Fair enough 
1 Like
βλέπω Paperboy σε thumbnail, πατάω καρδούλα αυτομάτως
2 Likes
Επισης fan made και αρα αναξιο σχολιασμου 
2 Likes
Οποιος καταφερει και προφέρει την λεξη αυτή εχει τον σεβασμο μου 
Ο Σάκης από RC το χει εύκολα
2 Likes
Δυσλεξία
εντάξει , λίγο χειρότερο από γραμματοσειρά mAndrake Project
4 Likes
btw, επανέρχεται απόψε (!!), το Suits αλλά στο LA πλέον
Με Χαρβευ, αλλα ακουγεται οτι θα γυρισουν και αλλοι, μεχρι και η πριγκιπισσα
8 Likes
Επιτέλους, νέος Gareth Evans. Πάνω που άρχισα να ανησυχώ, άργησε πολύ το συγκεκριμένο προτζεκτ, αλλά έρχεται πολύ σύντομα. Για να δούμε, μικρό αλλά εκρηκτικό teaser 
5 Likes
Καλό τραγουδάκι διάλεξαν άκουσα
2 Likes
Trey Parker, Matt Stone, Kendrick Lamar.
Whitney Springs.
Ιούλιος, comedy.
The film will depict the past and present coming to a head, when a young black man who is interning as a slave reenactor at a living history museum discovers that his white girlfriend’s ancestors once owned his
5 Likes
Η ιστορία που βασίζεται είναι vintage, καλός Stephen King (παρότι το βιβλίο είναι του 2020) δυνατές κριτικές ήδη από τον Σεπτέμβρη (που παίχτηκε αποκλειστικά στο Φεστιβάλ του Τορόντο και “έφαγε” ένα πολύ πρώιμο, αχνό oscar buzz για τα βραβεία της επόμενης σεζόν) και… Mike Flanagan, το πιο δυνατό δηλαδή asset της ταινίας, σε σενάριο/σκηνοθεσία/παραγωγή
Καλοκαιράκι στα μέρη μας
1 Like
2 Likes
Αφενός μεν δεν μου είναι προσωπικό attraction poll κανείς από τους τρείς, κατά τα άλλα συμπαθέστατους πρωταγωνιστές, αφετέρου δε το είδος της ρομαντικής κομεντί είναι πλέον ισχυρό hit or miss εν έτη 2025… αλλά ναι, είναι η νέα ταινία της Celine Song (σενάριο και σκηνοθεσία) μετά το Past Lives - οπότε count me in
Pedro Pascal = Χιλιανος Γιαννης Τσιμιτσέλης
fight me on this
(ειναι παντου, νισαφι)
1 Like
Νομίζω πως ο κόσμος που έχει “γκώσει” με τον Parcal, το έχει πάθει αυτό όχι τόσο την τηλεοπτική του ερμηνευτική (per ce) σταδιοδρομία, αλλά με την αγάπη που τρέφουν για εκείνον τα social media.
Έχει εμφανιστεί σε κομβικούς ρόλους σε 3 μεγάλες σειρές είδους της εποχής μας και ένα από τα πρώιμα βαριά χαρτιά του streaming (GoT, Mandalorian, Tlou και Narcos) και από κει και πέρα, σε κινηματογραφικό επίπεδο έχει παίξει σε πολύ σαβούρα και ακόμα περισσότερη μετριότητα: πέραν κάτι φευγαλέων, μικρών του εμφανίσεων σε καλές ταινίες τύπου The Adjustment Bureau, έχει να επιδείξει μόνο το μικρού μήκους Strange Way of Life του Almodovar, το άνισο μα κάπως υποτιμημένου Drive-Away Dolls του Ethan Coen και το περσινό The Uninvited (που δεν είδε κανείς, όπως μάλλον και το Drive-Away Dolls).
Eγώ προσωπικά θεωρώ πως έχει αυτό που λένε στον χώρο “άστρο” → γράφει υπερβολικά καλά στη κάμερα, με ένα ύφος που εναλλάσσει πολύ εύκολα (και αρκούντως διακριτά, για το μάτι του μέσου θεατή) μια συναισθηματική και εκφραστική γκάμα, που ανιχνεύεται ήδη επί δεκαετίες (και δεν χάνει ποτέ στο ευρύ κοινό, ενώ τα σημερινά media το λατρεύουν μια περισσότερο) σε ηθοποιούς τύπου Harrison Ford: το άγχος και η συμπόνια που βγαίνουν αβίαστα από το βλέμμα του, κάνουν πολύ καλό blend με ένα ασφαλές κωμικό timing, χωρίς να υποσκάπτουν την στιβαρότητα μιας κάπως μοναχικής, προστατευτικής και “σκληρής” τόσο-όσο περσόνας.
Nομίζω πως τώρα θα αρχίσει να εξαργυρώνει πραγματικά την τηλεοπτική του (αλλά και media-κη) φήμη σε σημαντικότερα κινηματογραφικά projects - κι αν όχι ακόμα απαραίτητα σε βραβειακές ταινίες (αν και το Materialists και κυρίως το επερχόμενο Eddington του Ari Aster, παρέα με τους Joaquin Phoenix, Emma Stone και Austin Butler, θα τον βάλουν για τα καλά στην πρώτη γραμμή) τότε σε blockbusters που έχουν μεγάλες βλέψεις για παραπάνω πράγματα από μια καλή πορεία στα ταμεία και μια βραχύβια στάμπα στην κινηματογραφική pop κουλτούρα (Fantastic Four, ταινία Mandalorian, Gladiator II πρόσφατα κτλ).
Ορίστε, σχεδόν 300 λέξεις που δεν ζήτησε κανείς για τον Pedro Pascal, 19/3/2025 και 6 παρά το απόγευμα, αντί να δουλεύω γρηγορότερα μπας και πάω σπίτι νωρίτερα 
2 Likes