Μου πέρασε στιγμιαία από το μυαλό!
κι εγώ αυτό νόμιζα…
:-s :?
μαχαίρι στην καρδιά η έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπο μου που μόλις δείξατε…
Το σκοτάδι , καθώς και οι μικροί χώροι… οτιδήποτε με περιορίζει:(
Ε όχι δα…τσεκούρι ήταν!
Χτύπα κι άλλο!
Θα τ’αντέξω
δε φοβαμαι εσενα ομως! ουστ, μισή μεριδα! :lol:
ένα δύσκολο πρωί που ξύπνησα σκέφτηκα το εξής
“φοβάμαι μήπως ξημερώσει μια μέρα και δεν μπορώ να κουβαλήσω μόνος μου την ψυχή μου”
frappe dokimases?
εγώ φοβάμαι μην ακούσω καμμιά μέρα Stratovarius κατά λάθος.
ωχ ωχ ωχ μας την λεει το ελεκτρογκοθι
απαντάω και στο thread και στον tolkki:
…φοβάμαι ότι δεν την παλεύεις.
φοβαμαι τους βαμμενους αντρες και παντα τοιχο τοιχο 
Foβαμαι μην με αφησουν ολοι και μεινουν μονοι τους!!!
Φοβάμαι το φώς της ημέρας…:?
To φως της νυχτας ομως?
Power Of The Night που λεν` και οι Savatage
Το τεχνητό φως δεν με ενοχλεί…
Φοβαμαι:
τα υψη, αλλα οχι οταν ειμαι σε αεροπλανο ας πουμε, οταν ειμαι πανω στη ταρατσα ενος ουρανοξυστη, ή και μεσα σε αυτον (εχω μπει στο σικαγο και μου παει το σκατο στη καλτσα 2α δημοτικου)
φοβαμαι τους εμο (πλακα κανω :lol:)
φοβαμαι τρελα κατι παρεες (συνηθως αλβανων) με κοντο μαλακι που κυκλοφορουνε δεκα-δεκα και ψαχνουν παντου για ξυλο. 30 χρονων ανθρωποι και με κοιτανε λες και θελουν να με δειρουν. (δεν ειμαι ρατσιστης αλλα ετσι ειναι)
αυτα προς το παρων
Αυτο μου θυμισε το:Δεν ειμαι ρατσιστης,αυτοι ειναι μαυροι,που ειχα ακουσει καποτε.#-o
Ον τοπικ:
Φρικαρω με κατι τεραστια εντομα σαν σφιγγες,εχουν διαφορετικες ονομασιες κατα περιοχες νομιζω,εγω τα ξερω ως “ταβανους”.Εχω δει τσιμπημα και δε θα θελα να παθω ποτε το ιδιο!!!8O
Καμια σχεση ομως 
Το ανεφερα γιατι πλεον, αν πεις κατι κατα των αλβανων ας πουμε (απλα παραδειγμα οι αλβανοι), αμεσως σου λενε οτι εισαι ρατσιστης χωρις αυτο που ειπες να ειναι ρατσιστικο. Οπως τωρα. Δεν ειπα τιποτα κατα των αλβανων γενικα, αλλα των συγκεκριμενων, και μαλιστα ειπα οτι ειναι συνηθως αλβανοι. Και ελληνες οταν ειναι μου την δινουν. Δεν ξερω αν εχεις δει ποτε τετοιους…Ειναι πολυ χαρακτηριστικοι και οταν περνανε διπλα σου σε πιανει ενα τεραστιο αισθημα κατωτεροτητας και φοβου, και μια φορα ψαχνανε αφορμη με μενα συγκεκριμενα κι εγω απλα γυρναγα απτην αλλη και δεν κοιταγα καν τα παπουτσια τους.
Το θεωρεις σωστο αυτο?
και πιστεψε με, ο τελευταιος ανθρωπος που μπορει να χαρακτηριστει σαν ρατσιστης ειμαι εγω.