Οργανωμένη η φάση πλέον… από την κλίκα της διοίκησης έχουν βγει στα ράδια όλοι οι ξεχασμένοι… Ο άλλος σήμερα είπε ότι ήταν έγκλημα που ο κοντός έμεινε πίσω ακόμα και με ίωση… η παρουσία του και μόνο λέει είναι απαραίτητη για την ομάδα… Τι άλλες πίπες θα ακούσουμε…
Το μόνο αρνητικό του στέφενς είναι η φάση με τα αποδυτήρια… αλλά εκεί θες και μια διοίκηση πίσω σου… και ο πούστης ο ρώσος δεν έχει κάτσει 10 μέρες σερί γαμώ την τρέλα του… όλο μέσω σκαιπ και αφήνει τα σκυλιά να αλωνίζουν…
μια άποψη που έτυχε να διαβάσω για στεφενς και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο είναι αυτή:
[SPOILER]
αν έχεις παίξει το σπορ και δεν ξέρεις ότι αν πας σε ένα μήνα να ενσωματώσεις 6 καινούργιους παίκτες και 3 στο κέντρο θα έχεις σκαμπανεβάσματα λόγω προφανούς έλλειψης ομοιογένειας τότε μάλλον όταν έπαιζες δεν αντιλαμβανόσουν τι συμβαίνει μέσω του εγκέφαλου αλλά μόνο μέσω άλλων ανατομικών μελών. Και ναι σε όλο τον πρώτο γύρο είχε έναν κορμό στον άξονα που τον είχε λιώσει και τώρα μιλάμε για 3 νέους παίκτες εκεί που πρώτη φορά στη ζωή τους τον τελευταίο μήνα αντικρίστηκαν.
Όσον αφορά αν κάνει λάθη; Φυσικά και έχει κάνει και ούτε χρειάζεται εμένα ή κανέναν άλλον για να τον υπερασπιστεί και αυτό είναι αναπόφευκτο όπως είχα γράψει το αυτονόητο πριν έρθει ότι αν δεν έχει κάποιον δίπλα του που να έχει εμπειρία από τη νοοτροπία Ολλανδίας και Ελλάδας (τύπου Μαχλά και Αναστασίου) για να τον προστατεύσει θα κάνει και εξ’ορισμού αποτυχημένα πειράματα γιατί ακόμα αναπόφευκτα μαθαίνει το ρόστερ και τη νοοτροπία του έλληνα ποδοσφαιριστή. Για αυτό του φαίνεται αδύνατο να μην έχουν μάθει από τις ακαδημίες τα βασικά τακτικά δεδομένα προπαιδείας με αποτέλεσμα ο ένας έλληνας μέσος να μην μπορεί να παίξει ούτε ένα μισάωρο στον άξονα στα χαφ, ο άλλος να μην μπορεί να κάνει ούτε μια ντρίμπλα ακόμα έστω αξιοποιώντας τον κένο χώρο και την ταχύτητα και την επιτάχυνση του ακόμα κι αν απειλείται η ζωή του, ο τρίτος να μην ξέρει να κινείται έξω από το κουτί χωρίς τη μπάλα, ο τέταρτος να μην έχει ιδέα πότε ανεβαίνω ως μπακ και πότε όχι και ο πέμπτος ότι όταν παίζει στόπερ δεν δοκιμάζει σιδερωμένες πάσες λες και είναι έξω όχι από τη δικιά μας περιοχή τελευταίος παίκτης αλλά έξω από την αντιπάλων και πάει να βγάλει τελική πάσα.
Αλλά από όλα αυτά τα δεδομένα νοοτροπιακής άγνοιας μέχρι ξαφνικά να δηλώνεται ως μυρωδιάς από τακτική όταν ξαφνικά παρουσιάζει στον πιο καθοριστικό χώρο του γηπέδου το κέντρο 3 νέους παίκτες σε ένα μήνα και να μην περιμένεις σκαμπανεβάσματα ενώ ταυτόχρονα προσπαθείς να εμφυσήσεις νοοτροπία ποδοσφαίρου κατοχής και κυριαρχίας που έχουμε να τα δούμε στον ΠΑΟΚ από το '70 και πέρσι παίζαμε την παράλληλη τσιγκολελέτα υπάρχει απίστευτη απόσταση που την καλύπτει μόνο ο παραλογισμός της καούρας εδώ και τώρα γαρνιρισμένος με συμπλεγματική αμπαλίαση για την οποία ακόμα και ο Άγγελος είχε πει ότι εμείς για να παίξουμε ποδόσφαιρο φανταστήκαμε ότι δεν ζούμε εδώ. Όταν λέμε ότι για να χτιστεί ομάδα με αυτοματισμούς που θα παίζει ποδόσφαιρο κυριαρχίας και στο 2ο χρόνο θα διεκδικήσει το μπακίρι μένοντας ως το -6 το πολύ και στον τρίτο θα το πάρει αν δεν οργιάσουν οι βρυκόλακες αυτό σημαίνει ότι την πρώτη χρονιά όσο χτίζεις θα φας και σφαλιάρες και θα κάνεις και πατσοκοιλιά στα αποτελέσματα γιατί χωρίς πατσοκοιλιά δεν βγαίνει χρονιά έτσι και αλλιώς πόσο μάλλον όταν στήνεις καινούργιο τσαρδί όπου είναι πιο δύσκολο να διορθώσεις τα λάθη των περασμένων από το να μην ήξεραν τίποτα τα παιδιά και να έρχονταν στην πρώτη ομάδα τάμπουλα ράζα.
Όσο για το κόλλημα του με τη θέση του στόπερ στην οποία έπαιζε ο ίδιος σηκώνοντας και εκεί ευρωπαϊκές κούπες και προφανώς κάτι ξέρει θεωρεί ότι είναι η θέση που χρειάζεται τη μικρότερη δυνατή τεχνική στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και κάποιος που έχει τα τυπικά σωματοδομικά προσόντα και αξιοπρεπή τεχνική μπορεί να την παίξει άνετα τη θέση. Συγκεκριμένα για το βυρωνιώτη και πρώην πρόεδρο της Δόξας από τη στιγμή που έγινε σαν κεφτές σωματοδομικά είναι αδύνατον να παίξει στο πλάι στη θέση μου και να πλαγιοκοπεί με κατεβάσματα για αυτό η μόνη σωτηρία του είναι να παίξει στόπερ.
Και όχι δε με αρέσει η είκονα της ομάδας, αλλά τα γράφω όπως είπα όχι για να δικηγορήσω υπέρ του αλλά για να κάνουμε επιτέλους μια προσπάθεια να έρθουμε εμείς πιο κοντά στη νοοτροπία του προπονητή και να την καταλάβουμε αντί να έρθει αυτός στη δική μας που είδαμε που μας οδήγησε τόσα χρόνια. Να καταλάβουμε τι προσπαθεί να κάνει τακτικά και πόσο μεγάλο είναι το χάσμα στη νοοτροπία κάποιων παικτών που τους ζητάνε πράγματα που δεν έκαναν ποτέ και οι περισσότεροι δεν δύνανται να αντιληφθούν.
Όσο για το Μαντούρο όπου και ο ίδιος είχε πει ότι στην αρχή ένεκα και της 8μηνης απουσίας του μπορεί να χρειαστεί να παίξει στόπερ τα πράγματα άλλαξαν χωρίς άλλη επιλογή όταν και τα 2 αξονικά χαφ του είχαν λιώσει πια και έπρεπε να τους δώσει ανάσες αναγκαστικά για αυτό και ο παίκτης χωρίς ρυθμό ακόμα αναγκάστηκε να παίξει στα χαφ. Μιλάμε για παίκτη που ως στόπερ έφτασε ως την εθνική Ολλανδίας με 22 συμμετοχές αλλά όσο καλός και να είναι κάποιος και στο κεφάλι και στην προώθηση της μπάλας και στο μαρκάρισμα όταν έχει να παίξει 8 μήνες είναι αδύνατον να βρει ρυθμό πριν περάσουν τουλάχιστον τρεις πράγμα που το είδαμε και με το Λούκας. Και στην τελική ένας παίκτης που ήρθε ελεύθερος είναι εγνωσμένης σε αυτόν αξίας και με βαρύ βιογραφικό και υπάρχει και πάντα το ενδεχόμενο όπως λέγαμε και το καλοκαίρι και πάντα πως από τις 6 με 7 μεταγραφές είναι αδύνατον να σου βγουν όλες. Ακόμα κι αν δεν βγει θα του πούμε ευχαριστώ πολύ και θα πάμε παρακάτω και δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε ποιά πρόταση του Χουμπ δε θα βγει με το δάχτυλο στη σκανδάλη και τα πληκτρολόγια για να του την πέσουμε που δε βάζει το Γκαρσία και ξέρω γω ξέρω γω εντάξει. Αυτό δε σημαίνει εμπιστοσύνη στον προπονητή αλλά φαγούρα και σύγκαμα να κάνουμε το κομμάτι μας λες και δεν έχουμε φάει στη μάπα τόσα χρόνια τον Αντώνα, το Βολτέζο και τον Παπουλίδη και τώρα μας χαλάει ο Μαντούρο όπως μας χαλούσε για χρόνια ο Σορλέν που γύρναγε τη μπάλα πίσω, ο Ίβιτς που ήταν αργός, ο Μίρο που δεν μπορούσε λέει να περάσει τη σέντρα και μίρλα-μίρλα-μίρλα στους αιώνες των αιώνων αμήν.
Για το δε Στοχ συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε τι φταίει όταν έχει πει 3 φορές ότι κάποιοι δεν μπορούν να αντέξουν 3 συνεχόμενα παιγνίδια και έχουν πρόβλημα αντοχής και εμείς ξανά και ξανά αναρωτιόμαστε τι φταίει λες κι αν δεν είχε θέμα αντοχής ο Στοχ δε θα έπαιζε ακόμα στην Chelsea και θα ήταν δανεικός στο βραχύσωμο.
Και δώστου πάλι αέναες συγκρίσεις με τον Ελ Μεκάνικο και αρκετοί από εκείνους που γκρίνιαζαν τότε για την υπερβολικά αμυντική τακτική τώρα κατηγορούν το Στέφενς για υπερβολικά επιθετικογενή φιλοσοφία ο οποίος το αστείο είναι ότι σε όλη του τη ζωή στην Γερμανία και την Ολλανδία τον κατηγορούσαν για υπερβολικά αμυντικογενή.
Υπάρχει εδώ και ακόμα μια ειδοποιός διαφορά που οφείλει να αναφερθεί σε αυτή την άτυπη και ανούσια επί της παρούσης σύγκρισης. Σε αντίθεση με τον Santos (όπως ξεχνάνε αρκετοί που ήταν περισσότερο coach και λιγότερο προπονητής γιατί δεν τον ενδιέφερε να δουλέψει με τους νέους και να τους μάθει τακτική και απαιτούσε έμπειρους παίκτες που καταλαβαίνουν πως να κινηθούν) ο Χουμπ όπως έκανε και ο Λάζλο θα σου βγάλει και νέους παίκτες που θα σφυρηλατηθούν με τη σωστή τακτική νοοτροπία.
Και ναι ασφαλώς αμιγώς ποδοσφαιρικά η ομάδα πέρα από τα στημένα όπου έχει κάποια πρόοδο δεν έχει δείξει ακόμα καμία ιδιαίτερη εξέλιξη στον επόμενο μεγάλο παράγοντα χάρη στον οποίο εισχωρούν τα παστέλια εμπρός και πίσω δηλαδής στη συνολική συμπεριφορά σε επιθετικό και αμυντικό τρανζίσιον. Εκεί η ομάδα θέλει πολύ δουλειά ακόμα και αυτό προυποθέτει και ένα σταθερό rotation α και β’ ομάδας όπου θα αυτοματοποιηθούν συνεργασίες από σταθερά δίδυμα στον άξονα και στις πτέρυγες ανάλογα με τις υποχρεώσεις των 60 ματς που είναι τα περισσότερα που έχει παίξει ποτέ στην ιστορία του ο ΠΑΟΚ. Αυτό όμως είναι εθελοτυφλία να το ζητάμε όταν ράβεται και ξηλώνεται όλο το κέντρο από την αρχή που είναι η αμιγώς συνδετική γραμμή.
Παρακολουθώντας δεκαετίες τον ΠΑΟΚ αυτά τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά δηλ.γρήγορο ξεδίπλωμα στην επίθεση με σωστή τακτική κίνηση χωρίς τη μπάλα και αντίστοιχες αλληλοκαλύψεις στις επιστροφές δεν έχω δει ποτέ σε ομάδες μας που μονταρίζονταν στη διάρκεια της χρονιάς γιατί ξαναχτίζονταν από την αρχή και ακόμα και σε μονταρισμένες συνολικά ομάδες αυτά τα στοιχεία απουσίαζαν. Όλα αυτά όμως όποιος έχει παίξει στοιχειωδώς ποδόσφαιρο επί σειρά ετών σε μια ομάδα γνωρίζει ότι παίρνουν χρόνο μέχρι να τα αυτοματοποιήσεις γνωρίζοντας και την κίνηση που θα κάνει ο συμπαίκτης σου πράγμα που το βλέπουμε ήδη χτυπητά με το Νάτχο όπου αρκετοί δυσκολεύονται να τον παρακολουθήσουν στις απλές εμπνεύσεις του λόγω αδύναμης αυτοσυγκέντρωσης και ελλειματικής τακτικής παιδείας.
Άλλοι πάλι με ρωτάνε πως είναι δυνατόν να υποστήριζες και το Σάντος και να υποστηρίζεις και το Στέφενς;
Η απάντηση είναι απλή. Προσωπικά μου αρέσει το στιβαρό ποδόσφαιρο ως προσέγγιση σε έναν αγώνα και αυτό μπορείς να το πετύχεις με 2 τρόπους.
Ο πρώτος είναι εξαιρετική αμυντική συνολικά λειτουργία, καλή κυκλοφορία και σιδηρά αγωνιστική πειθαρχία τακτικά.
Ο δεύτερος είναι ποδόσφαιρο κατοχής και σταθερή διατήρηση του αντιπάλου στην άμυνα από συνεχή παραγωγικά επιθετική λειτουργία.
Ο πρώτος είναι ο τρόπος του μηχανικού και έφτασε στο αποκορύφωμα του στο τέλος της τριετίας δις στο τηγάνι όπου βγήκαν τα πολυπόθητα γούστα.
Ο δεύτερος αυτός που αποφάσισε να χαράξει ο Χουμπ σε εμάς εδώ και για αυτό θα χρειαστεί αληθινή κατανόηση της νοοτροπίας του προπονητή και τι προσπαθεί να κάνει σε συνδυασμό με ειλικρινή υπομονή και όχι νεοπλουτίστικη βιασύνη του εδώ και τώρα. Θα χρειαστεί ακόμα και οχύρωση της νοοτροπίας αλλά και κατανόηση του τι συμβαίνει χωρίς μυθεύματα για απουσίες τακτικής από ανθρώπους που δεν ξέρουν τι έχει μέσα η μπάλα.
Δε θα χρειαστεί σίγουρα άμεση επίθεση μετά από κάθε ήττα όταν αναπόφευκτα θα κάνεις και μια και δυο και τρεις ως συνεχώς συμπληρούμενο ουόρκ ιν πρόγκρες ακόμα και από τον Πλατανιά σε ένα κλασσικό διαχρονικό ΠΑΟΚτσήδικο λάθος λες και δεν παίζουν και οι άλλοι ποδόσφαιρο ανεξαρτήτως ονομάτων και αν κάνεις βασικά λάθη και σε βρουν μπόσικο δε θα σε κοπανήσουν.
Το μόνο που σημαίνει αυτό πρακτικά είναι ότι αντί να ζητάμε συνεχώς να μας νιώσει ο Χουμπ θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε να τον νιώσουμε εμείς και να καταλάβουμε αληθινά τι προσπαθεί να κάνει και όταν έρθει αυτή η στιγμή όλοι θα νιώσουν τότε αληθινό ΠΑΟΚ.
[/SPOILER]
όσο για σάντος, ο λόγος που δεν τον θέλω δεν είναι ούτε το θέαμα που βλέπαμε, ούτε η κλίκα και άλλα τέτοια… Άνθρωπος που έφυγε από την ομάδα, πριν τον σημαντικότερο σχεδιασμό των τελευταίων ετών (βλέπε έξοδος τσου-λου και πρωταθλητισμός μιας και ήμασταν δεύτεροι) δηλώνοντας ότι κουράστηκε και ότι έπιασε ταβάνι με τον ΠΑΟΚ (παραδεχόμενος ότι δεν πιστεύει σε κάτι παραπάνω), δεν έχει καμιά δουλειά να επιστρέψει… ΤΕΛΟΣ…