναπτύσσουν αυτή την τόσο διακριτή ανθρώπινη τάση για μάθηση, μέσα από την ανταπόκρισή τους σε κάποια διδασκαλία, μιμούμενα τους γονείς τους. Με άλλα λόγια, η ανταλλαγή πληροφοριών και η απόκτηση γνώσης στους ανθρώπους (αντίθετα π.χ. με τους πιθήκους που δεν διδάσκουν, ούτε διδάσκονται) "συγχρονίστηκε" με την εγγενή αίσθηση του ρυθμού, καθώς οι γονείς μεταφέρουν με τον "τραγουδιστό" λόγο τους τα συναισθήματά τους και άλλες πληροφορίες στα μωρά τους.
Έτσι, κατά τον Βίνκλερ, η πορεία της βιολογικής εξέλιξης πιθανότατα ευνόησε εκείνους τους εγκεφάλους, όπως τους ανθρώπινους, που τα νευρωνικά τους κυκλώματα μπορούν να ανταποκριθούν στο ρυθμό, προκειμένου να διευκολυνθεί ευρύτερα η διαδικασία της μάθησης. Στην πορεία, αναπτύχθηκε και η ίδια η μουσική ως τέχνη.
Οι επιστήμονες θέλουν, στη συνέχεια, να ερευνήσουν κατά πόσο η παρατηρούμενη προβληματική αντίληψη του ρυθμού σε ορισμένα νεογέννητα (δεν "ροκάρουν" όλα το ίδιο!) αποτελεί ένδειξη για πιθανή εμφάνιση κατοπινών προβλημάτων λόγου και επικοινωνίας.