Ας πω κι εγώ τη μαλακία μου.
Δεν έχω δει και τις άπειρες, αλλά οι αγαπημένες μου είναι μάλλον η Ναυσικά του Μιγιαζάκι και το Nightmare Before Christmas του Μπάρτον.
Να προτείνω όμως και κάτι άλλο που ίσως τα ξεπερνάει όλα σε περιεχόμενο, παρ’ όλο βέβαια που τεχνικά δεν είναι κινούμενο σχέδιο αλλά ταινία με πρωταγωνιστές… μαριονέτες.
To [B]Strings[/B] είναι παραγωγή του 2004 από τη Δανία. Τα “νήματα”, που βέβαια πρωταρχικά επιτελούν καθαρά λειτουργικό ρόλο (κινούν τις μαριονέτες για να πάρει μπρος η ιστορία, duh), όχι μόνο δεν κρύβονται αλλά αποτελούν μέρος της ίδιας της ιστορίας - δε σας λέω πώς όμως γιατί δε θέλω να σας στερήσω τη συγκίνηση του να το ανακαλύψετε οι ίδιοι βλέποντας την ταινία, γιατί ειλικρινά πρόκειται για μεγαλειώδη έμπνευση και εμπειρία. Το στόρι φαινομενικά απλό, ένας βασιλιάς δολοφονείται και ο γιός του ορκίζεται εκδίκηση - οι ανατροπές όμως που επιφυλάσσει το ξεδίπλωμα της ιστορίας είναι ικανές να κάνουν οποιονδήποτε να ανατριχιάσει, να δακρύσει, να νιώσει σοκ και δέος και μα το θεό πού να σας τα λέω, με το ζόρι κρατάω τα δάχτυλά μου να μην πληκτρολογήσουν αυτή την πραγματικά συγκλονιστική ιστορία. Αν δεν μπορείτε καν να διανοηθείτε πώς είναι δυνατόν να δημιουργούνται συναισθήματα από μερικές μαριονέτες που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να αλλάξουν έκφραση, αφού ούτε άνθρωποι, με πρόσωπα και νεύρα σ’ αυτά είναι, ούτε προϊόντα κάποιου χαρισματικού σκιτσογράφου, και το πώς μπορεί κάτι τέτοιο να επιτευχθεί μόνο με τη χρήση των φωνών των ηθοποιών και άλλων εκφραστικών μέσων όπως είναι η μουσική, η φωτογραφία, η καλλιτεχνική διεύθυνση κτλ., οφείλετε στον εαυτό σας να δείτε αυτή την ταινία.
Μπορεί να βγήκε το '40 αλλά παραμένει λαμπερό διαμάντι.
Ένας ευφυέστατος τρόπος για να γίνει προσιτή η κλασσική μουσική σε πιτσιρικάδες μέσω των κινουμένων σχεδίων, έτσι όπως μόνο ο Disney μπορούσε να κάνει. Μαγικός συνδυασμός.
Η παρακάτω σκηνή παραμένει μια πολύ γλυκιά ανάμνηση από την παιδική μου ηλικία…
[U]Trivia[/U] : Η Φαντασία ήταν η πρώτη ταινία που προβλήθηκε με στερεοφωνικό ήχο και οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν οδήγησαν στην ανάπτυξη του surround ήχου όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.
Πραγματικά πρωτοποριακή ταινία.
Περισσότερα εδώ --> [I]http://en.wikipedia.org/wiki/Fantasia_%28film%29[/I]
Αγαπημενη ειναι ο ηρακλης. Επονται καποιες του μικυ και τα 2 πρωτα toy story.
Τις εχω ακομα σε βιντεοκασετες. Η εικονα που χω σχηματισει για τις ταινιες αυτες ειναι μοναδικη. Παιδικες αγαπες.
γαλλικη παραγωγη μινιμαλ καταστασεις ασπρομαυρο καρτουν,η κεντρικη ιδεα ειναι οι φοβιες παιζει ας πουμε μια κεντρικη ιστορια και ενδιαμεσα παρεμβαλονται αλλες και καποιοι ψιλο σουρεαλ αφηγηματικοι μονολογοι απο μια γαλλιδα ας πουμε ιντερλουδια με καποια πολιτικη χροια…καταπληκτικο να το δεις
εχει και στορι απο charles burns
Παιδες ως τα τωρα δεν εχω συστηθει ως σινεφιλ, αλλα ηρθε η ωρα Βλεπω περι τα 180 εργα το χρονο ( το 90% απτα οποια κλασσικα και ποιοτικα). Αγαπαμε animation αν και δεν πρεπει να μου εχουν μεινει και πολλα αξιολογα να δω.
On topic περιηλθε της προσοχης μου το The Secret World of Arrietty για το οποιο ειδα θετικες κριτικες απο rotten tomatoes και εμαθα οτι το σεναριο ειναι του μεγαλου miyazaki!
Το χει δει κανεις; Δεν νομιζω να ηρθε ελλαδα παντως… ( Γενικα πολλες ταινιαρες δεν ερχονται εδω)
[/SPOILER]
:oops:
