Καλα, καθε ιστορια εχει και μια δοση υπερβολης ή ψεμματος…
Πιστευει κανεις την υπαρξη χρονο-πυλων??:-s
Δεν γνωρίζω τι ακριβώς είναι αυτό, πάντως σύμφωνα με τη φυσική τα ταξίδια στο χρόνο δεν είναι αδύνατα, ενώ λέγεται ότι κάποιος φυσικός, η ο Einstein η ο Prigogine είχε σημειώσεις για ταξίδια στο χρόνο, αλλα είναι απλώς φήμες.
Το ταξίδι πίσω στο χρόνο είναι αδύνατο. Να δεις το παρελθόν είναι εφικτό μόνο και αυτό όχι για το δικό σου παρελθόν νομίζω… τον Cozy ρωτήστε που τα έχει μανία αυτά τα πράγματα 
Τo ταξίδι στο μέλλον ?
Εννοω ταξιδι σε αλλη διαστηση, παρελθον, μελλον δεν εχω ξεκαθαρισει ακομα…
Κατι τετοιο εχω ακουσει για την Πεντελη…
μακαρι να υπαρχουν!να σε πεταξουμε σε μια να ησυχάσουμε επιτελους!:lol: :lol: :lol: :lol: θα τυραννας τους δεινοσαυρους μετα…:lol:
Φυσικα και γινεται ταξιδι στον χρονο.
Παιρνεις ενα Ντελοριαν, εναν τρελο επιστημονα με ασπρα μαλλια και τρεχεις με 80 χιλιομετρα.
Εεεεεεεεεεετσι!!!
:thumbup: :thumbup: :thumbup: 
Λοιπον, καμια ιστορια.
Πριν καμια 10-15 χρονια, ενας ξαδερφος μου με την παρεα του πηγαν στο σπιτι ενος μεγαλυτερου φιλου τους. Εκεινοι 17, εκεινος 25. Ο λογος της επισκεψης, επικληση πνευματος με το οποιο επικοινωνουσε συχνα ο εν λογω φιλος.
Στην αρχη οι περισσοτεροι διστακτικοι. Αλλοι λογω φοβιας, αλλοι λογω δυσπιστιας. Τελικα ολοι συμφωνησαν να δοκιμασουν. Ενωνουν τα χερια, δημιουργουν καταλληλη ατμοσφαιρα και περιμενουν το πνευμα. Σε μια φαση, ρωταει ο φιλος τους αν ηταν εκει το πνευμα, το οποιο του απανταει καταφατικα με φωνη αποκοσμη σα μαγνητοφωνημενη. Ρωταει ονομα και αιτιια θανατου κι εκεινο συνεχιζει να διαλεγεται μαζι τους. Ωσπου το ενα παιδι φοβισμενο, σηκωνεται να φυγει σπαζοντας τον κυκλο. Δεν προλαβε να απομακρυνθει. Ενα τασακι τον χτυπησε στο κεφαλι. Η παρεα ειχε παραμεινει ακινητη καθ’ολη τη διαρκεια αυτου του συμβαντος.
Αντικαπνιστης το πνευμα.
Εγω ειχα διαβασει μια ιστορια σε ενα φορουμ που με ειχε αρεσει πολυ και σας την παραθετω. Ειναι μεγαλη αλλα νταξει.
“Θελω να σας πω μια ιστορια που μου συνεβει την περιοδο που υπηρετουσα την στρατιωτικη μου θητεια.Ηταν Δεκεμβριος του 1992 και ειχα παρει αποσπαση απ την μοναδα μου για το ΚΕΟΑΧ (Κεντρο Εκπαιδευσης Ορεινου Αγωνα Χιονοδρομων) που βρισκεται στον Ολυμπο.3 φορες την εβδομαδα,4 ατομα την φορα καναμε περιπολο στην περιοχη φτανοντας μεχρι το χωριο Ολυμπιαδα που βρισκετε στις προποδες του Ολυμπου.
Διανυκτερευαμε εξω καθε φορα και παντα σε συγκεκριμενο σημειο ωστε να ειναι ευκολος ο εντοπισμος μας σε περιπτωση που τυχαινε κατι απροοπτο μιας και το χιονι ηταν πολυ και το κρυο επισης.Απ τις πρωτες φορες που πηρα μερος σε περιπολο παρατηρουσα το βραδυ μαζι και τα υπολοιπα παιδια που ημασταν μαζι ενα αχνο,πρασινο φως να φοσφωριζει μεσα στην ερημια,στην μεση του πουθενα.
Φαινοταν αδυναμο αλλα ηταν καθαρο.Λιγο η νυχτα,λιγο η ερημια,λιγο το χιονι και οι συνθηκες εκει μας φοβιζαν απ το να παμε κοντα να δουμε τι ηταν.Το κουβεντιαζαμε και οταν γυρνουσαμε στην μοναδα και μας ειπαν και αλλο οτι το ειχαν παρατηρησει.Ενα βραδυ βραδυ μερικες μερες πριν τα Χριστουγεννα κι ενω ημασταν εξω,και μολις ειχαμε στησει την σκηνη για να διανυκτερευσουμε ειδαμε παλι το φως.Κατσαμε γυρω απ την φωτια και κουβεντιαζαμε για το τι μπορει να ειναι αυτο.Μερικες ωρες αργοτερα και ενω 2 απ τους 4 που ημασταν ειχαν κοιμηθει,εγω και ενα αλλο παιδι που ειχαμε μεινει και κουβεντιαζαμε ακουσαμε κατι σαν κλαμα,κατι σαν φωνη με παραπονο,κατι σαν αναμικτες φωνες γυναικιες και αντρικες μαζι.Η πρωτη κινηση ηταν να παρουμε τα οπλα μας και να ριξουμε τους φακους μας προς το μερος που υποθεταμε οτι ερχοταν ο ηχος αυτος.Τιποτα ομως.Κανενας δεν ηταν εκει.Ξυπνησαμε και τους αλλους και αρχισαμε ολοι μαζι να ψαχνουμε παρ ολλο τον φοβο μας.Πιστευαμε οτι ισως καποιος απ τους πολλους εκδρομεις ειχε καποιο ατυχημα και καλουσε σε βοηθεια.Ειχε παει περιπου 4 το πρωι και αφου δεν βρηκαμε τιποτα γυρισαμε πισω στην σκηνη.Μετα απο λιγο παλι τα ιδια.Το φως,το κλαμα.Και ξαφνικα κατι σαν σκια,κατι σαν μαυρος αερας,κατι που οσο το θυμαμαι ανατριχιαζω περασε αναμεσα μας,κανοντας την φλογα της φωτιας μας να σβησει σχεδον.Αν και χαρακτηριζω τον εαυτο μου σαν αφοβο και οτι δεν φοβαμαι φαντασματα και τετοια και κοιταζω να δωσω παντα μια πιο λογικη εξηγηση δεν ντρεπομαι να πω οτι ενιωσα το αιμα μου να παγωνει στις φλεβες μου.Αυτο πΟυ θυμαμαι οτι εκανα ηταν να κανω τον σταυρο μου και να πω “Παναγια μου”.Μαζευτηκαμε κολλητα ο ενας με τον αλλον,ετσι ωστε να εχουμε ορατοτητα σε ολλες τις μεριες και περιμεναμε πως και πως να ξημερωσει.
Το φως και το κλαμα συνεχιζοταν μεχρι που αρχιζε να χαραζει. Γυρισαμε πισω και αποφασισαμε να το πουμε μονο σε εναν αξιωματικο φοβουμενοι οτι θα μας κοροιδευαν.Αυτος μας ειπε να μην το πουμε σε αλλους γιατι θα τρομαζαν και δεν θα ηθελε κανενας να ξαναβγει περιπολο.Σε μερικες μερς το ιδιο ακριβως ετυχε σε μια αλλη ομαδα που ειχε βγει εξω.Την επομενη μερα,κατεβηκαμε για ψωνια στο χωριο και πηγα και βρηκα τον παπα.Με εκαιγε αυτο το πραγμα και ημουν σιγουρος για αυτο που ειχα δει και ειχα ακουσει.Ο παπας,μου ειπε οτι σιγουρα δεν ηταν κατι που το φανταστηκα και μαλιστα μου εδωσε και ενα σταυρουδακι να εχω μαζι μου.Αυτο συνεχιζοταν για πολλα βραδυα,μαθευτηκε και στο χωριο οσπου την μερα των Φωτων σχεδον ολο το χωριο,μαζι με πολλους απο εμας κατσαμε το βραδυ εξω.Και ολοι ειδαν το φως και ακουσαν το κλαμα.Το πρωι ψαξαμε εκει που περιπου βλεπαμε το φως.Υπηρχε ενας τεραστιος πλατανος.Καποιος ειπε να σκαψουνε απο κατω.Αλλος ελεγε οτι ειναι χαμενος κοπος να σκαβουνε μεσα στα χιονια.Τελικα αρχισαν το σκαψιμο.Ενας απ ολλους που εσκαβαν,ξαφνικα σταματησε και εβαλε τις φωνες.Ειχε βρει ανθρωπινα οστα.Με πολυ σκαψιμο και αρκετες ωρες μετα βγηκαν στην επιφανεια τα οστα 40 περιπου ανθρωπων και παιδιων.Ηρθε ιατροδικαστης,αστυνομια κτλ.Αφου τα οστα εταφησαν στο κοιμητηριο του χωριου,μερικες μερες μετα και ενω ειχαν γινει εξετασεις,μαθαμε οτι τα οστα ηταν τουλαχιστον 200 χρονων.Στο χωριο ειπαν οτι μαλλον ηταν θυματα των Τουρκων που ειχαν σφαγιασθει στα χρονια της Τουρκοκρατιας.
Ο παπας ελεγε οτι με το φως και το κλαμα τα πνευματα των θυματων ηθελαν να μας καθοδηγησουν ωστε να τα βρουμε και να ταφουν συμφωνα με τον χριστιανικο τροπο.Μερικοι πιο ορθολογιστες και πιο σπουδαγμενοι ελεγαν οτι τα ανθρωπινα οστα περιεχουν φοσφωρο και γι αυτο βλεπαμε εκεινη την λαμψη.Οσο για το κλαμα που ακουγαμε δεν ηταν κλαμα ελεγαν αλλα ο ηχος που κανει ο φοσφωρος οταν βγαινει στην επιφανεια και ερχετε σε επαφη με τον αερα.Περιτο να σας πω οτι απ την μερα της εκταφης και μετα δεν ξανακουσε ουτε ειδε κανενας μας τιποτα.Οσο και να ηθελα να πιστεψω την εκδοχη του φοσφωρου δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι εφοσον ηταν ετσι τα πραγματα τοσα και τοσα χρονια κανενας δεν ειχε δει και δεν ειχε ακουσει τιποτα.”
Παρτε και αυτο το λινκ που λεει μερικα πραγματα για την ιστορια του “Τραπεζακιου” και εχει μερικες απο τις γνωστοτερες φωτο “φαντασματων”.
http://www.ideopolis.gr/modules/news/article.php?storyid=73
Εμενα παντως το φαντασμα 7 με κανει και:o
Ασταδιάλα, τα 'παιξα βραδιάτικα! :?
Ξεθαβω. Μιλατε κι οι καινουριοι κι επαναλαμβανω τον νουμερο ενα κανονα ολων των τοπικς μου, ειδικα των σοβαρων.
Δαγκωνω αυτια οσων κανουν σπαμ.
Προσοχή…Ζουν αναμεσα μας…:lol:
Πριν μερικα χρονια στη Πορτογαλια εγινε ενα “ασυνηθιστο” ατυχημα.
3 παιδια πηγαινουν βολτα με το αυτοκινητο τους και σε ενα σημειο του δρομου βρισκουν μια κοπελα που κανει ωτοστοπ.Την ανεβαζουν στο αυτοκινητο και συνεχιζουν το δρομο τους.Σε καποιο σημειο η κοπελα αρχιζει και κλαιει και οι υπολοιποι την ρωτανε το λογο.Αυτη τους δειχνει την επομενη στροφη και τους λεει οτι πριν καμποσα χρονια σε εκεινη τη στροφη ειχε σκοτωθει σε τροχαιο.Εκεινη τη στιγμη το αυτοκινητο φευγει απο την πορεια του και ντελαπαρει χανοντας τη ζωη τους ο οδηγος και η συνοδηγος.Το παιδι που καθοταν στο πισω καθισμα απλα τραυματιστηκε.Η κοπελα που επιβιβαστηκε απο το ωτοστοπ δεν βρεθηκε ποτε!!!
Το “περιεργο” της υποθεσης ειναι οτι το παλικαρι που σωθηκε κρατουσε καμερα σε ολη τη διαδρομη και τραβηξε τα παντα!!!
Απο την κασετα η αστυνομια αναγνωρισε την κοπελα.Ειχε σκοτωθει σε τροχαιο σε εκεινο το σημειο πριν αρκετα χρονια!!!Δειτε το βιντεο και βγαλτε τα συμπερασματα σας
Το ταξιδι πισω στο χρονο καθως και μπροστα δεν ειναι καθολου αδυνατο θεωρητικα και αυτο αποδικνυεται και στη καθημερινη μας ζωη.Οταν κοιταμε το φεγγαρι βλεπουμε το φεγγαρι οπως ηταν 1 δευτερολεπτο πριν.Oταν κοιταμε τον ηλιο βλεπουμε τον ηλιο οπως ηταν 8,3 λεπτα πριν.Οσο μεγαλωνει η αποσταση ενος αντικειμενου που βλεπουμε τοσο πιο μακρυα στον χρονο κοιταμε.Αν ο ηλιος δηλαδη σβισει αποτομα τωρα εμεις θα το “δουμε” 8,3 λεπτα πιο μετα.(Στην ουσια θα το καταλαβουμε κατευθειαν συγκεριμενα για τον ηλιο λογω της εξαφανισης του μαγνητικου πεδιου της γης )
Το θεμα ειναι το πρακτικο ταξιδι στο χρονο γιατι ενα σωμα δε μπορει να πλησιασει την ταχυτητα του φωτος λογω του οτι θα μηδενιστει η μαζα του.
Σε περιπτωση που ειχαμε ενα διαστημοπλοιο το οποιο μπορει να πιασει ταχυτητα τετοια ωστε να μπορουσε να φτασει τον ηλιο σε ενα δευτερολεπτο τοτε θα ειμασταν εκει σε ενα δευτερολεπτο ενω στη γη θα μας εβλεπαν εκει μετα απο 8,3 λεπτα.Αρα θα πηγαιναμε στο παρελθον του ηλιου.Πισω στο χρονο δηλαδη 8,3 λεπτα.
Ομως λογω της θεωριας της σχετικοτητας η γη θα μας εβλεπε να φτανουμε 8,3 λεπτα μετα και αλλα 8,3 λεπτα για να γυρισουμε 16,6 λεπτα μετα ενω πρακτικα θα ειχαμε γυρισει σε 2 δευετρολεπτα.Αρα θα βλεπαμε το μελον της γης 16,6 λεπτα αφου αποχωρησαμε απο αυτην!!!
Κάνεις το εξής κλασικό λάθος, ταυτίζεις το χρόνο με το φως και το τι βλέπεις. Δεν είναι έτσι. Ο χρόνος είναι μία από τις 4 διαστάσεις και όχι το φως που είναι ένα σωματίδιο-κύμα με σταθερή ταχύτητα στο κενό και ανεξάρτητη του χρόνου.
Αυτή τη στιγμή σε όλο το σύμπαν συμβαίνουν πάρα πολλά πράγματα. Το ότι σε εμάς η εικόνα τους (το φως δηλαδή) δεν έχει φτάσει ακόμα, δε σημαίνει ότι δεν έχουν συμβεί. Ταξίδι πίσω στο χρόνο δε σημαίνει να δεις το παρελθόν, αλλά να πας στο παρελθόν. Και αυτό δε γίνεται.
Όπως δε μπορείς και εσύ να δεις το δικό σου παρελθόν, καθότι η ταχύτητα του φωτός είναι η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να πιάσει κάποιο σώμα στο κενό (από εκεί και πέρα, η επιπλέον κινητική ενέργεια μετατρέπεται σε μάζα, σύμφωνα με το γνωστό E=mc^2) άρα ποτέ δε θα μπορέσεις να φτάσεις και να ξεπεράσεις την εικόνα σου για να την κοιτάξεις πάλι και να δεις το παρελθόν σου…
(δε τα είπα και πολύ σωστά ορισμένα, γιατί μόλις καθάρισα κάτι μπριτζόλες και νυστάζω, αλλά λίγο πολύ έτσι είναι )
Γι’αυτο μιλησα καθαρα θεωρητικα και το εβαλα σε μπολντ.Υπαρχουν πολλα παραδοξα για το ταξιδι στο χρονο οπως αυτο που ανεφερες το οτι δε μπορεις να δεις τον εαυτο σου για διαφορους λογους.Αυτο αποδικνυεται μαλιστα στην τηλεμεταφορα ατομων και σωματων που εχει γινει απο επιστημονες.Το σωμα μπορει να τηλεμεταφερθει αλλα οχι το πνευμα καθως δεν εχει υλικη υποσταση.
Προσωπικα πιστευω οτι πολλα γινονται που ο ανθρωπινος νους δεν ειναι σε θεση να τα καταλαβει ακομα με την τεχνολογια που διαθετουμε
Σε θεωρητική βάση μιλάω και εγώ.
Έστω ότι μπορεί κάποιος να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο και να επηρεάσει το παρελθόν. Γυρνάει πίσω στο παρελθόν και πείθει τον εαυτό του να μην πραγματοποιήσει το ταξίδι πίσω στο χρόνο. Κατευθείαν έχεις παράδοξο. Αν δεν κάνει το ταξίδι πίσω στο χρόνο κανένας δε θα του πει να μην κάνει το ταξίδι πίσω στο χρόνο, άρα θα το κάνει, άρα,…
Δε ξέρω τι εννοείς ως τηλεμεταφορά, αλλά αν εννοείς τη διάσπαση της ύλης και την ανασύσταση της σε κάποια μακρινή απόσταση, θεωρητικά δε βρίσκω κάτι που να λέει ότι δε γίνεται. Απλά δε μπορεί να γίνει ταυτόχρονα, γιατί όπως προείπα η πληροφορία (συνεπώς και η ύλη) δε μπορεί να ξεπεράσει τη ταχύτητα του φωτός που είναι πεπερασμένη. (Βασικά, στη Φυσική υπήρχε ένα παράδοξο για τη ταχύτητα της μετάδοσης της πληροφορίας, σχετικά με τα spin των ηλεκτρονίων, αλλά εξηγήθηκε τελικώς και δε θεωρείται πλέον παράδοξο)
Πάντως για τα θέματα ψυχής, τηλεμεταφοράς, κλπ δε γνωρίζω κάτι για να είμαι ειλικρινής