Πρόκειται για όσους δεν γνωρίζουν για ένα νησί που ενώνεται με την ξηρά μέσω ενός οδικού διαδρόμου που οριοθετεί τις δύο λιμνοθάλασσες όπου έχει ιχθυοκαλλιέργειες.
Δεν ξέρω από πότε έχεις να πας, εγώ πάντως πήγα πρόσφατα και ήταν κλειστά και τα τρία φαγάδικα. Ήταν βέβαια καθημερινή και όχι σε τουριστική περίοδο, όμως η περιοχή ανέκαθεν βασιζόταν στους ντόπιους και όχι στους τουρίστες, ενώ η γενικότερη εικόνα εγκατάλειψης δεν άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας.
Αντίθετα, στο Μενίδι, όπως μπαίνεις στον Νομό Αιτωλοακαρνανίας, μπορείς να βρεις πολύ ποιοτικές ταβέρνες με θαλασσινά και σαν χρόνος οδήγησης είναι κοντύτερα στην Άρτα απ΄ότι η Κορωνησία.
Οι Αρτινοί πλέον εκεί πηγαίνουν!
Εντάξει, λίγο υπερβολή αυτό. Η όντως εντυπωσιακά μεγάλη συνεχόμενη παραλία με αμμουδιά εκτείνεται από τον Μύτικα έως την Καστροσυκιά στον Νομό Πρεβέζης. Διασταλτικά μπορούμε να συμπεριλάβουμε και τις παραλίες έως και τον Βράχο - Λούτσα.
Από την Πάργα (διοικητικά ανήκει στον Νομό Πρεβέζης αλλά χωρικά και σαν μορφολογία είναι Θεσπρωτία!) το τοπίο αλλάζει με μικρούς όρμους, πιο “δαντελωτές” ακτές με τα περιστασιακά… βράχια μέσα, κάτι που συνεχίζεται και στα βορειότερα ηπειρώτικα παράλια, την Πέρδικα, τα Σύβοτα μέχρι και τους Αγίους Σαράντα!
