Θεός,δεν λέω,σαν αυτόν όμως δεν ήταν:wink:
Ο Ματζικ μπορει τεχνικα να ηταν και ανωτερος αλλα πρωταθλημα μονος του δεν πηρε. Ειχε κι εναν Καριμ να επικουρει…
Ενώ ο Τζόρνταν με Ρόντμαν και Πίπεν,και βάλε και άλλους μέσα,δεν είχε βοήθεια?[-X
Edit:Είχε και τον κορυφαίο κόουτς της δεκαετίας,τον Φίλ Τζάκσον.Δλδ τι να λέμε?
Ο Ροντμαν, ο Πιπεν κι ο Κουκοτς ηταν ολοκληρωμενοι παικτες αλλα οχι σταρ. Ο Τζαμπαρ ηταν σταρ. Και προπονητης τους ηταν ο Ραϊλι, οχι κανας τυχαιος.
Δεν με πείθεις,ειδικά σκεφτόμενος ότι ο Πίπεν θεωρίται (και επίσημα) ένας από τους 50 καλύτρους όλων των εποχών.Εκτός αυτού είχε αξιόλογη ομάδα,και αυτό μετραέι πάρα πολύ.Άσε που από το 84 μέχρι το 90 ο Τζόρνταν και οι Bulls τρώγανε την σκόνη των Lakers.Τεσπα,έτσι κι αλλιώς διαφορετικά παίζαν,κ τέτοιες κόντρες έτσι κι αλλιώς για να τσακώνοντε οπαδοί:lol:
Τι μου θύμισες τώρα!
Η ομάδα που αντιμετωπίσαμε το 1998…
Bulls for life!
Είσαι λάθος εδώ, οι Ρόντμαν, Πίπεν, Κούκοτς, Χάρπερ ήταν μεγάλοι σταρ και παικταράδες απλά τους υπερκάλυπτε η λάμψη του Τζόρνταν. 
Αυτο που λες ακριβως, παροτι ηταν μεγαλοι παικτες, μπροστα στον Τζορτναν εμοιαζαν απλως πολυ καλοι. Αντιθετα ο Τζαμπαρ δεν εχανε σε λαμψη διπλα στον Ματζικ. Και, επαναλαμβανω, ο Ματζικ οσο προικισμενος και θεαματικος κι αν ηταν, τετοιο ματς-πρωταθλημα στα 35 του δεν πιστευω να εκανε ποτε…
Βασικά δεν πρόλαβε καν να φτάσει να παίζει στα 35,λόγω του AIDS.Και ο Jordan υπήρξε κάτι περρισσότερο από παίκτης,μια μάρκα με τρομερή διαφήμιση και προώθηση,1 προιόν.Ο Μάτζικ ήταν πιο ομαδικός,και πιο προσγειομένος,παρόλη τη δημοτικότητα του.Κια αυτό είναι και θέμα χαρακτήρα.
Προϊόν ξεπροϊόν, στο γήπεδο ήταν πάντα πρώτος.
Το ίδιο και ο Μάτζικ,και ο Μπίρντ,και ο Τσάμπερλέιν,και τόσι άλλοι.Ο Μάτζικ το αναγένησε το άθλημα,του έδωσε ξανά ζωή ύστερα από μια δεκαετία πολύ δύσκολη,και πέρα των ικανοτήτων είχε και μυαλό μέσα στο γήπεδο.Υπενθυμίζω…84-90 που έπαιζε ο Τζόρνταν έτρωγε την σκόνη του Μπίρντ και του Μάτζικ(Βοστόνη και Λέικερς ήταν σχεδόν πάντα στο τελικο)…μόνο 1 τίτλο έκλεψε από τον Μάτζικ.
84-90 που έπαιζε ο Μιχαλάκης δεν το έπαιρναν μόνο οι Λ.Α. αλλά και οι Σέλτικς, Πίστονς.
Τη στιγμή που δεν πρόλαβες κιόλας να τους δεις (μην πεις ότι πρόλαβες…), απορώ πως είσαι τόσο σίγουρος…
1.Το αναφέρω πάνω.
2.Όχι,δεν τον πρόλαβα…μηπως πρόλαβες εσύ τον Μάτζικ στα νιάτα του?Βίντεο έχω δεί αρκετά πάντως,όπως επίσης έχει τύχει να γνωρίζω κάποιους που παρακουλουθούαν εκείνη την εποχή.Οι απόψεις διήστανται,αλλά δεν είναι τόσο κατά του Μάτζικ.
3.Αγαπημένη ομάδα:Lakers.Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει:D
Ε, βασικα ο Γιγατρος εχει δικιο. Πρεπει να εχεις δει αρκετα τις ομαδες για να καταλαβαινεις τι ηταν ο καθε παικτης, οχι μονο στιγμιοτυπα. Επειδη το ματς του Τζορνταν, το συγκεκριμενο με τη Γιουτα το εβλεπα live ηταν η επιτομη του “παιρνω τον τιτλο σπιτι μου επειδη ειμαι ο καλυτερος ολων των εποχων”…
Εγώ πρόλαβα και είδα την πρώτη Dream Team. (γιατί υπάρχει και δεύτερη, μην ξεχνιόμαστε )
Μεγάλος παίκτης ο Μάτζικ αναμφίβολα, για την ακρίβεια ένας από τους μεγαλύτερους, δεν είπα το αντίθετο απλά όχι και τέτοια υποβάθμιση ο Μιχαλάκης…δεν πάει!
Να γιατί θεωρώ πως είναι καλύτερο στα δημοψηφίσματα το “καλύτερος” να το αντικαθιστούμε με το “αγαπημένος”.
Εδώ π,χ ο M.J. έχει σαρώσει τις ψήφους, και εδώ που τα λέμε, είναι κάτι λογικό. Δεν ξέρω αν είναι “ο καλύτερος”, είναι όμως ο Σούπερσταρ του μπάσκετ, και ένας απο τους μεγαλύτερους αθλητές ever.
Ιδανική πεντάδα απο τους παίκτες που έβαλες οι
Magic Johnson
Michael Jordan
Scottie Pippen
Larry Bird
Kareem Abdul Jabbar
Είναι γεγονός πάντως πως οι κόντρες Lakers-Celtics των '80s δεν έχουν αντίπαλο…
Στο θέμα μας, η ψήφος μου πάει στον αγαπημένο μου Scottie Pippen και μπράβο σου Red Pyramid που τον έβαλες! Έχετε σκεφτεί αν οι Bulls θα δημιουργούσαν τον θρύλο τους αν ο Μιχαλάκης ήταν μόνος του, χωρίς το έτερον του ήμισυ? Τα πρώτα χρόνια τουλάχιστον, όταν ήταν όντως μόνος του, δεν είχαν καταφέρει και πολλά πράγματα…
Pippen λοιπόν, ο αγαπημένος μου all-around παίκτης! Ζήτω ο Ινδιάνος! Hooraaay! 
:roll:
Μα και βεβαια ο Τζορνταν δεν θα ηταν αυτος που ηταν αν δεν ειχε τους συγκεκριμενους συμπαικτες. Αλλωστε το μπασκετ ειναι ομαδικο σπορ. Απλα βλεποντας παιχνιδια σαν αυτο με τη Γιουτα καπου θαυμαζεις το μεγαλειο αυτου του καλαθοσφαιριστη…
@Red Pyramid:
O Τζορνταν τον “επινε” μεταξυ 84-90 ακριβως επειδη δεν ηταν ο καλυτερος ακομα. Κυριως δεν ειχε στρωσει το σουτ του απο μεση αποσταση και επαιζε συνηθως με μπασιματα, ενω δεν ηταν και τοσο καλος αμυντικος οσο στη δεκαετια του 90’. Και ο Ματζικ παντως, πριν ερθει ο Τζαμπαρ με τον Γουορθι δεν πηρε κατι με τους Lakers, αν δεν κανω σοβαρο λαθος…
Μια που κάποτε ασχολούμουν φανατικά με το NBA να διορθώσω εδώ… Τον πρώτο του τίτλο ο Μάτζικ με τους Lakers τον πήρε όταν ήταν ακόμα rookie, το 1980 αν θυμάμαι καλά… Και στον συγκεκριμένο τελικό ο Τζαμπάρ ήταν τραυματίας και δεν συμμετείχε… ενώ ο Γουόρθι δεν είχε έρθει ακόμα στους Lakers. Το παιχνίδι το πήρε μόνος του σχεδόν ο Μάτζικ, και ήταν το πρόσωπο και η αποκάλυψη του τελικού…
ΟΚ, παω πασο…
Αληθεια ομως, τι ΝΒΑ ηταν τοτε (80’ς-90’ς) και τι βλεπουμε τωρα! Η μερα με τη νυχτα…
Ίσως γι’ αυτό το λόγο έχω χάσει και γω το ενδιαφέρον μου… αν και απο άποψη θεάματος και ταλέντων νομίζω πως εξακολουθεί να είναι δυνατό, τουλάχιστον απο όσα μου λένε όσοι παρακολουθούν ακόμα, αλλά… τι να λέμε τώρα, τα '80ς και τα '90ς το εκτίναξαν στα ύψη. Τα '80ς έκτισαν τον μύθο του, και τα '90ς το είδαν να αποθεώνεται… (έπαιξε ρόλο σε αυτό και η Dream Team πιστεύω, η πρώτη).
Και παίκτες σαν εκείνους που βγήκαν τότε πολύ αμφιβάλλω αν θα ξαναδούμε στο Παγκόσμιο Μπάσκετ…
Οχι πια, δεν ειναι δυνατο. Εχω ποσταρει σχετικα στο αντιστοιχο τοπικ…