Γιατί τώρα θα κάνω κάτι πραγματικά γαμάτο: quote σε ποστ γραμμένο πριν από έξι χρόνια. Φακ γιέα.
Λοιπόν, Παναγιώτη, δεν ξέρω αν θα το δεις αυτό (ή αν έχεις ακόμα την απορία, ή αν δεν το χεις μάθει από τότε που ρώτησες… εχμμμ…), αλλά ιδού η μουσική που έψαχνες:
Είναι από την όπερα “Φάουστ” του Σαρλ Γκουνό!
Δεν κάνει τίποτα. 8)
xaxaxa! απίστευτο! Στο 2:10 αρχίζει το συγκεκριμένο μέρος που λέω!! Ωραίος. Αυτή η εισαγωγή έχει σημαδέψει τα αγνά κάφρικα λυκειακά μου χρόνια, πάω να βάλω μασσακρα.
Εκτος απο το να ακουσουμε μουσικη, μπορουμε επισης να τη δουμε και να την εκτιμησουμε καλυτερα, κυριως οσοι απο εμας δεν ειμαστε ουτε καν ερασιτεχνες μουσικοι.
Music Animation Machine. Εντυπωσιακο και για μικροτερα παιδια, για να τραβηξετε την προσοχη τους σε κλασικα κομματια.
Μπορειτε επισης να κατεβασετε το προγραμμα απο [B][I]εδω[/I][/B] και, αφου εισαγετε το αρχειο midi που εσεις θελετε, να το δειτε να ζωντανευει!
Bump και μαύρη διαφήμιση
Παίζει (και) η κολλητή μου
Η ομάδα piano4te επιστρέφει την παγκόσμια ημέρα της μουσικής, σε μια γιορτή γεμάτη μουσική, με έργα για 4χέρια αλλά και για 8, των Franz Peter Schubert Samuel Barber Achille-Claude Debussy και άλλων συνθετών. 4 πιανίστες πάνω σε ένα πιάνο
Σκέφτηκα, δέκα χρόνια μετά, να ζωντανέψω ένα νήμα που δεν ήξερα ότι υπάρχει, έστω κι αν δεν πρόκειται να αναφερθώ σε νέα μουσική. Αφορμή ήταν αυτό:
Στο Μέγαρο έχει τρομερά έργα και καλλιτέχνες μέσα στους επόμενους δύο μήνες. Αλλά στις 11 Απρίλη έχει κάτι εξαιρετικό: ο σπουδαίος Λουγκάνσκι παίζει τόσο το αγαπημένο μου έργο, οσο και την 4η του Μπετόβεν. @RiderToUtopia κρίμα που δεν το πήρα χαμπάρι νωρίτερα, μπορεί να πηγαίναμε παρέα.
Υπερβολικά ταλαντούχος ο Μπρους Λίου, θεωρώ ότι θα είναι εντυπωσιακή παράσταση αυτή, σκέφτομαι να πάω μια μέρα μετά τον Λουγκάνσκι.
Μεγάλη Δευτέρα έχει το εξαιρετικο εργο του Χέντελ, με ένα description που δεν είμαι τόσο ικανός να το αξιολογήσω (δεν είμαι δα και ειδικός στην κλασική μουσική), αλλά ψήνομαι κι εδώ.
Στις 16 έχει κάτι διαφορετικό, το Ρέκβιεμ του Βέμπερ. Τέλος, για πιο κλασικούρα που κωλολέει, υπάρχουν και όλες τις εποχές του χρόνου διαθέσιμες, στις 17 Μαΐου.
100% Μπα-ροκ η φάση στο Μέγαρο. Όρεξη, χρήματα (και διαθέσιμα εισιτήρια) να υπάρχουν…
Απο’κει άρχισα να αναθεωρώ περί “βαρετής” κλασσικής μουσικής έτσι και αλλιώς. Πέτυχα εντελώς τυχαία κομμάτι της ΚΟΑ να παίζει Σκαλκώτα και έπαθα πλάκα.
Το καλό της υπόθεσης είναι πως πολλά πράγματα σε κάποια μη δημοφιλή μουσικά είδη τα βλέπεις και ~τζάμπα, όπως π.χ. κάποια events της ΚΟΑ που προανέφερα ή το τζαζ φεστιβαλ στην Τεχνόπολη που φέρνει τρομερά πράγματα.
Περυσι ειχε καποια ενδιαφεροντα πραγματα. Φετος δεν το εχω ψαξει. Γενικως ακολουθω ΚΟΑ και Λυρικη και Μεγαρο στα σοσιαλ, αλλα πρώτα απ’ όλα δεν έχω τον χρόνο να τα παρακολουθω ολα μεσα στην τρέλα της ημέρας και δευτερον δεν ειναι παντα εγκαιρα στην ενημερωση που κανουν.
Οσο για τη “βαρετη” κλασικη, καταλαβαινω πώς μπορει να το εκλαβει καποιος, αλλα νταξ, δεν νομιζω οτι επιδεχεται ιδιαιτερης αναλυσης. Οπως εγραψα πιο πανω, δεν ειμαι κανενας ειδικος, απλως ετυχε να μου αρεσει λιγο περισσοτερο απ’ οσο συνηθιζεται οταν ημουν μικρος και με βοηθησε να πιασω δουλεια στο Μετροπολις πριν πολλες δεκαετιες, στο τμημα κλασικης μουσικης. Τα υπολοιπα πηραν το δρομο τους, με απς και νταουνς -οπως λεει η φιλη μου- στη σχεση μου με το συγκεκριμενο ειδος. Εδω και 2-3 χρονια αρχισα παλι να κανω upd.