χμ ροκ κομματια εχει ο παπακωνσταντινου απλα δεν εχει μονο αυτα. καμια φορα κανουμε το λαθος και ταυτιζουμε το ροκ με 5-6 κλασσικες μπαντες που γουσταρουμε πολυ και νομιζουμε οτι ροκ ειναι μονο αυτο ενω ποτε δεν ηταν κατι πολυ συγκεκριμενο ηχητικα. και ο ορος “λαικο” δεν ερχεται απαραιτητα σε συγκρουση με τον ορο “ροκ”. ετσι κι αλλιως το ροκ ειναι και αυτο μια “λαικη” μουσικη και παντα υπηρχε αλληλεπιδραση με αυτην, απλα ειναι πολυ φυσιολογικο αυτο να φανηκε περισσοτερο με την αμερικανικη. για παραδειγμα το III των ζεπελιν ειναι ροκ δισκος η οχι? ενταξει και γω οταν σκεφτομαι το ροκ το πρωτο πραγμα που μου ρχεται στο μυαλο δεν ειναι ο παπακωνσταντινου (απο τον οποιο δεν εχω ουτε δισκο) απλα θελω να πω οτι ειναι αρκετα γενικο για να ορισουμε ποιος ειναι και ποιος δεν ειναι.
οσο για την ψευτοεπαναστατικοτητα μηπως δεν υπαρχει και σε ενα μεγαλο μερος και του αγγλοφωνου ροκ?
οσον αφορα την προσωπικη σου αποψη για το ποσο σαρεσει η οχι ειναι καθολα σεβαστη και δν εχω να πω τιποτε:)
απο εκει και περα ομως…θα σε πληροφορησω οτι το ροκ ειναι τροπος ζωης φιλε μου.
.ισα ισα δν ειναι μονο μουσικη…γιατι?τι να το κανω αν ενας καλλιτεχνης εχει βρωμια στις κιθαρες παιζει ριφακια…αλλα στην σταση ζωης του ειναι ενας μικροαστος ή ενας τυπος που συμβιβαζεται με τους παπαρατσι ,το συστημα ,δν εχει λογο δεν εχει αποψη, κανει οτι απαιτει το συστημα και το αποζηταει για να φανει?δν εχει λογο στην ιδια του την καριερα?η παντρευεται και καλει ολα τα καναλια και την “αφροκρεμα” του λαιφ σταιλ.
το ροκ ειναι συνδυασμος μουσικης και τροπου ζωης.
ο παπακωνσταντινου ξεκινησε σαν λαικος κατα καποιο τροπο αλλα εξελιχθηκε μουσικα σε ροκ μονοπατια με αποκωρυφωμα την δεκαετια του 80,τωρα αν εχεις ακουσει κομματια και σου φαινεται οτι δν εχει καμια σχεση με ροκ ειναι αποριας αξιο…γιατι ενα μεγαλο ποσοστο των κομματιων ειναι κλασσικο ροκ-χαρντ ροκ βασισμενο κιολας στο ξενο(οχι δηλαδη στα μονοπατια του ελληνοφωνου τυπου μωρα στη φωτια κλπ)
Και όμως υπήρχαν cd, από αυτά που στο booklet έγραφε “μη βγάζεις το cd στον ήλιο γιατί χαλάει” Μάλιστα το “Χρόνια Πολλα” και το “Black Album” ήταν τα πρώτα μου cd, αν και γρήγορα γύρισα στο βινύλιο.
οn topic: μετά το “Φυσάει”, τον πήρε ο άνεμος για μένα, ενώ live τελευταία φορά τον είδα στο Πήλιο κάπου το 2001.
Ντάξει, τον γουστάρω μέχρι θανάτου, αλλά είναι γεγονός οτι τα τελευταία χρόνια (εκτός απο τις κυκλοφορίες του), κάποιες κινήσεις του, όπως η εμφάνιση στον Αρναούτογλου και διάφορα τέτοια, με έχουν ξενερώσει τελείως.
Παρ’ όλα αυτά την άλλη Παρασκευή θα είμαι στο Βύρωνα ;p
Σε καθαρά μουσικά πλαίσια και γω τον γουστάρω άπειρα. Μεγάλη φωνή και γενικά μεγάλος καλλιτέχνης. Αλλά εδώ και χρόνια κατά την ταπεινή μου γνώμη έχει πάρει την κατιούσα και μουσικά και γενικά.
Ο Βασίλης για μένα παραμένει ροκ είδωλο παρότι κωλόγερος…κρατάει ακόμα γερά αν και έχει πατήσει τα 60!!!
Μην ξεχνάμε πέρυσι που έκανε τους scorpions σκόνη όταν τραγουδήσανε μαζί
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010:
Εμφανίσεις Βασίλη Παπακωνσταντίνου στην Αθήνα.
Από 3 Δεκεμβρίου κάθε Παρασκευή και Σάββατο στη μουσική σκηνή “Πορτοκάλι”.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, αφήνει για λίγο τους ηλεκτρικούς ήχους και ταξιδεύει μουσικά με ένα διαφορετικό από τα συνηθισμένα πρόγραμμα. Σε μια εποχή ασφυκτική θα μας χαρίσει τις ανάσες, που όλοι έχουμε ανάγκη.
Επιλέγει τις πιο προσωπικές στιγμές της δισκογραφίας του, προσθέτει τραγούδια που αγαπάει και στήνει μια ιδιαίτερη παράσταση, με τον πρώτο λόγο να έχουν οι ερμηνείες. Με πιάνο, σαξόφωνο , κιθάρες και καχόν, θα μας ταξιδέψει με τα πιο όμορφα τραγούδια του, σε μελωδικά μονοπάτια με όχημα τη μαγευτική φωνή του.
Μαζί του η Τάνια Κικίδη, μουσική σύντροφος του Βασίλη χρόνια τώρα και αγαπητή από όλους μας για την ιδιαίτερη φωνή της αλλά και την αδιαμφισβήτητη on stage δυναμική της παρουσία.
Αύριο νομίζω είναι Θεσσαλονίκη στο μύλο μαζί με Θηβαίο… 10 ευρά προπώληση και το ψήνω πολύ άσχημα μιας και έχω κοντά 1,5 χρόνο να τον δω λαιβ… αλλά κολλάω στον Θηβαίο που δεν τον χωνεύω μια…για πολλά ναρκωτικά ο τύπος…