Το κομμα το εχω αναφερει στα πρωτα μου ποστ. Τελος παντων, καταλαβα τι λες, απλα διαφωνω καθετα.
Ανεφερα την ηλικια σου επειδη εισαι μικρη και δεν ειχες πολλες εμπειριες. Οχι οτι υποστηριζω οτι εγω ειχα τις τρελες εμπειριες ε. Απλα οσο περνανε τα χρονια θα συνειδητοποιεις ολο και περισσοτερο. Το βλεπω να γινεται σε μενα και θα γινει και σε σενα. Δεν το ειπα απο κακια ή τιποτα τετοιο, ουτε σνομπαρω την αποψη σου επειδη εισαι μικροτερη. Φανηκε αυτο αλλωστε.
Εχει καταργηθει ε.
Χαααχααα, no harm taken :hippy:
Σάμπως εγώ καταλαβαίνω εδώ μέσα ποιός είναι τι? Αρσενικό, θηλυκό ή… ουδέτερο? :lol:
Αυτά με την παρέμβαση, πάμε τώρα στις πολιτικές μας αναλύσεις… 
η απλα δειχνει την απορριψη ολων των γελοιων υποψηφιων 
Άκου τα τώρα κι εσύ 
Άκυρο!!!
Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά posts πάνω στα οποία θέλω να βασιστώ για να πω όσα έχω να πω…
Ξεκινώντας απο τo τελευταίο post που έβαλα. Το πολίτευμα στο οποίο ζούμε στα χαρτιά λέγεται “κοινοβουλευτική” ή “αντιπροσωπευτική δημοκρατία”. Και στην ουσία αυτό είναι. Η δημοκρατία που ασκείται δια αντιπροσώπων, τους οποίους εκπροσωπούν τα κόμματα στη βουλή. Ψηφίζοντας μια φορά στα 4 χρόνια, ο λαός επιλέγει εκείνους που πιστεύει οτι τον εκφράζουν καλύτερα, οι οποίοι στη συνέχεια αναλαμβάνουν να κάνουν πράξη τις υποσχέσεις τους. Και φυσικά, κάθε κόμμα εκφράζει διαφορετικές μερίδες του πληθυσμού και διαφορετικά συμφέροντα. Είμαστε σύμφωνοι σ’αυτό φαντάζομαι όλοι.
Στην πράξη όμως, στην κοινωνία που ζούμε, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ υπάρχει? Σκέτη, χωρίς επίθετα μπροστά, απλά δημοκρατία. Μια λέξη τόσο αγαπητή σε τόσο πολλούς και διαφορετικούς πολιτικούς! Οι χώρες του ανατολικού μπλοκ ως την Κίνα “λαικές δημοκρατίες” ονομάζονταν. Ο αγαπημένος όλων μας πλανητάρχης μιλάει περί "εξαγωγής της δημοκρατίας στο Ιράκ και στη μέση ανατολή (απο πότε η δημοκρατία είναι εμπόρευμα που απλά εξαγάγεται?). Την αγαπούμε όλοι αυτή τη λέξη τελικά, τόσο που όπως είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο, “κάθε Αφρικανός δεκανέας, που με τέσσερα τζιπ και πέντε μυδραλιοβόλα κάνει την δικτατορία του, την ονομάζει Νέο Δημοκρατικό, Σοσιαλιστικό, Επαναστατικό Κίνημα της Τζαμπίγκουα”.
Οι λέξεις φτάνουν να χάνουν το νόημα τους όταν χρησιμοποιούνται ασύστολα, σαν καραμέλα, και στην εποχή μας όλες οι ωραίες λέξεις (δημοκρατία, ελευθερία, σοσιαλισμός, επανάσταση, κοινωνία) έχουν διαστρεβλωθεί ασύστολα.
Άμα πάρουμε τις ξένες ονομασίες των λέξεων, τις ετοιμολογίες τους, και την καταγωγή τους… Στην αρχαία Αθήνα είχαμε την δημοκρατία, που σήμαινε “ο λαός έχει την εξουσία και των έλεγχο των κοινών”. Και παρά τους αποκλεισμούς (γυναίκες, σκλάβοι), το πολίτευμα εκείνο παραμένει η πιο γνήσια μορφή δημοκρατίας ως τώρα. Στο οποίο, προσοχή, η ιδέα της “αντιπροσώπευσης” ήταν απόλυτα ΑΚΥΡΗ. Για τους Αθηναίους η ιδέα των εκλογών αφορούσε ουσιαστικά την επιλογή των “αρίστων”, οι οποίοι μετά θα τους κυβερνούσαν όντας “οι καλύτεροι”, με άλλα λόγια συνέδεαν τις εκλογές με την αριστοκρατία. Στην αθην δημοκρατία υπήρχε φυσικά και παραυπήρχε ψήφος (αλίμονο), αλλά αφορούσε περισσότερο ειδικευμένες αρμοδιότητες (όπως τους στρατηγούς). Η πολιτική όμως, η συμμετοχή στα κοινά, αφορούσε τους πάντες. Και ο ΚΛΗΡΟΣ, όχι η ψήφος, ήταν το κλειδί της συμμετοχής στα κοινά. Γι’αυτό και όλοι οι πολίτες, ενημερώνονταν και είχαν πολιτική άποψη, γιατί ο κλήρος και η συμμετοχή στην εξουσία τους αφορούσε όλους.
Φυσικά, δεν ήταν αλάνθαστο πολίτευμα, κάθε άλλο… δε το αναφέρω εδώ ως “πρότυπο”, αλλά απλά ως την γνησιότερη μορφή δημοκρατίας. Και φυσικά είναι μεγάλο θέμα πως θα μπορούσε μια τέτοια μορφή να εφαρμοζόταν σήμερα. Δηλαδή με δημοψηφίσματα (αλήθεια, έχει συμμετάσχει κανείς απο σας σε δημοψήφισμα στη ζωή του?.. αυτο λέει πολλά…), συνελεύσεις των πολιτών, αυτοδιαχείριση κλπ.
Η άλλη μορφή δημοκρατίας έχει τις ρίζες της στη Ρώμη και ονομαζόταν “republic”. Στα ελληνικά δυστυχώς δεν υπάρχει λέξη που να το μεταφράζει ακριβώς. Η republic δεν ήταν τόσο δημοκρατία, όσο ολιγαρχία, όπου οι πολίτες είχαν μια μικρή αίσθηση συμμετοχής σε όσα γίνονταν, καθώς εξέλεγαν κάποια πρόσωπα, τα οποία τους εκπροσωπούσαν στη Σύγκλητο… πριν γίνει η Ρώμη αυτοκρατορία όλα αυτά. Και φυσικά, τα πρόσωπα που εξέλεγαν οι Ρωμαίοι συνήθως προέρχονταν απο πλούσιες οικογένειες, ή αντιμετώπιζαν την πολιτική καθαρά με όρους πολιτικής σταδιοδρομίας. Σας θυμίζει κάτι αυτό? :-k
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιά απο τις 2 αυτές μορφές δημοκρατίας επικράτησαν στη νεότερη εποχή…
Ένας πολύ σημαντικός οικονομολόγος του 20ου αιώνα, ο Σουμπέτερ, περιγράφει το σύγχρονο μοντέλο δημοκρατίας ως “ανταγωνιστικό”. Σε αυτό το μοντέλο, λέει, δεν είναι απαραίτητοι οι συνειδητοποιημένοι πολίτες. Κάθε πολιτική δραστηριότητα, πέραν της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος, ή της συμμετοχής σε κόμματα, συλλόγους ή σωματεία θεωρείται δυσλειτουργική. Το μοντέλο αυτό είναι ουσιαστικά προσανατολισμένο στο οικονομικό μοντέλο της ελεύθερης αγοράς και στο κέντρο του έχει τον ανταγωνισμό των ελίτ, ενώ οι πολίτες έχουν ως κύριο ρόλο να εκρίνουν ή να απορρίπτουν τις υποψήφιες προς εκλογή ελίτ, στον αγώνα τους για την εξουσία. Με άλλα λόγια, η δημοκρατία κάτω απο αυτή την οπτική, δεν είναι παρά ένας πλουραλισμός των ελίτ. Μάλιστα, η αντίληψη αυτή θεωρεί δεδομένη, ως κάτι “φυσικό”, την αποχή και την απάθεια του λαού. “Η πολιτική και η άσκηση της αφορά τους λίγους”.
Έτσι λοιπόν! Led Zeppelin, το να είναι κάποιος μπερδεμένος στο κεφάλι του δε το θεωρώ κακό… Όπως είπα στο προηγούμενο post μου, δεν ξέρω αν θα ψηφίσω Συναπσισμό, μικρό αριστερό κόμμα, ή Άκυρο. Έχω ρίξει άκυρα στο παρελθόν, όπως και Συνασπισμό είχα ψηφίσει μια φορά… Αν εμένα με ενοχλεί κάτι σε μια πολιτική συζήτηση δεν είναι τόσο η αμφιταλάντευση, όσο το οτι έχουμε κατασταλάξει 100% στο τι θα ψηφίσουμε, και προσπαθούμε μετά να επιβάλλουμε τη γνώμη μας (και εγώ το κάνω, όσο και αν δε μου αρέσει). Η πολιτική όμως θέλει τριβή και ενασχόληση, ψάξιμο και ΦΑΝΤΑΣΙΑ, και τίποτα δεν είναι σίγουρο, καλό ή κακό, άσπρο ή μαύρο… Και φυσικά η άποψη της Wretch πάνω στο κόμμα δε με βρίσκει καθόλου να διαφωνώ. Η αβεβαιότητα είναι καλή γιατί μπορεί να οδηγήσει σε δημιουργικές λύσεις (όχι πάντα φυσικά…).
Γιατί τα κόμματα δεν είναι παρά κλειστοί, γραφειοκρατικοί οργανισμοί (τα μεγαλύτερα), οδοί καριέρας και ρουσφετιού (όπως είπε ήδη ο Led). Βαδίζουν χέρι χέρι με την “ανταγωνιστική” αντιπροσωπευτική δημοκρατία, και τις ελίτ της. Στο χώρο της Αριστεράς, το να δημιουργηθεί ΑΛΛΟ ΕΝΑ κόμμα, στα 100 που υπάρχουν, μόνο γέλιο θα μου προκαλούσε. Γιατί να ψηφίσω τους “Αληθινούς Αριστερούς” και όχι τους “Αληθινότερους Αριστερούς”? Ή μήπως οι “TRUE ARISTERA” είναι η καλύτερη λύση??? (DEATH TO FALSE ARISTERA!!! :lol: ).
Το άκυρο φίλε ChrisP δε “σημαίνει” κάτι, έχει δίκιο η Wretch. Είναι απλά μια λάθος ψήφος. Πουθενά δε λέει πάνω του “άκυρο=απόρριψη του συστήματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και των εκλογών”. Το άκυρο είναι αυτό που το κάνει ο κόσμος που το ρίχνει να είναι. Προσωπικά, κρατάω την “απόρριψη του συστήματος”, αρνούμαι όμως τη συνέχεια. Ναι, απορρίπτω την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Στο όνομα όμως μιας ΓΝΗΣΙΟΤΕΡΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Δεν απορρίπτω τις εκλογές, και φυσικά, μακάρι να ήταν οι πάντες πολιτικοποιημένοι. Αλλά, τι να γίνει ρε παιδιά, δεν ταυτίζω την πολιτικοποίηση με το κόμμα σώνει και καλά. Λυπάμαι. Για μένα είναι ό,τι χειρότερο αυτό το “είμαι πολιτικοποιημένος=ψηφίζω τους τάδε”. Όποιος είχε τη δύναμη να διαβάσει όλα όσα έγραψα πάνω, ίσως με καταλαβαίνει.
Με το άκυρο δεν ενισχύονται τα 2 μεγάλα κόμματα, βασικά δεν ενισχύεται κανείς. Ενώ με την ψήφο προς ένα μικρό αριστερό κόμμα, δεν ενισχύεται η διάσπαση? Και αν για κάποιους το άκυρο υποδηλώνει αποχή απο την πολιτική (και γιατί να πάνε να ψηφίσουν τότε, γιατί δεν κάθονται σπίτια τους?), για άλλους το άκυρο ίσως δηλώνει υπερβολική εμπλοκή μκε την πολιτική, και μορφή έκφρασης… Σίγουρα, υπάρχουν κόμματα που είναι περισσότερο κοντά στα πιστεύω μου σε σχέση με άλλα… αλλά τι να κάνω που τελικά η όλη φάση με τα κόμματα δε με πείθει?
Είναι λόγος αυτός για να απορρίπτουμε τα κόμματα πλήρως? Όπως είπα, έχω ψηφίσει κόμματα, μπορεί και να το ξανακάνω. Σύμφωνοι, ναι, ωραίο το “μεγάλο αριστερό κίνημα”, με συνασπισμό όλων των κομμάτων, αλλά… ΠΟΥ’ Ν’ ΤΟ? Μόνο διάσπαση βλέπω εγώ. Τώρα που το σκέφτομαι, λέω να δημιουργήσω ένα ΔΙΚΟ ΜΟΥ κόμμα, και να ψηφίσω αυτό!!!..
Και όλα αυτά τα λέω, ενω επαναλαμβάνω, ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν θα ψηφίσω άκυρο τελικά! Είμαι και γω σε φάση αμφιταλάντευσης (και πάντα θα είμαι ). Αλλά θέλω να λέω τα πράγματα με το όνομα τους, ή τουλάχιστον, όπως εγώ πιστεύω πως είναι, και να μη διαστρεβλώνω τις λέξεις και τα νοήματα.
Σόρρυ για το τεράστιο της έκτασης, αλλά τι να γίνει :lol:
@Ellanor: Βασικα διαφωνω σε καποια απο αυτα που λες, αλλα θα αναγκαστω να ξαναγραψω ακριβως τα ιδια που εχω γραψει και παραπανω. Παντως γινεται ωραια κουβεντα και αυτο ειναι καλο…
Συμφωνώ απόλυτα… Και τα κέρατα σου να ξέρεις και να μην ψηφίζεις τίποτα θεωρείσαι πως δεν ξέρεις. Για να είσαι πολιτικοποιημένος πρέπει να ψηφίζεις… Πφφφ… Α, και σε βαπτίζουν και αναρχικό μετά.
Χμ, στασου ομως γιατι ουτε εγω ειπα οτι το θεωρω κακο. Οπως επισης ειπα πως αν δω οτι τα πραγματα δεν εχουν ως φαινονται, θα ειμαι ο πρωτος που θα την κοπανησω απο κει. In other words, αν ολο αυτο το κομματι αναφερεται σε μενα, νομιζω οτι απλως συμφωνεις με οσα ειπα ή εκφραζεις κατι διαφορετικο με τροπο που δεν αντιλαμβανομαι.
Ή μπορει να φταιει το κρασι, ισως το ξαναδιαβασω αυριο.
Wretch και στην πρωτη σελιδα ειδα κατι που με εκανε να πιστεψω οτι κινεισαι στον χωρο της αναρχιας. Αν κανω λαθος μπορεις να με διαψευσεις κοσμια. Ειναι παντα πιο ομορφο το να μου πεις πως κανω λαθος απ’το να πετας μπηχτες.
Πολιτικοποιημενος δεν ειναι αυτος που ψηφιζει. Πολιτικοποιημενος ειναι κι ενας που ψηφιζει ακυρο ή απεχει, αρκει να ξερει γιατι το κανει, τι σημαινει αυτη του η ενεργεια και ποιες οι συνεπειες της.
Μόνο που πρόσεξε, δεν υποστηρίζω την αποχή απο τις εκλογές και την απολιτικοποίηση… το αντίθετο! Ελπίζω να μην έδωσα αυτή την αίσθηση με τόσα όσα έγραψα.
Ναι, αύριο είναι καλύτερα για όλους μας πιστεύω και γω… Αρκετή ανάλυση για σήμερα Cheers!
Απολιτικοποίηση σημαίνει το να μην ψηφίζεις;
Δεν έχω ιδέα τι θα ψηφίσω. Όλα χάλια χάλια χάλιαααααααααααααα… :thumbdown:
Αν δεν αποφασίσω, θα κάνω τη χάρη μιας φίλης και θα ρίξω ΣΥΡΙΖΑ
Eγώ, έχοντας ψαχτεί αρκετά με την ριζοσπαστική αριστερά θα ψηφίσω ΚΚΕ (μ-λ), καθώς με αυτό συμφωνώ στα περισσότερα και πιστεύω ότι με εκφράζει. Γενικά όμως πιστεύω ότι αξίζει να ψαχτεί κάποιος με όλα τα κόμματα της καθώς υπάρχουν αρκετές αξιόλογες περιπτώσεις εκεί, παρά τις τεράστιες διαφορές μεταξύ τους. Το ΠΑΣΟΚ γιαμενα πρέπει να βγάλει από το όνομα του τη λέξη "Σοσιαλιστικό", καθώς δεν νοείται να υποστηρίζει ότι είναι τέτοιο και να θέλει π.χ. την αναθεώρηση του άρθρου 16 ή να έχει στις τάξεις του φασίστες σαν τον Πάγκαλο (γιατί τέτοιος είναι), το ΚΚΕ θεωρώ ότι είναι ένα ακροδεξιό κόμμα με αριστερό προσωπείο, έχοντας υιοθετήσει πολλές φορές "εθνικοπατριωτική" ρητορεία και μία αυταρχική δομή στο εσωτερικό του,ενώ με τον ΣΥΡΙΖΑ διαφωνώ κάθετα σε πάρα πολλά βασικά θέματα. Πάντως άσχετα από διαφωνίες η συνεργασία διαφόρων φορέων όταν έχουν κάποιο κοινό στόχο δεν νομίζω ότι είναι κακή. Για παράδειγμα εδώ στην Ξάνθη έχουν γίνει κάποιες σχετικά πετυχημένες πορείες από συνεργασίες ΚΚΕ (μ-λ), Συνασπισμού και Α.Κ., όπως και κάποιες πολύ καλές αντιρατσιστικές συζητήσεις. Το ΚΚΕ όμως ποτέ δεν θέλει να συνεργαστεί με κάποιον άλλο, ακόμα και για ζητήματα ζωτικής σημασίας (π.χ. ενάντια στην κρατική καταστολή, αλλά έτσι κιαλλιώς αφού και αυτό άμα έβγαινε στην εξουσία θα την υιοθετούσε…)
-Τι κοινο εχει η Ελλαδα με το κουτακι κοκα κολα?
-Και τα δυο εχουν 330 μου λου.
Όχι, δε σημαίνει αυτό. Απλά πολύς κόσμος απο εκείνους που δεν ψηφίζουν, το κάνουν επειδή βαριούνται και αδιαφορούν απλά… Και για μένα η αποχή δεν είναι λύση, χωρίς ωστόσο να θεωρώ πως είναι η ίδια το πρόβλημα. Δεν είναι πρόβλημα, είναι σύμπτωμα.
Έγραψα πολλά πάνω, στα 2 μεγάλα post μου, ξεκινώντας απο την κρίση που αντιμετωπίζει η πολιτική σήμερα και καταλήγοντας σε μια κριτική του σύγχρονου συστήματος με τα γιγάντια μεγάλα κόμματα, τα εκατοντάδες μικρά, και την ανύπαρκτη δημοκρατία μας (την οποία μόνο ο φτωχός θεσμός των εκλογών τη σώζει και κρατάει το όνομα της). Όποιος διάβασε τι έγραψα και κατάλαβε τι ήθελα να πω έχει καλώς.
:lol3:
Λοιπόν, η ψήφος είναι μυστική και για πλήθος προσωπικών μου λόγων δεν πρόκειται να πω κάτι για τις παρατάξεις. Μία γενική παρατήρηση θα κάνω μόνο.
Είστε βέβαιοι ότι το πρόβλημα της Ελλάδος είναι ποια μέθοδος οικονομικής ανάπτυξης θα επιλεχθεί (η πασίγνωστη μάχη της Δεξιάς με την Αριστερά) και όχι το να βρεθούν άξια και ικανά πρόσωπα?
Τι θέλω να πω? Είναι προτιμότερο για την κοινωνία μας να δώσουμε την ψήφο σε κάποιον ανίκανο (δεν παίρνω την περίπτωση του λαμόγιου, εκεί αποδεδειγμένα η ψήφος είναι ζημιογόνος) με τις απόψεις του οποίου συμφωνούμε ή να την δώσουμε σε κάποιον ικανό που μπορεί να μη συμφωνούμε με τις απόψεις του, αλλά ξέρουμε ότι έχει τις περισσότερες πιθανότητες από όλους να πετύχει τους στόχους της κοινωνίας μας (και στους οποίους συμφωνούμε)?
Δε νιώθω βέβαιος ότι το έχω εκφράσει σωστά, για αυτό θα δώσω ένα παράδειγμα:
Χτυπάμε το χέρι μας (χτύπα ξύλο). Σκοπός μας είναι να γίνουμε καλά. Επιθυμία μας είναι να γίνει δίχως εγχείρηση.
Τι θα επιλέξουμε? Έναν αποδεδειγμένα καλό γιατρό του οποίου τις ικανότητες εμπιστευόμαστε, αλλά μας λέει ότι η εγχείρηση είναι μονόδρομος ή ένα γιατρό για τον οποίο δε ξέρουμε τίποτα και μας τάζει ότι με τη Φραπελιά τα πάντα θα περάσουν?
άλλο παράδειγμα:
Σκοπός: να αποδειχθεί μία εξίσωση στα μαθηματικά. Επιθυμία: να γίνει η απόδειξη με μιγαδικούς γιατί εμείς με το φτωχό μας το μυαλό υπολογίζουμε ότι έτσι θα δοθεί η λύση. Ποιος έχει περισσότερες ελπίδες να βρει τη λύση? Ένας ικανός μαθηματικός που διαφωνεί ότι η λύση θα βρεθεί με μιγαδικούς ή ένας που δεν έχει αποδείξει ακόμα τις ικανότητες του, αλλά συμφωνεί με εμάς ότι στους μιγαδικούς είναι η λύση? (υπενθύμιση: εμείς δεν ήμασταν ικανοί να βρούμε την απόδειξη από μόνοι μας…)
Όπως έχω πει και παλιότερα πάρα πολλές φορές, τα προβλήματα όλα πηγάζουν από το λαό. Αυτός τα προκαλεί όσο και αν δε μας αρέσει. Και αν δεν αλλάξει μυαλά ο λαός, τότε και αυτά δε θα διορθωθούν ποτέ. Όσο το 85+% των Ελλήνων, αναγάγει το ζήτημα της ψήφου σε ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. και αγνοεί επιδεικτικά το γεγονός ότι την εξουσία θα τη δώσει σε 2 άτομα που έφτασαν εκεί που έφτασαν, όχι με το σπαθί τους και την αξία τους, αλλά με το ιστορικό τους ονοματεπώνυμο (κοινώς, ήταν κάποτε σπερματοζωάρια με ονοματεπώνυμο) εγώ δε θα περιμένω τίποτα το φοβερό από τις εκάστοτε κυβερνήσεις…
(άσε που και ο υπόλοιπος λαός που δε τους ψήφισε θα τους κάνει μόνιμα αντιπολίτευση προασπίζοντας τα συμφέροντα του κόμματος που ψήφισε εις βάρος της κοινωνίας, όπως λέει και ο μεγάλος Τζιμάκος “όλο το έθνος προσκυνά σώβρακα και φανέλες” )
Σημείωση: όσοι προσπάθησαν να εκτιμήσουν τι ψήφισα ή τι θα ψηφίσω, πάντα αποτύγχαναν παταγωδώς. Μη το επιχειρήσετε γιατί και βλακεία θα πείτε και γιατί δε θα μάθετε (και θα φάτε και edit γιατί όπως είπα είναι προσωπική μου επιθυμία να μην εμπλέκεται το όνομα μου με πολιτικά δημοσίως)
Μαζι σου!!!
Ρε το κακο ειναι οτι ειναι φανερη η δημοσκοπηση.