:roll::roll:
απόρριψη mode on!
Δεν εννοώ οτι οσοι κυκλοφορουν “κάτι” και δεν είναι μουσικοι πρέπει να τους απορρίψουμε. Απλώς δεν τους συγκαταλέγω στο σάκο με τους μουσικούς. Δεν σημαίνει οτι δεν θα πάρω cd τους να ακούσω κλπ.
Άλλωστε και για τα Κρίνα π υποτίθεται πως είμαι “κολλημένος” και είναι το “αγαπημένο” μου συγκρότημα έχω γράψει οτι μουσικά δεν έχουν κατι ιδιαιέτερα σπουδαίο
Αν και στον τελευταίο δίσκο έσπειραν :vibrate:
Μίλησα αρκετά συγκεκριμένα νομίζω. Μουσικός είναι αυτός που γνωριζει μουσική. Και δεν εννοώ μόνο τα βασικά. Και προφανώς δεν κατέχω αυτην την τέχνη. Και μάλλον δεν μπορεί κάποιος να χαρακτηριστεί ως κακός μουσικός.
Οk, αφενός ήσουν αρκετά συγκεκριμένος στο ότι δεν πρόκειται να γίνεις συγκεκριμένος και αφετέρου, πιστεύω πως είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορείς να ξέρεις αν κάποιος γνωρίζει από μουσική όταν εσύ ο ίδιος δεν γνωρίζεις από αυτή. Μπορείς απλώς να έχεις την εντύπωση ότι δεν ξέρει.
Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω αν η αντίδρασή σου οφείλεται απλώς στο ότι ήθελες να είσαι αντιδραστικός ή είσαι εμπαθής ή απλώς συγχυσμένος με τις έννοιες μουσικός, οργανοπαίχτης, συνθέτης, σπουδαγμένος, επαγγελματίας, καλλιτέχνης κ.ο.κ Ο αγγελάκας ιμο εντάσσεται τουλάχιστον στις 5 από τις 6 κατηγορίες.
Δεν θέλω να έχω άποψη για όλα, απλά θα σου πω ότι γενικά ο ελληνικός στίχος στην rock μουσική μου ακούγεται παράταιρος.
Προσωπικά, περισσότερο μου αρέσει ο χιουμοριστικός στίχος των Tsopana Rave παρά η ποιητική άποψη των Διάφανων Κρίνων. Οι Τρύπες μπορώ να θυμηθώ και κάποιους καλούς στίχους που έχουν γράψει.
εγω το μονο που εχω να πω ειναι οτι οι τρυπες ηταν πολυ καλο συγκροτημα και ο αγγελακας με τους επισκεπτες εκανε καλες δουλειες αν και δεν ξερω και πολλα για αυτο…
θυμαμαι μια φορα σε ενα live στην λαρισα (σε video το ειχα δει)(εγω ειμαι απο αθηνα) και το κοινο τραγουδουσε μαζι:ο βασιλιας της σκονης και το λεγανε:
ο ΒΑσιλιΑς της ΣΚΟνιης :lol::lol::p:p:p
τπτ προσωπικο για τους λαρισεους…απλα για την προφορα το λεω…8)
Εμένα πάντως αρκετά τραγούδια με ελληνικό στίχο έχουν μιλήσει μέσα μου με ένα τρόπο που πιστεύω ότι αν ήταν στα αγγλικά δε θα το είχαν καταφέρει. Τις περισσότερες φορές μου μοιάζει και μένα αταίριαστη σαν γλώσσα, αλλά στο τέλος τέλος είναι μάλλον θέμα συνήθειας.
Για μένα το επιχείρημα ότι είναι στη “φύση” του ροκ τα τραγουδιέται στα αγγλικά και στη “φύση” της όπερας να τραγουδιέται στα ιταλικά μου φαίνεται χαζό και φυσικά δε στηρίζεται κάπου.
Αν πιστεύετε ότι έχουμε να πούμε κι άλλα επί του θέματος ας ανοίξει κάποιος ένα θέμα. Μη σπαμάρουμε άλλο εδώ και χάνονται
Θα μιλήσω απιστημονικά και με τεκμήρια, κάπου σε κάποιο άρθρο σε μια εφημερίδα διάβασα πως η διαδικασία παραγωγής της μουσικής από ένα άτομο είναι άμμεσα συνδεδεμένη με την μητρική γλώσσα που μιλάει και υποσυνείδητα γράφει με οδηγό αυτήν, για αυτό έλεγε πχ σε μια δεδομένη χρνική περίοδο η αγγλική κλασσική μουσική έχει τεράστιες διαφορές από την γαλλική κτλ, και στέκει αν το καλοσκεφτεί κανείς.
Για αυτό και ο παράφωνος όρος ελληνικό “ροκ” (προσέξτε την ελληνικότατη απόδοση, είναι ροκ όχι rock) μου φέρνει αναγούλα και αποστροφή γενικά, αν και γουστέρνω Τρύπες. Μου θυμίζει κάτι Έλληνες ράπερ που τραγουδάνε για το γκέτο της Κυψέλης, και πώς το σύστημα τους πολεμά γιατί είναι μαύροι με ρίζες από τα Χανιά, και άλλα σουρεαλιστικά.
Οι απόψεις μου δεν είναι επηρεασμένες από το εν λόγω περιοδικό το οποίο, εκτός από τον τομέα του Horror, συναγωνίζεται σε δημοσιογραφική αντικειμενικότητα τον Ριζοσπάστη και σε παιδική αφέλεια το Σπόρτυ που δίνει δώρο με κάθε τεύχος ένα νεροπίστολο Καραγκούνης (μα νεροπίστολο Καραγκούνης;;; Δεν καταλαβίνουν τι υποσυνείδητα μηνύματα περνάει στην μαθητιόσα νεολαία;)
Τέλως πάντων επειδή πάλι θα αρχίσουν οι γκρίνιες περί οφ τόπικ κτλ θα βάλω το λιθαράκι μου στη συζήτηση ,θα πολεμήσω από το δικό μου μετερίζι, προτιμώ Αγγελάκα σκέτο χίλιες από Τρύπες αν και γουσταρίζω Τρύπες (μα τι γρίφος!!).
Φίλε μου η συγκεκριμένη ατάκα (“ροκ και όχι rock” -πόσο πιο αυθαίρετη τοποθέτηση δηλαδη!) έχει παίξει πολλές φορές ακριβώς στο τμήμα του Metal Hammer που φέρει τον τίτλο Horror.
