Κανείς άλλο με επιφυλάξεις; το τρεηλερ μου φαίνεται αδιάφορο και οι πρωταγωνιστές χλιαροί. Στα θετικά το “ημερολόγια μοτοσικλέτας” από τον ίδιο σκηνοθέτη. Αν και είχε στη διάθεσή του τον Γρανάδο, τον φίλο του Γκεβάρα.
[SPOILER]πρέπει βέβαια να έχω προκατηλειμένη αποψάρα, διότι το βιβλίο μου 'χε βγάλει την πίστη, υπάρχουν καλύτεροι μπητνικς, το συγκεκριμένο μάλιστα είναι υπερεκτιμημένο(φλεημ).[/SPOILER]
+1 αδιαφορο και δεν μαρεσει το γεγονος οτι ο ιδιος σκηνοθετης αναλαμβανει να γυρισει παρομοιου τυπου ταινια-ισως εκμεταλευομενος την επιτυχια των ημερολογιων…επισης, παιζει η τυπισσα του τουαιλαιτ.-
+φωνω.
Λιγο cheasy και οχι πολυ αστειο μου φανηκε. Βεβεα πιστευω οτι και το τραιλερ το ιδιο ειναι κακοφτιαγμενο και λιγο μεγαλο, ηθελε κατι πιο πιασαρικο. Περιμενουμε και βλεπουμε…
Eικαστικά/τεχνικά ο Τim Burton εξακολουθεί να είναι σημείο αναφοράς και μια κατηγορία μόνος του. Δημιουργικά όμως -σε γενικές γραμμές- εδώ και αρκετά χρόνια…νέκρα.
χμ ουτε εγω ενθουσιαστηκα.ο μπαρτον ηταν ο προσωπικος μου θεος,μεχρι που εβγαλε αυτον τον πατο την αλικη.βεβαια σε καμια περιπτωση δεν γινεται να παει χαμηλοτερα,αλλα και παλι :-k
Ο Μπάρτον έκανε μια συνειδητοποιημένη επιλογή. Προσαρμόστηκε στις επιταγές του σήμερα και με το παραπάνω. Δε νομίζω ότι τον δικαιώνει το αποτέλεσμα της πορείας του, εκτός απ’το ότι είναι σίγουρα πιο δημοφιλής και κερδοφόρος. Ενα άλλο μείον του είναι ότι καταντά μανιερικός (το ίδιο και ο αγαπημένος του πρωταγωνιστής Τζόνι Ντέπ). Πλέον σκεφτόμαστε νέα ταινία Τιμ Μπάρτον και αμέσως μας έρχεται στο μυαλό “ναι ναι ξέρω, σκοτεινό ανιμέισον με σούπερ εφέ και Τζόνι Ντεπ”.
Μπήκε και στο τριπάκι των τεράστιων παραγωγών, συνεργασία με Ντίσνευ, π.χ. το Alice in Wonderland είχε μπάτζετ το εξωφρενικό ποσό των 200.000.000 δολαρίων για αυτό το ασχολίαστο αποτέλεσμα. Για να μη μιλήσω για το φοβερό προμοτάρισμα και τη διαφήμιση, όλα αντιστρόφως ανάλογα με την καλλιτεχνική αντίληψη, την τόλμη, την ποιότητα. Τόση διάσπαση προσοχής στον κόσμο τόσο πιπίλισμα και παπάς για το τίποτα. Κρίμα. Δεν θα τα έγραφα αυτά αν δεν τον θαύμαζα βέβαια.
Δεν θα ελεγα οτι ο Μπαρτον παλιοτερα ηταν λιγοτερο δημοφιλης κι εμπορικος. :\
Αυτο το παντρεμα με Ντεπ συνεχεια, εχει κουρασει, το χω ξαναγραψει καπου, ουτε ο Φινος με την Αλικη τετοιος ερωτας. Το Sweeney Todd ηταν γενικα καλο, αλλα για το επιπεδο του Μπαρτον κιε τις προσδοκιες μου μετριο.
δεν θα συμφωνούσα. Το Σουϊνι Τοντ, που είναι καθαρά θεατρικό-μιούζικαλ (έχει ανέβει σε ελληνική σκηνή -ακόμα και…μαθητικό θέατρο!!! )πασίγνωστο, κινηματογραφικά από τον Μπάρτον πέτυχε μια χαρά. Το μετέφερε ολόσωστα, ο Ντεπ καταπληκτικός όπως και οι λοιποί χαρακτήρες…
Από το σκηνοθέτη του V for Vendetta,
το στόρι (και η ατμόσφαιρα) δανεισμένα από το κοράκι του E.A.Poe,
κι όλα αυτά, στους δρόμους μιας αντίκ Βαλτιμόρης,
όπου ένας δαιμόνιος ντετέκτιβ κυνηγά έναν αρχιτρολιάρη serial killer