θα ακουγα το hall of the mountain king συνεχεια
Μπα, που να φας τη γλώσσα σου…:twisted:
Όχι εσύ ρε παπαρδέλα, στο τίτλο του θρεντ αναφέρομαι
το σποιλερ σε κανει τυχερο.:lightsabre:
θα τολμαγα να την πεσω επιτελους στην γκομενα που γουσταρω τοσο καιρο και ντρεπομαι να της το πω και αφου γινοταν οτι γινοταν,θα εβαζα εναν mixed δισκο με queen-soad,θα διαβαζα ροσα και θα χαλαρωνα
…Θα επειθα φίλους και συγγενείς να μου δώσουν τις οικονομίες μιας ζωής για να πάω Σκωτία όπου θα είχε προγραμματιστεί ειδικά για μένα συναυλία Anathema, Paradise Lost και My Dying Bride 8) (απωθημένο από Unholy Trinity Tour :D)
πφφφφ…και περιμενεις να πεθανεις αυριο για να το κανεις αυτο?
[-X
χωσου ρε!
Ναι αλλα να εχεις ενα Plan - B ε!
αμπεμπαμπλομτουκιθεμπλομ.
αν μιλας για το πρωτο,δεν ειναι και πολυ ευκολο:(
πρωτα απ’ολα…ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Δευτερον…Δεν υπαρχουν και πολλες εναλλακτικες.Απλα το κανεις γιατι ετσι νιωθεις!Αν τελικα δεν το κανεις,παιζει να σε πειραξει εξ’ισου πολυ με το ολο σκηνικο που μπορει να δημιουργησει μια ενδεχομενη απορριψη.
Μονο που αν δεν το δοκιμασεις, η σκεψη σου για το ολο θεμα θα ειναι υποθετικη και οχι κατι “δεδομενο”!
Εμενα οι καταστασεις που με αφηνουν να υποθετω, με χαλανε το ιδο με την απορριψη…οποτε απλα σιγουρω το τι παιζει!
Απλα και προσεκτικα…
σωστος,αλλα δεν ειμα ο τυπος της,δεν ειμαι στους κυκλους της και παρ`οτι που και που μιλαμε,γενικοτερα κομπλαρω να κανω κατι.
αυτό δεν παίζει ρόλο τόσο πολυ
χώσου ρε!
Ψυχοπλακωτικο θεματακι…
Εγω λοιπον θα ακουγω συνεχως το Operation Mindcrime, θα περναγα ξανα απο ολη την πολη μου, ολα τα στεκια που συχναζω και το παλιο μου σχολειο και την υστατη στιγμη θα την περνουσα με τους πιο στενους μου φιλους και την οικογενεια μου…Καπως ετσι πιστευω!
Aγαπάμε GodsmackGr.
Ον τόπικ. Προφανώς δεν προλαβαίνεις να κάνεις πολλά, οπότε κάνεις τα εξής:
-Aγοράζεις το καλύτερο, παλαιότερο, ακριβότερο ουϊσκι της καλύτερης κάβας που μπορείς να βρεις.
-Βάζεις ένα setlist στο ηχοσύστημα, σε φουλ ένταση. Aν δεν βάλεις το Stargazer, πεθαίνεις επιτόπου.
-Βρίσκεις κάπου, κάπως μια βυζαρού και την ζαχαρώνεις. Της κάνεις και παιδί, να συνεχιστεί το όνομα.
-Ανεβαίνεις στο πιο ψηλό σημείο της πόλης και τελειώνεις το μπουκάλι με το Ουϊσκι. Μεθυσμένος, πηδάς.
-Πέφτοντας, θυμάσαι ότι πρέπει να αφήσεις μία επική τελευταία ατάκα. Δεν σου έρχεται τίποτα, οπότε λες:
We Die for Metal! (Oι Manowar παραμένουν τρου μέχρι το τέλος).
Θα πηγαινα Αμερικα να βρω την Cori και θα περναγα τις τελευταιες ωρες μου μαζι της.
Και θα πεθαινα χαμογελωντας. We regret nothing.
παιδιά,αφού ξέρετε τη παροιμία,κακο σκυλι ψοφο δεν έχει,τι ανησυχείτε…
πάντως άν πέθαινα αύριο,θα ανασταινόμουν,τι έτσι θα με ξεφορτονόσασταν?8)
Γαμώτο.
χαχαχα γαμω το λεει #-o
:lol:
Γαμώτο. Όχι γαμω το. Και δε το λέω. Το πληκτρολόγησα.
Και ναι. Εγώ ήμουν.
το “γαμώτο” απευθύνεται σε μένα?8)