Καμία έκπληξη δεν δημιούργησε ο προκλητικός τρόπος που πανηγύρισε ο Δημήτρης Παπαδόπουλος το γκολ που πέτυχε το Σάββατο. Λες και χρειάζεται μπόλικη σκέψη για να κατανοήσεις κάποιος ότι ο ΠΑΟ πληρώνει ως οργανισμός τα ζιζάνια που έσπειρε η επικοινωνιακή ομάδα που φόρεσε τον μανδύα του “Παναθηναϊκάρχη” από το 2003 ως το 2008!
Η λογική λέει πως άμα ηγείσαι ομάδας πρωταθλητισμού, στα ζόρικα χρησιμοποιείς τον φιλικό Τύπο για να συσπειρώσεις τον κόσμο γύρω από το κλαμπ. Για χρόνια παρακολουθούσαμε το “Derby” ν’ ασκεί κριτική στον κόσμο (!) προβάλοντας συνεχώς την δυσφορία της διοίκησης απέναντί του (!), μολονότι τα πράγματα έπρεπε να ήταν αντίστροφα, αν αναλογιστούμε πόσα κατάπιε όλα αυτά τα χρόνια ο περήφανος λαός του τριφυλλιού! Με την αυτοκρατορία του Ολυμπιακού ν’ απλώνεται και να θεριεύει χρόνο με το χρόνο (την ώρα που οι δικοί μας απλά παρακολουθούσαν ατάραχοι την γιγάντωση των άλλων στο παρασκήνιο εις βάρος των δικών τους συμφερόντων!) αντί να βλέπουμε στηλίτευση της αδιέξοδης πολιτικής του Γιάννη Βαρδινογιάννη, παρακολουθούσαμε επιθέσεις κατά οπαδών, παλαιμάχων, ποδοσφαιριστών, παραγόντων της ομάδας!!!
Για να υπάρξει άμυνα στις κατηγορίες προς τον Τζίγκερ, έφτασαν ν’ απολογούνται για τα πράσινα αισθήματά τους οι οργανωμένοι (!), ο Αντωνιάδης, ο Δομάζος, ο Κωνσταντίνου, ο Σούρπης, ο Βγενόπουλος -που μεγάλωσε μέσα στον σύλλογο- κάτι που οδήγησε στο μεγαλύτερο συλλαλητήριο στην ιστορία του Συλλόγου.
Ορθώς οι φίλα προσκείμενοι στη διοίκηση ρεπόρτερ αναρωτήθηκαν γιατί δεν πραγματοποιούνταν ανάλογη κίνηση προκειμένου να νιώσει το σύστημα την δυσφορία των φιλάθλων, μόνο που για χρόνια ο ηγέτης της ΠΑΕ αδυνατούσε να εμπνεύσει, αφήνοντας μια εφημερίδα να μιλάει στο όνομά του! Στο όνομα της στήριξης του Τζίγκερ διαβάζαμε για χρόνια τερατουργήματα! Ποδοσφαιρικά ανέκδοτα στηρίζονταν μανιωδώς (από Σέριτς και Επαλέ, μέχρι Σαριέγκι και Γκαλίνοβιτς, η λίστα είναι ατελείωτη), την ώρα που παιδιά τα οποία αποδεδειγμένα πρόσφεραν στήθηκαν στο απόσπασμα χωρίς πολλά πολλά.
Ο Σεϊταρίδης ακόμα και τώρα πληρώνει τα πολλά λεφτά που έδωσε ο Αντωνίου για να τον ξαναφέρει στην ομάδα λες κι ο 31χρονος μπακ ακούμπησε πιστόλι στον κρόταφο του τέως τεχνικού διευθυντή για να του προσφέρει συμβόλαιο! Ο Μπασινάς ήταν κλικαδόρος, αγέλαστος (!) κι έπρεπε να φύγει νωρίτερα από το 2005 (για να παίζουν προφανώς ο Λίνκαρ, ο Ζουτάουτας κι ο Άντριτς) όπως είχαμε διαβάσει στο οπισθόφυλλο του Derby την ημέρα που ο διεθνής χαφ έλυνε την συνεργασία του με το τριφύλλι. Ο Άγγελος πλήρωσε το γεγονός ότι δεν δίσταζε να πει τα πράγματα όπως εκείνος τ’ αντιμετώπιζε σε εποχές που το κλίμα δεν σήκωνε …ηρωισμούς! Ο Μπασινάς μπήκε στο μάτι των επικοινωνιολόγων μετά το 2-2 με τον ΟΣΦΠ στη Λεωφόρο (2003-2004), όταν στη συνέντευξη Τύπου δήλωσε πως είναι διαφορετική η ψυχολογία της ομάδας όταν είναι στο τέρμα ο Νικοπολίδης (που είχε ήδη “θαφτεί”) σε σχέση με τον Κώστα Χαλκιά ο οποίος εκείνη την εποχή είχε προβιβαστεί σε πρώτο γκολκίπερ. Σαφώς σε πρώτη ανάγνωση η δήλωση ήταν unfair για τον γιγαντόσωμο πορτιέρο, έλα ντε όμως που ήθελε και κιλά “κάκαλα” να την παραδεχθείς δημόσια!
Την άριστη σχέση του με τον Αρτινό πλήρωσε κι ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, που την εποχή των διαπραγματεύσεων με τον Τζίγκερ για το νέο του συμβόλαιο παρουσιάστηκε ως “ακατέβατος” και λίγο μετά (ούτε λίγο , ούτε πολύ) “μιλημένος” (!) να χάσει το πέναλτι που κέρδισε η ομάδα στο Καραϊσκάκη (2007-2008)!
Όταν για χρόνια ως αθλητικός οργανισμός μαζεύεις δυσφορία και προκατάληψη εναντίον σου, με το που θα γίνει"έκρηξη" δεν την μαζεύεις με τίποτα! Η συσσωρευμένη απογοήτευση θολώνει το μυαλό, ψυχραίνει στις σχέσεις, τις θέτει πάνω σε σαθρές βάσεις. Η τακτική που ακολούθησε ο Παναθηναϊκός (τύπου “λίγοι και καλοί αποτελούμε τον κύκλο στήριξης, όποιος είναι εκτός αποτελεί εχθρό!”) τον απομόνωσε, βάζοντάς τον σε καθεστώς μόνιμης εσωστρέφειας. Το βλέπουμε ακόμα και σήμερα, σχεδόν δέκα χρόνια μετά, ότι τα μυαλά του κόσμου έχουν γίνει “κιμάς” από την ατέλειωτη καταστροφολογία/συνωμοσιολογία, εξέλιξη που θα πάρει καιρό ν’ αντιστραφεί! Μεγολοεπιχειρηματίες, ιδιοκτήτες σοβαρών εντύπων ήρθαν σε κόντρα με την οικογένεια, επειδή όλη η ενημέρωση περνούσε κυρίως από τα “δικά μας παιδιά”.
Παλαίμαχοι που είδαν το όνομά τους να σπιλώνεται και την ΠΑΕ να μην δείχνει διάθεση προστασίας του ονόματός τους, πέρασαν στο άλλο άκρο, έτοιμοι να κάνουν μανιασμένη αντιπολίτευση στην πρώτη ευκαιρία! Τις προάλλες είδατε τι σούσουρο έγινε με τις δηλώσεις του Χρήστου Δημόπουλου στο ΦΩΣ, σας πληροφορώ πως αυτά που είπε ο “φονιάς” δεν πλησιάζουν καν όσα υποτιμητικά έχουν πει στο παρελθόν (σε…φιλοολυμπιακές εφημερίδες μάλιστα), Μίμης Δομάζος, Νίκος Καρούλιας, Βασίλης Κωνσταντίνου, Αριστείδης Καμάρας! Ποδοσφαιριστές είδαν η απομάκρυνσή τους να συνοδεύεται με διάφορες…στάμπες, τις οποίες δεν ξέχασαν ποτέ γι αυτό και πάντα λύσσαγαν απέναντί μας! Όλοι οι παραπάνω είχαν τον ίδιο παρανομαστή: Δυσαρέσκεια για την “αυλή” του ιδιοκτήτη, όχι τόσο με τον σύλλογο! Το ξέσκισμα όλων των παραπάνω, ωστόσο ,ο Παναθηναϊκός τα λούστηκε!
…σε συνέχεια του προηγούμενου.