Ενταξει αρχισανε τις μαλακιες παλι πανω που εστρωναν τα πραγματα.
για αυτά εδώ λέω,
που μου θυμίζουν τα δικά μας όταν ρίχναμε 5άρες και όλα ήταν πρίμα μέχρι την πρώτη στραβή που διαβάζουμε για τον τουρίστα Στέφενς. Χαλαρώστε λίγο, αυτό λέω, στα play offs δε νομίζω να κατέβουμε με τέτοια 11άδα. Λέω εγώ τώρα βέβαια, μπορεί να βγείτε πρώτοι άνετα και αεράτοι και να γίνω ρόμπα.
Παράλληλα, η πλευρά Αλαφούζου τονίζει πως η εκπομπή «Η Δίκη στον ΣΚΑΪ» είναι «αυτονόμη». Προσθέτεται, δε, ότι αυτό πιστοποιείται από το γεγονός ότι ειπώθηκε η θέση της ΠΑΕ Ολυμπιακός, που χαρακτήριζε τον Γιάννη Αλαφούζο «μανιοκαταθλιπτικό».
Αναρχοαυτόνομε ΣΑΓΩΝΙΑ, σύμβολο του ρωμέϊκου, αδούλωτου αγώνα ενάντια στο ποδοσφαιρικό κατεστημένο :!:
ναι άλλα δεν το βάζεις όλο να γελάσει λίγο ο κόσμος . βαρδινογιαννη γύρνα!
και φερε δωνη!
ΤΣΙΓΓΕΡ ΑΓΟΡΑΣΕ
Δεν εννοούσα οτι για τον Παναθηναϊκό ο μόνος σοβαρός αντίπαλος ειναι ο Ατρόμητος. Εννοούσα οτι ο Ατρόμητος ειναι ο μόνος σοβαρός αντίπαλος για οποιαδήποτε ομαδα παίξει στα play offs. Είτε αυτός ειναι ο ΠΑΟΚ είτε ο ΠΑΟ είτε ο Αστέρας είτε ο Παναιτωλικός. Ο Ατρόμητος ειναι π μόνος σοβαρός αντίπαλος γενικα. Αυτόν πρέπει να κυνηγήσει οποία ομαδα θελει να πάρει το εισιτήριο για τα προκριματικά του τσου λου.
Μπορούμε και πρέπει διπλό σήμερα με τέτοια ποσοστά. Άμυνα ρε μουνιά
Αν συνεχιζόντουσαν αυτα τα ποσοστά θα ταν θεμα για τον φετινό ΠΑΟ. Ουτε που καταλαβε πως εχασε, απλα απο ενα σημείο και μετα μοιαζει να μην μπορεί να ακολουθήσει το σκορ και απλά δέχεται σουτάκια. Δεν υπήρχε διαφορα δυναμικης αποψε
τι εγινε; εκτροχιαστηκε το τρενο που πηγαινε για πλεονεκτημα εδρας οπως μας ελεγε η μπακουλη και ο παπαθεοδωρου;
Η πιο οδυνηρή εμφάνιση που θυμάμαι τα τελευταία χρόνια.
Εκεί στο 54-57 είπα ότι ήρθε η ώρα να το καθαρίσουν το ματς και μετά το ναυάγιο δεν περιγράφεται.
Χάσαμε πανεύκολα από μια υποδυέστερη και ανοργάνωτη ομάδα.
Αυτο, περα απο οτι τους μπηκαν τα παντα που,οκ,συμβαινει και στα καλυτερα σπιτια, μιλαμε για ομαδα με 2 συστηματα μαξιμουμ. Πραγματικα ενοχλητικη
Μόνο άμυνα; Σίδερα μασάει ο Κουταλιανός λέμε. Λοιπόν έχουμε και λέμε.
α) Σε ένα ακόμα ματς ο Παναθηναϊκός κάνει διαγωνισμό τριπόντων. Περιμένω να δω και τη στατιστική αλλά ήταν πάρα πολλά. Στο πρώτο ημίχρονο πάει στο διάλο, μπαίνανε - αλλά δεν είναι και πράγμα αυτό, να καθόμαστε με τα κομποσκοίνια σε ποια ματς θα μας πάει και σε ποια όχι. Γενικά μπάσκετ γιοκ - πάλι.
β) Φέτος πολύ περισσότερο από πέρυσι τρώω τα λυσακά μου με αυτό το καθίζημα τον Ukic. Σήμερα τα έφαγα και με την άμυνα του που συνήθως καμουφλάρεται. Σε πόσα ματς περιμένεις να τον παίξει δηλαδή για να δοκιμάσεις (έστω) Παππά;
γ) Όλη η διαφορά σήμερα, ο Gist. Rebounds και περιφερειακή άμυνα.
δ) Πεδουλάκη, μας δένουνε κόμπο κι οι πέτρες πλέον. Όχι ότι ο Πλάθα είναι κανένας τυχαίος, ούτε θα κάτσω τώρα να μπλέξω σε άκαιρες συζητήσεις, αλλά δε μου φταίνε πια μόνο οι επιλογές του αλλά και η τακτική του προσέγγιση. Προφανώς εννοώ στη δικιά μας επίθεση, γιατί μπροστά η Μάλαγα δεν έκανε και τίποτα άλλο εκτός από το να σουτάρει.
ε) Θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω, αλλά θα χρειαζόμασταν (almost literally) ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ψηλό στην Ευρώπη. Στίματς ρε αδερφέ, Γκονλούμ, όποιον να 'ναι, κάποιος να ακουμπήσει λίγο στο ποστ ρε πούστη.
Πάντως τον Ούκιτς πιστεύω ότι τον αδικείς. Δεν είναι η πραγματική του εικόνα αυτή που δείχνει φέτος (ως επί το πλείστον), πόσο μάλλον σήμερα. Πρέπει να συνυπολογίσεις το γεγονός ότι ξεκίνησε τη σεζόν έχοντας προίκα σοβαρό τραυματισμό απ’ το ευρωμπάσκετ, ο οποίος μάλιστα μέσα στη σεζόν επιδεινώθηκε καθώς, η αλήθεια είναι, δεν έχει γίνει σωστή διαχείρισή του. Αν ο Άρτζι άλλαζε κάπως τα πλάνα του και έκανε ευρύτερο rotation, θα είχε μεγαλύτερο περιθώριο να αποκατασταθεί πλήρως η φυσική του κατάσταση και να επιστρέψει όπως θα πρεπε. Έτσι όπως έχει πάει το πράγμα όμως η χρονιά γι’ αυτόν ουσιαστικά έχει χαθεί.
Κατά τ’ άλλα τα χουμε πει και ξαναπεί και για την έλλειψη στο ζωγραφιστό, και για τις ευαίσθητες ισορροπίες λόγω του συγκεκριμένου σφιχτού rotation που έχει επιλέξει ο Άρτζι (που είμαι σχεδόν βέβαιος ότι το έχει επιλέξει συνειδητά). Η σημερινή εμφάνιση είναι απ’ αυτές που κάνουν τους εχθρούς να χαίρονται (και γιατί να μη χαίρονται στην τελική) και τους φίλους να τα βάφουν μαύρα. Ψυχραιμία όμως. Αν στην πορεία αποδειχθεί ότι αυτή ήταν η μία κάκιστη εμφάνιση που είχε το περιθώριο να κάνει η ομάδα, καλύτερα που έγινε απόψε παρά απέναντι στο γαύρο π.χ., ή απέναντι στη Μπάρτσα στο β’ γύρο που μπορεί να χρειαστεί να το χτυπήσουμε σοβαρά (δεν ξέρω, θα δείξει). Αν ο Άρτζι επέλεξε στο τέλος να μην το χτυπήσει το αποψινό, πέρα απ’ το πληγωμένο γόητρο δε βλέπω άλλη τεράστια ζημιά.
Ο Ukic όσα χρόνια τον θυμάμαι είναι ένας ασυλλόγιστος (για να μην πω ηλίθιος) γκαρντ. Με εξαίρεση μισή χρονιά πέρυσι, που ακόμα και τα καλά περσινά ματς του είναι γεμάτα προσπάθειες τραβηγμένες από τα μαλλιά, ο τύπος είναι για γέλια. Έχει μηδενική οικονομία στη μπάλα, μονίμως μαλακισμένα λάθη (καλά, η μεταφορά που έκανε στο κέντρο του γηπέδου δε γίνεται ούτε στο προμίνι) και καμία διαχείριση του ρυθμού. Αυτά δεν αλλάζουν με βάση έναν τραυματισμό.
Ηρεμια μαγκες.Κομβικο ματς με τον γαυρο την αλλη εβδομαδα πρεπει να το παρουμε παση θυσια και επιτελους σταματηστε τα τοσα τριποντα ελεος δηλαδη
Αυτό!
Πραγματικά φέτος σε κάθε φάση από ματσ Ευρωλίγκας που βλέπω να βάζει καλάθι κάποιος σέντερ σκέφτομαι “Μμμ ναι, αυτός δεν θα με χάλαγε καθόλου τώρα να τον είχα στην Πανάθα.”
Λέγαμε το καλοκαίρι κι εμείς πως νταξ’ αν πήγαμε το 12-13 στους 8 και βγάλαμε και το λάδι στη Μπαρτσελόνα, φέτος που έχουμε και καλύτερο ρόστερ μπορούμε περισσότερα και είχαμε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι. Αλλά που… ;_;
Το χτεσινό ματς του ΠΑΟ δεν αντέχει σε πολλή κριτική.
Σίγουρα έπαιξαν βασικό ρόλο τα ριμπάουντ αλλά από κει και πέρα η Μάλαγα ευστόχησε σε καμία δεκαριά σουτ εκτός λογικής. Είναι κάτι που ούτε μπορείς να προβλέψεις ούτε να αντιμετωπίσεις. Είναι εύκολο για κάποιον να πει “ναι αλλά έπρεπε να είναι πιο σφιχτή η περιφερειακή άμυνα, μπλα μπλα” αλλά προφανώς αυτός ο κάποιος αδυνατεί να σκεφτεί ότι αν κυνηγάς να κόψεις ας πούμε κάθε απίθανο τρίποντο το πιθανότερο είναι να φας καμιά 60αριά πόντους από τη ρακέτα.
Εξαιρώντας τα απίθανα τρίποντα (δε νομίζω ότι ήταν 10), φάγαμε πόντους που με κάποιες καλύτερες περιστροφές ίσως να ελαττώναμε. Αυτό έχει απλούστατη εξήγηση, λέγεται James Gist, end of story. Η όποια κριτική μας είναι (ξανά) στο επιθετικό κομμάτι κυρίως.
Μr Bean εσυ το εγραψες?
