Δεν έχω ιδέα από χαρτιά.
Τα κλασσικά μόνο ( κωλτσίνα, δηλωτή, ξερή αντέ και καμμιά μπιρίμπα στα καλύτερα μου. )
Και φυσικά 21.
τα χαρτιά δεν είναι rock’n’roll[-X [-X
ε,καμιά αγωνία πιο παλιά:p
Μωρ’ τι μας λες??
Κι αυτο εδω τι ειναι???
γιαυτο δε παιζω ποτε χαρτια.:lol:
αστο μεγαλε. κρινοντας απο τα κυβικά σου, δεν εχεις και πολλα να δειξεις…
Τωρα με πληγωσες…
αμερικανιά:p
Σκατα παιζει κανεις ???
Πες το και στον Lemmy αμα τονε δεις ε?
Εννοειται!
Το “νιγκερ” το ξερετε?
Οχι, εξηγα το αν δε βαριεσαι!
Παντως τα σκατα ειναι μεγαλο καψιμο!!!
Ειναι λιγο μπερδεμα αλλα πολυ κολλητικο…
Λοιπον:
- Παιζουν 5 παικτες αυστηρα…
- Παιζουν τα χαρτια απο 7 μεχρι Α…
- Ξεκιναει η πρωτη γυρα με 6 φυλλα σε καθε παικτη και 2 κατω, κλειστα που δεν χρησιμευουν σε τιποτα (μονο στην πρωτη γυρα ομως)…
- Πεταει ο πρωτος ενα φυλλο η ενα ζευγαρι η μια τριπλετα
- Ο επομενος καθε φορα πρεπει να πεταξει αυστηρα μεγαλυτερο (εννοειται οτι 7 ειναι το μικροτερο και Α το μεγαλυτερο)
Δηλαδη… πεταω εγω 7, ο επομενος πρεπει να πεταξει 8 και πανω… Μετα τον Α αμεσως μεγαλυτερα ειναι τα δυο 7αρια, μετα δυο 8αρια κοκ., μετα τους δυο Ασους, πανε οι τριαδες (τρια 7αρια, τρια 8αρια κτλ.)
Οποιος “βγει” 1ος (πεταξει ολα τα φυλλα) ειναι ο “μαστερ”… Ο 2ος ειναι ο “ημι-μαστερ”, ο 3ος ειναι ο “ελβετος”, ο 4ος ειναι ο “ημι-νιγκερ” και ο 5ος ειναι ο “νιγκερ”…
Απο την επομενη γυρα και μετα… Ο “νιγκερ” δινει τα δυο καλυτερα φυλλα του στον “μαστερ” που τους δινει δυο οποιαδηποτε θεωρει οτι δεν τον βολευουν… Το ιδιο γινεται αλλα με 1 φυλλο μεταξυ “ημι-μαστερ” και “ημι-νιγκερ”… Ο “ελβετος” δε, χωρις να δει τα δυο φυλλα που περισσευουν απο το μοιρασμα, αποφασιζει αν θα τα αλλαξει με δυο δικα του… Και το παιχνιδι συνεχιζεται ετσι…
Οι ποντοι γραφουν ως εξης: μαστερ-> 2, ημι-μαστερ-> 1, ελβετος-> 0, ημι-νιγκερ-> -1, νιγκερ-> -2
Απο χαρτιά παίζω μόνο ξερή, αγωνία, 21, σκατά και ένα παιχνίδι που δεν είναι ακριβώς χαρτοπαικτικό αλλά χρησιμοποιούνται κάποια φύλλα για να πάρει ο καθένας έναν ρόλο, τον δολοφόνο της νύχτας στο Παλέρμο.
Πάντως δεν παίζω ποτέ με λεφτά ούτε και μανιωδώς. Για τον χαβαλέ μόνο αν θέλει η παρέα.
Το παλερμο τα σπαει, ειναι και γαμω τα παιχνιδια, μπορει να περασει μια ολοκληρη νυχτα με παλερμο ανετα.
Ναι, πολλή φάση, αρκεί να μην είσαι σε κανα ξενοδοχείο και ακούγεται την ώρα κοινής ησυχίας: “Mπαμ!Παααφ!(στο τραπέζι:p )ΣΚΑΤΑΑΑΑΑΑ” :lol: :lol:
Ποιο παλέρμο; Το “πέφτει η νύχτα στο παλέρμο”;; Μ’αυτό έχω καεί άαααααπειρες ώρες!! :lol: RESPECT!!! :bow2:
Ναι αυτο!!! Οι δολοφονοι να ανοιξουν τα ματια τους!
Νυχτες ολοκληρες παιρνανε πολυ γρηγορα με αυτο το παιχνιδι.
“Ο χαφιές να ανοίξει τα μάτια του και να δει τους δολοφόνους!”
Πωπω ρε συ, τι μου θυμίζεις τώρα!!! Απλά απίστευτο! Σε καθηλώνει, πραγματικά! 8O Και πέφτει και πολύ γέλιο! :lol:
Γαματο παιχνιδι,μου θυμιζει 3μερη πρωτη λυκειου…Παιζαμε ολο το βραδυ.
Ειναι κ ευκολο να κλεψεις,ανοιγεις λιγο τα ματια,βλεπεις τους δολοφονους κ εισαι μια χαρα :roll:
Έλα ρε κλέφτη!! Δε λέει τότε! Αν δεν έχεις την απορία, αν δε χτυπηθείς, αν δε σου σπάσουν τα νεύρα…#-o
Το θεικό είναι ότι σε μας τύχαινε ο ένας να είναι σχεδόν πάντα χαφιές και ένας άλλος πάντα ένας απ΄τους δύο δολοφόνους, και λιώναμε στο γέλιο!
Πρέπει να παίζεις και καλό θέατρο σ’αυτό το παιχνίδι, τότε γίνεται καλό!! 
Όταν ήμουν δολοφόνος, σηκωνόμουν πήγαινα τουαλέτα, και καλά βαριόμουν το παιχνίδι χεχε!
Τι το λυπάσαι ρε μαλάκα το 5ευρο, με ζεύγη άσσους ρηγάδες κι ένα ακόμα χαρτί ν’ ανοίξει? Πάρτα!
Πείτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες… 