Ωπ, εγώ είχα μείνει μέχρι αυτό χθες.
Βλέπω προστέθηκε και παράγραφος!
Όντως, τώρα;
Ίσως γι’ αυτό σχεδόν δεν πατήσαμε περιοχή όλο το Β’ μέχρι το γκολ (πλην κάνα δυο περιπτώσεων, προεξαρχούσης αυτής του Παλάσιος, ο οποίος θυμίζω αντικαταστάθηκε από τον Αϊτόρ, χωρίς ιδιαίτερο λόγο).
Κι έτσι να είναι η πρόθεση του προπονητή, όπως την λες, ε, επιδέχεται κριτική. Κανείς δεν ενοχλήθηκε δηλαδή που βγάλαμε όλο το Β’ σαν υπνωτισμένοι, παρακολουθώντας τους άλλους σε κάθε κατεβασιά τους να είναι ένα βήμα από το γκολ; Ήταν θέμα ήδη “κουρασμένων” παικτών (που όσοι βγήκαν ήταν από τους καλύτερους στο γήπεδο) ή μήπως έπρεπε από κάποιο σημείο και πέρα να δούμε την τακτική; Ξαναλέω ότι αναφέρομαι στο Β’.
Κι εκ του αποτελέσματος, είτε μας αρέσει, είτε όχι, δεν δικαιώθηκε ο Γιοβάνοβιτς για το φοβικό Β΄ ημίχρονο.
Δεν είναι έτσι. Το σχολίασα κι εντός του παιχνιδιού (μάλλον γιατί αυτό το παιχνίδι έβλεπα τελικά 
).
Όπως είδες εντέλει δεν τις έβρασα, ακριβώς επειδή η ομάδα μπορούσε, αν ήθελε, και γι’ αυτό είμαι σκασμένος που μείναμε έξω, με αυτόν τον τρόπο, κρίνοντας τη συνολική μας εμφάνιση και στα δύο παιχνίδια. Βέβαια, το “έτσι πέρασε η ΑΕΚ” σ’ ένα ματς που συμβαίνει κάθε δέκα χρόνια, δεν το ακούω ως επιχείρημα.
Μία χαρά ξεκίνησε τον Ιωαννίδη χθες (ο οποίος ήταν μόνιμη απειλή, όποτε έπαιρνε την μπάλα), πολύ ορθά έβαλε και τον Σπόραρ, πολύ μεγάλο λάθος που δεν τους άφησε και τους δύο μέσα να πάμε όλα για όλα.
Τα έχουμε πει όλα. Ωστόσο, θαρρώ πως δεν ήταν ο λόγος για να εμφανιστούμε τόσο νωθροί στο Β’ χθες, χωρίς λόγο. Κι επίσης, το να πάρεις ακόμη 6 παραστάσεις στο κορυφαίο επίπεδο που υπάρχει (ακόμη κι αν γίνεις “σάκος του μποξ”) έχει κι αυτό από μόνο του πολλαπλά οφέλη για τους παίκτες και τον σύλλογο, δεδομένου του από πού έχει έρθει τα προηγούμενα χρόνια. Και πώς να το κάνουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, φτάσαμε να παίζουμε την είσοδό μας στους Ομίλους, αλλά μάλλον αδικήσαμε ή/και υποτιμήσαμε λίγο τους εαυτούς μας χθες (άποψή μου πάντα, ε;), χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Anyway, για να το λήγουμε και να πάμε παρακάτω, παρόλη την πικρία για τη χθεσινή ατολμία, η ομάδα έχει κάνει 100 βήματα μπροστά επί εποχής Γιοβάνοβιτς και αυτό δεν υπάρχει κανείς που να μην το αναγνωρίζει, ούτε το υποτιμάμε, ούτε τίποτα. Ενωμένοι πάμε παρακάτω, αλλά υπάρχουν και στραβά, τα οποία θαρρώ πως πρέπει να τα τονίζουμε, αν θέλουμε να φτάσουμε ακόμη παραπέρα.
. Και η Μπράγκα ήταν μεν στα μέτρα μας, αλλά στις λεπτομέρειες αποδείχτηκε καλύτερη, με καλύτερους αυτοματισμούς και κυνική όσο έπρεπε. Παραστάσεις θα πάρουν και από το Γιουρόπα, ας μην το υποτιμάμε, κι εκεί οι χειρότεροι του ομίλου μας θα είμαστε μάλλον.